• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aceleci kızımın doğum hikayesi

edemir_13

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Nisan 2013
127
13
38
34+6 haftalıkken doğum yaptım
29 ekim 2013 saat 4:30 da şiddetli bir tuvalet ihtiyacıyla kalktım tuvalete gittiğimde bacaklarımdan aşağı birşeyler aktı. Hemen eşime seslendim " suyum geldi" dedim. Uyku sersi olan eşim " şimdi ne yapacağız" dedi. Ben " ne yapcaz hastaneye gideceğiz" dedim. Hemen kayınvaldemi aradık arka sokağımzda oturuyor bu arada oğlumda yatağında mışıl mışıl uyuyordu onun yanınada halasını bırakacaktık
Doğum çantamı tam olarak hazırlamamıştım önce onun eksiklerini tamamladık sonra eşim ve kayınvaldemle arabaya bindik hastaneye giderken doktorumu aradım " siz hastaneye gidin gerekirse onlar beni arar" dedi. Hastaneye gittik doğumhaneye gittik ordaki ebe hemşire önce alttan muayene etti suyumun geldiğini söyledi sonra da nst ye bağladı hiç sancım yoktu bu arada annemi aradık oda gelecekti sonra doktoru beklemeye başladık saat 9 da geldi oda alttan muayene etti hemen sezeryana alacağını söyledi. Hemen yatış işlemlerini yaptırmaya gitti eşim benimde tahlillerimi yapmaları için kan aldılar bu arada benim moralim çok bozuktu çünkü bebeğim daha çok küçüktü ve büyük ihtimalle küveze girecekti:((( annemler ise üzülme bebeğin bunu hissederdiyordu sanki üzülmemek elimdeydi. Neyse beni sezeryan için hazırladılar sedyeye yattım sonra ameliyathaneye götürdüler orada da beni ameliyata hazırladılar bana sorular sorup duruyorlardı bense hiç konuşmak istemiyordum sadece dua edip bebeğimin sağlıklı doğmasını istiyordum 10:20 de aneztesi uzmanı geldi sonra uyumuşum bebeğim 10:30 da dünyaya gelmiş öce bir ağlamış sonra kesik kesik nefes almış hemen kundaklayıp yoğun bakıma götürmüşler oksijensiz kaldığı için elleri mosmormuş bana sonra söylediler
Gözü açtığımda odadaydım ve bebeğimi görmek istiyorum onu getirin deyip duruyordum narkozun etkisindeydim bana bebeğimin iyi olduğunu söylüyorlardı ama ben sürekli onları dinlemiyordum aynı şeyleri söyleyip duruyordum
Doğduğu gün göremedim bebeğimi ertesi gün 2:30 3:00 gibi görebildim küvezin içine elleri sokup eline ve bacağına dokundum çok garip bir histi. Kızım hala küvezde ben ise dün taburcu oldum şimdi kızımında eve geleceği günü bekliyorum
 
34+6 haftalıkken doğum yaptım
29 ekim 2013 saat 4:30 da şiddetli bir tuvalet ihtiyacıyla kalktım tuvalete gittiğimde bacaklarımdan aşağı birşeyler aktı. Hemen eşime seslendim " suyum geldi" dedim. Uyku sersi olan eşim " şimdi ne yapacağız" dedi. Ben " ne yapcaz hastaneye gideceğiz" dedim. Hemen kayınvaldemi aradık arka sokağımzda oturuyor bu arada oğlumda yatağında mışıl mışıl uyuyordu onun yanınada halasını bırakacaktık
Doğum çantamı tam olarak hazırlamamıştım önce onun eksiklerini tamamladık sonra eşim ve kayınvaldemle arabaya bindik hastaneye giderken doktorumu aradım " siz hastaneye gidin gerekirse onlar beni arar" dedi. Hastaneye gittik doğumhaneye gittik ordaki ebe hemşire önce alttan muayene etti suyumun geldiğini söyledi sonra da nst ye bağladı hiç sancım yoktu bu arada annemi aradık oda gelecekti sonra doktoru beklemeye başladık saat 9 da geldi oda alttan muayene etti hemen sezeryana alacağını söyledi. Hemen yatış işlemlerini yaptırmaya gitti eşim benimde tahlillerimi yapmaları için kan aldılar bu arada benim moralim çok bozuktu çünkü bebeğim daha çok küçüktü ve büyük ihtimalle küveze girecekti:((( annemler ise üzülme bebeğin bunu hissederdiyordu sanki üzülmemek elimdeydi. Neyse beni sezeryan için hazırladılar sedyeye yattım sonra ameliyathaneye götürdüler orada da beni ameliyata hazırladılar bana sorular sorup duruyorlardı bense hiç konuşmak istemiyordum sadece dua edip bebeğimin sağlıklı doğmasını istiyordum 10:20 de aneztesi uzmanı geldi sonra uyumuşum bebeğim 10:30 da dünyaya gelmiş öce bir ağlamış sonra kesik kesik nefes almış hemen kundaklayıp yoğun bakıma götürmüşler oksijensiz kaldığı için elleri mosmormuş bana sonra söylediler
Gözü açtığımda odadaydım ve bebeğimi görmek istiyorum onu getirin deyip duruyordum narkozun etkisindeydim bana bebeğimin iyi olduğunu söylüyorlardı ama ben sürekli onları dinlemiyordum aynı şeyleri söyleyip duruyordum
Doğduğu gün göremedim bebeğimi ertesi gün 2:30 3:00 gibi görebildim küvezin içine elleri sokup eline ve bacağına dokundum çok garip bir histi. Kızım hala küvezde ben ise dün taburcu oldum şimdi kızımında eve geleceği günü bekliyorum


