18 yaşındayım kendimi 3 çocuk annesi gibi hissediyorum

Kendimi 30 yasinda 3 çocuk annesi gibi hissediyorum kızlar. Evde 2 kardeşim var biri zihinsel engelli ve hiperaktif yerinde durmuyor kırıp döküyor camdan bişeyler atmak istiyor, perdeleri çekiyor, halıları topluyor, kapılara vuruyor 3 yasindan beri ben bakiyorum değişik değişik huyları var durduramıyoruz.Öteki kardeşim kız 10 yaşında inanılmaz oyuncu bi çocuk. Kardeşine nasıl dersin demeyin; aklım fikrim almıyor bazen ona. Istedigi olmazsa çığlık çığlığa. Annem de yetişemiyor. Ben de okula gidiyorum yemek yapiyorum cocuklarla ilgileniyorum ve cok bunaliyorum evet cok seviyorum kardeş ama bazen evden gitsinler de biraz kafa dinleyim istiyorum. Tek başıma bi dağda kaliyim kimse olmasin istiyorum.Akşama kadar baş ağrısından duramıyorum. Hayattan hiç zevk alamıyorum. Önceden birini görünce derdim ki, oh üniversite okuyor ne de rahatdır. Şimdi təsadüfen farkettim ki rahmetli dedemden bahsettiklerinde "ne güzel dünyadan elini etegini çekmiş adam" diye düşündüğümü farkettim ve bu 18 yaşındaki genç kız için çok acı. Yasitlarimi görünce nasil bu kadar rahat ve mutlular diye bakıyorum, bakkala gidesim bile gelmiyo. Zaten fazlaca sorumlulugum var.Geçici demeyin yillardir böyle fakat yaklaşık şu son 2 aydir iyice katlanamıyorum. annem de sağolsun hic anlamaz beni. Boş yaşıyorum bomboş...
Merhaba
18 yaşında annemi kaybettim babam ve abimle yaşıyorum.18 yasından beri evin hem annesi oldum hem genç kızı. Hem bir ev hanımı ne yapıyorsa onları yapıyordum hemde gençliğimi yaşamya çalışıyordum. Arkadaşlarımla buluşmam için evin temizliğini çamaşırlarını yemek derdini halletmem lazımdı.Arkadaşımşa buluşcagım günler erken kalkıp temizliğimi yemeğimi evin çamaşarını halledip öyle çıkardım dışarı. İlk senelerde anlamasamda bu durum ilerleyen senelerde beni etkilemeye başladı ve hırçın agresif biri olmuş çıkmıştım.Bende senin gibi düşünüyordum Allahım diyordum yaşıtlarım eve geldiğinde sıcacık yemekleri hazır çamaşırları hazır hesap kitap yapmadan dışarı çıkabiliyorlar.Khvaltıya uyandıran var hepsini ne güzel diyordum.
Ama sonra anladımki böyle düşünerek kendime ediyorum ve bu düşünceler beni agresif ve sinirli bir insan yapıyor aileme karsı ve kendi evimde kendimi hizmetçi gibi hissetmemi sağlıyorddu.
Sana diceğim canım bu hayatta herkezin bir kaderi olur.benim kaderim buymuş .Genede şükür et emin ol senden daha kötü durumda olanlar vardır evde yapman gerekeni yaptıktan sonra üzerine kafa yorma isyan etme umursamaz ol.Okulunu bitir mesleğini eline al .
 
Psikolog çare değil zamanında doktor sevmediğiniz insanlardan ve ortamlardan uzaklaş demisti:KK43: ama ben tam o ortamın içindeyim dedim
 
canim anladigim annen ev hanimi.kiz kardesin 10 yasinda ama simarik yani hasta degil.diger kardesinde zihinsel engelli.
zihinsel engelli kardesinin bu davranislarina yonelik muhakkak ilaclari vardir yani onu baskilayici ilaclari doktorlar veriyordur.eger yoksa bir an once bu ihtiyacini karsilsyin cocugun.10 yasinda olan kardesine kurallar koyarak kararli davranislar sergileyip biraz kontrollu olmasini saglayabilirsiniz ailecek.
her seyden onemlisi icimden gecen esas su:
o cocuklar senin cocugun degil kardesin.annende hasta degil,babanda hasta degil.birak onlar sorumluluklsriyla yuzlessinler.sen tabiki yardimci ol ama kendini 18 yasinda bitirecek kadar hirpalayarak degil.
 
