• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

24 haftalık gebeliğimin sonlandırılması hikayesi-beyinde su toplama

Cloverinbektas

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Ocak 2016
57
58
88
50
Tüp bebek yöntemiyle yaşadığım hamilelikte ilk haftalarda 3 kez ciddi kanamalar oldu,yaklaşık 6 hafta kıpırdamadan yattım sürekli pregesteron hapı aldım hatta kanama dönemlerinde iğnelerini oldum, ama düşük yaşanmadan ilk 20 haftayı atlattım. Yasım 40 üzeri olmasına rağmen düşük riski sebebiyle amniyosentez yaptırmadım onun yerine kanımı Amerika'ya gönderip harmoni test oldum her şey iyi çıktı, zaten tüp bebek de pgt testim çok iyiydi 6AA. Ama hep içimde kötü bir his vardı sebepsizce.
Arada sadece sistit oldum ve pyoloseptil ve monurol içtim, doktorun onayıyla.
Sonuç olarak bebeğimde 20. Hafta 11.5 mm sonrasında 23. Haftada 13mm 14 mm 24.Haftada biri 15.4 biri 14 mm olmak üzere beyinde su toplaması oldu.Sürekli artması çok ciddiymiş, bir de büyük bir kist vardı beyinde. Atıl Yüksel,Rıza Madazlı,İbrahim Kalelioğlu,Cihangir Yılanlıoğlu olmak üzere prenataloglara gittik, ilk başta Corpus Callosum yok dendi(20. Haftada) sonra 23. Haftada gördüler Fetal MR da çıktı. Sonra sol beyinciğin sağ beyincikten küçük olduğu ortaya çıktı. 2 kez Capa da kurula girdikten sonra gebelik sonlandırmak durumunda kaldık.
Bazen diyorum sistit hapları mı bazen eşimle yaşadığım gerginliklerden mi oldu? Belki de ilk başta düşecekti, ben iğneler,kıpırdamamalar, çok mu zorladım, ya da belki tüp Bebek'ten mi oldu?
Bu arada normal doğum yaparak sonlandı. İleri gebelik haftası olduğu için pekçok hastane yapmıyor, ben John Hopkins Anadolu Sağlık hastanesinde yapabildim, Allah yardım etti çok kısa sürede az acı ile bitti, fiziksel bir zorluk olmadı ama manevi yükü boynumda.Eşim benim bebek kayıp etmiş gibi davranmamı istemiyor, kendisi böyle birşey olmamış gibi. İlişkimiz de böylesi bir sınavda.Oysa ben acı çekiyorum. Bir de bebeğimle ile düzgünce bir vedalaşmadan bitmesinden çok pişmanım, görmek istememiştim, ama keşke böyle saygısızca sevgisizce kaçarcasına son bulmasaydı. Bu durumda olan bir anne adayı bunu okursa her şekilde ona yardım etmek isterim, her zaman mesaj atabilir siniz.
 
Hamileligimin 24. Haftasinda doktorum bebegimde anormal birseyler gordugunu ama bunun ne oldugunu anlayamadigini söyledi..daha detayli inceleme icin beni baska bir hastaneye yonlendirdi. Bebegimde kistik adenomatoid malformasyon k akcigerinde kist ve kistin büyümesi ) oldugunu soylediler. Gitmedik hastane, kapisini calmadik doktor bırakmadım..hepsi ayni seyi soyledi.saglikli bir bebek olmadigini, kurul karariyla almalari gerektigini soylediler hamileligimin 26. Haftasinda. Aksi taktirde. Zaten boşa bu eziyeti cekecegimi, bebegimin yasamayacagini, dogarken cigerlerindeki kistler nedeniyle ilk nefesini alamayacagini ve onu kaybedecegimi söylediler..canım pahasina olsada doğuracağımi söyledim..ve ilerleyen haftalarda kist hep vardı..hic yok olmadi.hep umutla kistin yok olmasini bekledik..olmadi.. Doğumu normal dogum yapamayacağımı söylediler. Bu riske giremeyiz dedi butun hastaneler. Sonra kendi düzenli kontrole devam ettigim doktorum, zaten yasamayacak olan bir bebek icin ne diye ameliyat olasin ki ! Dedi..çok koydu bu söz bana ..ama yine de bisey demedim.. Sustum....benegimin doğacağı hastanenin cihazlar bakimindan tam teşekküllü olmasi, boş bir kuvezinin olmasi gerekiyordu.. Dogumhanede solunum cihazı hazir bekliyordu. Bebegim dogar doğmaz ilk nefesini alabilsin diye cihaz desteği almasi gerekliydi çünkü..derken doğum gerçekleşti..bebegim agladi.. Gayet saglikliydi..cihazlar doktorlarin ellerinde kalakaldi..inanamadilar..bebegimi yeşil onluge sarıp kuveze kosturdular apar topar. Sonra ben odaya alindim..odadan kuvezdeki doktora telefon ettik. Yaşıyor mu acaba diye.. Bebegimin ciger fulmini çektiklerini, en ufak bir kistin bile olmadigini söyledi.. Nasil yani? Nasil kist yok? Şaşkındık..biraz sonra eşim elimde yeşil onluge sarılı bebegimizle odanim kapisindan iceri girdi..saglikliydi..hamileligim boyunca boşuna üzülmüştüm bosuna yipranmistim.. Ama haala inanmiyordum..kac kez ciger filmini cektirip baktirdik..yok kist falan diyor doktorlar. Rabbimin imtahaniydi belkide...mucizesiydi..size de cok gecmis olsun..yaralarinizi kısa zamada saracak hayırlı evlatlariniz olsun insallah
 
