- 18 Mart 2008
- 2.227
- 0
- 48
Canlarım nihayet doğum hikayemi yazmak için fırsat bulabildim.
16.07.2008 Çarşamba günü sabah 8 gibi eşimi işe yolculadım,annem de son kemoterapisine girmek için okmeydanına gitti.benim de sizlerde olduğu gibi gece uykum kramplar yüzünden olmadığı için eşimi gönderdikten sonra yatakta öylesine yatıyordum.elimi de sol kasığıma koymuştum(kuzum hep solda olduğu için).İçimden dedim ay kafası ne kadar belirgin sanki elimin içinde.sabah erken saatten beri de regl ağrısı gibi ağrım vardı,sanki sökülemiyormuşum gibi.İçimden öle geçirdikten sonra baktım yattığım yerde işiyorum :) dedim noluyo tutamıyorum.anladım hemen ayağa kalktım.kalkmamla suyum boşaldı,ondan sonra da süzülerek akmaya devam etti. Kardeşim Sanem lavabodaydı,seslendim dedim suyum geldi.babam kalktı hemen,başladı bi telefon trafiği.Sanem sırayla aradı.önce çocukluk arkadaşım var onu aradık gelsin diye,eşimi aramış demiş ‘abi heyecanlanma bi şi dicem panik yapma’ (eşimde annem kemoterapide ya ona b işi oldu sanmış) ablamın suyu geldi diyince eşimin sesi kesilmiş,sonra da ‘ben geliyim bari’ demiş.kardeşim diyo sonradan abim şoka girdi.zaten biz beşiktaştan üsküdara gidene kadar,eşim resmen ataköyden üsküdara uçmuş,bizden önce hastanedeydi.annemi aradık,neyseki kemoterapiye girmeden yakaladık,hemen eve geri döndü.bizi hastaneye götürecek bi yakınımız vardı,onu aradık.bu arada kardeşim telefon etmekle uğraşırken ben de (aslında bu hafta hazırlamayı düşünüyordum,çünkü normalde dün kontrolüm vardı) hastane için çantamı hazırladım.herkes gelince de hastanenin yolunu tuttuk.suyum bacaklarımdan sızmaya devam ediyordu ama sancı henüz yoktu. Saat 09.35te suyum geldi,11.30 da hastanedeydik.doktorum alttan muayene etti,gerçekten gıcık bi şi ve can acıtıyor.benim canım da çok tatlıdır,hatta verdiğim tepki yüzünden dr tam muayene yapamadı, ‘yatışın yapılsın,suyun geldiği için doğum başlamış yukarıda doğumhanede tekrar bakıcam ona göre karar vericez’ dedi. Cümbür cemaat kata çıktık yatışım yapıldı. Sonra doğumhaneye gittim,gene alttan muayene tabii ben can acısından pek düzgün durmayınca normal doğum olmayacağı yarı yarıya belirmiş oldu. Sonra odaya geri döndüm, nst’ye bağladılar.bu arada sancım da başlamıştı.5dk da bir geliyordu.doktorum hepimize bilgi vermek için odaya geldi. Normal doğum olursa 10-12 cm’e kadar açılmayı beklememiz gerekir,ayrıca bebek küçük nihan yardım etmezse zor olur,bebek zorlanır ona göre karar vermelisiniz dedi. Biz de sezeryan olmasına karar verdik. Lağman yapıldı. Benden önceki sezeryanın bitmesini beklerken sancılarım 3dk da bire sonra da 1.5 dk da bire düştü.ben onlara dayanamazken o kadar açılmanın olmasını beklemeye zaten dayanamazdım(bu arada Kezboş’uma helal olsun haftalarca o neler çekti,ben daha başlardaki sancılara dayanamadım ki o kadar açılana kadar 10 katı falan sancı oluyomuş.)neyse sıra bana geldi.ben acil gittiğim için epidural olamadım,2-3 saat öncesinden serum bağlanması gerekiyormuş. Genel anestezi ile yapıldı.12.50 de ameliyathaneye aldılar. Doktorumda 1’e 5 kala geldi ve narkoz verildi.13.10 da kızım doğmuş,dışarıda bekleyenlere haber gitmiş ve önce o çıkmış yıkanmaya götürülmüş.beni içerde dikmekle meşgulmüş dr :) 2.570 gr 44 cm doğdu.hastaneden çıkarken 2.450 gr idi. Küveze alınmadı,şükür gayet sağlıklı.dr erkek olsa küveze alırdık,kızlar daha dirençli oluyor dedi.
