2.5 yaş her şeye ağlama ve vurma

biradamavisi

Duygusallanıyorum, ne hoş.
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
2 Temmuz 2012
592
305
Tam 30 aylık oğlum. Doğduğundan beri çok ağlayan bir çocuk. Hemen hemen her şeye inatçı bir ağlaması var. Ve sesi çok gür. Artık komşularımdan o kadar utanıyorum ki. Kimsenin bir şey dediği yok ama eminim rahatsız oluyorlardır. Ve en çok üzüldüğüm konu vurması. İstediği olmadığında bana babasına vuruyor. Daha çok küçükken de vardı bu vurma huyu unutturmuştum. Ama 2 yaşla birlikte geri döndü. Sevmediğimizi bildiği için sanki inadına vuruyor. Bazen kuzenlerine vuruyor. Can acıtıcı biçimde. Nasıl vazgeçireceğimi şaşırdım. Görmezden gelmeyi denedim daha fazla yaptı. Tatlı dille uyarmayı denedim yeri geldi sinirle söyledim. Bu kötü bir şey vurmak çok ayıp biz sana hiç vurmuyoruz seni seviyoruz diyorum anlıyor. Ama yine de yapıyor. Şu sıralar vurduğunda dikkatini dağıtmaya çalılıuorum ama vurup ağlamaya başlıyor duymuyor bile bizi çok yüksek sesle ağladığı için. Nerede yanlış yaptım bilmiyorum aslında daha uysal bir çocuktu ekranla tanıştığından beri sanki çok daha agresif oldu. Sendrom falan diye avutuyorum kendimi ama bazen yok benim yanlışlarım elbet var diyorum. Bazen istediğini yapmadığımda anlayamıyorsa kendini ağlatmak için kafasını duvara vuruyor mesela. Bugün neredeyse kafası kanayacaktı o kadar şiddetli vurdu ki. Hiçbir sözümü dinlemiyor ne dersem tersini yapıyor lütfen bu sendromsal mı yoksa huyu mu yoksa uzmana götürmem mi gerekir fikir verir misiniz çok yoruldum. Sürekli acaba yine neye ağlayacak yine ne kriz yaşayacağız diye düşünmekten tetikte olmaktan yoruldum çoook.
 
Yapma etme demeyin yapılacak şeyi söyleyin. Bana vurma demeyin mesela sarılıp kucaklayıp hadi gel seninle arabanı arayalım nereye kaybolmuş acaba diyin örneğin.
Çocuklar o yaşta olumsuz ekleri bilmiyor vurma onun için vur demek. Yapma onun için yap demek.
Çocuk istenmeyen şeyleri yaptığında istediği şeye ulaştığını farketmiş.
dışarı çıkarmaya çalışın, istemediğiniz şeyleri o an değil sakinleştiğinde oturup güzelce sakince konuşun anlıyorlar. Uzun cümleler kurmayın basit ve somut olsun.

Benim de 30 aylık ve zor biri. Bağırdığında, kızdığında, sinirlendiğinde tepki vermeyin sadece yanında durun. Biraz yaklaşacağını hissettiğinizde onu sevdiğinizi söyleyin. Sarılmamı ister misin diye sorun.
 
Olumsuz eki kullanmıyordum ama son zamanlarda kullanıyorum sık sık. Çünkü yapılmaması gereken ne varsa yapıyor. Artık ilgisini farklı yöne çekmeye çalışmaktan hiçbir işimi yapamıyorum. Misal yemek yalıyorum sandalyeye çıkar zıplar buzdolabı kapaklarını açar güm güm vurur kapatır açar açık bırakır. Tatlı dille hadi kapatalım yiyeceklerimiz bozulur yiyemeyiz kapatmamaız gerek derim inat kapatmaz. DHA nicesi. Sarılmayı çok deniyorum çok sarılıyorum da çok sevgi dolu bir çocuk aslında ama ağlamaları kesilmiyor sarılsam da öpsem de bayağı uzun sürüyor sakinleşmesi. Dışarı da çok çıkarıyorum havalar kötü olmasına rağmen mutlaka her gün dışarıya çıkarırım hava güzelse saatlerce parkta oynatırım. Sosyal de bir çocuk zaten, konuşması etmesi arkadaşlık kurması bunlar iyi çok şükür ama evde bana aşırı çektiriyor.
 
sandalyeye çıkar zıplar buzdolabı kapaklarını açar güm güm vurur kapatır açar açık bırakır.
Sana müdahale etmeyeceğim. Düşersen canın acır ağlarsın. durup bekleyin eylemsiz kalın. kötü yaralanmasını engelleyecek kadar müdahale edin.
Tatlı dille hadi kapatalım yiyeceklerimiz bozulur yiyemeyiz kapatmamaız gerek derim inat kapatmaz
Oyuna çevirmiş. Açıklama yapmadan hayır demelisiniz. İlginizi çekebildiği bir şey olduğu için devam ediyor buna. Açık bırakırsa da bırakır bir süre o noktaya tepki vermeyin. Bırakıp gidince kapatırsınız. Max yarım saat uğraşır o kadar zamanda da yemeğe bir şey olmaz.
Sizin inatlaşmamanız gerekiyor.
 
