Ablam

ecetuba84 .!.:

Benden 15 yaş büyük bir ablam var. Annemi ve babamı erken kaybettim. İki çocuğum var kızım 4 aylıkken kaybettim annemi babamı çocuk yaşta. Bir de abim var. Ablamı biraz anne gibi görmek istedim yardım anlamında değil sadece şefkat ve konuşmak için istediğim bu. Farklı şehirlerde yaşıyorduk aylar olurdu görüşmediğimiz genelde arayan ben olurdum. Her durumda ihtiyacı olduğunda o demeden koşmaya elimden gelenin fazlasını yapamaya çalıştım. 3 yıl önce benim yaşadığım şehre yerleşti. Çok sevindim artık görüşebileceğiz çaya gideriz birbirimize dertleşir birbirimize yardımcı oluruz dedim. İlk olaya geliyorum bir gün özledim gideceğim aradım abla evdeysen sana geleceğim çocuklar ile bir şeyler aldım çayın yanına. O da dışarıda olduğunu 20 dakika gibi bir sürede geleceğini söyledi o zaman gel dedi. Ben de o sürede orda oldum gittim evde kimse yok aradım işte kitap fuarındayım daha çıkmadım.... Az daha bekle yarım saati geçti bekledim. Sonra çok sinirlendim bastım gaza sinirli sinirli eve döndüm. O sinirle evi temizledim. Aldıklarımı çocuklar ile yedim. Aradan 2 saat geçti arıyor açmadım o gün açmıcam diye karar aldım sonra akşam bir daha arayınca bakayım dedim. Biz geldik evdeyiz ben döndüm dedim gelemem tamam dedi. Çok bozuldum aramadım bir süre sonra dedim ablan affet bir şey deme üzülmesin. Çocuklarım teyzelerine çok gitmek istiyor ya çağırıyorum ya bize davet ediyorum ama bu dediğim aynı şehirde olmamıza rağmen 10 gün ya da haftada bir olur. Onu bile istemiyor sanki aradığımda konuşurken aslında konuşmak istemediği çok net anlaşılıyor.
Bu tarz olay çok yaşandı uzun yazıp sıkmak istemiyorum. Geçen hafta bana geldi ben portakallı kek yapmıştım çok sevdi. Dün de arayayım eğer evdeyse yapar götürürüm. Aradım açmadı ama içimdeki ses bilerek açmadı diyor inşallah yanlış diyordur. Üç saat sonra aradı işte mutfaktaydım işim uzun sürdü. Ben dedim sana gelmek istiyordum o sevdiğin kek ten yapıp. İşte iş yaptım mutfaktan çıkamadım bana döndüğü saat 6 ya gelirken eniştem de yok evde. Hiç gel demedi. O zaman içime bir yumru oturdu çok üzüldüm. Abim ve yengem görüşmeyi severler her hafta görüşelim isterler onu dediklerinde biraz özleyelim dedi abim de üzüldü. Bir ay 30 ya 31 gün haftada bir görüşülse ayda 4 defa eder sana bu kadar değer veren kardeşlerim varken neden bu tavır. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

ecetuba84 .!.:

Benden 15 yaş büyük bir ablam var. Annemi ve babamı erken kaybettim. İki çocuğum var kızım 4 aylıkken kaybettim annemi babamı çocuk yaşta. Bir de abim var. Ablamı biraz anne gibi görmek istedim yardım anlamında değil sadece şefkat ve konuşmak için istediğim bu. Farklı şehirlerde yaşıyorduk aylar olurdu görüşmediğimiz genelde arayan ben olurdum. Her durumda ihtiyacı olduğunda o demeden koşmaya elimden gelenin fazlasını yapamaya çalıştım. 3 yıl önce benim yaşadığım şehre yerleşti. Çok sevindim artık görüşebileceğiz çaya gideriz birbirimize dertleşir birbirimize yardımcı oluruz dedim. İlk olaya geliyorum bir gün özledim gideceğim aradım abla evdeysen sana geleceğim çocuklar ile bir şeyler aldım çayın yanına. O da dışarıda olduğunu 20 dakika gibi bir sürede geleceğini söyledi o zaman gel dedi. Ben de o sürede orda oldum gittim evde kimse yok aradım işte kitap fuarındayım daha çıkmadım.... Az daha bekle yarım saati geçti bekledim. Sonra çok sinirlendim bastım gaza sinirli sinirli eve döndüm. O sinirle evi temizledim. Aldıklarımı çocuklar ile yedim. Aradan 2 saat geçti arıyor açmadım o gün açmıcam diye karar aldım sonra akşam bir daha arayınca bakayım dedim. Biz geldik evdeyiz ben döndüm dedim gelemem tamam dedi. Çok bozuldum aramadım bir süre sonra dedim ablan affet bir şey deme üzülmesin. Çocuklarım teyzelerine çok gitmek istiyor ya çağırıyorum ya bize davet ediyorum ama bu dediğim aynı şehirde olmamıza rağmen 10 gün ya da haftada bir olur. Onu bile istemiyor sanki aradığımda konuşurken aslında konuşmak istemediği çok net anlaşılıyor.
Bu tarz olay çok yaşandı uzun yazıp sıkmak istemiyorum. Geçen hafta bana geldi ben portakallı kek yapmıştım çok sevdi. Dün de arayayım eğer evdeyse yapar götürürüm. Aradım açmadı ama içimdeki ses bilerek açmadı diyor inşallah yanlış diyordur. Üç saat sonra aradı işte mutfaktaydım işim uzun sürdü. Ben dedim sana gelmek istiyordum o sevdiğin kek ten yapıp. İşte iş yaptım mutfaktan çıkamadım bana döndüğü saat 6 ya gelirken eniştem de yok evde. Hiç gel demedi. O zaman içime bir yumru oturdu çok üzüldüm. Abim ve yengem görüşmeyi severler her hafta görüşelim isterler onu dediklerinde biraz özleyelim dedi abim de üzüldü. Bir ay 30 ya 31 gün haftada bir görüşülse ayda 4 defa eder sana bu kadar değer veren kardeşlerim varken neden bu tavır. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Mistik hanim .!.:

ablan kendi hayatına bakmak istiyor. O senin annen değil ve sana annelik yapmak istemiyor. Bu yüzden suclayamazsin. Onun da kendine ait hayatı var. Senin durumun zor ama kendine başka yollar bulsan senin için iyi olur

Genişletmek için tıkla...

ecetuba84 .!.:

Benden 15 yaş büyük bir ablam var. Annemi ve babamı erken kaybettim. İki çocuğum var kızım 4 aylıkken kaybettim annemi babamı çocuk yaşta. Bir de abim var. Ablamı biraz anne gibi görmek istedim yardım anlamında değil sadece şefkat ve konuşmak için istediğim bu. Farklı şehirlerde yaşıyorduk aylar olurdu görüşmediğimiz genelde arayan ben olurdum. Her durumda ihtiyacı olduğunda o demeden koşmaya elimden gelenin fazlasını yapamaya çalıştım. 3 yıl önce benim yaşadığım şehre yerleşti. Çok sevindim artık görüşebileceğiz çaya gideriz birbirimize dertleşir birbirimize yardımcı oluruz dedim. İlk olaya geliyorum bir gün özledim gideceğim aradım abla evdeysen sana geleceğim çocuklar ile bir şeyler aldım çayın yanına. O da dışarıda olduğunu 20 dakika gibi bir sürede geleceğini söyledi o zaman gel dedi. Ben de o sürede orda oldum gittim evde kimse yok aradım işte kitap fuarındayım daha çıkmadım.... Az daha bekle yarım saati geçti bekledim. Sonra çok sinirlendim bastım gaza sinirli sinirli eve döndüm. O sinirle evi temizledim. Aldıklarımı çocuklar ile yedim. Aradan 2 saat geçti arıyor açmadım o gün açmıcam diye karar aldım sonra akşam bir daha arayınca bakayım dedim. Biz geldik evdeyiz ben döndüm dedim gelemem tamam dedi. Çok bozuldum aramadım bir süre sonra dedim ablan affet bir şey deme üzülmesin. Çocuklarım teyzelerine çok gitmek istiyor ya çağırıyorum ya bize davet ediyorum ama bu dediğim aynı şehirde olmamıza rağmen 10 gün ya da haftada bir olur. Onu bile istemiyor sanki aradığımda konuşurken aslında konuşmak istemediği çok net anlaşılıyor.
Bu tarz olay çok yaşandı uzun yazıp sıkmak istemiyorum. Geçen hafta bana geldi ben portakallı kek yapmıştım çok sevdi. Dün de arayayım eğer evdeyse yapar götürürüm. Aradım açmadı ama içimdeki ses bilerek açmadı diyor inşallah yanlış diyordur. Üç saat sonra aradı işte mutfaktaydım işim uzun sürdü. Ben dedim sana gelmek istiyordum o sevdiğin kek ten yapıp. İşte iş yaptım mutfaktan çıkamadım bana döndüğü saat 6 ya gelirken eniştem de yok evde. Hiç gel demedi. O zaman içime bir yumru oturdu çok üzüldüm. Abim ve yengem görüşmeyi severler her hafta görüşelim isterler onu dediklerinde biraz özleyelim dedi abim de üzüldü. Bir ay 30 ya 31 gün haftada bir görüşülse ayda 4 defa eder sana bu kadar değer veren kardeşlerim varken neden bu tavır. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

