2-3 yaş çocularına bağırmadan kendimizi nasıl dinletebiliriz?

Evet arkadaşlar.Benim 25 aylık bir oğlum var ve çok yaramaz. Sakın benim abarttığımı düşünmeyin ama inanın hangi ortama girsek, ne yapsak herkes aynı şeyi söylüyor.
Çoğu zaman beni çileden çıkarıyor. Yapma diye belki on kere söylüyorum, devam ediyor.En sonunda bağırıyorum, bu sefer de ağlıyor, ben üzülüyorum.
Bi türlü onu kontrol edemiyorum.İnsanlarında aaaa ne yaramaz, hiperaktif mi, yada neden böyle yetiştirdin demeleri beni iyice çilden çıkarıyor.
İnanın ki, ben her istediğini yapan, şımartan bir anne değilim. Her zaman sınırlarını belirlemeye çalışırım, çok severim ve sürekli öpüp koklayarak sevgimi belli ederim.
AMA BİR TÜRLÜ KENDİMİ DİNLETEMİYORUM.
Ne kadar iyi de anlatsam, inadına yapıyor. En sonunda bağırıyorum, bazen de kendime kızıp ağlıyorum.
Kış olduğu için evde kaldı, sıkıldı, yaşıtıda yok.Ama benim yapabileceğim birşey yok ki.
Sıkılmasın diye, resim çiziyoruz, oyun hamuruyla oynuyoruz, hatta maç bile yapıyorum onunla koca kadın.
AMA NAFİLE...
SİZ NELER YAPIYOSUNUZ SÖZ DİNLETMEK VE YARAMAZLIĞINI ENGELLEMEK İÇİN...

ahhh ahhh arkadaşım..seni çok iyi anlıyorum inan ki..çünkü bende de var bir canavar..nisan da 4 olcak kısmetse..beni mahvetti..psikolojimi bozdu..ne yapacağımı bilemez oldum..sinir krizleri bile geçirdim..ama yok ..ne yapsan dinlemiyor dinlemiyor dinlemiyor....bir çaresini bulamadım..benimde yapmadığım şey kalmadı..oyunlar oynadım..iyilikle anlatmaya çalıştım...yine olmadı..en sonunda kafayı yedirtti bana ..bide kızım var benim..9 yaşında..kavga ederler...bir türlüde anlaşamazlar..bide benim halimi bir düşünün..şimdiki çocuklar büyüklerden korkmuyo anacım...bizim ödümüz kopardı yaaaa..bunlar korku nedir bilmiyolar ..bende kaç kez sinirimden oturup ağladım valla..işte böyle ..işimiz zor ...Allah hepimize kolaylık versin arkadaşlar....

lunet .!.:

ahhh ahhh arkadaşım..seni çok iyi anlıyorum inan ki..çünkü bende de var bir canavar..nisan da 4 olcak kısmetse..beni mahvetti..psikolojimi bozdu..ne yapacağımı bilemez oldum..sinir krizleri bile geçirdim..ama yok ..ne yapsan dinlemiyor dinlemiyor dinlemiyor....bir çaresini bulamadım..benimde yapmadığım şey kalmadı..oyunlar oynadım..iyilikle anlatmaya çalıştım...yine olmadı..en sonunda kafayı yedirtti bana ..bide kızım var benim..9 yaşında..kavga ederler...bir türlüde anlaşamazlar..bide benim halimi bir düşünün..şimdiki çocuklar büyüklerden korkmuyo anacım...bizim ödümüz kopardı yaaaa..bunlar korku nedir bilmiyolar ..bende kaç kez sinirimden oturup ağladım valla..işte böyle ..işimiz zor ...Allah hepimize kolaylık versin arkadaşlar....

Genişletmek için tıkla...