13.40 gibi de odama getirildim,kendimdeydim ama yarım yamalak tabii. Saat 14.05 gibi de kızımı emzirmeye başladım. Canım acıyordu(dikişlerim) ama öle dayanılmayacak gibi deil. Zaten sabah akşam ağrı kesici yaptılar. 3 tane serum verildikten sonra sondam alındı ve akşam saat 20de ilk defa ayağa kalktım.kalkış zor oldu ama başarmıştım. Ve o andan sonra fırsat buldukça yürüdüm yatakta yatmak istemedim açıkçası.sezeryanda ne kadar yürünürse o kadar çabuk iyileşilir diye duymuştum hep.
Hergün kızımı muayene için aldılar. Benim kan şekerim düşük olduğu için doğumdan sonra bakılmış Elvin’in de kan şekeri düşük çıkmış, istedikçe emzirmemi söylediler. Daha sonra tekrar bakıldı normal sınırlar içine gelmiş kan şekeri değeri,rahatladım. 2 gün hastanede kaldık. Cuma günü de evimize çıktık. Çıktığımız gün fenülketanirü için topuğundan kan alındı. Çarşamba günü de kontrolümüz vardı,tekrar test için kan alındı. Hastaneden çıkarken ve 1 haftalıkken alınıyor ve Çapa’ya gönderiliyormuş.Bir sorun varsa Çapa dönüyormuş.İnşallah bizierimizde bi sorun çıkmayacak.
2. ayda da kalça usg çekilecekmiş.
Bugün tam 10 günlük olduk teyzeleri.Hala her şey şaka gibi geliyor. Anne olduğuma inanamıyorum,çok harika tarifsiz bir duygu,sanki rüyada gibiyim. Allah tüm isteyenlere bu güzel olayı nasip etsin,sizler de benim gibi kolay doğum yaşayın canım arkadaşlarım,darısı başınıza. Doğan kardeşlerini öpüyoruz,doğacakları da sabırsızlıkla bekliyoruz !!!!!
:asigim:
16.07.2008 Çarşamba günü sabah 8 gibi eşimi işe yolculadım,annem de son kemoterapisine girmek için okmeydanına gitti.benim de sizlerde olduğu gibi gece uykum kramplar yüzünden olmadığı için eşimi gönderdikten sonra yatakta öylesine yatıyordum.elimi de sol kasığıma koymuştum(kuzum hep solda olduğu için).İçimden dedim ay kafası ne kadar belirgin sanki elimin içinde.sabah erken saatten beri de regl ağrısı gibi ağrım vardı,sanki sökülemiyormuşum gibi.İçimden öle geçirdikten sonra baktım yattığım yerde işiyorum :) dedim noluyo tutamıyorum.anladım hemen ayağa kalktım.kalkmamla suyum boşaldı,ondan sonra da süzülerek akmaya devam etti. Kardeşim Sanem lavabodaydı,seslendim dedim suyum geldi.babam kalktı hemen,başladı bi telefon trafiği.Sanem sırayla aradı.önce çocukluk arkadaşım var onu aradık gelsin diye,eşimi aramış demiş ‘abi heyecanlanma bi şi dicem panik yapma’ (eşimde annem kemoterapide ya ona b işi oldu sanmış) ablamın suyu geldi diyince eşimin sesi kesilmiş,sonra da ‘ben geliyim bari’ demiş.kardeşim diyo sonradan abim şoka girdi.zaten biz beşiktaştan üsküdara gidene kadar,eşim resmen ataköyden üsküdara uçmuş,bizden önce hastanedeydi.annemi aradık,neyseki kemoterapiye girmeden yakaladık,hemen eve geri döndü.bizi hastaneye götürecek bi yakınımız vardı,onu aradık.bu arada kardeşim telefon etmekle uğraşırken ben de (aslında bu hafta hazırlamayı düşünüyordum,çünkü normalde dün kontrolüm vardı) hastane için çantamı hazırladım.herkes gelince de hastanenin yolunu tuttuk.suyum bacaklarımdan sızmaya devam ediyordu ama sancı henüz yoktu. Saat 09.35te suyum geldi,11.30 da hastanedeydik.doktorum alttan muayene