Bıktım değil cocuk insan görmek istemiyorum. Herkes sahte yalancı, dedim ya dağda kalmak istiyorum. Hayati erken öğrendim sanırım

bu duygularla yanliz degilsin bende insanlardan nefret ediyorum. 90% yalanci hepside beni bulur.herkezden uzaklasmak istiyorum kacmak istiyorum olmuyor :KK43:
 
Merhaba
18 yaşında annemi kaybettim babam ve abimle yaşıyorum.18 yasından beri evin hem annesi oldum hem genç kızı. Hem bir ev hanımı ne yapıyorsa onları yapıyordum hemde gençliğimi yaşamya çalışıyordum. Arkadaşlarımla buluşmam için evin temizliğini çamaşırlarını yemek derdini halletmem lazımdı.Arkadaşımşa buluşcagım günler erken kalkıp temizliğimi yemeğimi evin çamaşarını halledip öyle çıkardım dışarı. İlk senelerde anlamasamda bu durum ilerleyen senelerde beni etkilemeye başladı ve hırçın agresif biri olmuş çıkmıştım.Bende senin gibi düşünüyordum Allahım diyordum yaşıtlarım eve geldiğinde sıcacık yemekleri hazır çamaşırları hazır hesap kitap yapmadan dışarı çıkabiliyorlar.Khvaltıya uyandıran var hepsini ne güzel diyordum.
Ama sonra anladımki böyle düşünerek kendime ediyorum ve bu düşünceler beni agresif ve sinirli bir insan yapıyor aileme karsı ve kendi evimde kendimi hizmetçi gibi hissetmemi sağlıyorddu.
Sana diceğim canım bu hayatta herkezin bir kaderi olur.benim kaderim buymuş .Genede şükür et emin ol senden daha kötü durumda olanlar vardır evde yapman gerekeni yaptıktan sonra üzerine kafa yorma isyan etme umursamaz ol.Okulunu bitir mesleğini eline al .
Bide iyi tarafından bakmak lazım. Bak herşeyi önceden öğrenmiş oldun.Evlenince zorluk cekmezsiniz.Banada annem hic bir is yaptirtmadi evde hic bisey yapmadim ne yalan söyleyeyim. AMA evlenince bana çok kötü oldu anneme ne kadar kızdım keşke ogretseydi diye.Esimden yemek yapmayı öğrendim düşünün. 3-4 senede anca alisabildim .Allahtan esim cok anlayışlı
 
canim anladigim annen ev hanimi.kiz kardesin 10 yasinda ama simarik yani hasta degil.diger kardesinde zihinsel engelli.
zihinsel engelli kardesinin bu davranislarina yonelik muhakkak ilaclari vardir yani onu baskilayici ilaclari doktorlar veriyordur.eger yoksa bir an once bu ihtiyacini karsilsyin cocugun.10 yasinda olan kardesine kurallar koyarak kararli davranislar sergileyip biraz kontrollu olmasini saglayabilirsiniz ailecek.
her seyden onemlisi icimden gecen esas su:
o cocuklar senin cocugun degil kardesin.annende hasta degil,babanda hasta degil.birak onlar sorumluluklsriyla yuzlessinler.sen tabiki yardimci ol ama kendini 18 yasinda bitirecek kadar hirpalayarak degil.
Yorum için teşekkürler. Kardesimin sadece gece uyuması için ilacı var. Huylarina ve takintilarina çözümü yok. Annem ev hanimi o da yetişemiyor 50 yasinda kadin. Kiz kardesim (10 yasindaki) şımarıktan ziyade dikkat cekmeye calisiyo o kadar oyuncu ki. Aileme de kiziyorum aslinda hasta cocugun arkasina neden bidaha cocuk yapilir ki..
 
Bide iyi tarafından bakmak lazım. Bak herşeyi önceden öğrenmiş oldun.Evlenince zorluk cekmezsiniz.Banada annem hic bir is yaptirtmadi evde hic bisey yapmadim ne yalan söyleyeyim. AMA evlenince bana çok kötü oldu anneme ne kadar kızdım keşke ogretseydi diye.Esimden yemek yapmayı öğrendim düşünün. 3-4 senede anca alisabildim .Allahtan esim cok anlayışlı
Tek dolu tarafi bu. Evlenince cocugum olsun da istemiyorum o kadar tiksindim. Sokakta cocuk gormek istemiyorum bir de öğretmen olcam
 
Konu sahibi sanmiyorum intihar düsüncesi olsun. Sadece bunalmis o zavallim. Ondan dolayi psikolog degil, ona biraz hava almak, baska insanlar ile tanismak, kisacasi o ortamdan uzaklasmak ona daha iyi gelecek diye düsünüyorum.

