Kızlar Merhaba..
Bir kızım 4 buçuk bir kızım 3 yaşında. 4 buçuk yaşında olan kızımın gelişimi diğer çocuklar gibi ama 3 yaşında olan kızım hala konuşmuyor. Çocuğum sadece 5-6 kelime söylüyor. İşaretlerle vücut diliyle anlatıyor her şeyi. Renkleri öğretmeye çalışıyoruz.
Ama boşa kürek çekiyoruz. Sadece renkler konusunda değil hiçbir şey öğrenmek istemiyor. Ablası sayıları renkleri ve yaşıtlarına göre çoğu şeyi öğrenmişken bu kızım neden bu kadar tersi anlamıyorum. Evet HER ÇOCUĞUN GELİŞİMİ FARKLIDIR. Bunu biliyorum görüyorum ama insan ister istemez en azından yaşıtlarıyla daha uyumlu olmasını bekliyor. Maalesef öyle değil. Çocuğum karakter olarak da zor bir çocuktu ve fazlasıyla ağlıyordu 1-2 ay öncesine kadar. Şimdi biraz daha iyi ama hala istediklerini ağlayarak yaptırmaya çalışıyor. Karakterinin de etkisi olabilir birşeyler öğrenmeyi reddetmesinde diye düşünüyorum ya da kendimi avutuyorum herhalde. Gerçekten öğrenmeye kapalı bir çocuk ya onun dilinden konuşup sadece yaptığı bir iki şeyle yetinirsiniz ya da sizi dinlemez ve yapmaz. O kadar stresli ve yorucu ki bu durum. Sıradan bir günü pembe günü ilan ettim. Kızıma pembe giydirdim sürekli pembe şeyler hakkında konuşup oynadık bıktırmadan ama sonuç pembe nerede dediğimde yeşili ya da sarıyı gösteriyordu. Yaşına göre kitaplar aldım ama yapmıyoruz yapamıyoruz. Kedi nerede ya da kova nerede diye sorduğum zaman eğer keyfi yerindeyse bana gösteriyor ama 2 dk sonra yapmak istemiyor. Sinir krizleri kendini kusturmaya kadar gidiyor eğer ben biraz ısrarcı olursam. Yani bana her yolu kapatıyor. Bir oyun göstermeye çalışıyorum ısrarla anlamak istemiyor. Çocuğumun bir problemi var yapamıyor diyeceğim ama öyle de durmuyor. Gerçekten çok çaresiz kaldığım zamanlar oluyor. Bunlar kızımın beni zorlayan tarafları ama kızım 1 yaşından itibaren dökerek de olsa kendi yemeğini kendisi yiyor bana veya başkasına tutturmuyor
14 aylık yürüdü ama çoğu çocuk düşe kalka öğrenirken yürümeyi kızım hiç düşmedi koltuklardan tutunarak ya da ellerinden tutarak yürütüyorduk sonra kendisi yürümeye başladı
2.5 yaşında tuvalet eğitimi vermediğim halde kendisi beni tuvalete götürüp çişini söyledi ve o zamandan beri ne gece ne gündüz altını bağlamıyorum ve sadece 1 kere kaçırdı.
Kendi kendine oyun kurar ve dakikalarca o oyunu oynayabilir.
Biraz uzun oldu ama yakın çevrenizde ya da siz kendi çocuğunuzla böyle bir deneyim yaşadıysanız lütfen yorum yapıp tavsiyelerde bulunursanız sevinirim
Bir kızım 4 buçuk bir kızım 3 yaşında. 4 buçuk yaşında olan kızımın gelişimi diğer çocuklar gibi ama 3 yaşında olan kızım hala konuşmuyor. Çocuğum sadece 5-6 kelime söylüyor. İşaretlerle vücut diliyle anlatıyor her şeyi. Renkleri öğretmeye çalışıyoruz.
Ama boşa kürek çekiyoruz. Sadece renkler konusunda değil hiçbir şey öğrenmek istemiyor. Ablası sayıları renkleri ve yaşıtlarına göre çoğu şeyi öğrenmişken bu kızım neden bu kadar tersi anlamıyorum. Evet HER ÇOCUĞUN GELİŞİMİ FARKLIDIR. Bunu biliyorum görüyorum ama insan ister istemez en azından yaşıtlarıyla daha uyumlu olmasını bekliyor. Maalesef öyle değil. Çocuğum karakter olarak da zor bir çocuktu ve fazlasıyla ağlıyordu 1-2 ay öncesine kadar. Şimdi biraz daha iyi ama hala istediklerini ağlayarak yaptırmaya çalışıyor. Karakterinin de etkisi olabilir birşeyler öğrenmeyi reddetmesinde diye düşünüyorum ya da kendimi avutuyorum herhalde. Gerçekten öğrenmeye kapalı bir çocuk ya onun dilinden konuşup sadece yaptığı bir iki şeyle yetinirsiniz ya da sizi dinlemez ve yapmaz. O kadar stresli ve yorucu ki bu durum. Sıradan bir günü pembe günü ilan ettim. Kızıma pembe giydirdim sürekli pembe şeyler hakkında konuşup oynadık bıktırmadan ama sonuç pembe nerede dediğimde yeşili ya da sarıyı gösteriyordu. Yaşına göre kitaplar aldım ama yapmıyoruz yapamıyoruz. Kedi nerede ya da kova nerede diye sorduğum zaman eğer keyfi yerindeyse bana gösteriyor ama 2 dk sonra yapmak istemiyor. Sinir krizleri kendini kusturmaya kadar gidiyor eğer ben biraz ısrarcı olursam. Yani bana her yolu kapatıyor. Bir oyun göstermeye çalışıyorum ısrarla anlamak istemiyor. Çocuğumun bir problemi var yapamıyor diyeceğim ama öyle de durmuyor. Gerçekten çok çaresiz kaldığım zamanlar oluyor. Bunlar kızımın beni zorlayan tarafları ama kızım 1 yaşından itibaren dökerek de olsa kendi yemeğini kendisi yiyor bana veya başkasına tutturmuyor
14 aylık yürüdü ama çoğu çocuk düşe kalka öğrenirken yürümeyi kızım hiç düşmedi koltuklardan tutunarak ya da ellerinden tutarak yürütüyorduk sonra kendisi yürümeye başladı
2.5 yaşında tuvalet eğitimi vermediğim halde kendisi beni tuvalete götürüp çişini söyledi ve o zamandan beri ne gece ne gündüz altını bağlamıyorum ve sadece 1 kere kaçırdı.
Kendi kendine oyun kurar ve dakikalarca o oyunu oynayabilir.
Biraz uzun oldu ama yakın çevrenizde ya da siz kendi çocuğunuzla böyle bir deneyim yaşadıysanız lütfen yorum yapıp tavsiyelerde bulunursanız sevinirim