Acil...Kızkardeşimi anaokuluna alıştırmak

Aslinda kucukken anaokuluna gitseymis ama sebepleri vardir mutlaka.4.5 yasinda gecen sene anasinifina gitti.1 ay surdu.bir an pencereden disari atiyordu kendini zemin kat.o hali o zaman uzuyordu ama simdi gulduruyor.her sabah agliyordu iceri girmesi olay zaten kapilarda bekliyodum ilk hafta erkenden gidip aldim.ikinci hafta artik aglayarak iceri aldilar.birsure sonra susuyor.etkinlikleri redetti.1 ay boyle gecti.ondan sonra bir alisti.okuldan eve gelmek istemiyordu.sabah bi sevincli.sizin cocuga baski yapmadan onun icin yeni olan surece alistirmaniz maaelesef laflarla telkin olmuyor.istikrarli davranis olacak.siz sarilacaksiniz.bagimli degil baglanma duygusunu asilamaniz gerekiyor.
Bu sene okula hic aglamadi.ama yine stresli.gitti arkasina bile bakmadan sinifa girdi.cikinca yuzunde gulumseme var ama stres de var.ikinci gece ruyasinda aglayarak sicradi.gozlerini kirpmaya basladi.3.gun yataktan cikmiyacakmis uykusu varmis.zor ikna ettim.ama aglamak yok
Yani sabir sabir sabir
 
Aslinda kucukken anaokuluna gitseymis ama sebepleri vardir mutlaka.4.5 yasinda gecen sene anasinifina gitti.1 ay surdu.bir an pencereden disari atiyordu kendini zemin kat.o hali o zaman uzuyordu ama simdi gulduruyor.her sabah agliyordu iceri girmesi olay zaten kapilarda bekliyodum ilk hafta erkenden gidip aldim.ikinci hafta artik aglayarak iceri aldilar.birsure sonra susuyor.etkinlikleri redetti.1 ay boyle gecti.ondan sonra bir alisti.okuldan eve gelmek istemiyordu.sabah bi sevincli.sizin cocuga baski yapmadan onun icin yeni olan surece alistirmaniz maaelesef laflarla telkin olmuyor.istikrarli davranis olacak.siz sarilacaksiniz.bagimli degil baglanma duygusunu asilamaniz gerekiyor.
Bu sene okula hic aglamadi.ama yine stresli.gitti arkasina bile bakmadan sinifa girdi.cikinca yuzunde gulumseme var ama stres de var.ikinci gece ruyasinda aglayarak sicradi.gozlerini kirpmaya basladi.3.gun yataktan cikmiyacakmis uykusu varmis.zor ikna ettim.ama aglamak yok
Yani sabir sabir sabir
Allah sizede kolaylık versin.Evet sebepleri var erken başlayamamasının. Kendisini oyalayacak veya oyunla alakalı hoşuna giden bir şey olduğunda bizi pek aramaz ama annenin mutlaka çevresinde olup olmadığını bilmek istiyor ki annem hep çevresindeydi.
Tedirginliğimizde bu yüzden zaten.
 
Hanımlar selamlar
Benim ufak kız kardeşimi anaokuluna başlayacak,yarında alıştırmak amaçlı okulunda birkaç saat geçirecek.
Ama annemden birkaç dakika bile ayrı kalmadı,haliyle anneme çok düşkün ve sürekli etrafında onu istiyor.Bu konuda anneme hiç nefes aldırmıyor.
Kafasında hep bir okula gitme,yeni arkadaşlar edinme,bir şeyler öğrenme fikri hep vardı ama bugün kayıt için götürdüğümüzde bize resmen yapıştı.
Biraz öncede okulda güzel zaman geçireceğinden,okula bizim bırakıp alacağımızdan,kötü bir şey olduğunda onu gelip alacağımızdan,birçok şey öğreneceğinden bahsettik.
Biraz sakinleşiyor,hoşuna gidiyor bu durum,sonra tekrar anneme sarılıp ben senden ayrılamam sen yalnız kalırsın sana kıyamam diyor. Ağladı,tekrar sakinleşti derken uyudu kaldı.
Yarın nasıl geçireceğiz bu birkaç saati ve ileriki zamanlar için bilmiyoruz.Tavsiyesi olan var mı?
Annenize kıyamadığı için olabilir gerçekten. Bende o yaşlarda hatırlıyorum babamla köye gitmek için geceden bavulları hazıladık sabah tam kapıya çıktık annemle vedalaşıcam. Ben yokum babam yok annem ne yapar tek başına diye ağladım ve gitmedim. Mesela annen x teyze çaya çağırdı onla sohbet edicez zaten ben yanlız değilim sen burda eğlen ben orda sonra seni almaya gelince ikimiz de neler yaptık biririmize anlatalım desin.
Evde bayram havası yaratın. Okula gitmesi çok mühim birşey harika bir olay olarak düşünsün. Zaten öyle ama çocuklara pek hissettirilmiyor bu.
Kuralları anlatın. Mesela bizde sınıfa giren veliler oluyor çocuk durmadığı için. Oğlum x in annesi sınıfta duruyor ama diyince. Yaaa benim oğlum herşeyi kendi başarır x de başarır ama sen daha önce başardın aferin sana diyorum. Bir gurur duyuyorki kendiyle görme.
 