Dogruyu söylemek gerekirse üzüldüm konu sahibin adina, gencecik yasta çoçuk yükü almak kolay degil :KK43:
Baska insanlar nerden taniyabilirim ki bir yil olmadan bölümdeki herkesi tanidim.. inthar düşüncem yok ama ölmüs insanlara imrenme düşüncem var
 
Benim anlamadığım anneniz neden bu kadar pasif kalıyor? Sonuçta öğrencisiniz, tabiki yardım edin annenize ama tüm sorumluluğu size bırakmasın. Çalışma imkanınız var ise okuldan arta kalan zamanda çalışın yada arkadaşlarınızla 1-2 saat fazladan vakit geçirin arada.
Bunalmanız normal, biraz kafanızın dagılması, kendinize ayıracak zamanınız olması gerek.
Kolaylıklar dilerim.
 
Ne guzel okul okuyormuşsun, derslerini okulun kutuphanesinde calisabilirsin, okulda daha cok vakit gecirebilirsin. Bu yasta cok sorumlulugun var, onlari azar azar azaltmaya calis. Annen senden destek aliyor fazlasiyla ama sen kendine biraz daha vakit ayirmaya calis evin disinda. Annen seni suclayabilir, umursama, bu yasta bu kadar sorumluluk alip boyle bunalmani gormezden gelmekle o da suclu oluyor maalesef.
Sen guzelce okulunu okumaya bak canim.
 
Yorum için teşekkürler. Kardesimin sadece gece uyuması için ilacı var. Huylarina ve takintilarina çözümü yok. Annem ev hanimi o da yetişemiyor 50 yasinda kadin. Kiz kardesim (10 yasindaki) şımarıktan ziyade dikkat cekmeye calisiyo o kadar oyuncu ki. Aileme de kiziyorum aslinda hasta cocugun arkasina neden bidaha cocuk yapilir ki..

Canım benim de zihinsel engelli kardeşim var. 3 sene önce aynı kardeşin gibiydi. Annemin tüm mutfağını balkondan aşağı atıyordu. Geceleri uyumuyordu bizi de uyutmuyordu. Evde yemek bile yapmamiza izin vermiyordu ne tuttuysa aşağı atıyordu biz temizlik yapıyorduk o bozuyordu. Sonra iyi bir psikiyatri bulduk. Ve su an kardeşim Maşalllah i var çok uslu akıllı biri oldu. Bir dedigimizi ıki etmez. Dağınık olan çocuk düzen abidesi oldu ev asla dağınık kalamaz. Mutfakta bulasik olamaz hemen gider yıkar kurutur yerleştirir. Kendisi erkek bu arada.. Tek kötü huyu bazen inatçı olur arti simetri hastalığı. .. diyeceğim o ki iyi bir psikiyatri çözüm olabilir. Ama sabır gerek. . Iki 3 günde düzelecek bişey değil yilimizi aldı. .
 
Yorum için teşekkürler. Kardesimin sadece gece uyuması için ilacı var. Huylarina ve takintilarina çözümü yok. Annem ev hanimi o da yetişemiyor 50 yasinda kadin. Kiz kardesim (10 yasindaki) şımarıktan ziyade dikkat cekmeye calisiyo o kadar oyuncu ki. Aileme de kiziyorum aslinda hasta cocugun arkasina neden bidaha cocuk yapilir ki..
kardeşinizin tam rahatsızlığı nedir bilmiyorum ama gün içinde de sakin olması için ilaçları olmalı bence..en son ne zaman doktora götrüdünüz?durumu söylediğiniz mi doktoruna?
engelli kardeşiniz tüm ilgiyi çektiği için 10 yaşındaki de haklı olarak ilgi çekmek adına farklı yollar deniyordur..haksız sayılmaz ki..o da henüz bir çocuk anlayış gerekli..
ayrıca 50 yaş çok genç bir yaştır,neden yaşlı gibi sözediyorsunuz?
bence durumunuzu ve hayatınızı normal kabul ederek çözüm bulmaya çalışın..kaçmak yerine çözüm bulun..ailenizle ortak kararlar alarak yapabilrsiniz bunu da..tüm aile için karar alacak yaşta değilsiniz..
 
X