Hamileligimin 24. Haftasinda doktorum bebegimde anormal birseyler gordugunu ama bunun ne oldugunu anlayamadigini söyledi..daha detayli inceleme icin beni baska bir hastaneye yonlendirdi. Bebegimde kistik adenomatoid malformasyon k akcigerinde kist ve kistin büyümesi ) oldugunu soylediler. Gitmedik hastane, kapisini calmadik doktor bırakmadım..hepsi ayni seyi soyledi.saglikli bir bebek olmadigini, kurul karariyla almalari gerektigini soylediler hamileligimin 26. Haftasinda. Aksi taktirde. Zaten boşa bu eziyeti cekecegimi, bebegimin yasamayacagini, dogarken cigerlerindeki kistler nedeniyle ilk nefesini alamayacagini ve onu kaybedecegimi söylediler..canım pahasina olsada doğuracağımi söyledim..ve ilerleyen haftalarda kist hep vardı..hic yok olmadi.hep umutla kistin yok olmasini bekledik..olmadi.. Doğumu normal dogum yapamayacağımı söylediler. Bu riske giremeyiz dedi butun hastaneler. Sonra kendi düzenli kontrole devam ettigim doktorum, zaten yasamayacak olan bir bebek icin ne diye ameliyat olasin ki ! Dedi..çok koydu bu söz bana ..ama yine de bisey demedim.. Sustum....benegimin doğacağı hastanenin cihazlar bakimindan tam teşekküllü olmasi, boş bir kuvezinin olmasi gerekiyordu.. Dogumhanede solunum cihazı hazir bekliyordu. Bebegim dogar doğmaz ilk nefesini alabilsin diye cihaz desteği almasi gerekliydi çünkü..derken doğum gerçekleşti..bebegim agladi.. Gayet saglikliydi..cihazlar doktorlarin ellerinde kalakaldi..inanamadilar..bebegimi yeşil onluge sarıp kuveze kosturdular apar topar. Sonra ben odaya alindim..odadan kuvezdeki doktora telefon ettik. Yaşıyor mu acaba diye.. Bebegimin ciger fulmini çektiklerini, en ufak bir kistin bile olmadigini söyledi.. Nasil yani? Nasil kist yok? Şaşkındık..biraz sonra eşim elimde yeşil onluge sarılı bebegimizle odanim kapisindan iceri girdi..saglikliydi..hamileligim boyunca boşuna üzülmüştüm bosuna yipranmistim.. Ama haala inanmiyordum..kac kez ciger filmini cektirip baktirdik..yok kist falan diyor doktorlar. Rabbimin imtahaniydi belkide...mucizesiydi..size de cok gecmis olsun..yaralarinizi kısa zamada saracak hayırlı evlatlariniz olsun insallah

