- 18 Mayıs 2013
- 5.192
- 9.260
- 198
Artık haber izleyemiyorum ya, sürekli bebeleri döven, zarar veren tecavüz eden tipler. İçim almıyor artık, insanlığımdan utanıyorum.
BDV'de okuya okuya kanıksamışım ki, geçen ay Ankara'da çok yakın bir arkadaşımın evine gittim, evli. Eşi de dünyanın en muhteşemi, okul zamanımdan beri severim enişteyi. Biz oturup sohbet ederken, adam yemeği hazırladı, salatayı yaptı, sofrayı kurdu, bizi çağırdı, biz masada sohbet ederken masayı topladı, bulaşıkları yerleştirdi ve çay demledi. Ve ben durdum, benim normalim ne kadar değişmiş dedim. Göbeğini yayıp oturan erkeği normalleştirmişim, o kadar normalleştirmişim ki, aslında benim de hayat görüşüm diğer taraftayken normal algım kaymış.Ben bdv'yi okumaya basladigimdan beri sok icindeyim aslinda. O kadar cok cocuk mutsuz ailelerde büyüyor ki gelecegi cok merak ediyorum. Korkarim bu olaylar daha baslangic cünkü o cocuklarda büyüyünce özgüvensiz ve mutsuz olacaklar. En kötüsü ise kadinlar evliliginde mutsuz olmayi normal görüyor. Hakareti, küfür, erkegin ev isinde yada cocuk bakiminda yardim etmemesini normal buluyorlar. Ve birbirlerine destek oluyolar "amaan erkek mantigi iste, bizede böylesi düstü" gibisine. Ne diyecegimi bilemiyorum, sadece sürekli tartisma, yada baba anne birbirine karsi buz olan evlerde yasamak ne zordur..
Ha bide tüm bu olaylarda pedagojiden hicbirsey anlamayip cocuk dogrulmasina hic girmeyecem zaten. Aksama kadar cocuklari disarda birakmak, kendileride icerde dizi izleyen, temizlik yapan bircok "anne"de var tabi..
o dediğinden benim arkadaş grubunda da var adı hepsi okumuş tahsilli kadınlar ama tüm işler çocuk bakmak ev temizlemek hepsi benim arkadaşlara düşüyorBDV'de okuya okuya kanıksamışım ki, geçen ay Ankara'da çok yakın bir arkadaşımın evine gittim, evli. Eşi de dünyanın en muhteşemi, okul zamanımdan beri severim enişteyi. Biz oturup sohbet ederken, adam yemeği hazırladı, salatayı yaptı, sofrayı kurdu, bizi çağırdı, biz masada sohbet ederken masayı topladı, bulaşıkları yerleştirdi ve çay demledi. Ve ben durdum, benim normalim ne kadar değişmiş dedim. Göbeğini yayıp oturan erkeği normalleştirmişim, o kadar normalleştirmişim ki, aslında benim de hayat görüşüm diğer taraftayken normal algım kaymış.
Şimdi şunu BDV'de yazsan "amannn öyle erkek mi var" derler ama var. Diğer arkadaşımın eşi de böyle, benim eski erkek arkadaşım da böyleydi.
Ortak yaşam, gerçek anlamda ortak olmalı. Eğer ortaklık sadece "çocuk yapma" kısmında ise, mutsuz kadınlar, mutsuz çocuklar ve mutsuz erkekler çıkıyor meydana.
Mutsuzluğu kanıksamış bir toplum haline geliyoruz ve başkasının mutluluğundan nefret ediyoruz.
Okullarda iptal olur mu?
Tamam çok haklılar bu durumda kutlama yapılmazAma bir sürü hazırlık yapıldı Kostümler alındı veya kiralandı Keşke daha önce açıklasalardı..
