- 7 Eylül 2012
- 866
- 176
Dunyaya bir can daha gelecekti ve rabbim beni araci kildi bu kutsal mucizeye bunu ogrendigim andan itibaren annelik hisleri olusmaya basladi. Hamilelik surecinde herkesin yasadigi kadar fiziksel zihinsel sikintilari ben de cektim ama mide bulantilari zamaninda bebegin saglikli oldugunu gosterir diye , karin catlaklarinda yavrumun gelisine az kaldi diye , hassasligimin artip aglama nobetleri gecirdigimde yavrumun yuzune bakinca herseyi unutacaksin diye kendime telkinde bulunup teselli veriyordum. Elbette boyle bir nimete kavusmanin cok basit sikintilari da olacakti elbette zahmette bir rahmet vardi annelik kolay degildi ve cekilen her sikintiya degerdi. Hamilelik surecimin en son sikintisi da bebegimin gelmekte gecikmesi oldu. 40 haftam tamamlanana kadar sancinin ne oldugu hakkinda hic bir fikrim yoktu ya da kasilma neydi ? Amerikada yasadigim icin saglikla ilgili uygulamalarina da alismak durumindaydim bebegin gecikmesi de burada hic sikinti olmuyordu. Artik 42 haftaliktim ve endise doluydum kakasini yer mi , suyu azalir mi , cok buyurse dogum yapmakta zorlanirsam , 40 haftadan sonra yaslanmaya baslayan plesenta bebegimi yeterli beslemezse...... daha milyon endise ile 42. haftaya girmis ilerliyordum. Haftasonu benden 3hafta sonra dogum yapacak olsn bir arkadasimin dogum yaptigini duyunca zaten duygu yogunlugumla basa cikmaya calisan ben bu mez patlamistim. arkadasim adina cok sevinmistim ama kendi durumumla ilgili bir kez daha umitsizlige dusmustum bu yuzden de esimle ortak karar verip 2gun sonraki hastane randevumuzda yatisimi isteyip suni sanci ile dogumun gerceklesmesini isteyecektik. Ama randevuya 2gun kala 28 eylul aksami yatsi namazimi kilarken bi degisiklik hissettim kendimde. Annem acaba sanci mi dedi ama sancimin kendiliginden gelmeyecegine oyle inandirmisim ki annemi de hayir sancinin boyle birsey olduguna inanmiyorum deyip rahat uyumasina ikna ettim. 9aydir regl olmadigim icin bu agrinin regl agrisina benzedigini sancinin da regl sancisi gibi birsey oldugunu devamli okuyup bildigim halde inatla sanci bu diyemedim ta ki lavaboda nisanimin geldigini gorunce yasadigim hissi burada tarif etmem mumkun degil evet sonunda bekledigim gun gelmisti. ogun nedense uyumamistik gece 2ydi hemen esime de soyledim o da tipki beim gibi cok sevindi ve tedirgin oldu nisanimi gordukten sonra agrilarim artmisti evet aynen okuduklarim gibi agri geliyor 1dakika suruyor gidiyor 5dk sonra tekrar geliyordu. Okuduklarimdan dinledigim seylerden dolayi evde ne kadar beklersem o kadar iyiydi, bu arada sancilarimda dayanilmayacak gibi degildi dayanabiliyordum sabaha kadar bekleyelim oyle gidelim dedim esime uyuyup biraz dinlenelim dedim sancilarim dayanilacak siddetteydi evet ama keeinlikle uyutmuyordu ben de en azindan esim biraz daha uyusun diye . sicak suyum rahatlattigini bildigimden kuveti doldurdum ve sancilari o sekilde suda karsiladim tam 1 saat kalmisim ciktim biraz daha oyaladim kendimi ve 5 dakikada 1 siklikla gelen sanci periyodunu yakalayinca artik hastaneye gidelim dedim esime annemi de aldik saat 6da ciktik mesafe 45dk oldugu icin de evham yapmadim degil ama nerden bilebilirdim dogumun oyle kolay bir sey olmadigini :) hastaneye ulasinca nst ye bagladilar sancilarim cok siddetli cikmadi doktor sancilarimi benim degerlendirmemi istedi 10uzerinden kac verirsin dedi ben de 7 deyince 7 cok siddetli demek boyle rahat gorunemezsdin dedi hakli oldugunu