Ağlayarak okudum yazdıklarınızı
 
Tüp bebek yöntemiyle yaşadığım hamilelikte ilk haftalarda 3 kez ciddi kanamalar oldu,yaklaşık 6 hafta kıpırdamadan yattım sürekli pregesteron hapı aldım hatta kanama dönemlerinde iğnelerini oldum, ama düşük yaşanmadan ilk 20 haftayı atlattım. Yasım 40 üzeri olmasına rağmen düşük riski sebebiyle amniyosentez yaptırmadım onun yerine kanımı Amerika'ya gönderip harmoni test oldum her şey iyi çıktı, zaten tüp bebek de pgt testim çok iyiydi 6AA. Ama hep içimde kötü bir his vardı sebepsizce.
Arada sadece sistit oldum ve pyoloseptil ve monurol içtim, doktorun onayıyla.
Sonuç olarak bebeğimde 20. Hafta 11.5 mm sonrasında 23. Haftada 13mm 14 mm 24.Haftada biri 15.4 biri 14 mm olmak üzere beyinde su toplaması oldu.Sürekli artması çok ciddiymiş, bir de büyük bir kist vardı beyinde. Atıl Yüksel,Rıza Madazlı,İbrahim Kalelioğlu,Cihangir Yılanlıoğlu olmak üzere prenataloglara gittik, ilk başta Corpus Callosum yok dendi(20. Haftada) sonra 23. Haftada gördüler Fetal MR da çıktı. Sonra sol beyinciğin sağ beyincikten küçük olduğu ortaya çıktı. 2 kez Capa da kurula girdikten sonra gebelik sonlandırmak durumunda kaldık.
Bazen diyorum sistit hapları mı bazen eşimle yaşadığım gerginliklerden mi oldu? Belki de ilk başta düşecekti, ben iğneler,kıpırdamamalar, çok mu zorladım, ya da belki tüp Bebek'ten mi oldu?
Bu arada normal doğum yaparak sonlandı. İleri gebelik haftası olduğu için pekçok hastane yapmıyor, ben John Hopkins Anadolu Sağlık hastanesinde yapabildim, Allah yardım etti çok kısa sürede az acı ile bitti, fiziksel bir zorluk olmadı ama manevi yükü boynumda.Eşim benim bebek kayıp etmiş gibi davranmamı istemiyor, kendisi böyle birşey olmamış gibi. İlişkimiz de böylesi bir sınavda.Oysa ben acı çekiyorum. Bir de bebeğimle ile düzgünce bir vedalaşmadan bitmesinden çok pişmanım, görmek istememiştim, ama keşke böyle saygısızca sevgisizce kaçarcasına son bulmasaydı. Bu durumda olan bir anne adayı bunu okursa her şekilde ona yardım etmek isterim, her zaman mesaj atabilir siniz.


Cok uzgunum.

Keske bunu yasamak zorunda kalmasaydiniz.

Esiniz sizi asla anlamayacak. Omrunuz boyunca unutmayacaksiniz. O keske hep kalacak.

Bazen diyorum iyi ki benim cocugumun durumu görülmemis gebeyken. Ve dunyaya gelmis. Boyle bir karari vermek zorunda kalmamisim.

Benim keşkem de boyle.

Hangisi daha iyi, sen ne yapardin dersen cevap bile veremem :(
 
Allah sabır versin, bebek kaybı her şekilde çok çok çok zor. Ben de kaybettim bebeğimi. Çok istediğim bebeğimi. Hayırlısı böyleymiş demekki. Lütfen suçlu hissetmeyin. Gebeliğiniz henüz bittiği için daha kolay hamile kalırsınız. Bi bakmışsınız doğal yollardan hamile kalıvermişsiniz. Her şerde bir hayır vardır lafına artık o kadar çok inandım ki. Bebeklerimiz bize şefaatçi olacaklar inşallah.
 
