5.defa sonuç negatif,artık vazgeçtim...

bende 2. negatif micro denemesi geçirdim şu an yeni ögrenmişsin sanırım o yüzden duyguların çok yogun seni çok iyi anlıyorum ama inan geçiyooo sadece pes etme rabbim zamanı gelince bizede annelik duygusunu tattıracak inşallah
 
Hayat neye inanırsan eninde sonunda sana onu verir.
Bebeğinin olacağına inan ve pes etme.Gönlüne göre olsun herşey inşallah.Allah kucağını boş bırakmasın.
 
Evet 3 aşılama 2micro ve sonuç hep aynı. Oysa bu kez o kadar ümitlenmiştim ki mutluydum,neşeliydim bu sefer oldu gibi geliyordu. 12.gün hcg düşük çıktı bi daha da yükselmedi. Teselliler de boş,durup durup ağlamak da boş hatta herşey boş. Artık denemek istemiyorum. Kendimi kimyasal sıvılarla dolu şiş bir balon gibi hissediyorum. İki yıldır yediğim iğneler, geçirdiğim muayeneler, hastanelerde saatlerce beklediğim zamanlar gelince aklıma çok kötü oluyorum. Çok isterdim kucağıma bebeğimi almayı, onunla gözgöze gelmeyi, eşimin baba olmasını...... Ama olmadı işte. Belki defalarca deneyenler, maddi manevi daha çok şey kaybedenler bana kızabilir, herkesin Allah yardımcısı olsun ama ben daha fazla yapamicam. Evlatla da evlatsızlıkla da imtihan olmayı kimse istemez, Varsa , yazılmşsa olur olmazsa da Allah'ın takdirine birşey diyemem. Dua eden, destek olan herkese teşekkür ediyorum. Rabbim herkesin hakkında hayırlısını versin.

arkadaşım sorununuz ne bilmiyorum ama hemen pes etmek olurmu...
bizler tedavilerimizi olalım gerisi rabbimin işi...
yirmi sene boyunca tedavi gören insanlar var biliyomusun...
bir bebeğe sahip olabilmek için varını yoğunu tedaviye veren kişileride gördüm...
evet bu tedavi süreci çok yıpratıcı...
ama kendiliğindende olmuyosa elden ne gelir...
elbet bundada vardır bi hayır...
sen içindeki ümidi hiç kaybetme olurmu...
ben inanıyorum bizimde bebeğimiz olacak...
o günde inşallah gelecek...
pes etme ne olur....:emir_bebek:
 
gercekten uzun süredir tüp bebek tedavisiyle ilgili ne yazi nede yorum yapmiyordum baska bir siteyede üyeyim o siteyede 2 yildir dogru düzgün bakmiyorum.bende 5 kez mikro yaptirdim sonuc negatif oldu ve pes etmistim.ama o üzüntü ve moralle böyle düsünmek gayet normal bence ama allahtan ümit kesilmez bence herseyde vardir bir hayir.umudun bittigi yerde yasamda biter bence insanlar umud ettigi sürece yasar bence hicbirimiz umudumuzu kaybetmeyip elimizden geleni yapmaliyiz.ben anladimki ilerde cocugum olur yada olmaz ama arkama dönüp baktigimda neden ugrasmadim neden bidaha denemedim dememek ileride pisman olmamak icin gücümün yettigi yere kadar savasacam.
doktorum en son micro denememde bana dedigi su laf oldu ve inanin bence cok dogru bir lafti ``kizim tipta ne yapilmasi gerekliyse sende yaptik hersey yolundaydi cok umutluydum ama olmadi herseyde vardir bir hayir demekki daha zamani degilmis onun icin evine git ve biraz kendine zaman ver'' bu sözler gercekten beni cok etkiledi ve tekrardan savasmaya karar verdim en kisa zamanda tedaviye basliyorum.......hepinize saygilarimi sunuyorum umarim tüm anne olmak isteyipte olamayan anne adaylarinin bu mübarek ramazan ayinda dualarini duyarda yüce rabbim hepimiz kucagimiza bebislerimizi aliriz....
arkadaslar cümlelerimde hatalarim varsa affedin..
 