Evcilpiton .!.:

Benimde 13 yaş büyük ablam var.Oldum olası fazla insan içine çıkmayı sevmez.Suan bize yakın bir ilde.Bazen ararim açmaz,bazen açar isteksiz konuşur..Bazen evine gittiğimde aynı odada hiç konuşmadan otururuz çünkü biseyler okuyordur.Ama biliyorum ki bizi çok sever.Biz ailecek onu öyle kabul ettik.Bence sizde edin..Herkesin tarzı yaşama bakışı, istekleri farklı..

Genişletmek için tıkla...

ecetuba84 .!.:

Ben bana annenik yapsın istemiyorum sadece istediğim konuşmak abla sıcaklığı hissetmek. Ben uzak durduğumda da üzülüyor anlamış değilim. Bundan sonra net bir duruş sergilemem gerek üzülemem için kendime saygım için. Hayatıma çok dahil etmeden hatta çok var gibi davranmadan

Genişletmek için tıkla...

ecetuba84 .!.:

Evet öyle kabul etmeli buna katılıyorum ama şöyle bir durum var. O da konuşmayı istiyor. Uzak durunca bozuluyor yani tıkanık bir durum hep affetme onu üzmeme yolunu seçiyorum ama çok yoruldum. Buna bir son vermem gerek.

Genişletmek için tıkla...

Evcilpiton .!.:

Benimde 13 yaş büyük ablam var.Oldum olası fazla insan içine çıkmayı sevmez.Suan bize yakın bir ilde.Bazen ararim açmaz,bazen açar isteksiz konu

ladymadyninablasi .!.:

Sen de abin ve yengenle görüş. Ablanla da ayda bir görüş. Ya da sen çağır onu. Belki evine istemiyor.

Genişletmek için tıkla...

evet haklısınız. Haftada bir bile aramayacağım bir süre. Bana gelmesi daha iyi onun farkındayım.

ema1 .!.:

Ablan istanbul da mı?.
İstanbul insanı misafir ve masraf çıkmasından çok korkuyor, çoğunluk dışarıda buluşuyor cafede, herkeste kendi hesabını ödüyor yok şaka, şaka
O sensiz yaşamaya alışmış düzeninin değişmesini isyemiyor

Genişletmek için tıkla...

hayır Karadeniz'in büyük bir şehrinde yaşıyoruz:) belki de öyle gerçekler kabul etmem lazım.

Genişletmek için tıkla...

Mi-Ok Yun .!.:

Ablamla böyle uzak olamadığım için cidden algılayamıyorum galiba. Sanki abla değilde dış kapının dış mandalı sizinki.

Ablamla annem aynı apartmanda oturuyor. Bekarken ablamın evinin anahtarı vardı bende. İstediğim gibi girer çıkardım.
Evlendim başka şehire geldim. Hala anahtarı bende durur. Onun evi benim evimdir. Annemden çok o annelik yapmıştır bana bizimde aramızda 11 yaş var.
Yani sorun ablanızda. O ne anne olmuş size ne abla. İşin garibi hiç bişey olmamış. Üzüldüm sizin için.

Genişletmek için tıkla...