9 aylık bebek gece çığlıkları

Instagramda takip ettigim bir dr var
Oda cocugunun uyku duzenini ne yaptiysa oturtamadigini soylemisti
Babaya gidip gelmeme olayi bizdede var
Ben calismiyorum ama aa kucagini dogdu dogali seviyor
 
Hoca yerine bir doktora danissaydiniz keşke..
Zira 1 aydır uykusu bu denli bozulan bir çocuğu önce doktora götürmek lazım..
Sebep hersey olabilir çünkü..
 
İyi günler hanımlar. Yeri olmadığının farkındayım ancak başka türlü konuya cevap alınmıyor ne yazık ki. O yüzden buraya açtım. En azından bir süre taşınmazsa çok mutlu olurum. Biraz uzun olacak şimdiden özür dilerim, detaylı anlatacağım zira artık çok yorulduk, dayanamıyoruz. Vakit ayıran herkese de teşekkür ederim. Sıkılan, okumak istemeyen son iki paragrafa da bakabilir. Tekrar teşekkür ederim.

9 ay 10 günlük bir oğlum var (Allah bağışlasın), 15 gün erken doğdu. 10 hafta öncesine kadar çok güzel uyuyan bir bebekti, gece ağladığını hiç hatırlamıyorum (bir kere bile). 10 hafta önce (12ocak) uykuya geçişte zorluk yaşadığı için (memede uyuyor) bizim yatağa uzandık, birlikte uyumaya başladık. 1-1.5 saat sonra az bir şey mızıldandığında uykusunun geldiğini anlayıp sarıldım ve öyle uykuya daldık bir hafta. Tabii uykuya beşiğinde devam etti hep. Bu esnada da gece ağlamaları arttı, sanırım bir süredir ağlıyordu. Çünkü eşime bu gece çok güzel uyudu, derin uyudu, uyanmadı tarzında mesaj attığımı hatırlıyorum. Ağlamalar yüzünden bir hafta sonunda böyle uyumayı bıraktık (ben devam edecektim ancak eşim nedeniyle bıraktık), sonraki hafta da hiç hesapta olmayan bir şekilde işe başladım ben. İşe başlayacağımı bilseydim oğlumun düzenini hiç bozmazdım zaten. Ben işteyken eşim baktı oğlumuza. (7de evden çıkıyordum, 12de yanıma geliyorlardı. 12den sonra çalışmadım.) Ben işe başlayınca oğlum çok aşırı tepki gösterdi bana, emmek istemedi, beni gördüğü yerde kafasını çevirdi, kucağıma alsam itekledi, ağladı, babasının üzerine atladı vs. Sadece uyurken adam akıllı emdi. Bu süreç de çok uzun sürdü (5hafta kadar), sonra ben hasta oldum ve rapor aldım. Peşine de oğlum hastalandı, 6.hastalık diye bir şey geçirdi. Ateşi çok yükseldi ve bacaklarımda ya da yastık üzerinde uyudu (çok üşüdüğü için yatağa yatar yatmaz ağlıyordu). 10 gün kadar evde birlikteydik, sonrasında tekrar işe başladım. Bu arada da gece ağlamaları hep devam etti. Şu anda beş diş birden çıkarıyor, calgel sürüyoruz gece yatmadan. Fayda etti diye düşünüyorum. 9da yatıyor, 7den sonra bir şey yedirmiyorum artık. Bir de eşimle ayrı yatıyoruz artık, o oturma odasında yatıyor, biz yatak odasında. Çünkü oğlum biz birlikte yatınca hiç uyutmuyor bizi, sürekli ağlıyor uykusunda. Calgel, ayrı yatmamız ve geç saatte yemek yememesi aynı zamana denk geldi, hangisi işe yaradı bilmiyorum ama bir hafta kadar ağlamadan uyudu oğlum. (3-4defa ağladı, o bize normal geliyor artık. Gece de rahat 20 kez çığlık atıp ağlıyor çünkü.) Son iki gündür de sil baştan başladık resmen. İki gecedir çok ağlıyor, uyandırmak zorunda kalıyoruz. Diğerlerinde memeyi alır almaz uyuyordu, bunda bazen sakinleşemiyor.

