Konuşma Problemleri 28 aylık oğlum sanırım beni anlamıyor. (Alıcı dil bozukluğu)

Geç konuşma, kekeleme, her türlü konuşma probleminin paylaşıldığı konular.
İyi günler benim oğlum dört yaşına yeni bastı dehb tanısı konuldu.cok hırçın değil sadece istekleri olmayınca sinirleniyor.dr ricus diye bir ilaç yazdı kullanıp kullanmama konusunda çok kararsızım bilgisi olan varmı acaba
sizin belirtileriniz nelerdir. Naıl teşhis konuldu.
 
Konuşma bozukluğu.bir şeye odaklanamama.orn.bir aktivite yi beş dk bile yapmak istemiyor, çok hareketli Bir çocuk, istekleri olmayınca çok ağlıyor ve tutturuyor inat ediyor.kendi kendine konuşmayı çok sever.
 
Konuşma bozukluğu.bir şeye odaklanamama.orn.bir aktivite yi beş dk bile yapmak istemiyor, çok hareketli Bir çocuk, istekleri olmayınca çok ağlıyor ve tutturuyor inat ediyor.kendi kendine konuşmayı çok sever
 
sizin belirtileriniz nelerdir. Naıl teşhis konuldu.
Konuşma bozukluğu.bir şeye odaklanamama.orn.bir aktivite yi beş dk bile yapmak istemiyor, çok hareketli Bir çocuk, istekleri olmayınca çok ağlıyor ve tutturuyor inat ediyor.kendi kendine konuşmayı çok sever
 
Merhabalar tekrar,

Bir süre çok düzenli olmasa da duyu bütünleme terapisi + floortime terapisi aldı oğlum.

Yoğun çalışan biriyim, okullar açılınca kendi okulumun kreşine yazdırdım oğlumu da. (Ne de olsa; terapistlerin hesaplarına bizim de ümitlerimize göre aldığımız terapilerle 3 yaşına kadar toparlanıp kreşe hazırlanmış olacaktı.)
Haliyle yoğunluktan terapileri bıraktık.
2 hafta sonra işlerin hiç iyiye gitmediğini anladım ve apart topar Ümmühan Çöpses'e götrdüm. Evladım uyuyakaldığı için benim cevaplarımla çıkarımda bulunmaya çalıştı ve işitsel uyaranları nörolojik olarak işlemekte zorlanıyor olabileceğini, spektrumun içindeki hiçbir çocuğun birbirine benzemediğini söyledi. Yoğun terapi önerdi.
Bunun üzerine çok düşündüm ve istifa etmeye karar verdim. İstifa sürecinde Çocuk Psikiyatristi Güçlü Ayaz'a götürdük oğlumuzu, Güçlü Bey görünen köyün klavuz istemeyeceğini, net bir şekilde spektrumun içerisinde olduğunu söyledi oğlumuzun.
Bunun üzerine özel eğitim için geç kaldığımızı (nispeten) anladık. İstifa sürecim biraz uzun sürdü, 1,5 ay kadar. Bu sırada kreşle nispeten daha iyiye gitti yavrumun durumu.
Şimdi Florya'da ABA eğitmine başladık. Kreşe gitmeye devam ediyor. Birkaç gün önce sağlık kuruluna girdik ve raporumuzu aldık. Zira çok masraflı bir süreç.

Bu birkaç aylık süreçte evladımın ekolalisi arttı. Direktifleri daha çok alıyor ve etrafını daha çok gözlemliyor. Bunun yanında kaygılı davranışlarının da arttığını gözlemliyorum. Çocuklarımız ABA eğitimi alırken, biz otizmli evlatları olan ebeveynler bekleme salonunda birbirine destek çıkıyor, tecrübelerini paylaşıyor.

Süreç ile alakalı haber vermeye devam edeceğim, daha önce de söylediğim gibi benim en büyük eksikliğini çektiğim konu buydu.

İstifa etmeden önce otizmli bir öğrencim vardı sınıfta, çok zorluklar yaşamış ilkokula kadar. 6 yaşına geldiğinde ancak anlamlı konuşmuş, yine o yaşlarda tam olarak tuvalet alışkanlığı kazanmış vb. Ama benim gördüğüm 10 yaşında, muazzam güzel Türkçesi olan ve yaptığım ilk sınavda sınıf birinci olan bir çocuktu. Sadece kaygı krizleri ona hayatı zorlaştırıyor, sosyal ipuçlarını kavrayamak suistimale açık bir hale getiriyordu durumunu. Herhalde uzun vadede gelişimini bildiğim/gördüğüm tek otizm hikayesi bu.

