Merhabalar herkese.
Bugün bunları yazabileceğime dair inanın hiç inancım yoktu ama benim durumumda olanlar, umudunu yitirenler için yazmak istedim.
Tüp bebek sürecinin ne kadar zor, ne kadar psikolojik etkisi olduğunu bu süreci yaşayanlar gayet iyi bilirler. İki tüpümde kapalı olduğu için tüp bebek denemeye karar verdik. İlk denemede pozitifi gördüm ama maalesef gelişimi durduğu için kürtaj olmuştum.
2. ve 3. denemelerim negatifle sonuçlandı. Tabi bu süreç 4 yıl sürdü. İltihap tedavileri, rahim filmleri, histereskopi vs. vs. derken çok çok yorulmuştum.
Aklimda hep keşke iğneyle değilde doğal büyüyen yumurtam olsa fikri vardı. Yumurta geliştirme iğnelerinin (Yaşım 40 geçen yıl) bana yaramadığını düşünüyordum. Bu yüzden klomenle doğal yumurtam olsun diye aret kamara gittim ve tedaviye başladım.
2 kere yumurta toplama işlemiyle havuz yapıldı. Tabi ben bir yandan heyecanlanıyordum bir yandan yine negatif olursa bunu nasıl kaldırıcağım diye kara kara düşünüyordum.
Beklenen gün geldi ve transferimi oldum ama bende gram belirti yoktu. Yine olmadı dedim günlerce ağladım kahroldum.
Transferin 11. günü kanda beta 17 ile sonucumu öğrendim. Bu seferde kimyasal gebelik diye üzüntümden kendimi yedim bitirdim.
Bu süreçte 5-6 kere kan verdim ve sonuçlarım takip edildi. Gebeliğe dair hiç bir belirti yaşamadım. Ve biliyor musunuz üzülerek söylüyorum ben bebeğimin varlığına bir türlü inanamadım. Ta ki kalp atışını 8. haftada duyana kadar.
Şimdi çok şükür 8 aylık olduk. Doğumu bekliyorum
Sizce de bu mucize değil mi ? Allah isteyen, bekleyen herkese nasip etsin inşallah.
Allah aret hocanın ayağına taş değdirmesin
Benim kadar umutsuzu yoktu arkadaşlar. Allah nasip ettiyse ve zamanı geldiyse mutlaka olacaktır sakın pes etmeyin.