*******************
Amin, Allah bütün annelere sabır versin. Valla bende iki gündür, bağırmıycam diye söz verdim kendime. Şimdilik sözümü tutuyorum, biraz daha iyi gibi. Bakalım daha ne kadar dayanıcam...

valla güzelim benimde bir yaramaz oğlum var 20 aylık bende çıldırmak üzereyim.benim de psikolojimi bozdu hiç beni dinlemiyor bende senin gibi bağımıyorum diyorum.ama tam 3 saat dayanamıyorsun.yani ben şunu anladım oğlan annelerinin işi zor allah yardımcımız olsun amin

arkadslar benimde 25 aylık oglum var ama sözümü hiç dinlemiyor bende bagırıyorum aglıyorum anne aglama diyor içim gidiyor onun dediğini yapıp susuyorum ama ne care 10 dk snr.yine aynı ne zaman bitecek bu bagırmalar stresler

demek ki bi ben değilmişim. valla kızlar bende kafayı yemek üzereyim. oğlum 4 yaşında bide kızımvar 6 aylık onu kıskanıyo acısını cıkarıyo yani.hic dinlemiyo beni bağırmak bile zoruma gider di şimdi cığlık cığlığayım evde.ben de bi cıkış arıyorum.tavsiyelerinizi
dinlayebilirim.

benim oğlumda 26 aylık yaramaz bir çocuk diyeme ama söz dinlemiyo.yapammamsı gereken şeyleri analatarak yapma oğlum diyorum.anlamıyor.demekki daha küçükler.elindekini bana fırlatır atar.üzme beni ağlarım diyorum.geliyor öpüyoki barışalım.böyle işte.canım daha erken demekki terbiye etmk için.allah sabır versin herkse

allahm bu yastakıler hep böyle demekkı benım oglumda 27 aylık ve tam bır termınatör :))) hergun bagırmakdan bogazlarım agrıyo ((

bugün 20 aylık kızıma bağırdım diye oturdum ağladım. internetin başına geçtim ve acaba psikolojik sorunum falan mı var diye bir araştırayım dedim. gördüm ki bu konuda tek dertli ben değilmişim. gülsem mi? ağlasam mı? bilemedim. bazen öyle bir hale geliyor ki insan tutamıyor kendini. bugün banyo yaptırdım küvetten çıkarttığım gibi fayansın üzerinde koşmaya başladı. iki defa düştü elimde bornoz arkasındayım ben de. ıslak olduğu için ayakları kayıyor düşecek kafasını kıracak ayağını burkacak diye öldüm korkudan ama yakalayamıyorum yerden yere atıyor kendini. en sonunda gücüm yettiğince bağırdım. banyo yankı yapıyor tabi yanık bir ses çıktı ortaya :) korktu bacaklarıma sarıldı anneciğim diye zorla da olsa giydi bornozunu ama çok korktuğunu anladım. ilk defa da olmuyor bu. arada bağırmak zorunda kalıyorum çünkü kendine zarar vermek üzere oluyor. ölüyorum pişmanlıktan. çocuğun psikolojisini de bozacağım diye aklım gidiyor. çoğu zaman tutuyorum kendimi. hiç bağırmamam lazım bu konuda ne yapabilirim hiçbir fikrim yok. sabır işi bu iş mangal gibi yürek lazım.

benimki 1 yaşında,şu an her istediği anında oluyor.ben de ilerisini hayal etmeye çalışıyorum ve benzer manzaralar görüp tırsyorum.

çocuklarınıza nediye hitap edersiniz o şekil davranırlarrrrrrrrrr. ay sinir oldum herkes yazmış benim yaramaz oğlum. afanac çocuğum. demeyin işte ya demeyin. benim çocuğum akıllı deyin. konu sahibi arkadaş. kendin yazmışın bir yere gidiyoruz önce söylüyorum yapma diye sonra mecburen bağırıyorum, güzellikle söylemek bu değilki. çocuğun dikkatini başka yöne çekmek zor değilki.