canım gerçekten haklısın umut bıterse hayatta bıter...........zamanı bız bılemıyoruz bu işler kısmet işi rabbım ol deyınce olacak. ne güzel kendıne moral verebilmişsin........ inş dedığın gibi bu mubarek günlerde rabbım duaları makbul eylesın............ve moralı bozulanlara yenıden güzel ümitler nasip eylesınnnnnnnn güzel günler yakın inş........... bol dua ile........................
 
canım ne desem bilmiyorum ki, çok zor bir durum gerçekten, sözün bittiği yer. ama ne olur ümidini tamamen yitirme. gün doğmadan neler doğar. hayat mucizelerle dolu. Allah'a sığın ve bol bol dua et. hiç beklemediğin bir anda hem de doğal yoldan gelir inşallah meleğin sana. neler duyuyoruz tv de. yıllarca bekleyip sonuç alamayanlar bir bakmışsın hamile kalmış ve bebeğini kucağına almış. inşallah sen de en yakın zamanda hamile kalıp bebeğini kucağına alırsın. belki dr ve merkez değiştirmen gereklidir. yumurta ve sperm olduğu sürece umut hep vardır canım.
 
benimde ilk tüp denemem ve sonraki dondurulmuşlarla denemem hep negatifti.2.sinde tamamen ümitlerimi yitirdim.2-3 gün boyunca sabahlara kadar ağladım.artık ağlamaktan gözlerimi açamıyordum.hayat o kadar boştuki.herşey bomboş geliyordu hayat anlamsız amaçsız sanki sadece öleceğim günü bekliyordum.hayallerim bitmişti.umutlarım tükenmişti.nefesim kesiliyordu artık.bir daha asla yapmıycam dedim yeter dedim bu stres sıkıntı yıkıntı yeter.ilk defa o günlerde isyan ettim neden ben diyordum neden bu kadar acı.herkes yanlışlıkla hamile kalırken neden ben ne günah işledim diyordum.Allahım bu kadar acıyı hakedecek ne yaptım diye bağıra bağıra ağladım.dışardaki çocukları,anneleri,hamileleri gördükçe yıkıldım.Ama anladımki umutsuz yaşanmıyor.bi amacım olması lazım dedim.yoksa gerçekten yaşayamayacaktım.boşlukta ve karanlıkta geziyormuşum gibi geliyordu sürekli.hiçbirşey zevk vermiyordu.hele eşimin üzüntüsünü bana belli etmemeye çalıştığını görmek için için yandığını görmek onun boynunu bükük görmek beni her defasında dahada perişan ediyordu.senin yaşadıklarını düşündüklerini o kadar ii anlıyorumki.o yüzden şu an bişey söyleyemiyorum.çünkü bende ilk günler burdakileri okudukça teselli verenleri dinledikçe ağlıyordum.biraz zamana bırak herşeyi geçecek bu günler.hiç geçmeyecek gibi geliyor sana biliyorum ama geçecek.benimki geçtimi diyeceksin geçmedi tabiki ama ilk günkü gibi değilim kendime umut yaratmaya çalışıyorum acım hep içimde.hamile olduğumu öğrenene kadar da geçmeyecek.bugün bi haber duydum ve acım bir kez daha acıttı canımı.arkadaşımın abisinde azosperm vardı.dün ameliyat oldu ve sperm bulamamışlar hiç.yani hiç çocukları olmayacakmış.onları düşündüm bi an ve yine allaha şükrettim.onlar bizim yerimizde olabilmek için neler verirlerdi bi düşünsene.hiç umutları kalmadı artık.umutsuz nasıl yaşanırki.en azından bizde çocuğu oluşturacak sperm ve yumurta var.napalım zamanı değil sabretmek zorundayız.bende bir daha asla yaptırmıycam dedim ama eşim bi kez daha yaptıralım deyince sesimi çıkarmadım.şimdi rapor çıkartıp bikaç ay sonra tekrar deniycez.başka şansımız varmı yok.uğraşmaya mecburuz.çocuk istiyorsak bunları çekmek zorundayız.nolur sende kendine biraz zaman ver ve bişeylerle vakit geçirmeye çalış.bikaç ay sonra umutların yeniden yeşerecek merak etme.
 