Annenize kıyamadığı için olabilir gerçekten. Bende o yaşlarda hatırlıyorum babamla köye gitmek için geceden bavulları hazıladık sabah tam kapıya çıktık annemle vedalaşıcam. Ben yokum babam yok annem ne yapar tek başına diye ağladım ve gitmedim. Mesela annen x teyze çaya çağırdı onla sohbet edicez zaten ben yanlız değilim sen burda eğlen ben orda sonra seni almaya gelince ikimiz de neler yaptık biririmize anlatalım desin.
Evde bayram havası yaratın. Okula gitmesi çok mühim birşey harika bir olay olarak düşünsün. Zaten öyle ama çocuklara pek hissettirilmiyor bu.
Kuralları anlatın. Mesela bizde sınıfa giren veliler oluyor çocuk durmadığı için. Oğlum x in annesi sınıfta duruyor ama diyince. Yaaa benim oğlum herşeyi kendi başarır x de başarır ama sen daha önce başardın aferin sana diyorum. Bir gurur duyuyorki kendiyle görme.
Evin içinde günlerdir konuşulan tek konu bu okul durumuydu ve kendisi okula gideceğim diyip duruyordu ama işin ciddiye bildiğini anlayınca annemden nasıl ayrılacak onun düşüncesi sardı.
Yarın yaşayıp göreceğiz bakalım.
 
alıştıra alıştıra kademeli ayrılacak..
ilk gün içerde berbaer duracak. arada bir bahaneyle (su almaya gidip geliyorum) yanından 5-10dk ayrılacak..
sonraki gün bahçede bekliycem diyerek arada bir görünecek.. bu süreçte alışıyor zaten az az ayrılmaya
 
Ayy Allah'ım kıyamam sana mı diyor annesine yerim onu :KK70: Bugün gidecekti sanırım okula değil mi ? Nasıl geçti ilk gün ?
 
Ben anaokulu öğretmeniyim. Daha yeni başlamış lütfen kararlı olun herşeyden önce bi iki gün anneniz beklesin ama kademeli olarak çıksın dışarı.öğretmeninizin dediğini dikkate alın duygusal olmamaya çalışın
 
Anneniz sınıfa girmeden kapının onunde takılsın mutlaka bekleme salonları veya yemek odaları falan vardır oralarda beklesin. Alisma sürecinde ihtiyacı oldugunda anneye ulaşabileceğini bilmesi gerekir. Ama anne sinifa girerse ne arkadaslariyla iletisim kurar ne de annenin yanından uzaklaşır. Ben velileri kesinlikle sinifa almıyorum ve cocuklar da hemen alışıyor.
 
Kesinlikle kararli olun. Duygu somurusu yapacak :) inanmayin :) ilk 1 -2 saat kalip sonra kapinin onune cikmaniz yeterli. Bikac gun boyle gider sonrasinda sinifa birakir cikarsiniz.
 