Ayrılık kaygısı desem şimdiye en azından azalması gerekmez miydi? Diş desem 11. Haftaya girdik artık, daha 5 haftadır diş çıkarıyor. Gaz sancısı desem gazını çıkartsa da çıkartmasa da devam ediyor. Birkaç haftadır gündüz uykusunda da ağlayarak uyanıyor. Önceden uyanır, yatağında biraz vakit geçirir, sıkılınca bize seslenirdi. Artık o da yok. Alanında kendini iyi geliştirmiş bir hocaya danıştık, baba uyutsun akşam dedi. Ama o da olmadı. Zaten eşim de katiyyen uyumuyor ve sakinleşmiyor geceleri. İlle ben olacağım. Bu arada ağladığında da baba diye ağlamayı ihmal etmiyor, ama babayı da istemiyor. Zaten dediğim gibi bizi birlikte de yatırmıyor. Acaba baba horluyor mu dedik ama ben salonda yattığımda da uyuyor. Odada da gece lambamız var, üzerine bir tişört örttüm, oğlumun bulunduğu yer daha aydınlık, benim yattığım yer daha karanlık olacak şekilde. Oda loş yani. Doğdu doğalı karanlıkta uyumayı sevmiyor.

Yani özetle hanımlar, 11. Haftayı yarılamış bir uyku sıkıntımız var. Oğlum isteğine göre memede ya da ayakta uyuyor. Gecede en az 15-20 kere çığlık çığlığa bizi uyandırıyor. Sadece bende sakinleştiği için de ben çok yoruluyorum, dayanamıyorum artık. Sabah 6da kalkıp da işe gitmek, ama gece toplasan 4-5 saat uyumuş olmak (10 dk, 20 dk, 50 dk şeklinde parça parça) beni hem psikolojik hem de fiziksel çok yıpratıyor. Aklıma gelmeyen, göremediğim nedir acaba? Benzer şeyleri yaşayan var mıydı? Nasıl çözdünüz? Ne yapmalıyım? Neyi yanlış yapıyorum? Bana bir yol gösterin ne olur.
Valla yalnız olmadığımı görmek içime su serpti. 4,5 aylıktı Almanya’ya görümceme gittik. Emzikle kendi kendine uyur, eğer açsa da emerken uyurdu kızım. Almanya’ya gittiğimizin ikinci günü gündüz emzikle kendi kendine uyuduğunu hatırlıyorum bir daha yok şuan 7 aylık. Orda bir grip enfeksiyonu geçirdi burnu tıkalıydı ememiyordu, uyuyamıyordu. Hep omzumda dik bir şekilde uyuttum, çünkü nefes alamıyordu. Bir hafta sürdü böyle, bir daha da emzikle kendi kendine uyumayı unuttu. Ya emerken, yada kucakta uyumaya başladı 45 gün kaldık Almanya’da. Normalde evde beşikte uyuyan bebek mecburen beraber uyuduk 2 hafta da anneannemizde kaldık yani tam büyüme anlama zamanlarında 2 ay boyunca beraber uyuduk. Sonra gece ağlayarak, çığlık çığlığa bağırmaya başladı ve sadece emerek rahatlıyor uyuyor ama 1 saat sonra yine aynı, diş dediler hep büyükler ben de o yüzden üstüne olmadım. Gündüz keyfi yerindeydi çünkü. Sonra ishal oldu, yine diş dediler ek gıda dönemiydi muz yedirdik geçti. Sonra yeşil yapmaya başladı, (gece çığlıklar devam ediyor tabi) Almanya’da doktorlar ateş, kusma, emmede azalma yoksa önemsemiyor. Kakasını yaparken ıkınmaya başladı doktora gittik tahlil yapmadı muayene etti bağırsaklarında mikrop var, ara sıra sancı giriyor o zaman ağlıyor dedi. Probiyotik verdi çıktık ama hiç değişiklik olmadı, her akşam çığlıkla uyanıyor. Türkiye’ye döndüğümüz ilk gün ateşi çıktı, tahlil yaptırdık, bağırsak enfeksiyonu. Bir gece hastanede yattık, antibiyotik ve serum aldı. İki gün sonra tamamen eski haline döndü oh be dedik tabi uyku düzeni kalmadı memede uyuyor illaki ama ağlayarak uyanmıyordu, hep başka yerlerde olduğumuz için düzenine de döndüremedim. Sanırım 3 gün iyiydik 4.gün aşı oldu o gün yine çığlıkla uyandı hemen doktora götürdük tahliller falan temiz aşıdan dendi. Bizim de tayinimiz çıktı Kıbrıs’a yerleştik buraya geldik yine emerek uyuyor ama beşiğine alıştırdım. Geldik ertesi gün yine ishal ve yemyeşil ek gıda dönemi olduğu için emin olamıyor insan bi de ek gıdayı kestim ama ne ishali geçti ne bişey. Bir de üstüne yine ağlayarak, çığlıklarla uyanmak. Valla ben de konu açsam mı diye düşünüyordum, kafayı yemek üzereyim. Fiziksel bir ağrısı sancısı var bence çünkü hastaneden çıktığımızda 3 gün herşey eskiye dönmüştü. Ne yapıcaz bilmiyorum.
 