Otizm'de erken teşhisin önemi çok büyük.
Evladınız size az bakıyorsa, etrafında olan bitenle ilgilenmiyor gibi görünüyorsa, insanlar bir odadayken diğer odada uzun zaman geçirmek onun için farketmiyor gibi görünüyorsa, direktiflerinizi almıyorsa/sizi dinlemiyor gibi görünüyorsa, konuşmuyorsa veya söylenenleri tekrar ediyorsa, siz öfkelendiğinizde/üzüldüğünüzde bunu anlamıyor gibi görünüyorsa vb vb vb hemen bir psikiyatıra götürün. Eğer henüz birşey söylemek için erken gibi birşeyler zırvalarsa, başka bir yere götürün. Pedagoğa götürün, özel eğitimciye götürün. İşin peşini bırakmayın. :)
Merhaba,
Ne tip gelişmeler oldu çocuğunuzda ve son durum nedir? Florya’da gittiğiniz kurumdan memnun kaldınız mı? Kaldıysanız adını verebilir misiniz?
 
Merhabalar, benim çocuğuma 24 aylıkken yapılan denver testinde motor becerilerinin yaşı ile uyumlu ancak kişisel ve dil gelişiminin yaşı ile uyumlu olmadığı belirtilmiş, adıyla seslendiğinde bakmama, kooperasyonda güçlük yaşandığı, söylendiğinde yerine getirmediği komutları, kendi haline kaldığında yapabildiği gözlemlenmişti.

Psikiyatri doktorunun önerisi ile tv, telefon gibi iletişim araçlarını kesip kreşe başlattık,ayrıca dil terapisini de başladık, şuan 31 aylık ve hala 10 kelime ile sınırlıyız ancak şimdi isimle seslendiğinde bakıyor, komutları yerine getiriyor, kreşte etkinliklere katılıyor, hiç bir şeye uyumsuzluk göstermiyor, kurallara uyuyor, aşırı agrasif ya da sıra dışı hareketleri yok, evde bizi gözlemleyip örnek alıyor çoğu kez.

Ancak ben konuşamadığı için endişeliyim, dil gelişimi için yapabileceğim başka bişey var mı konuşma terapisi haricinde, psikiyatrist de devam ediyoruz ancak hala kesin bi tanı koymadı ve gözlemlememiz gerektiğini söyledi, uyaran eksikliği olabileceğini de söyledi ya da otizmin başka bir aşaması, benimle aynı durumda olan arkadaşlar varmıdır? Nasıl bi yol izliyorsunuz? Bilgi verirseniz çok sevinirim…
 
Tekrar merhaba,

Daha önce de belirtmiş olduğum gibi bu hususlarda açılan konularda olayların seyrini net şekilde görebildiğimiz açıklamalar olamıyor maalesef. O sebeple bahsetmeye devam edeceğim.

Oğlum birkaç ay sonra altı yaşında olacak. Konuyu ilk açtığımda 3 yaşında bile değildi. Hala mesleğime geri dönmemiş durumdayım. Yeni yeni dönebileceğimi düşünüyorum. Bir öğretmen tuttuk, gölge öğretmen. 09.00-17.00 yanımızda, bir mürebbiye gibi sosyal hayata uyumunu sağlamaya çalışıyor, çeşitli beceriler çalışıyorlar vs.

Bu süreçte yolumuza devam ettiğimiz, yetkinliğine güvendiğimiz birkaç özel eğitimci/ergoterapist/danışman/doktorumuz var. Aylık masrafımız çok, otizm sürecinin başlarındayken bu rakamları ödeyebileceğimizi hayal edemezdik. Aylık 40 bin lirayı buluyor.

Hala aylık peryotlarla bizi gören, Marmara Üni.'de bir hocamız, evladımın ileride toparlayabileceğini düşünüyor. Ama buna ben bile inanmıyorum. :) Çünkü zaman zaman yoğun hiperaktivite nedeniyle akli melekelerini kaybetmiş gibi davranıyor. Doktorumuz ise bu durumun geçici birşey olmadığını, bir ömür boyu devam ettiğini ama aynı zamanda dünyanın da sonu olmadığını söylüyor. Bu şekilde hayatını idame ettirme yollarını açmayı öğrenmemiz gerekiyor.Kimin haklı olduğunu hep beraber göreceğiz. :)

Otizm'den çok bizi yoran şey dürtüsellik/hiperaktivite oldu bu süreçte. Bir süredir ilaç kullanarak (Risperdal 0,75) ve bahsettiğim öğretmen ile yol alarak dizginlemeye çalışıyoruz.
Tabii bu süreçte çocuktaki taşkınlıkların, bizim iyi yetiştiremememizden kaynkalandığnı düşünen bağnazlar oluyor hala. Direk dua ediyorum, evladından veya torunundan benzerini yaşamasını. Böylelikle kemâle ermesini :KK66: Çünkü maalesef ki bu cahiller, yaşamadan empati kuramıyorlar.