selam arkadaşlar kalabalık bir kurumda çalışıyorum ve çevremde o kadar çok hamile arkadaşım varki daha bugün 2 kişinin hamile olduğunu öğrendim daha dün bir arkadaşımın ve bir akrabamın doğum yaptığını öğrendim şu an göz yaşlarımla akmasın diye büyük bir mücadele veriyorum. Yok hayır inanın kıskanmıyorum ama bu okadar garip bir duyguki adını koyamıyorum arkadaşlarımın adına inanın çok seviniyorum ama içimi büyük bir acı kaplıyor yoksa kıskanıyormuyum bilmiyorum ama ruhen çok kötüyüm her ne kadar belli etmesemde yüreğim acıyor en yakın dostum arkadaşım karşı masadaki arkadaşım hamile bazen görmeye tahammül edemiyorum. böyle hiçkimsenin olmadığı bir yere gitmek istiyorum kimseyi görmek istemiyorum bağıra bağıra ağlamak istiyorum.senağlama senağlama
 
Arkadaşlar Allah razı olsun. Her arkadaşıma sonuna kadar hak veriyorum. Evet yumurta ve sperm olduğu sürece ümit var, daha zor durumda olanlar benden çok daha fazla acı çekenler de var mutlaka. Ama ben de kendime gelemiyorum bir türlü. İşe ruh gibi gidip geliyorum, kendi kendime yabancı gibi geliyorum garip bişeyler oluyor. Bunları yaşadığımı ailem bilmiyor,başka şehirdeler.Anneciğim siz de artık çocuk düşünün yaş ilerleyince zor olur diye tavsiyede bulunuyor. Benden 4 yaş küçük kardeşim 6 aylık hamile.Teyze olmak bile çok güzel geliyor kim bilir anne olmak nasıl güzel bir şeydir.... Bunları yaşamayanların üzülme demesi bile beni üzüyor. Bu yüzden de bu konuları kimseyle konuşmak istemiyorum. Asosyal bir davranış gibi gözükse de burdaki arkadaşlarla paylaşmak onların yazdıklarını okumak beni daha çok rahatlatıyor. Rabbim herkese muradını versin...
 
Son düzenleme:
selam arkadaşlar kalabalık bir kurumda çalışıyorum ve çevremde o kadar çok hamile arkadaşım varki daha bugün 2 kişinin hamile olduğunu öğrendim daha dün bir arkadaşımın ve bir akrabamın doğum yaptığını öğrendim şu an göz yaşlarımla akmasın diye büyük bir mücadele veriyorum. Yok hayır inanın kıskanmıyorum ama bu okadar garip bir duyguki adını koyamıyorum arkadaşlarımın adına inanın çok seviniyorum ama içimi büyük bir acı kaplıyor yoksa kıskanıyormuyum bilmiyorum ama ruhen çok kötüyüm her ne kadar belli etmesemde yüreğim acıyor en yakın dostum arkadaşım karşı masadaki arkadaşım hamile bazen görmeye tahammül edemiyorum. böyle hiçkimsenin olmadığı bir yere gitmek istiyorum kimseyi görmek istemiyorum bağıra bağıra ağlamak istiyorum.senağlama senağlama
Arkadaşım üzme kendini.Benim alt komşum, üst komşum ve büro arkadaşım hamile.Hemde hepside aynı zamanda hamile kalmış.Ben onlar adına çok seviniyorum onlardan hamile tecrübeleri ediniyorum.Ben biliyorum ki Allah bir gün beni de meleğime kavuşturacak.Ne olur sende böyle düşün.Umutsuz olma...
 
