- 19 Ocak 2017
- 7.034
- 20.465
- 348
- 37
Ayni benim kardeslerimben evli onlar bekar iki anahtar onlarda istedikleri zaman gelip giderler bu yetmiyo giysi ayakkabi parfum sarj aletime kadar alip goturiyolar bazrn kafayi yiyorum ama tabiki kardeslerim herzaman gelebilirler b
Bilmiyorum belki sorun ben de bunu çözemeye çalışıyorum ama abime de aynı yapıyor.Evet kararlıyım buna bir son vermem lazım daha fazla affedip kendime saygımı kaybetmek istemiyorum.Ablanda sikinti var.Bende ablayim ve uzak sehitlerdeyiz ama her gun tel elimde gorusuruz Degisik kisilik demek ki sende ustune gidip kendini uzme bosver
Neden alınayım farklı fikirler benim için değerli. Tekrar diyorum anne vasfını asla ona yüklemiyorum. Sadece istediğim iki arkadaş gibi konuşmak görüşmek ama artık çok da önemi yok bu saatten sonra kırgınlığımın zirvesindeyim. Ben sosyal bir insanım aile ilişkileri değerli olduğu için bu çabam başkası olsa çoktan silersin.Lütfen alınma bu yazdıklarıma. Sadece beklentini çok yüksek tutarsan çok üzülürsün. Müsait olunca görüşün. Onun da sizi özlemesine, aramasına izin verin. Annelik vasfını ablanıza yüklemek haksızlık olur ve ablanıza ağır gelir. Siz sosyallesin kendi hayatınizda değişikler yapın,esinizle dostlarınızla planlar yapın. Daha mutlu olursunuz
bundan sonra eskisi gibi olmayacak buraya yazdıysam son noktadır. Artık içime sığmayan bir dertti. Teşekkür ederim.Neden ısrarla görüşmek istiyorsun ki o abladır büyüktür deyip deyip kendini uźme ..istese o seni bağrına basardı..istemiyor kadın demekki bırak o yanliz kalsın sen abinle görüşmeye devam et
Ben de konuştum kabul etti haklısın dedi suçluyum ama devam etti. Ben yaşayıp şişmekten yoruldum. Bir kez daha konuşacağım bakalım.Ben birgün bana kendimi kötü hissettirdiğinde açıkça konuşmuştum ve çok şaşırmıştı.Gercekten sana böyle mi hissettiriyorum diye..Sonra biraz daha dikkat etti.. Sonra bazen yine eskiye döndü, öyle öyle yuvarlanıp gidiyoruz.Bence konuşun ablanizla açıkça hissettiklerinizi
Ne yapacaksın haklısın sen de. En büyük üzüntüm üç gün olmuştu doğum yapalı acillik oldum yanında ölüyordum sabahında bırraktı gitti. Yanımdayken çok üzüldü ama bu gidiş beni insanın Allah'tan başka dostu olmadığını gösterdi. Niye daha çabalıyorsun ki. Kötü gününde istemiyor iyi gününde istemiyor... Diyorum kendimeİki ablam var. Biriyle ne kadar yakınsam diğeriyle o kadar uzağım. Yapi meselesi. Artık diğeri ile iyi olma çabasını ben de bıraktım. Tamamen kestim görüşmeyi. Çünkü zarar veriyor artık bana. Kardeş diye hepsi iyi olmuyor işte.
Ne güzel aranızdaki muhabbet maşallah diyeyim. Evinin anahtarı elimde olsun istemem öyle beklentim yok sadece istediğim konuşmak, istişare etmekti. Bi de 15 yaş aramızda. Ben küçükken istemezmiş benimle dışarı çıkmak onun çocuğu zannediliyorum diye belki de soğukluk bundan aradaki kuşak çatışması olabilir.Ablamla böyle uzak olamadığım için cidden algılayamıyorum galiba. Sanki abla değilde dış kapının dış mandalı sizinki.
Ablamla annem aynı apartmanda oturuyor. Bekarken ablamın evinin anahtarı vardı bende. İstediğim gibi girer çıkardım.
Evlendim başka şehire geldim. Hala anahtarı bende durur. Onun evi benim evimdir. Annemden çok o annelik yapmıştır bana bizimde aramızda 11 yaş var.
Yani sorun ablanızda. O ne anne olmuş size ne abla. İşin garibi hiç bişey olmamış. Üzüldüm sizin için.