Hamileligimin 24. Haftasinda doktorum bebegimde anormal birseyler gordugunu ama bunun ne oldugunu anlayamadigini söyledi..daha detayli inceleme icin beni baska bir hastaneye yonlendirdi. Bebegimde kistik adenomatoid malformasyon k akcigerinde kist ve kistin büyümesi ) oldugunu soylediler. Gitmedik hastane, kapisini calmadik doktor bırakmadım..hepsi ayni seyi soyledi.saglikli bir bebek olmadigini, kurul karariyla almalari gerektigini soylediler hamileligimin 26. Haftasinda. Aksi taktirde. Zaten boşa bu eziyeti cekecegimi, bebegimin yasamayacagini, dogarken cigerlerindeki kistler nedeniyle ilk nefesini alamayacagini ve onu kaybedecegimi söylediler..canım pahasina olsada doğuracağımi söyledim..ve ilerleyen haftalarda kist hep vardı..hic yok olmadi.hep umutla kistin yok olmasini bekledik..olmadi.. Doğumu normal dogum yapamayacağımı söylediler. Bu riske giremeyiz dedi butun hastaneler. Sonra kendi düzenli kontrole devam ettigim doktorum, zaten yasamayacak olan bir bebek icin ne diye ameliyat olasin ki ! Dedi..çok koydu bu söz bana ..ama yine de bisey demedim.. Sustum....benegimin doğacağı hastanenin cihazlar bakimindan tam teşekküllü olmasi, boş bir kuvezinin olmasi gerekiyordu.. Dogumhanede solunum cihazı hazir bekliyordu. Bebegim dogar doğmaz ilk nefesini alabilsin diye cihaz desteği almasi gerekliydi çünkü..derken doğum gerçekleşti..bebegim agladi.. Gayet saglikliydi..cihazlar doktorlarin ellerinde kalakaldi..inanamadilar..bebegimi yeşil onluge sarıp kuveze kosturdular apar topar. Sonra ben odaya alindim..odadan kuvezdeki doktora telefon ettik. Yaşıyor mu acaba diye.. Bebegimin ciger fulmini çektiklerini, en ufak bir kistin bile olmadigini söyledi.. Nasil yani? Nasil kist yok? Şaşkındık..biraz sonra eşim elimde yeşil onluge sarılı bebegimizle odanim kapisindan iceri girdi..saglikliydi..hamileligim boyunca boşuna üzülmüştüm bosuna yipranmistim.. Ama haala inanmiyordum..kac kez ciger filmini cektirip baktirdik..yok kist falan diyor doktorlar. Rabbimin imtahaniydi belkide...mucizesiydi..size de cok gecmis olsun..yaralarinizi kısa zamada saracak hayırlı evlatlariniz olsun insallah


Ayni sahneyi akrabamizin down sendromlu beklenen bebeginde yasadik.

Simdi 12 yasinda afacan. En ufak rahatsızlığı yok... Birak down sendromunu..

Annesi doguracagim demeseydi...
 
Ayni sahneyi akrabamizin down sendromlu beklenen bebeginde yasadik.

Simdi 12 yasinda afacan. En ufak rahatsızlığı yok... Birak down sendromunu..

Annesi doguracagim demeseydi...
Bana bebegin yasamadan ölecek dediler hep..keske down sensromlu deselerdi.şimdilerde cok kisiye diyorlar down sendromlu diye.kimse inanmiyor artik.
 
Bana bebegin yasamadan ölecek dediler hep..keske down sensromlu deselerdi.şimdilerde cok kisiye diyorlar down sendromlu diye.kimse inanmiyor artik.
Çünkü o yapılan testler tarama testi, doktorlar çıkan sonuca göre ihtimalden bahsediyor ve insanlar bunun sadece ihtimal olduğunu anlamıyor. Amniyosentez yapılmadan kimse kesin down sendromlu demez.
 
Tüp bebek yöntemiyle yaşadığım hamilelikte ilk haftalarda 3 kez ciddi kanamalar oldu,yaklaşık 6 hafta kıpırdamadan yattım sürekli pregesteron hapı aldım hatta kanama dönemlerinde iğnelerini oldum, ama düşük yaşanmadan ilk 20 haftayı atlattım. Yasım 40 üzeri olmasına rağmen düşük riski sebebiyle amniyosentez yaptırmadım onun yerine kanımı Amerika'ya gönderip harmoni test oldum her şey iyi çıktı, zaten tüp bebek de pgt testim çok iyiydi 6AA. Ama hep içimde kötü bir his vardı sebepsizce.
Arada sadece sistit oldum ve pyoloseptil ve monurol içtim, doktorun onayıyla.
Sonuç olarak bebeğimde 20. Hafta 11.5 mm sonrasında 23. Haftada 13mm 14 mm 24.Haftada biri 15.4 biri 14 mm olmak üzere beyinde su toplaması oldu.Sürekli artması çok ciddiymiş, bir de büyük bir kist vardı beyinde. Atıl Yüksel,Rıza Madazlı,İbrahim Kalelioğlu,Cihangir Yılanlıoğlu olmak üzere prenataloglara gittik, ilk başta Corpus Callosum yok dendi(20. Haftada) sonra 23. Haftada gördüler Fetal MR da çıktı. Sonra sol beyinciğin sağ beyincikten küçük olduğu ortaya çıktı. 2 kez Capa da kurula girdikten sonra gebelik sonlandırmak durumunda kaldık.
Bazen diyorum sistit hapları mı bazen eşimle yaşadığım gerginliklerden mi oldu? Belki de ilk başta düşecekti, ben iğneler,kıpırdamamalar, çok mu zorladım, ya da belki tüp Bebek'ten mi oldu?
Bu arada normal doğum yaparak sonlandı. İleri gebelik haftası olduğu için pekçok hastane yapmıyor, ben John Hopkins Anadolu Sağlık hastanesinde yapabildim, Allah yardım etti çok kısa sürede az acı ile bitti, fiziksel bir zorluk olmadı ama manevi yükü boynumda.Eşim benim bebek kayıp etmiş gibi davranmamı istemiyor, kendisi böyle birşey olmamış gibi. İlişkimiz de böylesi bir sınavda.Oysa ben acı çekiyorum. Bir de bebeğimle ile düzgünce bir vedalaşmadan bitmesinden çok pişmanım, görmek istememiştim, ama keşke böyle saygısızca sevgisizce kaçarcasına son bulmasaydı. Bu durumda olan bir anne adayı bunu okursa her şekilde ona yardım etmek isterim, her zaman mesaj atabilir siniz.