sana katılıyorum zynpalp malesef biz anneler bebeklerimizin yaramazlıklarını haylazlıklarını inatlarını marifetmiş gibi anlatıyoruz ama bu şekilde eğitmek olmaz çocuklarımıza iyilik değil kötülük yapıyoruz farkında olmadan.
bende bebeğimle inatlaşmak yerine çoğu zaman dikkatini başka birşeye cekmeyi başarabilen annelerdenim. çocuklar herşeyi çok çabuk kavrıyorlar onları hafife almayalım ve davranışlarımızda kesinlikle şefkatli aynı zamanda tutarlı olalım.
hepinize kolay gelsin

benimde 26 aylık kızım var daha önceleri çok usluydu ama 2 aydır zıvanadan çıkmış durumda delirmek üzereyim tam konuşamıyo derdini anlatamıyo ve bende doğal olarak anlayamıyorum ve oda ağlıyo ve çok yaramazlık yapıyo ne durdan anlıyo ne bağırmadan nede iyi niyetten şaşırmış durumdayım geçenlerde çok kızdım ve hatta tokatı patlattım ama sonra çok pişman oldum ne yapmalıyım bilmiyorum sadece işine gelenleri anlıyo yardım edin kızmakta istemiyorum

hepimiz çocuklarımızı seviyoruz ama bu sevginin dozunu ayarlayamaıyoruz galiba sevelim derken bebişlerimizi fazlamı şımartıyoruz acaba
ben gücümün yettiği kadar her istediğini yapmamaya çalışıyorum ama iştahsız bir çocuk oluşu benim çoğu zaman elimi kolumu bağlıyo yapmıycam dediğim şeyleri yapıveriyorum malesef.

Benim oğlum 24 aylık. Tam bir baş belası. Şımarık. Nerde bağırmak falan. Daha ağzımı açar açmaz kendini yerlere atıp ağlamay başlıyor. Öyle istediği şeyi vermemezlik falanda yapamıyorum. Olmaz bir tanem dememe kalmıyor küt kafayı vuruyor bir yere .Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Birde iştahsız.Saddece su içiyor. Düzenli olarak doktora giden bir aileyiz. doktorumuız aynı zamanda davranış bilimci. Bana ne isterse yap dedi. sakın ağlatma. çocuğun her ağlaması beyindeki bilmem ne bölgesini baskılıyormuş. bağırmayın korkmaması çok önemliyniş. vs.vs. son 7 aydır dediklerini yapıyorum.tabi o zaman daha küçüktü şimdi büyüdükçe daha da bir hassaslaştı sanki. Henüz hiç konuşmuyor. Ne anne ne baba bile demiyor. Sbır sabır diyorum ama nereye kadar inan bende bilmiyorum. Bugün inanılmaz sinirlendirdi beni. BAzen evden çıkıp gidesim geliyor. Öyle cocuğun dikkatini dağıtmak hiçde kolay olmuyor ayrıca. ınat ettiler mi ediyorlar.Herkese kolay gesin demekten başka bir şey söyleyemiyorum. acaba biz doktorumuzumu değiştirsek. ama kime gideceğiz onuda bilmiyorumki off offf. Bu daha bir şey deyilmiş asıl azap dönemi 4 yalında başlıyormuş. 4 ya HAYIR dönemi deniyor arkadaşlar. Çocuğun herşeye hayır dediği dönemmiş. Aklınızda bulunsun..Kişiliğin büyük kısmı o dönemde oturacakmış.

benim oğlumda 29 aylık heryere tırmanıyor evin altını üstüne getiriyor delikafaduldendelirmek üzereyim bağırmak falan hiç dinlemiyo ablasıyla hiç geçinemiyo çok hırçın ne yapılır bilmiyorum çoğu şeyi denedim ama nafile:1no2:

yasemindug .!.:

Benim oğlum 24 aylık. Tam bir baş belası. Şımarık. Nerde bağırmak falan. Daha ağzımı açar açmaz kendini yerlere atıp ağlamay başlıyor. Öyle istediği şeyi vermemezlik falanda yapamıyorum. Olmaz bir tanem dememe kalmıyor küt kafayı vuruyor bir yere .Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Birde iştahsız.Saddece su içiyor. Düzenli olarak doktora giden bir aileyiz. doktorumuız aynı zamanda davranış bilimci. Bana ne isterse yap dedi. sakın ağlatma. çocuğun her ağlaması beyindeki bilmem ne bölgesini baskılıyormuş. bağırmayın korkmaması çok önemliyniş. vs.vs. son 7 aydır dediklerini yapıyorum.tabi o zaman daha küçüktü şimdi büyüdükçe daha da bir hassaslaştı sanki. Henüz hiç konuşmuyor. Ne anne ne baba bile demiyor. Sbır sabır diyorum ama nereye kadar inan bende bilmiyorum. Bugün inanılmaz sinirlendirdi beni. BAzen evden çıkıp gidesim geliyor. Öyle cocuğun dikkatini dağıtmak hiçde kolay olmuyor ayrıca. İnat ettiler mi ediyorlar.Herkese kolay gesin demekten başka bir şey söyleyemiyorum. acaba biz doktorumuzumu değiştirsek. ama kime gideceğiz onuda bilmiyorumki off offf. Bu daha bir şey deyilmiş asıl azap dönemi 4 yalında başlıyormuş. 4 ya HAYIR dönemi deniyor arkadaşlar. Çocuğun herşeye hayır dediği dönemmiş. Aklınızda bulunsun..Kişiliğin büyük kısmı o dönemde oturacakmış.

Genişletmek için tıkla...

yasemincim senin yazdıklarını okuyunca kendi halime şükrttim canım sana sormak istediğimi gerçekten bebeğin her istediğini yapmak doğrumu sence !
ağlamayan bebek olurmu hiç? ben hiç görmedim valla üstelik çcuklarının her istediğini yapan ailelere bakıyorum çocuklar daha problemli büyüyorlar dizginler daima anne ve babaların elinde olmalı bence çocuklara kaptırırsak sonucu kötü olur düşüncesindeyim.


benim oğlumda 25 aylık herzaman yapamasamda gücümün yettiğince çocuğumu ikna edebiliyorum hatta bazen bırakıyorum ağlasın bir süre ağladıktan sonra kucağıma alıyorum seviyorum konuşuyorum veya elime bir şey alıyorum yanına gidiyorum bak oğlum bunun şurası kırılmış kım kırdı acaba diyorum o an ağlamayı kesip elimdeki şeyle ilgileniyo bu gibi şeylerle neden ağladığını unutturuyorum ağlamayı kesti diye kendi haline bırakmıyorum hadi gel oyun oynayalım diyorum keyfini yerine getiriyorum.

tabiki gittikçe zorlaşıyor işimiz farkındayım bazen kafam kazan gibi oluyor hiçbir yaptığımın işe yaramadığıda oluyor napalım herşeye rağmen anne çok olmak güzel bebeğimi çok seviyorum umarım çocuklarımız gurur duyulcak karakterde evlatlar olur gamyoncuiremsu

glsncck .!.:

yasemincim senin yazdıklarını okuyunca kendi halime şükrettim


benim oğlumda 25 aylık herzaman yapamasamda gücümün yettiğince çocuğumu ikna edebiliyorum hatta bazen bırakıyorum ağlasın bir süre ağladıktan sonra kucağıma alıyorum seviyorum konuşuyorum veya elime bir şey alıyorum yanına gidiyorum bak oğlum bunun şurası kırılmış kım kırdı acaba diyorum o an ağlamayı kesip elimdeki şeyle ilgileniyo bu gibi şeylerle neden ağladığını unutturuyorum ağlamayı kesti diye kendi haline bırakmıyorum hadi gel oyun oynayalım diyorum keyfini yerine getiriyorum.

