şuan ki psikolojinizle sağlıklı düşünemiyosunuz anladım
eski işyerimde bi abla vardı bigün uzun uzun oturup hayat hikayesini dinlemiştim
20 yıl önce üniversite de öğrenciyken sevgilisinden hamile kalıyo sevgilisi bunu öğrenince terkediyo
kısaca yaşadıklarını onun ağzından aktarmak isterim
aldırmaya gittim geç kalınmış diye almadılar düşürmek için neler yaptım,evde takla mı atmadım koli mi taşımadım ip mi atlamadım aklına gelemicek bisürü şey...(içkinin ilacın haddi hesabı yok )
naptıysam düşmedi hamileliğim boyunca nasıl nefret ettim o çocuktan babasından nefret etmiştim çünkü
her neyse doğuma girdim hemşire kucagında bana doğru getiriyo getirme onu buraya istemiyorum diye bağırdım
zorla omzuma koydu kadın,kafamı öbür yöne çevirdim dokunmadım bile alın bunu üstümden diye bağırmaya devam ettim
annem,ablam nasıl ağlıyo karşımda yapma etme diye sonra onların hatrına yalandan alayım dedim kucagıma
o an hipnoz oldum sanki nasıl güzel kokuyo yüzüne baktım pamuk gibi agzı burnu minicik gözümden yaşlar boşaldı hıçkıra hıçkıra ağladım o günden beride oğluma aşığım
daha bir sürü detay var kısa kesmek istedim , ben bekarım annelik duygusu hala içimde oluşmadı ama o anlatırken ben de ağlamıştım