Basiniz sagolsun, cok zor bir durum bilemezsiniz tup bebekten mi ilactan mi neden oldugunu, sorun su ki artik ciddi anlamdan genc yasli demeden herkeste olmaya basladi bu gebelik gebe kalamama dusun yapma sorunlari.
Keske bebeginizle hak ettigi gibi vedalasaydiniz, esiniz sizi uzmemek icin belkide oyle davrtaniyor ama yok sayarak bir yere varilmaz bir evlat kaybettiniz siz sonucta ister 6 ayda olsun ister 6 yasinda.
 
Bana bebegin yasamadan ölecek dediler hep..keske down sensromlu deselerdi.şimdilerde cok kisiye diyorlar down sendromlu diye.kimse inanmiyor artik.


Amniyosentez yaptirdi Çapa da. Allah im ne zor gunlerdi... Sonuc geldi herkes perisan..

Anne 38 yasinda, 3. Cocuk... 2 kizdan sonra gelen erkek... Kadincagiz erkek olsun dedim diye boyle oldu dedi 5 ay perisan oldu.. Hep sucladi kendini, yaş, sigara ne bulursa.

Hayat insana beklemedigi seyleri vermekte cok basarili.

Ben 9 ay saglikli bekledim, hic birsey yok en ufak suphe bile..

O Down sendromuna teslim oldu, bekledi..

Ne bekledik ne geldi basimiza..
 
Neden bilmiyorum ama tup bebekte oluyor benim arkadasim 3 kere 20+ haftalarda kayip yasadi ama bebekler saglikliydi fazla gelismedikleri icin yasayamadilar. Ben kizima hamileyken benle hamile olan hanimlardan birinin cocuguna aynisini soylediler yok beyninde su toplamis yok bobreginde parilti varmis vs masallah cocuk sapasaglam dogdu simdi 2 yasinda nerdeyse. Yasadiklariniz cok agir gecmis olsun rabbim bir daha yasatmasin. Benimde cocugum sizin gibi olmasada uzun sure olmadi sonrasinda oluncada ultrasonda yok kemik problemi vs bacak gelisimi cok geride filan denildi. Simdi rabbimden hic beklemedigim anda ikinci kez hamile kaldim inan 12 ve 20. Hafta ultrasonlari haric bir daha girmedim o lanet cihazlara. Orasi kapali kutu gorebilecekleri seyler kisitli. Ayrica bu bebekler zaten suyun icinde yasiyorlar fizyolojik olarak bazi seyler icerde daha farkli disarida daha farkli olabiliyor. Onleminizi alip kendinize bakin ama cok fazlada doktorlari dinlemeyin bu sefer. Rabbim en buyuk derdini verip dermaninida verir insallah size sabir ve saglikli hayirli bi evlat nasip eder.
 
Amniyosentez yaptirdi Çapa da. Allah im ne zor gunlerdi... Sonuc geldi herkes perisan..

Anne 38 yasinda, 3. Cocuk... 2 kizdan sonra gelen erkek... Kadincagiz erkek olsun dedim diye boyle oldu dedi 5 ay perisan oldu.. Hep sucladi kendini, yaş, sigara ne bulursa.