Hoca yerine bir doktora danissaydiniz keşke..
Zira 1 aydır uykusu bu denli bozulan bir çocuğu önce doktora götürmek lazım..
Sebep hersey olabilir çünkü..


Hoca dediğim doc. Dr. Uzman psikolog zaten :) hastanede üstlerimize hocam diye seslendiğimden alışkanlık olmuş bende. Kendi doktoruna da, ziyarete gittiğimiz bir iehirdeki doktora da bahsettim. 5-6 hekime bahsetmişimdir rahat, ama bir çözüm olmadı ne yazık ki...
 
Ben zaten belli ölçüde ağlaması taraftarı oldum hep, arada da hemen almam bir şey olduğunda. Önce konuşuruz, anlaşır öyle kucaklaşırız mesela. Ama geceki normal ağlama değil, korku desem korku değil, ağrı desem ağrı değil. Garip ne olduğunu anlayamadığım bir şey. Bazen korkarak ağlıyor onu da fark ediyorum mesela. 6. Hastalığı ateş dışında güzel atlattı zaten. 40 derece ateşi vardı, tek sıkıntımız oydu. Döküntüleri olunca 6. Hastalık dediler zaten.



Geçmiş olsun size de ya, çok teşekkür ederim.



Götürüyoruz. Her ay gidiyor, 4 günlükken idrar yolları enfeksiyonundan hastanede yattığı için aksatmıyoruz hiç kontrollerini. Kendi kendine uyumaya alıştıracaktım ancak iki aydır tayin bekliyoruz. Ha bugün ha yarın derken bugünlere geldik. Artık bu hafta sonların diye umut ediyoruz. Sonrasında yeni evimize alışınca bir düzen oluştırurum diyorum ama işte o zaman gelemedi bir türlü.

Bana gece teroru gibi geldi, 9. Ay civari baslar zaten genelde.
Benim oglumda ciglik cigliga gozleri kapali aglardi geceleri.
Gunduz depoladigi stres gece cikiyor malesef, sadece dis agrisi degil.
Siz yokken kim bakiyorsa tv ye maruz birakiyor olabilir ya da sizden ayrilmayi kabullenemiyor oglunuz, gunduz bunu bilincaltina itip gece acisini cikartiyor olabilir.
 
