2 yaşında oğlum akranlarından korkarak kaçıyor, sosyal ortamda iletişim kurmada güçlük ve çeşitli başka korkular

Merve0510

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
18 Haziran 2023
1
0
31
Oğlum 25 aylık. Akranlarıyla iletişimi sıfır. Girdiğimiz her sosyal bir ortamda hep yaşıtlarından kaçma ve korkma eğiliminde. Yetişkinlerle bir sorunu yok ama ortamda yaşıtı bir bebek varsa iletişim veya temas kurmuyor, mesafeli bir şekilde yalnızca izliyor. Bir çocuk yanına yaklaşırsa hemen anne diyerek bana koşuyor ve kaçıyor. Bu durum özellikle 1 yaşından sonra daha çok belirginleşti. Gelişimsel olarak herhangi bir sıkıntısı yok 1 yaşına gelmeden yürüdü. 1,5 yaşında konuşabiliyordu ve şıan tam anlamıyla bir yetişkin gibi konuşuyor. Her derdini anlatıyor. Yaşıt korkusunun yanısıra da genel bir korkma eğilimi var, matkap sesi, üst komşudan gelen tıkırtı sesi, motor sesi vs. genişletilebilir. Erken doğum 36. Haftada sezaryenle dünyaya geldi ve 10 günlük bir yoğun bakım sürecimiz oldu. Bu arada anne ile bir kopukluk yaşadığı için etkilenmiş olabilir. Sonrasında ise hep bizimle büyüdü. Daha çok ev ortamındaydık. Tabi tatillerde, bayramlarda veya 2-3 haftalığına aile bireylerinde de kaldık. ama oğlum doğuştan beri yabancılara karşı tepkili olan bir çocuktu. Aile bireylerine de zor alıştı. İlk seferde kimseye güvenemiyor ve korkuyor ancak çok sefer maruz kaldığı kişilere en sonunda alışıyor. Haliyle parka vs gittiğimizde hep aynı davranışı sergiliyor. 22 aylıkken sosyalleşebilmesi için oyun grubuna başlattık. Ben ve babayla beraber dönüşümlü okula götürdük yaklaşık 2 ay. Başta okuldan, öğretmenlerinden korktu ama yine zamanla alıştı. Yine de akran korkusunun önüne geçemedik. Mesafe varsa arada sıkıntı yok ama bir çocuk yanaşınca hep aynı tepkiyi gösteriyor. Bildiği tanıdığı arkadaşları oldu, yine de çocukların en ufak bir aşırılıklarında (ağlama, bağırma vs) ortamdan uzaklaşmayı tercih ediyor. Kendini savunmayı bilmiyor. Her ne kadar telkin edip anlatsak da önüne geçemiyoruz. Pedagoğa gideceğiz fakat ben merak ettim, bu tarz sıkıntı yaşayan bir başka çocuk var mıdır diye? Okuldaki öğretmenler ergoterapist ve fiziksel ve gelişimsel ilerlemesini çok iyi buluyorlar. Sadece davranışsal problem yaşıyor. Anneye bağlılık, güvensizlik. Hiç ayrılmadık şimdiye dek, işime ara verip kendim büyüttüğüm için hep benleydi. Evde bizle veya tanıdığı aile bireyleriyle inanılmaz aktif ve sosyal bir çocuk ama dışarda tam tersi. Bir türlü açılamadı. Tavsiyeleriniz benim için değerli. Teşekkürler
 
Bana anormal bir durum olarak gelmedi, bebeğiniz henüz sosyalleşme yaşında değil 2 yaşını yeni doldurmuş halen anne babasına bağımlı olması çok normal bence. Benim kızım 31 aylık bizde de tersi bir durum var akranlarına karşı ilgili ancak konuşarak değil dokunarak el ele tutuşup oyun oynamaya çalışarak belli ediyor ilgisini, büyük birisi yanına yaklaşıp sevmek isterse anne diye dönüp ağlıyor akranların yanında anne babası varsa yanaşmıyor vs ama ben bu durumu hiç garipsemedim yaşına göre normal büyüdükçe düzeleceğini düşünüyorum
 
Merve hanım bende sizinle aynı sorunu yaşıyorum yazdıklarınız oğlumla aynı birebir fakat biz 5 yasindayiz ve hiç bir zaman sosyallesmedi küçükken aynı sizinki gibi kaçardı şimdi ilave olarak yabancılara onu sevmek isteyenlere yada ona laf atanlara saldirganlasiyor vuruyor
Şimdi anaokuluna başladı ama sınıfa girmiyor nedenini sorduğumda çok bağırıyorlar diyor ve yasitlarindan çok korkuyor akran fobisi diye birsey duydum bizde hiç yardım almadık belki gecer dedik daha kötüye gitti ben şimdi hergun sınıfın kapısında bekliyorum sınıfa girmiyor asla okula gitmek istemiyor çok cikmazdayin
 
Ve birde bizim yeme problemimizde var bildiği yemekleri tüketiyor ve meyve asla yemiyor biz meyve yerkende öğürüyor siz de böyle bisey var mı?
 