Hayat insana beklemedigi seyleri vermekte cok basarili.

Ben 9 ay saglikli bekledim, hic birsey yok en ufak suphe bile..

O Down sendromuna teslim oldu, bekledi..

Ne bekledik ne geldi basimiza..


Hayat böyle iste... allah sabir versin ve gecmis olsun :(
 
. Yaybeniz15, post: 46927643, member: 599800"]Hamileligimin 24. Haftasinda doktorum bebegimde anormal birseyler gordugunu ama bunun ne oldugunu anlayamadigini söyledi..daha detayli inceleme icin beni baska bir hastaneye yonlendirdi. Bebegimde kistik adenomatoid malformasyon k akcigerinde kist ve kistin büyümesi ) oldugunu soylediler. Gitmedik hastane, kapisini calmadik doktor bırakmadım..hepsi ayni seyi soyledi.saglikli bir bebek olmadigini, kurul karariyla almalari gerektigini soylediler hamileligimin 26. Haftasinda. Aksi taktirde. Zaten boşa bu eziyeti cekecegimi, bebegimin yasamayacagini, dogarken cigerlerindeki kistler nedeniyle ilk nefesini alamayacagini ve onu kaybedecegimi söylediler..canım pahasina olsada doğuracağımi söyledim..ve ilerleyen haftalarda kist hep vardı..hic yok olmadi.hep umutla kistin yok olmasini bekledik..olmadi.. Doğumu normal dogum yapamayacağımı söylediler. Bu riske giremeyiz dedi butun hastaneler. Sonra kendi düzenli kontrole devam ettigim doktorum, zaten yasamayacak olan bir bebek icin ne diye ameliyat olasin ki ! Dedi..çok koydu bu söz bana ..ama yine de bisey demedim.. Sustum....benegimin doğacağı hastanenin cihazlar bakimindan tam teşekküllü olmasi, boş bir kuvezinin olmasi gerekiyordu.. Dogumhanede solunum cihazı hazir bekliyordu. Bebegim dogar doğmaz ilk nefesini alabilsin diye cihaz desteği almasi gerekliydi çünkü..derken doğum gerçekleşti..bebegim agladi.. Gayet saglikliydi..cihazlar doktorlarin ellerinde kalakaldi..inanamadilar..bebegimi yeşil onluge sarıp kuveze kosturdular apar topar. Sonra ben odaya alindim..odadan kuvezdeki doktora telefon ettik. Yaşıyor mu acaba diye.. Bebegimin ciger fulmini çektiklerini, en ufak bir kistin bile olmadigini söyledi.. Nasil yani? Nasil kist yok? Şaşkındık..biraz sonra eşim elimde yeşil onluge sarılı bebegimizle odanim kapisindan iceri girdi..saglikliydi..hamileligim boyunca boşuna üzülmüştüm bosuna yipranmistim.. Ama haala inanmiyordum..kac kez ciger filmini cektirip baktirdik..yok kist falan diyor doktorlar. Rabbimin imtahaniydi belkide...mucizesiydi..size de cok gecmis olsun..yaralarinizi kısa zamada saracak hayırlı evlatlariniz olsun insallah
Muhtesem.. Tek kelimeyle muhteşem. Rabbim nelere kadir. Ve sizin 6. His mi neyse işte ne kadar kuvvetliymis. Sinavinizi hakkıyla vermiştiniz. O kadar cefaya hani yaşamayacak bile olsa katlanacaginiz için Allah da size böyle bir ödül vermiş. Tebrik ederim. Allah analı babalı sağlıklı büyütsün bebeğinizi aminnn
 
Amniyosentez yaptirdi Çapa da. Allah im ne zor gunlerdi... Sonuc geldi herkes perisan..

Anne 38 yasinda, 3. Cocuk... 2 kizdan sonra gelen erkek... Kadincagiz erkek olsun dedim diye boyle oldu dedi 5 ay perisan oldu.. Hep sucladi kendini, yaş, sigara ne bulursa.

Hayat insana beklemedigi seyleri vermekte cok basarili.

Ben 9 ay saglikli bekledim, hic birsey yok en ufak suphe bile..

O Down sendromuna teslim oldu, bekledi..

Ne bekledik ne geldi basimiza..
Sizin bebişinizde down sendromu mu war?
 
Back