Evladımızın kontrol edilemezliği eşimi de beni de çok yordu. Biz ikimiz de ayriyetten ilaca başladık. :) Yine de herşeye rağmen problemlerimize çözümler buluyoruz ve güzel bir hayat yaşıyoruz. İkinci bir çocuğu düşünemiyoruz, halbuki hep çok çocuk sahibi olmak isterdim.
Tüm bunlara rağmen evladım çok tatlı bir çocuk, bizi çileden çıkardığı dönemleri hatırlamak dahi istemesem de (çünkü bir insanın ruh sağlığının pamuk ipliğine bağlı olduğunu deneyimledim kendimde) ona bayılıyoruz, içimize sokasımız geliyor. Bu da Rabbimizden bize bir nimet; bu kadar sevecen olması.

Konuyu ilk açtığım zamanlarda evladımın sahip olduğu becerilerden ötürü otizm'i ona yakıştıramadığımı gördüm yazdıklarımda. Halbuki şimdi çok iyi bildiğim birşey var, zaten otizm denen şey 2-3 yaş gibi kendini gösteriyor ve becerilerin kaybolmasıyla kendini belli ediyor. Dikkatli ve uyanık olmak gerekiyor. Yaşıtlarıyla gelişimsel karşılaştırmalarını yapmak her anne-babanın asli görevi. Üstünü örtmenin kimseye bir faydası yok.
Ha bir de, ilaç kullanmanız uygun görülüyorsa kullanın. İlaca karşıyım, marşıyım fasa fiso. Belki de çocuğunuzun erken yaşta beyninin olgunlaşma payını elinden alıyorsunuz. En kritik yaşlarında algılayamıyor, duramıyor, bakamıyor. Çünkü bu çocukların elinde değil; dikkatlerini vermemeleri, dinlememeleri, duramamaları, kontrolsüz davranmaları.. yardıma ihtiyaçları var ve biz bunun için yok muyuz?
Kurumlardan fayda görüp görmememiz ile alakalı ise lütfen özelden yazın, kimsenin reklamını yapmak istemem sürecin ortasında.
 

Eklentiler

  • WhatsApp Image 2024-07-28 at 12.19.41.jpeg
    WhatsApp Image 2024-07-28 at 12.19.41.jpeg
    121,2 KB · Görüntüleme: 36
  • WhatsApp Image 2024-07-08 at 19.10.00.jpeg
    WhatsApp Image 2024-07-08 at 19.10.00.jpeg
    70,6 KB · Görüntüleme: 35
Merhabalar, benim çocuğuma 24 aylıkken yapılan denver testinde motor becerilerinin yaşı ile uyumlu ancak kişisel ve dil gelişiminin yaşı ile uyumlu olmadığı belirtilmiş, adıyla seslendiğinde bakmama, kooperasyonda güçlük yaşandığı, söylendiğinde yerine getirmediği komutları, kendi haline kaldığında yapabildiği gözlemlenmişti.

Psikiyatri doktorunun önerisi ile tv, telefon gibi iletişim araçlarını kesip kreşe başlattık,ayrıca dil terapisini de başladık, şuan 31 aylık ve hala 10 kelime ile sınırlıyız ancak şimdi isimle seslendiğinde bakıyor, komutları yerine getiriyor, kreşte etkinliklere katılıyor, hiç bir şeye uyumsuzluk göstermiyor, kurallara uyuyor, aşırı agrasif ya da sıra dışı hareketleri yok, evde bizi gözlemleyip örnek alıyor çoğu kez.

Ancak ben konuşamadığı için endişeliyim, dil gelişimi için yapabileceğim başka bişey var mı konuşma terapisi haricinde, psikiyatrist de devam ediyoruz ancak hala kesin bi tanı koymadı ve gözlemlememiz gerektiğini söyledi, uyaran eksikliği olabileceğini de söyledi ya da otizmin başka bir aşaması, benimle aynı durumda olan arkadaşlar varmıdır? Nasıl bi yol izliyorsunuz? Bilgi verirseniz çok sevinirim…
Yaş grubu küçük, 1 yılı aşmış olmasına rağmen küçük, bu sebeple kesinlikle Floortime dil terapisi öneriyorum. Masa başı çalışılması uygun olmayacaktır.
 
X