- 20 Mart 2011
- 13.735
- 32.269
- Konu Sahibi Papatya0593
- #41.821
Canım herkesin durumu daha başka. Bebekle gün çok zor geçiyor ama hem çalışıp hem sorumluluğun olunca daha da zor. Annem ben bakarım dediği için çalışmaya devam ettim ve çalışma şartlarım da çok uygundu. Bebeğimi gün içinde bile düzenli bir şekilde emzirmeye devam edebiliyorum mesela.Kızlar ben 2. yi istiyordum ya emindim hiç düşünmedim tek çocuk ve korunmadım o ay, o yüzden tam kazada sayılmaz ben sadece olmaz 1-2 yıl benim amh malum uğraşırım anca sonra işte tam zamanı kafasındaydım ama evdeki hesap uymadı benim de biraz daha korunmayı bırakma acele etme sebebim yaştı açıkçası 31 yaşındayım ve beni korkutan down vs. Riski , bilimsel olarakta yaşla çok fazla arttığı kanıtlanmış birşey ama tabi olacaksa zaten olacak Rabbimden ama tedbir bizden takdir Allahtan 2 akrabam 40 ta doğum yaptı birinin ki down mesela 2 sağlıklı evladı vardı he olacaksa gençte de oluyor o da varda ne bilim insan tedirgin oluyor, benyapı olarakta evcimen biriyim ,bende tek çocukla şuan aşırı zorlandığım günler oluyor ikinci gelince napacam korkusu sürekli yokluyor ama mutluluğum daha ağır basiyor sanırım, ben seviyorum ya evde olmayı da maddi olarakta şuan tam geçiniyoruz yani birikim yok 2. den sonra daha da zor olur belki ama 2.ninde şuan masraf 0 a yakın yazık herşeyi 2. el, ben gerçekten sağlıklı evladı çok büyük nimet olarak görüyorum, ya sizinde öyle biliyorum ondan aldığınız hazı başka birşeyden alamıyorsunuz, kardeş için çocuk fikrini biri de bana sordu işte insan onun için istiyor demi dedi, bende yoo ben gayet kendim için istemiştim daha ne anlayacak kardeşi dedim, bide bu konuda ki toplum baskısı çok yanlış gerçekten herkes kendi kapasitesini taşıyacağı yükü bilir benim meslek grubumda çevremde şuan çoğunluk tek ve gayet mutlular yani Allah ona ömür versin ama ben bu iş temposuyla 2. yi kesinlikle istemiyorum diyen arkadaşlarım var inanın onları da çok iyi anlıyorum kimisi ne ücretsiz izin tuhaf geliyor mesela deli misin diyorlar ben eşimden asgari ücret kadar çok kazanıyordum mesela kimi arkadaşlarım evde asla duramam bütün gün diyorlar yani ayarlarsın bi şekilde niye başlamıyorsun diyorlar ama ben de tam tersi şuan işe dönme imkanım olsa doğu görevi falan olmasa da dönmem ,evde olmaktan herşeyiyle ilgilenmekten keyif alıyorum(çoğunlukla), bugün bunları yazdım yarın ben işe başlayacam yoksa delirecem demem inşvalla ben 3. Yü bile yapsam mı diye düşünüyorum 2. Den sonra tövbe etmezsem
İkinci için deneyimli tüm arkadaşlarım ilkinin zorluğu sana, ikinci abi/abla ile oyalanacak diyor.
Aşırı derecede kitap okumayı seven hatta bebekten önce bookstagram hesabı olan birisiyim. Kitap okumayı özlüyorum en basitinden. Spor yapmak istiyorum, sağlıklı beslenmek istiyorum, kendime özel bakımlar yapmak istiyorum, özel ibadetlerim oluyordu bebekle bunlar hayal oldu benim için.
Yapanlar muhakkak vardır ama ben yapamayan kesimdenim. Dil öğrenmek istiyorum, yeniden üniversite sınavına hazırlanmak istiyorum vs bunlar artık benim için hep geride kaldı. İkinci bir bebek olunca iyice elveda demiş olacağım. Bencillik mi diye düşünüyorum bazen.
Eşimi ihmal mi ediyorum diye de düşünüyorum yani aklımda milyon tane soru var. Belki de tam doktorluk kıvamdayım şu an.
Birçoğumuz aynı zorlukları yaşıyoruz ama ben altından kalkamadım bu işin. O nedenle gözümde büyüyor ikinci bebek.
Elbette dünyanın en güzel nimeti. Daha lezzetli bir duygu tatmadım ben elhamdulillah verene