Yani ben zaten şu olayı anlamıyorum, neden iki kişinin yaşadığı evin bütün işini bir kişi yapmak zorunda. Kadın çalışmıyorsa, bir dereceye kadar anlarım ama o da bir dereceye kadar. Hani biri dışarıda biri içeride bir çeşit iş bölümü yaparlar ama bence işlerin ortaklaşa yapılması normali.o dediğinden benim arkadaş grubunda da var adı hepsi okumuş tahsilli kadınlar ama tüm işler çocuk bakmak ev temizlemek hepsi benim arkadaşlara düşüyor
arada bir arkadaş eşinin evde ki ütüleri yaptığını hafta sonu adamın cam silip kendi yerleri silerek tüm temizliği öğlen bire kadar bitirdiğini söyledi kimse inanmadı
işte yalan söylüyor kırk yılda bir adam eline bez almıştır buda bununla hava atıyor falan oysa o arkadaşla komşuyum gerçekten camları hafta sonları adam siliyor ama millete normal gelmiyor
asıl normali ev işlerini beraber çabucak halletmekken adamın tv karşısında yaylandığı kadının kendini paralayıp her işe koşturduğu sistem oluyor
BDV'de okuya okuya kanıksamışım ki, geçen ay Ankara'da çok yakın bir arkadaşımın evine gittim, evli. Eşi de dünyanın en muhteşemi, okul zamanımdan beri severim enişteyi. Biz oturup sohbet ederken, adam yemeği hazırladı, salatayı yaptı, sofrayı kurdu, bizi çağırdı, biz masada sohbet ederken masayı topladı, bulaşıkları yerleştirdi ve çay demledi. Ve ben durdum, benim normalim ne kadar değişmiş dedim. Göbeğini yayıp oturan erkeği normalleştirmişim, o kadar normalleştirmişim ki, aslında benim de hayat görüşüm diğer taraftayken normal algım kaymış.
Şimdi şunu BDV'de yazsan "amannn öyle erkek mi var" derler ama var. Diğer arkadaşımın eşi de böyle, benim eski erkek arkadaşım da böyleydi.
Ortak yaşam, gerçek anlamda ortak olmalı. Eğer ortaklık sadece "çocuk yapma" kısmında ise, mutsuz kadınlar, mutsuz çocuklar ve mutsuz erkekler çıkıyor meydana.
Mutsuzluğu kanıksamış bir toplum haline geliyoruz ve başkasının mutluluğundan nefret ediyoruz.
o dediğinden benim arkadaş grubunda da var adı hepsi okumuş tahsilli kadınlar ama tüm işler çocuk bakmak ev temizlemek hepsi benim arkadaşlara düşüyor
arada bir arkadaş eşinin evde ki ütüleri yaptığını hafta sonu adamın cam silip kendi yerleri silerek tüm temizliği öğlen bire kadar bitirdiğini söyledi kimse inanmadı
işte yalan söylüyor kırk yılda bir adam eline bez almıştır buda bununla hava atıyor falan oysa o arkadaşla komşuyum gerçekten camları hafta sonları adam siliyor ama millete normal gelmiyor
asıl normali ev işlerini beraber çabucak halletmekken adamın tv karşısında yaylandığı kadının kendini paralayıp her işe koşturduğu sistem oluyor
Mar bir arkadaş ortamında nişanlı bir arkadaşla tanıştık (erkek). Akşam facebooka ekleme faslı oldu, "ya nişanlısı şimdi yanlış anlamasın, eklemesem mi acaba" falan diye tereddüt ettim tırstım resmen kız tepki verir diye. Sonra bir silkindim "yahu senin muhatabın tanıştığın insan, nişanlısı arıza çıkarırsa gerekirse o siler seni saçmalama" dedim. Sonuç, 1.5 yıldır arkadaşım, tanışmamızdan 1 ay sonra falan nişanlısıyla da tanıştımBDV'de okuya okuya kanıksamışım ki, geçen ay Ankara'da çok yakın bir arkadaşımın evine gittim, evli. Eşi de dünyanın en muhteşemi, okul zamanımdan beri severim enişteyi. Biz oturup sohbet ederken, adam yemeği hazırladı, salatayı yaptı, sofrayı kurdu, bizi çağırdı, biz masada sohbet ederken masayı topladı, bulaşıkları yerleştirdi ve çay demledi. Ve ben durdum, benim normalim ne kadar değişmiş dedim. Göbeğini yayıp oturan erkeği normalleştirmişim, o kadar normalleştirmişim ki, aslında benim de hayat görüşüm diğer taraftayken normal algım kaymış.