Hayır kelimesini tepkili yüksek kullanmayın. Sakin ve net bir hayır.
Asla ama asla yalnız değilsiniz, akşama kadar o kadar çok krizle uğraşıyorum ki bazen kendimi kaybetme noktasına geliyorum çok zor bir yaş içindeler. Gözlerimi kapatıp lohusa halimi düşünüp şu anıma geri geliyorum içimden sayı falan sayıyorum bazen.
Bi dakika önce ağlaya bağıra istediği oyuncağı eline aldığı an istemediğini söyleyip ağlama krizine giriyor mesela. Ağlıyor ağlıyor ağlıyor bekliyorum, buradayım yanındayım diyorum sadece. en sonunda direnci kırılıp kendisi yaklaşırsa sarılıyorum. O sırada konuşmanın faydası yok kilitleniyor
Geçer bu günler de geçecek.
 
Geçeceğini biliyorum ama yanlış bir şeyler mi yaptım diye düşünüyorum. Kendimi sürekli suçluyorken buluyorum keşke şöyle demeseydim şöyle yapmasaydım falan. Günümüz ebeveyni olmak gerçekten ekstra zorlaştı.
Sesimi nadiren yükseltiyorum bende mesela çok sinirli bir insanım. Ama çok sıkıyorum kendimi. Çok zorlanıyorum.
 
Ah inanın tepkisizliği de çok kez denedim bilmiyorum belki de istikrar olmadığı için böyle oluyor. Bazen kızıp bazen görmezden gelme olmamalı.
 
Benim kızım 21 aylık ve dediğiniz kadar olmasana son 1 aydır kök söktürüyor bize ve her gün sanki daha da agresifleşiyor ve ben bu huyunun artarak devam etmesinden çok korkuyorum hergün saçma sapan birşey için ağlar bide taktımı takıyor birşeye dikkatini dağıtmaya çalışıyorum oan dağılıyor ama aklına gelince yine tutturuyor bende mecburen hiç istemesem de tv açıyorum biliyorum çok hatalı ama inanın okadar yoruluyorum ki bide tüm gün ama tüm gün abartmıyorum bütün gün sadece benimle oyun oynamak istiyor bazen sabahtan akşama kadar işi gücü bırakıp odasında oynuyorum Allah vere de bir yemek yada ev işi için yanından kalkayım kıyametler kopuyor nasıl davranacağımı şaşırdım oturup bende onunla ağlıyorum artık çaresizlikten
 
İnşallah artmaz. Bende Tv yi son zamanlarda açmaya başladım. Dediğiniz gibi bütün gün oyun da oynasam bi çamaşır mı sericemm bi ütü mü yok bırak bırak. Hele bir ara süpürge açtırmazdı kapatırdı fişini çekerdi süpürgemin ağlardım artık ben hiç evi temizleyecek miyim diye
 
Çocuk doktoruna götürün.Bu kadar agresiflik normal değil yani kendine zarar verecek kadar hirçinsa doktor baksın ne yapmanız gerekiyor o söyler.Ve görmezden gelerek vurmasini durduramazsınız uyarmakla durur yalnız.Kreşe koydunuzmu hiç orda belki çocuklarla oynar hocalarla evde oldugu gibi rahat davranamaz sizi ciddiye almıyor.Orda çocuklarla oynar davranışlarını görecek ve unutur biraz sonra.Bu yaş aralığı zor gerçektende.
 
Bulunduğumuz ilçedeki kreşler bezli almıyormuş. Daha bezi bırakamadık. Bir tane özel kreş var onunda fiyatı çok yüksek. 3 yaşını doldurunca göndereceğim kreşe. Çocuk doktoru değil de psikoloğa götürmeyi düşünüyorum bende artık.
 
Doktor dedigim Çocuk nörolojisi böyle sinirli agresif çocuklarla onlar ilgileniyor.Sorun olsun olmasın ben götûrmuştum çocugu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…