Çocuğu bu kadar bağımlı yetiştirmk ona yaptığımız en büyük kötülük malesef. Bunu sırf kendimiz için yapıyoruz ve çocuğun sürekli endişe duymasına sebep oluyoruz. Yetişkinlikte de malesef kaygı bozukluğu ve karar verme yetisi gelişmemiş endişeli bireylerin yetişmesine neden oluyoruz. Lütfen bağlı ama bağımlı olmayan çocuklar yetiştirelim! Ancak böyle gerçekten hayata hazır hale gelirler.
Şu anki durumuna gelince her çocuk aslında okul ortamında akranlarıyla kaynaşmak ister, doğası gereği.... Çocuğun korkularını körükleyen ailenin tutumudur... Siz kararlı ve emin görünürseniz ve çocuğa endişenizi hissetmesseniz, onun da tavrı değişecektir. Çocuklar neden "seni bırakmam" der??? Çünkü bırakırsa annesinin üzüleceğini bilir!!! Lütfen çocuklarınıza DOĞRU mesajlar ve izlenimler verin, farkında olmadan onları yönlendiriyorsunuz.... Aslında herşey annelerde bitiyor....
 
kimi de hala erken buluyor ..ben 2011 kasım dogumlu kızımı anaokuluna baslattım seneye de 1.sınıf ..
büyük -küçük kas gelışimi oldukca gelısti.2 yıl krese gıttı
ama kucuk mu kı hala .
72 ay en ideali bence ama seneye başlayabilir sizinki erken olmaz. Bende bu sene 2011 ocak, şubat, mart doğumlular var 1. sınıfta.
 
Ayy Allah'ım kıyamam sana mı diyor annesine yerim onu :KK70: Bugün gidecekti sanırım okula değil mi ? Nasıl geçti ilk gün ?
Bugün ilk günümüzü düşündüğümüzden daha rahat atlattık.1-2 saat diye bıraktık tüm gün okulda kaldı.Sabah uyanır uyanmaz okula gideceğim diye uyandı,hazırladık ve götürdük okuluna.Birazda korkusu geçsin diye değişik süslü tokalar takıp öğretmenin ve arkadaşların sana çok güzel olmuşsun diyerek meraklandırdık.
Şansımızdan öğretmeni de çok anlayışlı ve sevecen biriydi gelir gelmez çok şeker bir prenses gelmiş diyerek sınıfa götürdü.
Ağlama olayı olmamış,annemi veya bizi istememiş.Birkaç saat sonra uğradık yanına yemeğini de yemiş.Öğretmeninin etrafında dolaşmış bütün gün,arkadaşlarıyla da kolayca anlaşmış.
Biz de öğretmeni de oldukça rahatladık ama yaptığımız bir hatayı da farkettik:Tv dizileri...Kendisi oyuna daldığında ve izlemediğini düşündüğümüz dizilerde gördüğü bir sahne yüzündenmiş bu korkusu.Eve döndüğünde annemi veya bizden birini bir anda kaybedeceği endişesine kapılmış.Dizideki bir çocuk karakterinin adını söyleyerek onun gibi olmaz değil mi diyerek uyumuş kalmış.
Yarın tekrar gideceksin dediğimizde evet diyor ama annemi ve beni ben kahvaltımı burada yapacağım,çizgi filmimi izleyip öyle giderim diye sıkıştırıp duruyor.Düşündüğümüzden daha rahat atlattık.
 
kimi de hala erken buluyor ..ben 2011 kasım dogumlu kızımı anaokuluna baslattım seneye de 1.sınıf ..
büyük -küçük kas gelışimi oldukca gelısti.2 yıl krese gıttı
ama kucuk mu kı hala .
Bizimki de ağustos 2011li.Bir anda 1.sınıfa başlatmak ve çocuğun okula adapte olması çok zor ve oyun oynamak dışında başka bir şey olmuyor kafalarında.En azından oyuna doyuyorlar öyle başlıyorlar okula.Anaokuluna şimdiden göndermeniz çok daha iyi.
 
72 ay en ideali bence ama seneye başlayabilir sizinki erken olmaz. Bende bu sene 2011 ocak, şubat, mart doğumlular var 1. sınıfta.

Ayyy bizdekiler daha büyük ama onlara bile anneleri küçük diyor seninkiler pek mini mini

2009 Kasım Aralık da bu sene başladı yani arada 15 ay var nerede ise

Bir de iri çocuklar var oğlum dün oynadı arkadaşları ile hadi gidelim dedim sonra o çocuk da mı sizin sınıfta dedim evet dedi ben onu 4 sanmıştımmm
 
X