Ben bir abla olarak ablanızı çok iyi anladım. Benim de bir kızkardeşim var, onu çok seviyorum. Ama evime gelmesini pek istemiyorum açıkçası. 2tane küçük çocuğu var, evi birbirine katıyorlar. Kızkardeşim de rahat biri. Kardeş evi olunca ekstra rahat oluyor yer içer bulaşıkları bırakır. Yeğenlerin dağıttıklarını olduğu gibi bırakır. Yeğenlerim hep oyun istiyor ben onlarla oynuyorum kardeşim kenarda oturup yeyip içiyor. Çocuk bakıcılığı yapıyorum, üstüne izzet ikram. Annemlere birlikte gittiğimizde de rahat yesinler diye yeğenlerimle oynuyorum sonra ben yıpranıyorum. En iyisi evde yalnız kalıp kafa dinlemek :)Benden 15 yaş büyük bir ablam var. Annemi ve babamı erken kaybettim. İki çocuğum var kızım 4 aylıkken kaybettim annemi babamı çocuk yaşta. Bir de abim var. Ablamı biraz anne gibi görmek istedim yardım anlamında değil sadece şefkat ve konuşmak için istediğim bu. Farklı şehirlerde yaşıyorduk aylar olurdu görüşmediğimiz genelde arayan ben olurdum. Her durumda ihtiyacı olduğunda o demeden koşmaya elimden gelenin fazlasını yapamaya çalıştım. 3 yıl önce benim yaşadığım şehre yerleşti. Çok sevindim artık görüşebileceğiz çaya gideriz birbirimize dertleşir birbirimize yardımcı oluruz dedim. İlk olaya geliyorum bir gün özledim gideceğim aradım abla evdeysen sana geleceğim çocuklar ile bir şeyler aldım çayın yanına. O da dışarıda olduğunu 20 dakika gibi bir sürede geleceğini söyledi o zaman gel dedi. Ben de o sürede orda oldum gittim evde kimse yok aradım işte kitap fuarındayım daha çıkmadım.... Az daha bekle yarım saati geçti bekledim. Sonra çok sinirlendim bastım gaza sinirli sinirli eve döndüm. O sinirle evi temizledim. Aldıklarımı çocuklar ile yedim. Aradan 2 saat geçti arıyor açmadım o gün açmıcam diye karar aldım sonra akşam bir daha arayınca bakayım dedim. Biz geldik evdeyizben döndüm dedim gelemem tamam dedi. Çok bozuldum aramadım bir süre sonra dedim ablan affet bir şey deme üzülmesin. Çocuklarım teyzelerine çok gitmek istiyor ya çağırıyorum ya bize davet ediyorum ama bu dediğim aynı şehirde olmamıza rağmen 10 gün ya da haftada bir olur. Onu bile istemiyor sanki aradığımda konuşurken aslında konuşmak istemediği çok net anlaşılıyor.
Bu tarz olay çok yaşandı uzun yazıp sıkmak istemiyorum. Geçen hafta bana geldi ben portakallı kek yapmıştım çok sevdi. Dün de arayayım eğer evdeyse yapar götürürüm. Aradım açmadı ama içimdeki ses bilerek açmadı diyor inşallah yanlış diyordur. Üç saat sonra aradı işte mutfaktaydım işim uzun sürdü. Ben dedim sana gelmek istiyordum o sevdiğin kek ten yapıp. İşte iş yaptım mutfaktan çıkamadım bana döndüğü saat 6 ya gelirken eniştem de yok evde. Hiç gel demedi. O zaman içime bir yumru oturdu çok üzüldüm. Abim ve yengem görüşmeyi severler her hafta görüşelim isterler onu dediklerinde biraz özleyelim dedi abim de üzüldü. Bir ay 30 ya 31 gün haftada bir görüşülse ayda 4 defa eder sana bu kadar değer veren kardeşlerim varken neden bu tavır. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var.