Şimdi şunu BDV'de yazsan "amannn öyle erkek mi var" derler ama var. Diğer arkadaşımın eşi de böyle, benim eski erkek arkadaşım da böyleydi.
Ortak yaşam, gerçek anlamda ortak olmalı. Eğer ortaklık sadece "çocuk yapma" kısmında ise, mutsuz kadınlar, mutsuz çocuklar ve mutsuz erkekler çıkıyor meydana.
Mutsuzluğu kanıksamış bir toplum haline geliyoruz ve başkasının mutluluğundan nefret ediyoruz.
Ben bdv'yi okumaya basladigimdan beri sok icindeyim aslinda. O kadar cok cocuk mutsuz ailelerde büyüyor ki gelecegi cok merak ediyorum. Korkarim bu olaylar daha baslangic cünkü o cocuklarda büyüyünce özgüvensiz ve mutsuz olacaklar. En kötüsü ise kadinlar evliliginde mutsuz olmayi normal görüyor. Hakareti, küfür, erkegin ev isinde yada cocuk bakiminda yardim etmemesini normal buluyorlar. Ve birbirlerine destek oluyolar "amaan erkek mantigi iste, bizede böylesi düstü" gibisine. Ne diyecegimi bilemiyorum, sadece sürekli tartisma, yada baba anne birbirine karsi buz olan evlerde yasamak ne zordur..
Ha bide tüm bu olaylarda pedagojiden hicbirsey anlamayip cocuk dogrulmasina hic girmeyecem zaten. Aksama kadar cocuklari disarda birakmak, kendileride icerde dizi izleyen, temizlik yapan bircok "anne"de var tabi..
kararsız ben bir keresinde eşimin çamaşır astığından bahsetmiştim, bazı arkadaşlara çok komik gelmişti, erkek kısmısı hiç çamaşır mı asarmış...
Ohooo daha neler var. Burda "esim bana yardim etmesin, erkege yakismiyor" gibi laflar duyuyorum. Benim esim mesela paspas yapar. Hatta paspas yapmayi bile sever su ile felan diyeBdv'dekiler bunu duysa ya bana yalanci derler yada esime kilibik. Esi yardim etmiyor diye yakinan kadina "eh her erkek yapmiyor iste, yapmak zorundada degil" denilir. Bir erkek konu acip "esim yemek ve temizlik yapmiyor" dese, ne bicim kadin bu derler, hatta bosanmasini söylerler bdv'dekiler eminim.
Gercekten bdv cok ilginc, farkli bir gezegen gibi
Ben calismadigim halde ev supurup sildiriyorum calisan bir esi varsa her isi ortaklaşa yapmalilar. Erkek yardim edecek demiyorum ortaklasa yapmalilar. O kadınlar da suc valla ne demek hem çalışıp hem evin butun yukunu üstlenmek? Bununla ovunuyorlardir bir de Allah biliro dediğinden benim arkadaş grubunda da var adı hepsi okumuş tahsilli kadınlar ama tüm işler çocuk bakmak ev temizlemek hepsi benim arkadaşlara düşüyor
arada bir arkadaş eşinin evde ki ütüleri yaptığını hafta sonu adamın cam silip kendi yerleri silerek tüm temizliği öğlen bire kadar bitirdiğini söyledi kimse inanmadı
işte yalan söylüyor kırk yılda bir adam eline bez almıştır buda bununla hava atıyor falan oysa o arkadaşla komşuyum gerçekten camları hafta sonları adam siliyor ama millete normal gelmiyor
asıl normali ev işlerini beraber çabucak halletmekken adamın tv karşısında yaylandığı kadının kendini paralayıp her işe koşturduğu sistem oluyor
Her sene bir bahane bulup kutlanmıyor zaten alıştık.
Bu ülkede insan hayatına canına saygı duyulsa idi o gencecik çocuklar göz göre göre ateşe atılmazdı.
Öldükten sonra bir zahmet böyle yalandan saygı duymayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?