2.kızımın doğumu

Moonlight .!.:

Başlığa yazmayı unuttum arkadaşlar. Normal doğum yaptım... Normal isteyenlerin dikkatine:)

Gelelim hikayeme...Ilk çocuğum uzun zaman olmadı. Çok şükür 7 yıl sonra kavuştum. Şimdi 2.5 yaşında. hastaneler tedaviler den bıkıp usanmıştık.olmaz korkusu ile yaşını geçince tekrar istedik. 7-8 ay sonra tekrar hamileydim çok şükür. Gebelik boyunca pek yüzümüz gülmedi. ikili tarama testim kötü çıkmıştı. Aldırmayacağım için 3'lü ve aminiyosentez yaptırmadım. Riskli gebelikte ki doktar bana kızdı. neden aldırmıyorsun diye. Dedim benim tercihim. Bana aldırmadığın müddetçe engelli olma riski artıyor dedi. Hadi len oradan dedim. Aynı hastanede detaylı ultrasyona bakan radyalog epey rahatlattı beni. Bebeğin durumu iyi görünüyormuş. ama kalbinde parlaklık vardı. Onun içinde çocuk kardiyoloğuna gittim. Çok şükür o da temiz çıktı. Ardından gebeliğim boyunca suyu fazlaydı.. Malesef gebelik boyunca da hep ishal dim. O yüzden istememe rağmen kilo alamadım. Moralimi bozmamaya çalıştım ve dua ettim. Derken geçti gitti dokuz ay. doğuma 1 hafta kala çatımda çok fena ağrılar başladı. çantamı falan bile kontrol ettim o gün. Annem de doğuma 4-5 gün kala geldi. Bekledik doğumu. ilk doğumumda bebeğe bişey olmaz korkusu ile pek hareket etmemiştim. çok zor bi doğum olmuştu. Bu hamileliğimde full ayakta hareketli geçirdim. Çarşamba gecesi 3.5 uyandım. çok sancım vardı. ama düzenli değildi.çatımda çok büyük bir ağırlık vardı. o gün hastaneye gittim. nts de sancı çıkmadı. Kendi kendime bu ağrılar ile nasıl zaman geçireceğim diye söylendim. Perşembe gecesi bir bucukta uyandım. yine sancım vardı. kalktım tuvalete gittim. sonra uyumaya çalıştım. Sancılar beni uykumdan uyandrıyordı.Dedim bunlar heralde gerçek sancılar. Bebek son 3-4 gün zaten çok ama ok hareketli idi. Dk tuttum 15-20 dk bir geliyordu. Tuvalete gittim. Şükür nişanım gelmişti artık. 3,5 gibi annemi uyandırdım.Pek düzenli değildi ve hafif geliyordu sancılar. Sabahı bekledik beraber annemle. Kararsız kaldık şimdi annemle gitsek mi gitmesek mi diye. Annem kızım doğurusan evde doğurusan elim ayağıma dolaşır diyince dedim gidiyim artık hastaneye. Eşimi uyandırdım sabah. Annem eşim kızım kahvaltı yaptılar.İlk gebeliğimde tok gittiğim için kustum. Ah ettim sancılarım başladığında hiç bir şey yemeyeceğim diye. Bende kızıma o sancı ile çorba yaptım:). Eğer doğuma alırlar ise aç kalmasın diye. Beni eşim çorba yaparken görünce şaşkın bir bakış attı. Hastaneye 10. dk içinde vardık.8 gibi hastanede idik. Ebeye sancım var dedim. Beraber çatala gittik. Allahım hem nefret etmişimdir o çataldan. Neyse çıktım. Ebenin gözleri parladı. 8. cm açılma var dedi.bebeğin kafası çok güzel yerleşmiş doğuruyorsun sen dedi. Çok şükür dedim bende. yinede biraz suni sancı verdiler. 15-20 dk kadar sancı odasında sancı çektim. Ebe geldi. kakanı yapacakmış gibi his var mı. Dedim sizi yanıltmak istemem ama biraz dedim. Çatala doğru ilerlerken o hissi kuvvetli hissettim. Çatala çıkınca açılmam 10 cm olmuştu. dediler bebek biraz yukarıda biraz daha sancı çek diye. Ama artık dayanamıyordum ben. Dedim Allahım lütfen indirmesinler çataldan. Tam o anda bi kuvvetli ıkınma hissi geldi. Geliyooor geliyooor. Sancı çekerken bağırmadım. Ama ıkınırken istemsiz bağırıyordum acıdan. kendime inananamadım. şok geçirdim o anda. bebek itekliyor çıkmak için.annem sesimi duymuş ağlamış.5-6 kere ortalığı inlettim. taaa sesime nöbetçi dr geldi:) zaten topu topu iki dr. var ilçe hastanesi. Dediler sus bak aşağıda adamlar var ayıp olur. Sonra aklım başıma geldi. Dedim ıkınmam gerek. 2. ıkınmamda nefesim kesildi. Ebe bak bebek tam burada ıkınmazsan çıkamaz dedi. ondan sonra çok kuvvetli 3-4 kere ıkınma ile hala bebek çıkmayınca dr biraz kes dedi. Tabi tıp dilinde. kesikten sonra nihayet bebeğim çıktı. Ama bende pek çok yırtık oluşmuştu.Sormadım yırtıklarımı ve kaç dikişim olduğunu çok şükür doğmuştu bebeğim. Sorup moralimi bozmak istemedim. Çatala çıkmamla 15 dk içinde doğumum oldu. 9:35 te doğumum oldu.Ama dikişim 1 saat sürdü.Çataldan indiğimde yürüyemiyordum. İlk günde çok zorlandım yürüken. Yani kızlar iyimser olamayacağım kusura bakmayın doğum sancısı felaket yani. Ben çok zorlandım. Bebeğim ilk kızıma nazaaran çok küçük doğdu. 2.800 dediler. ama aslı yok. Ama sağlıklı çok şükür. İlçe devlet hastanesinde doğum yaptım. çok şükür çok memnun kaldım hastaneden ve ebelerden.Hiç karnıma bastırmadılar. Allah razı olsun.İlk doğumum ankarada büyük doğumda oldu. Karnıma bastırmaktan nefes alamıyordum doğum sonrası.
Vee ikili tarama fos çıktı. benim durumumda olanlar örnek olsun. Allah'a güvenin ve dua edin.
Şimdi yavrum 16 günlük. Halimi bi görseniz. Bugün biri gögsümde birini ayağımda aynı anda uyuttum. Çok yorgunum ama çok şükür. Bu nimeti senelerce bekledim. Rabbim herkese tattırsın.

Genişletmek için tıkla...