tabiki gittikçe zorlaşıyor işimiz farkındayım bazen kafam kazan gibi oluyor hiçbir yaptığımın işe yaramadığıda oluyor napalım herşeye rağmen anne çok olmak güzel bebeğimi çok seviyorum umarım çocuklarımız gurur duyulcak karakterde evlatlar olur gamyoncuiremsu

Genişletmek için tıkla...

amiiiinnnnnnnnn.İnşallah.Ben daha hamileyken başlamıştım çocuk psikolojisi okumaya ancak pratik farklı oluyormuş tabii.Mesela doğumdan sonra bebeğinizin odası ayrı olsun çocuk da farkındalık gelişirmiş. ilk 1 yıl dışarı fazla çıkarmamak gerekirmiş ait olma duygusu gelişirmiş. Biberon veya emzik damak diş yapısını bozarmış aman ha verilmemeliymiş.vs.vs. uguladıklarım oldu uygulamadıklarım oldu.mesela bebeğimin odasını ayırmam yanlış imiş. ibeon veya emzik iç kulak oluşumuna yardımcı imiş. Gewldiğimiz noktada ben hep yanlış yapmışım. Bizim doktorumuz medipol den ramazan beydi. 1 yaşından sonra 5 ay kadar göztepe ssk dan meltem hanıma devam ettik. şimdi bu yakaya taşındığımız için sabiha hanıma gidiyoruz. beni bir çok konuda uyaran sabiha hanım oldu. SABİHA PAKTUNA KESKİN. Allah ondan binkere razı olsun. Benim oğlum 8,5 aylık iken kalp ameliyatı oldu. Ben yavrumu yine kendi yatağında yatırıyordum. inanırmısın şunuın şurasında 1,2 aydır geceleri 4 veya 5 kez kalkar oldum. Öncesinde gece uykusu diye bir şey yoktu. 5 dakikada bir ağlardı. Gece vakti kucağa almadan susmazdı. Kalkar yatağının güvenliğini tutar sallardı. Son 2 haftadır belim ağrıyor.Sonunda beni fıtık etti diytorum ben. Bütün gece kucağımda uyuyordu sayılır.Ayrıca benden gündüzleri korkardı.Gözlerimin içine bakmazdı.Az bi sesim yükselse o gün çok farklı davranışlar sergilerdi. Neticede 7 aydır sabiha hanımın dedikelrini uyguluyoru.Evet çok şımarık kendini yerlere atıyor anlattğım gibi işte. Fakat sabiha hanım bunun iyiye işaret olduğunu söyledi. Ne zaman size hayır demeye başlarsa .İstediğini yapmadığınızda size fiziksel olarakta tepki verirse başarmaya yaklaştık demektir demişti. Sanırım başarmaya yaklaştık.Oğlumda yoğun bakımdan kaynaklı psikolojik sorun oluştu onu aşmaya çalışıyoruz. Beynin sağ üst köşesindeki bölüm (adını telaffuz edemiyorum) korkuyla baskılanabiliyormuş buda konuşma geriliğine sebep oluyormuş. Şimdi yoğun bakımda yaşadığı korkuyu silmeye ve yeniden güvenini kazanmaya çalışıyorum. Bu arada ben bittim o ayrı. Normalde sğlıklı bir çocuk olsa böyle davranırmıydım bilmiyorum.Belki bu kadar sabırlıda olamazdım.FAkat sabiha hanımın kitabında olması gerekenin bu olduğu yazıyor. Yani 2 yaşına kadar çocuk ne isterse yapsın.Dökecekse bırakın döksün kıracak sa kırsın diyor.Kendine zarar verecek bir durum yoksa ortada müdahale etmeyin diyor.Çünkü cocuğunuz atarak kırdığınıda öğrenmeli.2 yaşından sonra hayırlar belki biraz hani günde 5 hayırı geçmiyecek şekilde olmalıymış.sabiha hanım ilk 3 yılı çok önemsiyor. baba faktörünü neredeyse min.indirgiyor.Anneye bağlılık önemlidir diyor.Cocyk annesini bilmeli güvenmeli korkmamalı .Tüm bunlar cocuğunuzun gelecekteki kişiliğinin zeminidir diyor.Burda kitaın tamamını yazmayayım imkanın varsa almanı ve okumanı tavsiye ederim.İnsana yaşadıklarını daha farklı bir gözle görmesini sağlıyor.Ben bir çok kitap okudum ama bu kadar sadesine rastlamadım. ifadeler çok net. doğruyu ve yanlışı yazmış istediğini uygula diyor. Kitabın adı ANNE İŞ'TE .