sizin kardeşiniz gibi değilim. Gittiğimde muhakkak bir kaç şey yapar giderim yük olmak istemem. Mutfağına girer her şeyi temizlerim hiç arkamda dağınıklık bırakmam çocukları da uyarırım. Çocukları ona hiç bırakmam öyle bir talebim de yok. Çocuklarımla oynayacak enerji de değil ki. Yani öyle durum yok. Siz de haklısınız yani o durum da görüşmek istemez insanBen bir abla olarak ablanızı çok iyi anladım. Benim de bir kızkardeşim var, onu çok seviyorum. Ama evime gelmesini pek istemiyorum açıkçası. 2tane küçük çocuğu var, evi birbirine katıyorlar. Kızkardeşim de rahat biri. Kardeş evi olunca ekstra rahat oluyor yer içer bulaşıkları bırakır. Yeğenlerin dağıttıklarını olduğu gibi bırakır. Yeğenlerim hep oyun istiyor ben onlarla oynuyorum kardeşim kenarda oturup yeyip içiyor. Çocuk bakıcılığı yapıyorum, üstüne izzet ikram. Annemlere birlikte gittiğimizde de rahat yesinler diye yeğenlerimle oynuyorum sonra ben yıpranıyorum. En iyisi evde yalnız kalıp kafa dinlemek :)
çok kırılmıştım ama ona yansıtıp üzmek istemedim. Bu kadar olmamam lazımdı.Sizinle görüşmek istemiyorsa görüşmesinde, size yirmi dakikaya gel deyip kendisinin eve gelmemesi ve aradığınızda söyledikleri ve sonradan hiç bir şey olmamış gibi aramasına ben sinir oldum... Yaptığı çok ayıp. Hani size gel demese neyse...
inşallah dediğiniz gibi olur bakalım hayırlısı.Tatlım bence açık açık konuş. Güzelce hissettiklerini anlat ablana. İlla bir sebebi vardır bilemezsin içindekileri , o neler hissediyor acaba neden böyle davranıyor. İletişime geç ve rahatla. Hiç kendini üzme. İnanıyorum konuşarak halledersiniz
Beklentim bundan sonra çok görüşmemek daha az üzülmek. İçimde çok heves heyecan kalmadı. Her şeyi yazmadım uzun olur diye kendime saygım için bunu yapmalıyım. Belki böylesi hayırlı olan.Herkesin mizacı, insan ilişkilerine bakışı,
akrabalık ilişkilerine yüklediği anlam farklı olabilir.
Size göre haftada bir görüşmek normaldir başkasına göre ayda bir.
Benim tek bir kardeşim var.
Ben, eşim, kardeşim, eşi hepimiz çok yoğun çalışıyoruz bazen buluşmamız bir ayı geçiyor.
Oysa kardeşimi çok seviyorum ve her gün görsem mutlu olurum.
Kısacası herkesi olduğu gibi kabul eder ve beklentilerinizi gözden geçirirseniz, yaşananlardan bu kadar olumsuz etkilenmezsiniz.
güzel anlattınız bu dediğim sık olan bir şey belki ayda iki kez aynı şehirde on dakika mesafede ve çocukları büyük. Ben onun bekar olduğu zamanı bile pek hatırlamıyorum 6 yaşımdaydım evlendiğinde sadece çok ağlardım bize gelip gittiğinde çok severdim. Ve ben de bekar değilim iki çocuk sahibiyim. Ondan yardım talep etmiyorum istediğim görüşmek aynı şehirde değilken aylarca bile görüşemezdik. Artık çok istemiyorum kırgınlığımın zirvesine geldim. Akışına bırakmak istiyorum. Sağlığı mutluluğu yerinde olsun görüşmesek de olur.Benim ablam veya kız kardeşim yok sizi anlayamam belki tam olarak ama erkek kardeşim var. Bizim de annemiz yok, kardeşim sık sık gelir, onu çok seviyorum. Sevdiği birşeyi yapınca onsuz boğazımdan geçmez, güzel bir tatlı olsa mesela arar çağırırım. Ama şöyle de birşey var bazen sadece sesini duyup iyi olduğunu bilmek istiyorum. Bize gelsin istemiyorum. O zamanlar da genelde eşimle aramızda problem olduğu zamanlar. Çünkü o geldiğinde mecburen ona yansıtmamak için normale dönüyoruz, havada kalıyor mevzu. Ya da bazen sadece kendi kendime kalmak istiyorum. Bazen oluyor öyle şeyler alınmayın bence kardeşler birbirlerini olduğu gibi kabullenmeliler. Sizle gidip gelmemesi sizi sevmediği anlamına gelmez asla. Herkesin kendi hayatı oluyor evliyken, elde değil bekarlık günleri gibi olmuyor.