daha sonra anlayacaktim...bu aradav acikligim da sadece 3cm di doktor istersek kalabilecegimizi ama eve gitsek daha iyi olacagini soyledi. evimize gecince sancilarimin cok az hafiflemesi ile ve geceden beri cektigim uykusuzluk ile 2 saat kadar uyuya kaldim. uyandigimda da sancilarim devam ediyordu fakat arasi uzundu. Annem kendi dogum tecrubelerine dayanarak sasiriyordu benim bu halime geceden beri sanci cekiyordum oysa o hep 5,6 saatte dogum yaparmis. Aksam 9dan sonra doktorun bahsettigi 7lik esas sancilarim basladi aman Allahim gercekten dun baslayan sancimdan cok siddetliydi esime belime bastir lutfen diye yalvariyordum her sancida evde zaman gecirip gitmek gerekti evet ama ne kadmar daysnabilirdim bilmiyordum. 4 e kadar cok guc dayanabildim bu kez ne sicak su ne masaj hic birsey rahatlatmiyordu beni yine ciktik yola 5te hastanedeydik ve yine ayni seyler nst ye baglandim sancilarimin daha siddetli oldugunu gorduk. acikligim da 5cm olmustu. Bu doguma daha 5cm aciklik gerektigi demekti 5ten sonra her bir saatte bir cm acilirsin dedi doktor 5saat daha var en azindan dedi ama ben bu sancilara bu kadar dayanacak gucu kendimde bulamiyordum iki gundur iki saatlik uykuyla duruyordum gucumu coktan tuketmistim. elem nesrahleke, elemnesrahleke..... rabbi yessir rabbiyessir .... okudum durdum 2saat sonra acikligimi kontrole geldiklerinde 8 hatta 9 cm olmustur kesin diye dusunurken 6cm oldugunu ogrenince oracikta coktum ve almamaya direnirken epidural istiyorum dedim. epidural aldiktan sonra o hissizlikle sanciları hissetmedim ama bu sefer de açılma hızı düstü. Halbuki epidural almasaydım 6dan sonra hızlı ilerleyecekmis. Gücüm nasıl tükenmişti artık epidural aldıktan 4saat sonra yine sancıları hissetmeye başladım cünkü çok şiddetli geliyordu sancılar açıklığa gelip baktılar ve 10cm olmustu saat 4e geliyordu 4te başlıcaz dedi doktor. O an sonuna geldigimizi anladım yavrumu kucagıma alacaktım ve hersey bitecekti. Odamıza beşik getirdiler ve o an tutamadım kendimi agladım bebegim gelip orada yatacaktı. Dakikalar gecmek bilmedi... Sonunda saat 4olmustu doguma esim de girecekti ama annem perdenin arkasında bekliyordu. Bir hemsire doktorum ve esimle doguma basladık ıkınacaktım ama alt kısmım hissizdi. Sancı gelir gelmez ıkınıyordum Hemşire bana gösteriyor ben de aynısını yapmaya calısıyordum ama olmuyordu doktor yapamadığımı söylüyordu. 20dk boyunca yapmaya çalıştım ama olmadı. Artık o kadar siddetli sancı ve yanma hissediyordum ki Sezeryana alın beni diye yalvarmaya basladim. 3günün verdigi yorgunlukla ve yapamayacagima inandigim için sezeryan diye yalvarıyordum. Ama doktorum tabiki bu istegime güldü ve ben itmeye devam ettim. Tam 1saat 40 dk ıkınmadan sonra esimin hadi basini gördüm latika demesiyle bir güç geldi ve iki ıkınma sonrasinda bacaklarımda bebegimin sıcaklıgını hissettim hemen gögsüme koydular agzından su gibi bisey çıktı ilk nefesini aldı yavrum ve ağladı. O an gercekten inanılmaz gercekten hicbir duyguya benzemiyor esim aglamaya basladı o anı yasamak herseye degerdi. 3gün sancı cekmisim 9ay sıkıntılar mı yaşamışım herseyi unuttum. Rabbim herkese nasib etsin bu güzel duyguyu. Hikayemi okuyan hamile arkadaslara ise tavsiyem benim zorlu dogum hikâyemden kötü etkilenmesinler. Kimsenin dogumu birbirine benZemiyor. Ve normal dogumdan korkmayın elhamdulillah 4kilo 100gr bebeğimi normal doğumla kucağıma aldım :) bu can alıcı bilgi ile hikayeme son veriyorum sevgiler :)