Valla yalnız olmadığımı görmek içime su serpti. 4,5 aylıktı Almanya’ya görümceme gittik. Emzikle kendi kendine uyur, eğer açsa da emerken uyurdu kızım. Almanya’ya gittiğimizin ikinci günü gündüz emzikle kendi kendine uyuduğunu hatırlıyorum bir daha yok şuan 7 aylık. Orda bir grip enfeksiyonu geçirdi burnu tıkalıydı ememiyordu, uyuyamıyordu. Hep omzumda dik bir şekilde uyuttum, çünkü nefes alamıyordu. Bir hafta sürdü böyle, bir daha da emzikle kendi kendine uyumayı unuttu. Ya emerken, yada kucakta uyumaya başladı 45 gün kaldık Almanya’da. Normalde evde beşikte uyuyan bebek mecburen beraber uyuduk 2 hafta da anneannemizde kaldık yani tam büyüme anlama zamanlarında 2 ay boyunca beraber uyuduk. Sonra gece ağlayarak, çığlık çığlığa bağırmaya başladı ve sadece emerek rahatlıyor uyuyor ama 1 saat sonra yine aynı, diş dediler hep büyükler ben de o yüzden üstüne olmadım. Gündüz keyfi yerindeydi çünkü. Sonra ishal oldu, yine diş dediler ek gıda dönemiydi muz yedirdik geçti. Sonra yeşil yapmaya başladı, (gece çığlıklar devam ediyor tabi) Almanya’da doktorlar ateş, kusma, emmede azalma yoksa önemsemiyor. Kakasını yaparken ıkınmaya başladı doktora gittik tahlil yapmadı muayene etti bağırsaklarında mikrop var, ara sıra sancı giriyor o zaman ağlıyor dedi. Probiyotik verdi çıktık ama hiç değişiklik olmadı, her akşam çığlıkla uyanıyor. Türkiye’ye döndüğümüz ilk gün ateşi çıktı, tahlil yaptırdık, bağırsak enfeksiyonu. Bir gece hastanede yattık, antibiyotik ve serum aldı. İki gün sonra tamamen eski haline döndü oh be dedik tabi uyku düzeni kalmadı memede uyuyor illaki ama ağlayarak uyanmıyordu, hep başka yerlerde olduğumuz için düzenine de döndüremedim. Sanırım 3 gün iyiydik 4.gün aşı oldu o gün yine çığlıkla uyandı hemen doktora götürdük tahliller falan temiz aşıdan dendi. Bizim de tayinimiz çıktı Kıbrıs’a yerleştik buraya geldik yine emerek uyuyor ama beşiğine alıştırdım. Geldik ertesi gün yine ishal ve yemyeşil ek gıda dönemi olduğu için emin olamıyor insan bi de ek gıdayı kestim ama ne ishali geçti ne bişey. Bir de üstüne yine ağlayarak, çığlıklarla uyanmak. Valla ben de konu açsam mı diye düşünüyordum, kafayı yemek üzereyim. Fiziksel bir ağrısı sancısı var bence çünkü hastaneden çıktığımızda 3 gün herşey eskiye dönmüştü. Ne yapıcaz bilmiyorum.


Çok geçmiş olsun ya, sizin durum da zormuş baya. Hastalık falan geçirmiş, çok sıkıntı. Bir de düzen çok çabuk bozuluyor ne yazık ki. Hele benim oğlum için bir kere yeterli oluyor. 2 ay ise gerçekten uzun bir süreç. Umarım çözüm bulabiliriz. Görüştüğüm doktorlar hep normal dedi, en son gittiğimiz psikolog da çalışıyor olmama bağladı, baba uyutsun dedi. Çünkü uyandığında ben işte oluyorum. Ama onu da yapamadık, eşim bir vardı bir yoktu derken kaldı öyle. Yakında da o işe başlayacağı için alıştırmak istemiyoruz. Çaresiz kaldık resmen.
 
Bana gece teroru gibi geldi, 9. Ay civari baslar zaten genelde.
Benim oglumda ciglik cigliga gozleri kapali aglardi geceleri.
Gunduz depoladigi stres gece cikiyor malesef, sadece dis agrisi degil.
Siz yokken kim bakiyorsa tv ye maruz birakiyor olabilir ya da sizden ayrilmayi kabullenemiyor oglunuz, gunduz bunu bilincaltina itip gece acisini cikartiyor olabilir.


Ben yokken baba bakıyor. daha hamileyken babaya düşkünlüğü belliydi, odaya babası geldiğinde tepinmeye başlardı. Babası eve geldi mi kimsenin yüzüne bakmaz. Sabah 8-9 gibi kalkıp 11-11.30 gibi çıkıyorlar evden. O arada da zaten oyun oynuyorlar, kahvaltı yapıyorlar. Mümkün olduğunca tvye maruz bırakmıyoruz, özellikle baba yoksa açmam ben tvyi. Açarsam da radyo açarım, o da gürültü olsun diye. Şimdi uyandı, gene ağlayarak. Geceden tek farkı ıyanık ve çığlık yok. İşin ilginci de uyandığında çok mutlu, çok pozitif.
 
