Ağlamaktan gözlerim şişti

İki ay önce sokaktan kedi sahiplendik yavruydu hala daha öyle ve gün geçtikçe eşim rahatsız olmaya başladı ara ara vücudu kaşınmaya başladı vs vs galiba ona dokunuyor ve kediyi sahiplendireceğiz ben hiç istemiyorum ama evde iki kişi olduğumuz için ve alerjik durumda var olduğu için bana pek söz hakkı düşmüyor kediyi eşimin çalıştığı yerde bir arkadaşına vercek onlarda daha önceden bakıyorlarmış fakat kaçmış yarın kedim galiba gidiyor ve ben eşimin yanında ağlamamak için kendimi tutuyorum... ben ona o bana aşırı alışmıştı köpek gibi peşimde gezinir, gel diyince gelirdi uyumak istediği zaman bazen kucağıma gelir uyurdu ve şu an bunları yazarken kolumun üstüne oturmuş uyuyor ayrılmak çok zor gelicek galiba en çokta onun neler yaşayacağını bilemediğimden umarım benden bin kat daha iyi bakarlar tek avuntum tanıdık birine gitmesi her gün foto video vs atarlar kendimi öyle avutuyorum... böyle durum yaşayan oldu mu nasıl atlattınız veya öyle bir kedi aldınız mı başkasından o neler yaşadı? Yarın nasıl vericem çok merak ediyorum veremeyecekmişim gibime geliyor verirsemde aşırı zor vericem galiba o kadar çok alıştık ki bir birimize onsuzluk nasıl olucak bilemiyorum

Niye tutuyorsunuz ki ağlayın bence, üzüntünüzü göstermekten neden çekiniyorsunuz?

Ayrıca evleri ne kadar müsait? Camlarda sineklik var mı mesela? Tekrar kaçmaması için gerekli önlemler alınmış mı?