Merhaba benim kızımı anlatmışsınız ama çok şükür biz aştık. Biraz karakter kaynaklı birazda yalnız büyümesinden kaynaklı olduğunu hemen kreşe başlatmam gerektiğini söyledi gittiğim doktorlar. 28 aylık kreşe başladı bir ay olacak neredeyse uyum sağlamaya başladı. Önceden parkta hızlıca yanından çocuklar geçse ağlardı bizsiz birilerinin yanından geçemezdi kreş çok iyi geldi.Benim kızım sadece çocuklara değil yetişkinlere bile böyleydi. Kimsenin kucağına yanına gitmezdi. Şimdi çok daha ılımlı hemen iletişim kuruyor. Bence önce bir doktora danışın sonra kreşe falan yazdırın
 
Bizim ki 5 yaşında kreş değil anaokuluna zorunlu başladı yaşı gereği biz maalesef o treni kaçırdık küçük değil o yüzden ne yapicaz bilmiyorum bende sınıfın kapısında bekliyorum belki girer alışır diye ama destek alicaz mecburen öyle görünüyor sizinkinde yeme problemi varmiydi acaba sadece sosyalleşme sikintisimiydi
 
Bizim ki 5 yaşında kreş değil anaokuluna zorunlu başladı yaşı gereği biz maalesef o treni kaçırdık küçük değil o yüzden ne yapicaz bilmiyorum bende sınıfın kapısında bekliyorum belki girer alışır diye ama destek alicaz mecburen öyle görünüyor sizinkinde yeme problemi varmiydi acaba sadece sosyalleşme sikintisimiydi
Ben konu sahibine yazmıştım. Siz mutlaka geç kalmadan hemen bir pedagoğa götürün. Ben bebekliğinden beri kaç doktora götürdüm asperger sendromundan şüpheleniyordum hep hepsi de bana kreş önermişti gerçekten de bu şekilde baya ilerleme oldu.Yok hayır yemesinde sıkıntı olmadı hiç bahsettiğiniz şekilde.
 
İkizlerimden oğlum aynı anlattığınız gibiydi 2 yaşındayken dönemsel olabilir şuan 3 yaşında ve bitti artık hatta hiç kalmadı oyun grubuna giriyor parkta kendisi yaşıtlarının yanına gidip konuşuyor oyun alanlarına bırakabiliyoruz tabiki ihmal etmeyin gösterin ama aynı anlattığınızı yaşadım 7 8 ay kadar sürdü sonra tamamen kesildi
 
Oğlum 22 aylık. Yetişkinlerle ve kendinden birkaç yaş büyük çocuklara çok güzel oynuyor ama kendi aylarındaki çocuklara ilgi duymuyor. Bence normal ya bilemiyorum, biraz daha gozlemleyin derim. Henüz böyle sosyalleşme yaşında değiller.
 
Ben konu sahibine yazmıştım. Siz mutlaka geç kalmadan hemen bir pedagoğa götürün. Ben bebekliğinden beri kaç doktora götürdüm asperger sendromundan şüpheleniyordum hep hepsi de bana kreş önermişti gerçekten de bu şekilde baya ilerleme oldu.Yok hayır yemesinde sıkıntı olmadı hiç bahsettiğiniz şekilde.
Pardon karıştırmışım ben. Asperger sendromu tam olarak nedir nette yazılanlar tam anlamıyla uymuyor gibi geldi oğluma
Oğlumda sese karşı hassasiyet
Dokusu farklı olan gıdaları biz yerken öğürüyor mesela
Sosyallesememe
Ve mekanizmali parçalara karşı yüksek ilgi mesela lego teknik serisine cok ilgili
Bunun dışında 18 aylıkken. Konuştu
2 yaşında alfabeyi öğrendi
 
Pardon karıştırmışım ben. Asperger sendromu tam olarak nedir nette yazılanlar tam anlamıyla uymuyor gibi geldi oğluma
Oğlumda sese karşı hassasiyet
Dokusu farklı olan gıdaları biz yerken öğürüyor mesela
Sosyallesememe
Ve mekanizmali parçalara karşı yüksek ilgi mesela lego teknik serisine cok ilgili
Bunun dışında 18 aylıkken. Konuştu
2 yaşında alfabeyi öğrendi
Doktorun bana söylediğine göre otizmin bir çeşidi. Hatta aspergerler diğer çocuklardan daha zeki oluyor bazı yönleri çok kuvvetli oluyor sadece sosyallikleri sıkıntılı oluyor. Bir çok ünlü isim var asperger olan mesela elon musk da asperger sendromlu. Benim kızımda bahsettiğiniz gibi algıları maşallah çok açık. Herşeyi erken yaptı bir yaşını bir kaç ay geçe konuşmaya başladı. Kreş öğretmenleri bile seviyesi ileri deyip bir üst sınıfa aldı. Çok şükür biz şu an bu sorunu aştık. Siz bu hafta mutlaka doktora götürün.
 