Instagramda takip ettigim bir dr var
Oda cocugunun uyku duzenini ne yaptiysa oturtamadigini soylemisti
Babaya gidip gelmeme olayi bizdede var
Ben calismiyorum ama aa kucagini dogdu dogali seviyor


Bizimki fazla hareketli, özellikle bu aralar. Babanın üzerine tırmanmak favorisi, adamı oturduğu yerde terletiyor valla :KK45: ev tipi ana kucağından almadık hiç, küçükken de hareketi severdi hep... Alsaydık farklı olur muydı bilmiyorum :/
 
Çok geçmiş olsun ya, sizin durum da zormuş baya. Hastalık falan geçirmiş, çok sıkıntı. Bir de düzen çok çabuk bozuluyor ne yazık ki. Hele benim oğlum için bir kere yeterli oluyor. 2 ay ise gerçekten uzun bir süreç. Umarım çözüm bulabiliriz. Görüştüğüm doktorlar hep normal dedi, en son gittiğimiz psikolog da çalışıyor olmama bağladı, baba uyutsun dedi. Çünkü uyandığında ben işte oluyorum. Ama onu da yapamadık, eşim bir vardı bir yoktu derken kaldı öyle. Yakında da o işe başlayacağı için alıştırmak istemiyoruz. Çaresiz kaldık resmen.
Tüm tahlillerine baktırdınız mı? Kan, idrar, kaka. Alerjik bir durum da söz konusu sizde sanırım. Kakası nasıl?
 
Tüm tahlillerine baktırdınız mı? Kan, idrar, kaka. Alerjik bir durum da söz konusu sizde sanırım. Kakası nasıl?


Daha önceden bakıldı kakaya, kana, idrara bir şey çıkmadı. Ama yakın zamanda baktırmadık. Kakası da normal renkte, hafif kokulu, kıvamı da iyi. Arada yediklerine göre kabız olur gibi oluyor, ama hiç ishal olmadı. Alerjik durum aileden var, bende de babada da alerjik rinit var mesela. Belli dönemler burun ve göz akıntısından bir hal oluyoruz. O yüzden gıda alerjisi olabilir mi acaba diyorum ama onu da doktora gidince soracağım artık.
 
bende aynı durumdayım.oğlum 9.5 aylık kolik olmasına rağmen 6.ayına kadar akşam 22:00 den sabah 10.00 a kadar kesintisiz uyurdu.ne zaman ki ben işe başladım ve diş çıkarmaya başladı(bitürlü bitmedi diş Hale’n çıkarıyor)çığlık atarak uyanmaya başladı.yarım saatte bir çığlık atıyor emerek geri uyuyor çıldırıcam.ben bi çözüm bulamadım jeller fitil ağrı kesici şurup hiç biri çare olmadı.bu arada benimkide inanılmaz babacıydı ağlardı peşine bissürü.hatta babaanneciydi,halayıydı,dedeciydi vallah bi tek anneci değildi işten gelirdim yüzünü çevirirdi.ama ne olduysa 2 haftadır birden bire anneci oldu.kimsede durmuyor ben olmayınca uyumuyor sürekli peşimden emekliyor ve bacaklarımı tutup ayağa kalkıyor sabah işe giderken arkamdan öyle bir ağlıyor ki kimse susturamıyor anlamadım ne oldu bu çocuğa
 
bende aynı durumdayım.oğlum 9.5 aylık kolik olmasına rağmen 6.ayına kadar akşam 22:00 den sabah 10.00 a kadar kesintisiz uyurdu.ne zaman ki ben işe başladım ve diş çıkarmaya başladı(bitürlü bitmedi diş Hale’n çıkarıyor)çığlık atarak uyanmaya başladı.yarım saatte bir çığlık atıyor emerek geri uyuyor çıldırıcam.ben bi çözüm bulamadım jeller fitil ağrı kesici şurup hiç biri çare olmadı.bu arada benimkide inanılmaz babacıydı ağlardı peşine bissürü.hatta babaanneciydi,halayıydı,dedeciydi vallah bi tek anneci değildi işten gelirdim yüzünü çevirirdi.ama ne olduysa 2 haftadır birden bire anneci oldu.kimsede durmuyor ben olmayınca uyumuyor sürekli peşimden emekliyor ve bacaklarımı tutup ayağa kalkıyor sabah işe giderken arkamdan öyle bir ağlıyor ki kimse susturamıyor anlamadım ne oldu bu çocuğa


Geçmiş olsun size de, çok zor cidden ya. Biz de baba ve anne dışında kimse yok çocuğun sürekli haşır neşir olduğu. O yüzden sadece babacı, ama babaannesi ilk geldiğinde onu tanımamasına rağmen pas vermedi bana. :) işe giderken ağlamak dışında aynı neredeyse, tabii hala anneci falan değil bir de bu var. Bugün gene aynı şekilde ağladı, sakinleşmedi de baba geldi uyandırdı, sanırsın ki ağlayan o değildi, o kadar gülücük saçtı etrafa. Bir düzelse de o da rahaylasa biz de rahatlasak diye düşünüyorum ama kalakaldık öyle...
 
