Canım İnan ki söylediklerin çok doğru eşime destek olmam lazım ama benim psikolojim bozuldu.Bu aralar işsizim çalışmıyorum ve eşimin işinden dolayı ailelerden çok uzaktayız nerdeyse çoğu zaman gece gündüz evde yalnızım artk bu durum beni çok üzüyor.tüp bebek konusu zaten beni çok korkutuyor burdan okuyorum göbekten iğneler flan o kadar gözümde büyüyor ki
bebek soran herkesle görüşmeyi kestim sordukça kendimi suçluyorum neden diye.herkes doğurup sokağa atarken bütün paramızı ona feda edip gece gündüz uyumadan gözüne bakacağımız halde neden bizim olmuyor 3 yıllık evliyiz 2 yıldır olmuyor.üstüne bide eşimin azosperm olduğunu öğrendik hayat zorladıkça zorluyor.inşallah dediğin gibi olur sperm çıkışı azda olsa olmuştur.peki siz tüp bebekle mi bebeğinize kavuştunuz