Bu korkular dönemsel oluyor , 2 yaş civarı çocuklarda görülmesi normal , 21 aylık oğlum her şeyden korkuyor bu ara , üst kattan duyduğu matkap sesinden , korna sesinden , oyuncağı yere düşse çıkan sesten bile korkuyor. Gelişiminde bir problem yok gözlemliyorum cümle kuruyor uzun zamandır anne çok korktum gibi .. yaşıtları ile organize bir şekilde oynamak için de küçükler ilgilenmeyebilir çok normal bu ayda
Bir de asperger sendromu bir gelişim bozukluğudur , zekası diğer çocuklarla aynı olabilir ağlar sosyal alanda yetersizlik görüşür ve yanında iletişim problemleri ..
Tek bir alana yoğunlaşma eğiliminde olduklarından, ilgi duydukları o alanda başarı elde etme olasılıkları çok yüksektir
 
Oğlum 25 aylık. Akranlarıyla iletişimi sıfır. Girdiğimiz her sosyal bir ortamda hep yaşıtlarından kaçma ve korkma eğiliminde. Yetişkinlerle bir sorunu yok ama ortamda yaşıtı bir bebek varsa iletişim veya temas kurmuyor, mesafeli bir şekilde yalnızca izliyor. Bir çocuk yanına yaklaşırsa hemen anne diyerek bana koşuyor ve kaçıyor. Bu durum özellikle 1 yaşından sonra daha çok belirginleşti. Gelişimsel olarak herhangi bir sıkıntısı yok 1 yaşına gelmeden yürüdü. 1,5 yaşında konuşabiliyordu ve şıan tam anlamıyla bir yetişkin gibi konuşuyor. Her derdini anlatıyor. Yaşıt korkusunun yanısıra da genel bir korkma eğilimi var, matkap sesi, üst komşudan gelen tıkırtı sesi, motor sesi vs. genişletilebilir. Erken doğum 36. Haftada sezaryenle dünyaya geldi ve 10 günlük bir yoğun bakım sürecimiz oldu. Bu arada anne ile bir kopukluk yaşadığı için etkilenmiş olabilir. Sonrasında ise hep bizimle büyüdü. Daha çok ev ortamındaydık. Tabi tatillerde, bayramlarda veya 2-3 haftalığına aile bireylerinde de kaldık. ama oğlum doğuştan beri yabancılara karşı tepkili olan bir çocuktu. Aile bireylerine de zor alıştı. İlk seferde kimseye güvenemiyor ve korkuyor ancak çok sefer maruz kaldığı kişilere en sonunda alışıyor. Haliyle parka vs gittiğimizde hep aynı davranışı sergiliyor. 22 aylıkken sosyalleşebilmesi için oyun grubuna başlattık. Ben ve babayla beraber dönüşümlü okula götürdük yaklaşık 2 ay. Başta okuldan, öğretmenlerinden korktu ama yine zamanla alıştı. Yine de akran korkusunun önüne geçemedik. Mesafe varsa arada sıkıntı yok ama bir çocuk yanaşınca hep aynı tepkiyi gösteriyor. Bildiği tanıdığı arkadaşları oldu, yine de çocukların en ufak bir aşırılıklarında (ağlama, bağırma vs) ortamdan uzaklaşmayı tercih ediyor. Kendini savunmayı bilmiyor. Her ne kadar telkin edip anlatsak da önüne geçemiyoruz. Pedagoğa gideceğiz fakat ben merak ettim, bu tarz sıkıntı yaşayan bir başka çocuk var mıdır diye? Okuldaki öğretmenler ergoterapist ve fiziksel ve gelişimsel ilerlemesini çok iyi buluyorlar. Sadece davranışsal problem yaşıyor. Anneye bağlılık, güvensizlik. Hiç ayrılmadık şimdiye dek, işime ara verip kendim büyüttüğüm için hep benleydi. Evde bizle veya tanıdığı aile bireyleriyle inanılmaz aktif ve sosyal bir çocuk ama dışarda tam tersi. Bir türlü açılamadı. Tavsiyeleriniz benim için değerli. Teşekkürler
Karakteristik olabilir. Birde 2 yaşında çocuklar çekimser olabilir. Eğer konuşuyorsa motor gelişimi yerindeyse korkmayın derim ben. Bir sorun olsa mutlaka konuşmasında motor becerinde birşey farkederdiniz. Üstüne gitmeyin büyüdükçe atar üzerinden. Benim oğlum neredeyse 6 yaşına gelecek bazen dışarıda biri birşey sorsun cevap bile vermiyor bazen sevmedikleri ile oynamak istemiyor dile getiriyor bunu. Belki oğlunuzda böyledir konuşmak ya da yaşıtlarıyla oynamak istemiyordur. Sorun yoktur yani korkmayın
 
X