Bizimki fazla hareketli, özellikle bu aralar. Babanın üzerine tırmanmak favorisi, adamı oturduğu yerde terletiyor valla :KK45: ev tipi ana kucağından almadık hiç, küçükken de hareketi severdi hep... Alsaydık farklı olur muydı bilmiyorum :/
Baba kucagi yazmak istemistim olmamis
10 yasindaki kizim hala babasinin omuzunda oturur:KK48:
 
Ben zaten belli ölçüde ağlaması taraftarı oldum hep, arada da hemen almam bir şey olduğunda. Önce konuşuruz, anlaşır öyle kucaklaşırız mesela. Ama geceki normal ağlama değil, korku desem korku değil, ağrı desem ağrı değil. Garip ne olduğunu anlayamadığım bir şey. Bazen korkarak ağlıyor onu da fark ediyorum mesela. 6. Hastalığı ateş dışında güzel atlattı zaten. 40 derece ateşi vardı, tek sıkıntımız oydu. Döküntüleri olunca 6. Hastalık dediler zaten.



Geçmiş olsun size de ya, çok teşekkür ederim.



Götürüyoruz. Her ay gidiyor, 4 günlükken idrar yolları enfeksiyonundan hastanede yattığı için aksatmıyoruz hiç kontrollerini. Kendi kendine uyumaya alıştıracaktım ancak iki aydır tayin bekliyoruz. Ha bugün ha yarın derken bugünlere geldik. Artık bu hafta sonların diye umut ediyoruz. Sonrasında yeni evimize alışınca bir düzen oluştırurum diyorum ama işte o zaman gelemedi bir türlü.
Emziriyor musunuz ? Bizim bebek çünkü gece gözlerini öyle bi açıyor ki sanki sabah yeni uyanmış derecesinde gözler fal taşı gibi. Hiç uyumaya niyeti olmuyor. Böyle olunca bende önceden sağdığım 100-120 cc sütü veriyorum öyle uyuyor
Yatmadan hemen önce bu tarz bi şey yapsanız nasıl olur acaba
 
Emziriyor musunuz ? Bizim bebek çünkü gece gözlerini öyle bi açıyor ki sanki sabah yeni uyanmış derecesinde gözler fal taşı gibi. Hiç uyumaya niyeti olmuyor. Böyle olunca bende önceden sağdığım 100-120 cc sütü veriyorum öyle uyuyor
Yatmadan hemen önce bu tarz bi şey yapsanız nasıl olur acaba


Emziriyorum evet, belki gece rahatsız oluyordur diye yatmadan önce verdiğim çorbayı da kestim. Uyumadan önce emiyor zaten, bazen iki meme emdiği oluyor. Sağılmış çok süt var ama meme dışından süt kabul etmiyor ne yazık ki. :/
 
Emziriyorum evet, belki gece rahatsız oluyordur diye yatmadan önce verdiğim çorbayı da kestim. Uyumadan önce emiyor zaten, bazen iki meme emdiği oluyor. Sağılmış çok süt var ama meme dışından süt kabul etmiyor ne yazık ki. :/
Arkadaşların da daha önce yazdığı gibi büyüme atakları oluyormuş belli dönemlerde. Belki öyle bir şeydir. Çok ağladığında ateşini takip edin siz. Sıkmayın canınızı bu günlerde geçer elbet. Allah sağlık sıhhat versin yeter ki
 
Arkadaşların da daha önce yazdığı gibi büyüme atakları oluyormuş belli dönemlerde. Belki öyle bir şeydir. Çok ağladığında ateşini takip edin siz. Sıkmayın canınızı bu günlerde geçer elbet. Allah sağlık sıhhat versin yeter ki


Amin amin, hepimizin bebeğine inşallah. Ne diye adlandıracağımı şaşırdım artık çünkü çok uzun sürdü, sürüyor da. İnşallah kısa zamanda geçer. Habi uykusuzluk vs bir şekilde hallediliyor da onun öyle canı yanarcasına bağırması üzüyor...
 
X