9 seneyi bitiriyoruz evliligimizin benden sonra evlenen tüm cevremdekilerin cocuklari oldu eltim hamile kaldi benden 5 sene sonra evlenip bizden saklandi görümcem evlendi hamile kaldi bizden saklandi ben asla birinin hamile kalmasina üzülemiyorum aksine cok seviniyorum.cünkü bizim yasadigimiz zorluklari kimsenin yasamamasini allahtan diliyorum ama insanlar cok vicdansiz.benim cocugum olmuya bilir bu demek degilki benim olmuyor diye baskasininda cocugu olmasin yada ben hamile kalana kadar benim yakinlarim hamile kalmasin.bizim toplumda okadar bilincsiz insan varki ama ben artik alistim her ne olursa üzülmemeye kafama takmamaya allahtan tek dilegim birgün ben ve benim gibi yüregi cocuk arzusuyla yanan herkese saglikli evlatlar nasip etsin.
cevreme kaynanama herkese kulaklarimi kapattim ben kendi bildigimden kendi dogrularimdan vaz gecmemeyi ögrendim.
bence biz anne olamiyoruz diye baska anne adaylarina cocugu olanlara baktigimizda üzülmüyelim aksine sevinelim bence elbet yüce rabbim birgün bizimde dualarimizi kabul edecek herseyin basinda bizim sagligimiz önemli bence.hepinize saygilarimi sunuyorum tüm dualarim benim gibi anne olmak isteyipte olamiyan kader arkadaslarima.
 
Hepimiz aynaya bakmiscasina birbirimiz görüyoruz yazilarimizda..
Ortak derde gebeyiz bizler ; cevremizdeki hamilelerden farkli olarak ..
Kimimiz o hamis gezenleri görünce gipta ediyoruz , kimimizin ici yaniyo ,
kimimiz aglamak istiyo , kimimiz uzaklasmak ..
Yada hepsi ...
En yakinimizin bebegi olacagina sevinemiyoruz ..
Sevinsek de yarim yamalakk..
Bu kiskanmak mi ? Yüksünmek mi ? Bilinmez ..
Ama gebe oldugumuz derdin sancilari oldugu kesin ..

Ben de yillarca ve binbir umutla bebegimi bekledim ..
Hala bekliyorum..
Kimi zaman cevreden kactim, uzak durdum , kimi zaman agladim , üzüldüm ...
Hamileler , cocuklu aileler yakiyordu canimi ..
Ama en güzeli gerceklerle yüzlesmek ..
Derdimizi yok saymadan , egilmeden , bükülmeden dik durarak , umudumuzu hayallerimizi yasatarak , yere sImsIkI basarak , sansimizi sonuna kadar denemeliyiz..
Emin olun ki Allah'in bu sansi verdigi sayili kisileriz ..
Anne olma ihtimali %0 olan nice insan var ...
Unutmayalim : Herseyin bir sebebi var ve herseyde bir hayir var ...

En kisa zamanda dertlerimizin yerine bebeklerimizi koymak umuduylaa .......
Allah tüm isteyenlerin dualarini kabul eylesin en kisa sürede ..
 
hayirli cumalar kizlar! hepinizin yazinizi okudum.Allahim yardim etsin!

Aglayalim uzulelim bagiralim ama elimizden birsey gelmiyor.... sonuna kadar ugrasalim....

sabirli olmak kolay degil ama deneyelim/ Onemlisi umut edelim dua edelim inanalim.

Allahim hepmize yardim etsin! vaz gecmeyelim! Belki birgun gelir bunlar da umutulur dilegiyle...........
 
X