geçmiş olsun Allah inş kızınıza kavuştursun bir an önce loğusalık sendromu ile birlikte zordur yaşadığınız şey mutlaka ama Allahın izniyle evinize geldiğinde hatırlamassınız bu günleri tekrar geçmiş olsun
 
34+6 haftalıkken doğum yaptım
29 ekim 2013 saat 4:30 da şiddetli bir tuvalet ihtiyacıyla kalktım tuvalete gittiğimde bacaklarımdan aşağı birşeyler aktı. Hemen eşime seslendim " suyum geldi" dedim. Uyku sersi olan eşim " şimdi ne yapacağız" dedi. Ben " ne yapcaz hastaneye gideceğiz" dedim. Hemen kayınvaldemi aradık arka sokağımzda oturuyor bu arada oğlumda yatağında mışıl mışıl uyuyordu onun yanınada halasını bırakacaktık
Doğum çantamı tam olarak hazırlamamıştım önce onun eksiklerini tamamladık sonra eşim ve kayınvaldemle arabaya bindik hastaneye giderken doktorumu aradım " siz hastaneye gidin gerekirse onlar beni arar" dedi. Hastaneye gittik doğumhaneye gittik ordaki ebe hemşire önce alttan muayene etti suyumun geldiğini söyledi sonra da nst ye bağladı hiç sancım yoktu bu arada annemi aradık oda gelecekti sonra doktoru beklemeye başladık saat 9 da geldi oda alttan muayene etti hemen sezeryana alacağını söyledi. Hemen yatış işlemlerini yaptırmaya gitti eşim benimde tahlillerimi yapmaları için kan aldılar bu arada benim moralim çok bozuktu çünkü bebeğim daha çok küçüktü ve büyük ihtimalle küveze girecekti:((( annemler ise üzülme bebeğin bunu hissederdiyordu sanki üzülmemek elimdeydi. Neyse beni sezeryan için hazırladılar sedyeye yattım sonra ameliyathaneye götürdüler orada da beni ameliyata hazırladılar bana sorular sorup duruyorlardı bense hiç konuşmak istemiyordum sadece dua edip bebeğimin sağlıklı doğmasını istiyordum 10:20 de aneztesi uzmanı geldi sonra uyumuşum bebeğim 10:30 da dünyaya gelmiş öce bir ağlamış sonra kesik kesik nefes almış hemen kundaklayıp yoğun bakıma götürmüşler oksijensiz kaldığı için elleri mosmormuş bana sonra söylediler
Gözü açtığımda odadaydım ve bebeğimi görmek istiyorum onu getirin deyip duruyordum narkozun etkisindeydim bana bebeğimin iyi olduğunu söylüyorlardı ama ben sürekli onları dinlemiyordum aynı şeyleri söyleyip duruyordum
Doğduğu gün göremedim bebeğimi ertesi gün 2:30 3:00 gibi görebildim küvezin içine elleri sokup eline ve bacağına dokundum çok garip bir histi. Kızım hala küvezde ben ise dün taburcu oldum şimdi kızımında eve geleceği günü bekliyorum



cok gecmiş olsun canım inşallah en kısa zamanda bugunleride atlatırsınız bi an önce meleğine kavusursun
 
edemir öncelikle hayırlı olsun rabbim biran evvel sağlıkla kucağına almayı nasip etsin bende şuan 29 haftalık hamileyim 2 hafta önce erken doğuruyordum durdurdular şuan riskim devam ediyor nerdeyse tuvalete bile 40 kere düşünüp gidiyorum 5 yıl yenidoğan yoğun bakım ünitesinde çalıştım tıbbi sekreterim hiç korkma bebeğin normal kilosuna geldiğinde ve solunum ,genel sağlık problemleri ortadan kalktığında yanında olacaktır gözün arkanda kalmasın gözün gibi bakarlar ona anlıyorum seni sadece derdine ortak olmak istedim bişey sormak istersen yardımcı olurum bildiğim kadarıyla kib kavuşma haberlerini bekliyorum sağlıcakla kal
 
Back
X