yasemincim valla Allah yardımcın olsun çocuk büyütmek zor ama seninki dahada zor amelyat olmuş yoğun bakımda yatmış bir bebeğin var haliyle özel ilgilenilmesi gerekiyor çok geçmiş olsun canım
yinede şükürki bebeğin zorluklrı atlatıp düzeliyor annesinin desteğiyle.

sabiha hanımın kitabını okumadım ama senin yazdıklarından yola çıkarak kitaptaki fikirlerin bana göre olmadığını düşünüyorum nedenine gelince çocuğu yetiştirirken tabiki dikkatli davranmalıyız onun gelecekteki kişilğini iyi bir zemin üzerine oturtmamız annelik görevimiz ama çocuğun her yapmak istediğine izin vermek her istediğini hemen yapmak bana ksinlikle doğru gelmiyor
diyelimki çocuk bir bardağı kırdı ve atılınca kırıldığını öğrendi buraya kadar tamam (öğrendi )sonrasında bu hoşuna gitti veu eylemi tekrar etmek konusunda ısrarcı davrandı bırakalım sietediği kadar bardağı tabağı kırsın mı ? yoksa ilk kırdığında bunun yanlış olduğunu söyleyerek bir daha yapmaması gerektiği anlatmak uyarmak mı doğru... ben ikincisini doğru buluyorum çünkü bebekte olsa doğruyu yanlışı başta öğrenmesi gerekir
tabiki ben uzman yada psikolok değilim sadece bir anneyim annelik sezgilerimle vede bilinçli bir insan sezgileriyle bende araştırıyorum okuyorum tabiki herkes gibi kendime uygun olan davranışları seçip o şekilde davranmaya gayret ediyorum umarım herşey dilediğimiz gibi olur.

acuns .!.:

bugün 20 aylık kızıma bağırdım diye oturdum ağladım. internetin başına geçtim ve acaba psikolojik sorunum falan mı var diye bir araştırayım dedim. gördüm ki bu konuda tek dertli ben değilmişim. gülsem mi? ağlasam mı? bilemedim. bazen öyle bir hale geliyor ki insan tutamıyor kendini. bugün banyo yaptırdım küvetten çıkarttığım gibi fayansın üzerinde koşmaya başladı. iki defa düştü elimde bornoz arkasındayım ben de. ıslak olduğu için ayakları kayıyor düşecek kafasını kıracak ayağını burkacak diye öldüm korkudan ama yakalayamıyorum yerden yere atıyor kendini. en sonunda gücüm yettiğince bağırdım. banyo yankı yapıyor tabi yanık bir ses çıktı ortaya :) korktu bacaklarıma sarıldı anneciğim diye zorla da olsa giydi bornozunu ama çok korktuğunu anladım. ilk defa da olmuyor bu. arada bağırmak zorunda kalıyorum çünkü kendine zarar vermek üzere oluyor. ölüyorum pişmanlıktan. çocuğun psikolojisini de bozacağım diye aklım gidiyor. çoğu zaman tutuyorum kendimi. hiç bağırmamam lazım bu konuda ne yapabilirim hiçbir fikrim yok. sabır işi bu iş mangal gibi yürek lazım.

Genişletmek için tıkla...

arkadaşlar çocuklarınıza lütfen banyoda bağırmayın kızmayın tecrübeyle sınanmıştır dinimizde de bu belirtilmiştir