güzel anlattınız bu dediğim sık olan bir şey belki ayda iki kez aynı şehirde on dakika mesafede ve çocukları büyük. Ben onun bekar olduğu zamanı bile pek hatırlamıyorum 6 yaşımdaydım evlendiğinde sadece çok ağlardım bize gelip gittiğinde çok severdim. Ve ben de bekar değilim iki çocuk sahibiyim. Ondan yardım talep etmiyorum istediğim görüşmek aynı şehirde değilken aylarca bile görüşemezdik. Artık çok istemiyorum kırgınlığımın zirvesine geldim. Akışına bırakmak istiyorum. Sağlığı mutluluğu yerinde olsun görüşmesek de olur.
bence de bir kız kardeş servet ama benim için boş üzüntü veren bir bağ oldu. Zirvede bırakıyorum.Bir erkek kardeş sahibiyim ve bir abla veya kiz kardes sahibi olmanin büyük servet olduğunu düşünüyorum özellikle bu yapmacik herseyin sahte olduğu devirde keske değerinizi bilse sen hakli olansin skinti ablanizda bellki mesafe koymak istiyor sizde oyle durun fazlaca ısrarcı olmayın
öyle kabul ettim Allah sağlık sıhhat versin evinde huzur ile yaşasın.Demek ki görüşmek istemiyor üstelemeyin sonuçta herkes bir değilben ablamı hergün görmek isterim ablam ayda yılda bir gelmek ister eee sevmiyor mu beni seviyor mizacı karakteri böyle
Ben yine de onu kötü gününde bırakmam bırakamam. Rutin görüşmeyi bırakmak zorundayım. Ayda iki kere de olsa.Ablanın kötü günündede o vakit komşuları veya diğer arkadaşları yanında olsun ama dimi ya, mademki iyi günde seninle değil
ben ona sık sık hediye alırım sevdiği şeyleri yaparım. Arabası yok diye bir yere gidince onu da alırım evinden. Yani sadece gezmelik sohbetlik bir ablalık istiyordum o da artık çok olmayacak.Ay siz iyi misiniz ya annelik yapmak zorunda değil demissiniz gidip dertlesmek çay içmek annelik yapmak mi insan bacisiyla dertlesmeyecekse kimle dertlesecek ben çok üzüldüm bacim senin adına. Ablan kardeşliğin tadını almamış o yüzden farkında değil neyi kaçırdığının ama üzülme bol bol dua et onun iyiliği için ve kırılma boşver demek ki onun yapısı da buymuş hediye al ablana mesela
Akışına bırakıp çok da hayatımı isgal etmeyecek bu düşünce şu an tüm benliğim ile üzülmüş, kırılmış durumdayım. Onu aşmaya çalışıyorum.Sizin isteğiniz çok değil zaten. Siz çok seviyorsunuz ve görüşmek yakın olmak istiyorsunuz bu çok normal. Çok gelmedi bana yani sizin gitme isteğiniz vs.
Bence de akışına bırakın belliki o sizin gibi düşünmüyor ya da belki sizin bile bilmediğiniz can sıkıntısı olabilir, size yansıtmamak için fazla gidip gelmiyordur. Üzülmemeye çalışın beklentiye girmeyin ki üzülmeyin.
Ablanızın soğukluğundan ben üşüdüm burda. Sizi tahmin edebiliyorum. Ben hem ablayım, hem de kızkardeşim. Ablamla günlük konuşuruz, bir gün iletişimsiz kalsak acaba kötü birşey mi oldu diye kendimizi yeriz. Yeğenlerim benim evimde rahat etmeyecek de kimde rahat edecek. Bebeğim yok tedavi görüyorum. Ama yeğenlerime de aşığım resmen. Kızkardeşim yapı olarak bize göre daha soğuk. Ama onunla da muhakkak verimli vakit geçirmeye çalışırız. Yakın bir ilde çalışıyor. 15 günde bir gelir. Muhakkak gider görürüm. Üzmeyin kendinizi, beklentileriniz çok doğal.bence de bir kız kardeş servet ama benim için boş üzüntü veren bir bağ oldu. Zirvede bırakıyorum.
öyle kabul ettim Allah sağlık sıhhat versin evinde huzur ile yaşasın.
Ben yine de onu kötü gününde bırakmam bırakamam. Rutin görüşmeyi bırakmak zorundayım. Ayda iki kere de olsa.
ben ona sık sık hediye alırım sevdiği şeyleri yaparım. Arabası yok diye bir yere gidince onu da alırım evinden. Yani sadece gezmelik sohbetlik bir ablalık istiyordum o da artık çok olmayacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?