etti,gerçekten gıcık bi şi ve can acıtıyor.benim canım da çok tatlıdır,hatta verdiğim tepki yüzünden dr tam muayene yapamadı, ‘yatışın yapılsın,suyun geldiği için doğum başlamış yukarıda doğumhanede tekrar bakıcam ona göre karar vericez’ dedi. Cümbür cemaat kata çıktık yatışım yapıldı. Sonra doğumhaneye gittim,gene alttan muayene tabii ben can acısından pek düzgün durmayınca normal doğum olmayacağı yarı yarıya belirmiş oldu. Sonra odaya geri döndüm, nst’ye bağladılar.bu arada sancım da başlamıştı.5dk da bir geliyordu.doktorum hepimize bilgi vermek için odaya geldi. Normal doğum olursa 10-12 cm’e kadar açılmayı beklememiz gerekir,ayrıca bebek küçük nihan yardım etmezse zor olur,bebek zorlanır ona göre karar vermelisiniz dedi. Biz de sezeryan olmasına karar verdik. Lağman yapıldı. Benden önceki sezeryanın bitmesini beklerken sancılarım 3dk da bire sonra da 1.5 dk da bire düştü.ben onlara dayanamazken o kadar açılmanın olmasını beklemeye zaten dayanamazdım(bu arada Kezboş’uma helal olsun haftalarca o neler çekti,ben daha başlardaki sancılara dayanamadım ki o kadar açılana kadar 10 katı falan sancı oluyomuş.)neyse sıra bana geldi.ben acil gittiğim için epidural olamadım,2-3 saat öncesinden serum bağlanması gerekiyormuş. Genel anestezi ile yapıldı.12.50 de ameliyathaneye aldılar. Doktorumda 1’e 5 kala geldi ve narkoz verildi.13.10 da kızım doğmuş,dışarıda bekleyenlere haber gitmiş ve önce o çıkmış yıkanmaya götürülmüş.beni içerde dikmekle meşgulmüş dr :) 2.570 gr 44 cm doğdu.hastaneden çıkarken 2.450 gr idi. Küveze alınmadı,şükür gayet sağlıklı.dr erkek olsa küveze alırdık,kızlar daha dirençli oluyor dedi.
13.40 gibi de odama getirildim,kendimdeydim ama yarım yamalak tabii. Saat 14.05 gibi de kızımı emzirmeye başladım. Canım acıyordu(dikişlerim) ama öle dayanılmayacak gibi deil. Zaten sabah akşam ağrı kesici yaptılar. 3 tane serum verildikten sonra sondam alındı ve akşam saat 20de ilk defa ayağa kalktım.kalkış zor oldu ama başarmıştım. Ve o andan sonra fırsat buldukça yürüdüm yatakta yatmak istemedim açıkçası.sezeryanda ne kadar yürünürse o kadar çabuk iyileşilir diye duymuştum hep.
Hergün kızımı muayene için aldılar. Benim kan şekerim düşük olduğu için doğumdan sonra bakılmış Elvin’in de kan şekeri düşük çıkmış, istedikçe emzirmemi söylediler. Daha sonra tekrar bakıldı normal sınırlar içine gelmiş kan şekeri değeri,rahatladım. 2 gün hastanede kaldık. Cuma günü de evimize çıktık. Çıktığımız gün fenülketanirü için topuğundan kan alındı. Çarşamba günü de kontrolümüz vardı,tekrar test için kan alındı. Hastaneden çıkarken ve 1 haftalıkken alınıyor ve Çapa’ya gönderiliyormuş.Bir sorun varsa Çapa dönüyormuş.İnşallah bizierimizde bi sorun çıkmayacak.
2. ayda da kalça usg çekilecekmiş.
Bugün tam 10 günlük olduk teyzeleri.Hala her şey şaka gibi geliyor. Anne olduğuma inanamıyorum,çok harika tarifsiz bir duygu,sanki rüyada gibiyim. Allah tüm isteyenlere bu güzel olayı nasip etsin,sizler de benim gibi kolay doğum yaşayın canım arkadaşlarım,darısı başınıza. Doğan kardeşlerini öpüyoruz,doğacakları da sabırsızlıkla bekliyoruz !!!!!
:asigim:
