12 Yaşındaki Kızım Bana Bağırıyor

Bizim ülkemizde şu an bir anlayış var ve bu çok garip. Küçük çocukla ebeveynler sınırsızca yetiştiriyor ama bu çocuklar ergen olunca özellikle de kızsa saçma sapan kısıtlamaya çalışıyorlar. Burada kız annesiyle gezmek istemiş, aldığı tepki ise "sınavlarına çalış önce!" Çocuklarınız yarış robotu değil, biraz saygı duyun kaç yaşına gelmiş çocuklarınıza.
 
Kızınızla ilgili bir sürü konu açtınız, hiç ilerleme kaydetmediniz mi? Psikoloğa terapiye götürecektiniz. Çocukta genel bir mutsuzluk hali var. Kendine yol bulmaya çalışıyor. Ben tek taraflı yazdığınızı düşünmeye başladım. Yani sadece kızınızdan kaynaklı sorunları yazıyorsunuz, acaba sizin yaklaşımımızda bir sorun olamaz mı?

Bu soruyu kendine de sormuş 2 ergen kız annesi olarak yazıyorum. Ben de yapmamam söylememem gerekenleri yapmışım söylemişim. Benim büyük kız 16 yaşındayken düzeldi, şimdi 14 olanla uğraşıyoruz ama yolu bildiğim için daha kolay geçiyor.
 
Tepki veriyor , görülmek istiyor çocuklarımız sınav sonuclarindan ibaret değildir. Özlüyor sizi böyle yansıtıyor. Çalışıyor olmanız , sabah 8 de kahvaltı hazırlıyor olmanız lütuf değil sizinle birlikte olmak istiyorlar.
evet bizimle vakit geçirmek istiyor ancak bu hafta sınav haftası ve derslerle zaten arası kötü.sınav haftası ders çalış,ara tatilde istediğin gibi yaparız dedim daha nasıl anlatabilirim ki
Sonuçta hepimiz çocuklarımızdan derslerinde başarılı olmasını beklemiyor muyuz
zaten elimizden geldiği kadar hafta içi vakit geçirmeye çalışıyoruz
eşim top oynuyor,akşam mesela hayvan bitki oyununu oynadık ama derste çalıştı,kitapta okudu.bu haftanın önemli olduğunu bildiği halde hala gezelim diyor
 
Benim kızimla ayni yastalar. Şuanlık bana bağırma gibi birşey yasamadim ama ergenlik sinyallerini alıyorum. Kızınizla normal iletişiminiz nasıl peki. Hep isteklerine hayır diyeceginizi sanmıyorum zaten ama sizinle vakit geçirmek istemesinde bir sakınca yok. Derslerinden dolayı bunu söylüyorsaniz doğru gelmedi bana. Ya da bu ara sınav haftası mesela sınavlarından iyi not alırsan sunu sunu yapabiliriz diye siz teklifte bulunun. Sinemaya yemeğe gidersiniz birlikte. Hem sizin istediğiniz olur hem onun
dedim zaten.bu hafta önemli.sınavlarına çalış zaten ara tatilde istediğini yaparız dedim daha nasıl anlatabilirim ki?ben ondan devamlı ders çalışmasını istemiyorum çok birşeyde istemiyorum zaten bizim çalışmak ev işi yapmak nasıl sorumluluğumuzsa onunda ders çalışmak sorumluluğu
 
Ergenliğe adım atmış kardeşimde böyle biz olayı sonra çözdük arkadaşlar aralarında birbirine hava atıyor biz şunu yaptık biz bunu yaptık diye oda biz niye yapmıyoruz diye hırsını senden Çıkarıyor. Hırsını arkadaşlarından alamıyor kaybetmekten korktuğu için oda hırsını alabileceği tek hemcinsi olan senden alıyor
buna çoooook katılıyorum
arkadaş özentisi var şu an ve kaybetmekten korktuğu için onlarla arasını bozamıyor,hava yapmak istiyor onlara ama biz onun iyililiğini düşünüyoruz
ben hiç böyle değildim ergenken,derslerime çalışırdım,anneme babama bağırmazdım sadece odamda vakit geçirirdim ve arkdaşlarımla gezerdim ama saygısızlığım asla olmadı
kızım sanırım erkek kardeşime benzemiş oda böyleydi küçükken
 
Bizim ülkemizde şu an bir anlayış var ve bu çok garip. Küçük çocukla ebeveynler sınırsızca yetiştiriyor ama bu çocuklar ergen olunca özellikle de kızsa saçma sapan kısıtlamaya çalışıyorlar. Burada kız annesiyle gezmek istemiş, aldığı tepki ise "sınavlarına çalış önce!" Çocuklarınız yarış robotu değil, biraz saygı duyun kaç yaşına gelmiş çocuklarınıza.
ben kızıma gezmicem demedim ki
sınav haftan,karneni aldığın zaman ara tatilde istediğini yaparız dedim bunun nesi kötü?
ben hafta sonları elimden geldiği kadar zaten onunla vakit geçiriyorum,misafir çağırıyoruz,bir yerlere gidiyoruz ama sınav haftasıda gezemem ki zaten dersle işi yok daha kötü olur dersleri
 
Kızınızla ilgili bir sürü konu açtınız, hiç ilerleme kaydetmediniz mi? Psikoloğa terapiye götürecektiniz. Çocukta genel bir mutsuzluk hali var. Kendine yol bulmaya çalışıyor. Ben tek taraflı yazdığınızı düşünmeye başladım. Yani sadece kızınızdan kaynaklı sorunları yazıyorsunuz, acaba sizin yaklaşımımızda bir sorun olamaz mı?

Bu soruyu kendine de sormuş 2 ergen kız annesi olarak yazıyorum. Ben de yapmamam söylememem gerekenleri yapmışım söylemişim. Benim büyük kız 16 yaşındayken düzeldi, şimdi 14 olanla uğraşıyoruz ama yolu bildiğim için daha kolay geçiyor.
bende de sorun var tabiki,işten geldiğim zaman sürekli yorgun oluyorum hiç halim kalmıyor.saat 9 buçuk gibi uyuyorum.kendime kızıyorum
işi bile bırakmayı düşünüyorum bu ekonomide
 
Kızım 12 yaşına girecek.Bana ve babasına istediği olmadığı zaman bağırıyor.Bir şeyi çok tutturuyor.Hayır diyoruz yine istiyor tekrar tekrar söyletiyor kızana kadar uğraşıyor.Her gün okuldan çıktığı zaman bana telefon ediyor ve kızacağım birşey söylüyor.artık telefonda kızım diye arayan görünce ses tonum bile değişiyor hatta arkadaşı bile demiş annen ne kadar değişik konuşuyor diye.
Sabah işe geliyorum.kahvaltılarını hazırlıyorum.sabah saat 8 gibi arıyorlar hep olumsuzluk,akşam üzeri 4 gibi okuldan çıkıyor arıyor yine olumsuz birşey.
Denem sınavı sonucuna baktım az önce sonlarda.söylüyorum o bana akşam dışarı çıkalım arkadaşlarım annesi ve babasıyla vakit geçiriyor diyor.Bende hafta içi sınavların oluyor zaten deneme sınavın kötü geldi çıkmıcaz hasta sonu çıkarız dedim.bana bağırdı bende kapattım telefonu birdaha da açmadım.inanın bir gün elimde kalıcak.bağırması beni çok üzüyor.
Bazı anneler gibi hep sert olmak istemiyorum,ama bu kezde yüz buluyor.dersleri zaten kötü birde bağırıyor yani altından kalkamıyorum.kendimi çok yorgun hissediyorum.akşam işten geliyorum yemek hazırlığı vs ağzım açık uyuyorum.hiç birşeye vakit ayıramıyorum.
Kızınız ergenlikte. Bu süreçte iletişim problemleri oluştuğunda psikolojik destek almak çok önemli bence.
 
Kızınız ergenlikte. Bu süreçte iletişim problemleri oluştuğunda psikolojik destek almak çok önemli bence.
kendimi çok yetersiz hissediyorum,benden kaynaklı olduğunu düşünüyorum
elimden gelen herşeyi yapıyormuşum gibi ama yetmiyormuş birşeyler eksik kalıyor gibi hissediyorum
buraya fikir almak için yazdım,dertleşmek istedim
 
Klasik bir Türk ailesi dramı çalışan yorgun eve gelince dinlenmek isteyen bir anne ama işten sonra evdeki işlerden dinlenmeye vakit yok ve haliyle stres tavan, ergenliğe girmiş yada girme evresinde bir genç şu an en son düşündüğü şey ders çalışmak ki bu işler çocuğun öz disiplini ile alakalı çalışmak isteyen çocuk her türlü ipi tutar, evde başka kardeş var mı bilmem ama en önemli faktör Baba yok piyasada. Ne de olsa anne hallediyor herşeyi :KK66:
Haftasonları 1 günü eve ayırıyorsanız 1 günü dışarda geçirin ailecek sinema tiyatro eğlence parkları şehir turu herşey olabilir programda arada arkadaşları ile çıksın dışarı siz yönlendirin hatta ders konusunda da okul rehber hocası ile görüştürün bizleri dinlemezler ama öğretmen uyarısı daha verimli olur bence.
 
12 yaşında ki oğlumda bana bağırıyor.
Yazılı haftası.once ben ders çalışıp sonra ona çalıştırıyorum. Sorular hazirliyordum.
Dün konu anlatımlı soru bankası aldım buradan çalış artik dedim. Evde kıyamet koptu.
Hata bende.
Nereden başlayacağımı bilemiyorum.
 
bende de sorun var tabiki,işten geldiğim zaman sürekli yorgun oluyorum hiç halim kalmıyor.saat 9 buçuk gibi uyuyorum.kendime kızıyorum
işi bile bırakmayı düşünüyorum bu ekonomide

Konu sahibi, sıkıntı sende bu anlattıklarına göre. Sen ve eşin kızınızla hiç ilgilenmiyorsunuz. Onu dinlemiyorsunuz. Zaman da geçirmiyorsunuz. Sevgi vermediğin, emek vermediğin bir çocuğun nasıl tepki vermesini bekliyorsun? Bu sevgisiz halde yetiştirdiğin çocuk sana maalesef misliyle olumsuz halde geri dönecek.

Kızınızın istediği şey, seninle, sizinle ailecek zaman geçirmek. Seninle zaman geçirmek, anne kız gibi takılmak, sohbet etmek istiyor. Zaman geçirmek isteyen çocuğa bu yapılmaz.

Sen sürekli kızınla ilgili şikayet ettiğin konular açıp duruyorsun, ama hiç oturup kızınla konuşmuyorsun olan biteni, destekte almıyorsun.

Kusura bakma evlat yetiştirmek öyle sıradan şey değil, zaman ayırman gerekiyor. Vitamin al gerekirse, günde 30 dakika kızınla güzelce zaman geçir. Akşam rutini yap kızla. Eşin de bir zahmet ilgilensin.
 
Benim de 11 yaşında kızım var evet dersleri istediği gibi değil ama umrumda mı hayır çünkü zamanla düzelir elinden geleni yapıyor görüyorum siz takintilisiniz ama kizinizla tek iletişim noktaniz ders ders ödev yazılı çocuk size diyor ki anne gezelim mi bunun cevabı yazılı haftan zaten ne gezmesi değil bir kahve icseydiniz bile dışarda bir nefes aldiraydiniz su çocuğa ne olurdu çocuk bağıra çağıra kendini anlatmaya çalışıyor ama ve sizin konularınizi biliyorum hep negatif çocuğa karşı takıntılı bir tavriniz var hatta az önce yine yazmışsınız ben öyle değildim diye belki de kızınızın bu haline o yüzden tahammül edemiyorsunuz çünkü sizin vur kafaya al ekmeğini bı modunuz varmış aynı olsun istiyorsunuz ama olmaz olmayacak
Son olarak bu sacmaliklardan vazgeçin profesyonel bir yardım alin çünkü bir iki sene sonra değil dışarı çıkalım sizinle konuşmayacak derdini sevincini bilmediğiniz bir evladınız olacak nerden mi biliyorum yasadim evladınız hazır sizden bir yardım eli beklerken o eli uzatın evet ders ödev sınav önemli ama hayatın bütünü değil cocugunuzda robot değil bir de duygularıyla ruh haliyle ilgilenin bakış açınızı değiştirin artık e ben öyle değildim ama siz öyle değilsiniz evladınız bambaşka önce bunu bı kabullenin
 
Kızım 12 yaşına girecek.Bana ve babasına istediği olmadığı zaman bağırıyor.Bir şeyi çok tutturuyor.Hayır diyoruz yine istiyor tekrar tekrar söyletiyor kızana kadar uğraşıyor.Her gün okuldan çıktığı zaman bana telefon ediyor ve kızacağım birşey söylüyor.artık telefonda kızım diye arayan görünce ses tonum bile değişiyor hatta arkadaşı bile demiş annen ne kadar değişik konuşuyor diye.
Sabah işe geliyorum.kahvaltılarını hazırlıyorum.sabah saat 8 gibi arıyorlar hep olumsuzluk,akşam üzeri 4 gibi okuldan çıkıyor arıyor yine olumsuz birşey.
Denem sınavı sonucuna baktım az önce sonlarda.söylüyorum o bana akşam dışarı çıkalım arkadaşlarım annesi ve babasıyla vakit geçiriyor diyor.Bende hafta içi sınavların oluyor zaten deneme sınavın kötü geldi çıkmıcaz hasta sonu çıkarız dedim.bana bağırdı bende kapattım telefonu birdaha da açmadım.inanın bir gün elimde kalıcak.bağırması beni çok üzüyor.
Bazı anneler gibi hep sert olmak istemiyorum,ama bu kezde yüz buluyor.dersleri zaten kötü birde bağırıyor yani altından kalkamıyorum.kendimi çok yorgun hissediyorum.akşam işten geliyorum yemek hazırlığı vs ağzım açık uyuyorum.hiç birşeye vakit ayıramıyorum.
pedagoga götürmeyi deneseniz genelde bu tarz içerikler açıyorsunuz kızınızla alakalı ama sizde yardım alın muhakkak
 
Kızım 12 yaşına girecek.Bana ve babasına istediği olmadığı zaman bağırıyor.Bir şeyi çok tutturuyor.Hayır diyoruz yine istiyor tekrar tekrar söyletiyor kızana kadar uğraşıyor.Her gün okuldan çıktığı zaman bana telefon ediyor ve kızacağım birşey söylüyor.artık telefonda kızım diye arayan görünce ses tonum bile değişiyor hatta arkadaşı bile demiş annen ne kadar değişik konuşuyor diye.
Sabah işe geliyorum.kahvaltılarını hazırlıyorum.sabah saat 8 gibi arıyorlar hep olumsuzluk,akşam üzeri 4 gibi okuldan çıkıyor arıyor yine olumsuz birşey.
Denem sınavı sonucuna baktım az önce sonlarda.söylüyorum o bana akşam dışarı çıkalım arkadaşlarım annesi ve babasıyla vakit geçiriyor diyor.Bende hafta içi sınavların oluyor zaten deneme sınavın kötü geldi çıkmıcaz hasta sonu çıkarız dedim.bana bağırdı bende kapattım telefonu birdaha da açmadım.inanın bir gün elimde kalıcak.bağırması beni çok üzüyor.
Bazı anneler gibi hep sert olmak istemiyorum,ama bu kezde yüz buluyor.dersleri zaten kötü birde bağırıyor yani altından kalkamıyorum.kendimi çok yorgun hissediyorum.akşam işten geliyorum yemek hazırlığı vs ağzım açık uyuyorum.hiç birşeye vakit ayıramıyorum.
Ergenlik...
Ama tabi önceside önemli. 0-6 yaşta ektiklerimizi biçme dönemidir ergenlilk. O dönem bize güzel gelen şirin gelen bu yüzden sınırları tam çizmeden büyüttüğümüz çocuğumuzun fırtınasıdır.
Sınırları tatlı sert bir şekilde çizmeye çalışın. Bağırdığında bir yaptırımı olsun ama ceza ceza üstüne olursa ters tepecektir. Gerekirse uzman yardımı alın. Zorlu bir ergenlik sizi bekliyor gibi.
 
Benim kızım da 10 yaşında. Yani ne ergen ne de çocuk. Onun bocalamasini yaşıyor. 5. sınıf birden klasik sınavların içine atıldı. Evet sınav haftamız biz onlardan daha çok panik yapıyoruz.
Dün küçüğü babası parka götürdü hadi kiİzim rahat rahat ders çalış dedim . Anne hazır kardeşim yokken uno oynayalım mı azcik dedi. Kardeşi küçük oldugundan o varken oynatmıyor. Tamam ama sonra hemen ders calisilcak dedim. Oturdum uno oynadim en fazla 15 dakikami aldı. Onun da gönlü oldu. Sonra dersini çalıştı. Ben de sınav haftası fazla kasıyorum ama o da haklı ..siz de mesela hadi bir kahve içelim dsarda öyle eve geçeriz diyebilirsiniz. Yani ne sizin dediğiniz olur ne onun. Ortayı bulursunuz. Sizinle vakit geçirmek istemesi güzel birşey cunku
 
ben kızıma gezmicem demedim ki
sınav haftan,karneni aldığın zaman ara tatilde istediğini yaparız dedim bunun nesi kötü?
ben hafta sonları elimden geldiği kadar zaten onunla vakit geçiriyorum,misafir çağırıyoruz,bir yerlere gidiyoruz ama sınav haftasıda gezemem ki zaten dersle işi yok daha kötü olur dersleri
Evde yemek yemeye zaman harcamıyor musunuz sınav haftasında? Aynı süreyi hatta hazırlamak için uğraşmadan dışarda yemeye ayırabilirdiniz. Hadi birlikte bir yemek yiyelim sonra evimize gidip sınavlarına hazırlayalım seni deseniz daha çok motive olurdu sanırım.
 
Kızım 12 yaşına girecek.Bana ve babasına istediği olmadığı zaman bağırıyor.Bir şeyi çok tutturuyor.Hayır diyoruz yine istiyor tekrar tekrar söyletiyor kızana kadar uğraşıyor.Her gün okuldan çıktığı zaman bana telefon ediyor ve kızacağım birşey söylüyor.artık telefonda kızım diye arayan görünce ses tonum bile değişiyor hatta arkadaşı bile demiş annen ne kadar değişik konuşuyor diye.
Sabah işe geliyorum.kahvaltılarını hazırlıyorum.sabah saat 8 gibi arıyorlar hep olumsuzluk,akşam üzeri 4 gibi okuldan çıkıyor arıyor yine olumsuz birşey.
Denem sınavı sonucuna baktım az önce sonlarda.söylüyorum o bana akşam dışarı çıkalım arkadaşlarım annesi ve babasıyla vakit geçiriyor diyor.Bende hafta içi sınavların oluyor zaten deneme sınavın kötü geldi çıkmıcaz hasta sonu çıkarız dedim.bana bağırdı bende kapattım telefonu birdaha da açmadım.inanın bir gün elimde kalıcak.bağırması beni çok üzüyor.
Bazı anneler gibi hep sert olmak istemiyorum,ama bu kezde yüz buluyor.dersleri zaten kötü birde bağırıyor yani altından kalkamıyorum.kendimi çok yorgun hissediyorum.akşam işten geliyorum yemek hazırlığı vs ağzım açık uyuyorum.hiç birşeye vakit ayıramıyorum.
12 yaşındaki cocugun sürekli annesine ozellikle başkalarının yanında bağırması asla normal değil.

Artık çocukluktan çıkıyor.Modern olun da fazla değil.Otorite sağlayın.Bizde ergenlik döneminden geçtik.Ergen diye tepenize çıkarmayın.
 
Kız kıza günü yapın kendinize haftada bir ailecek dışarıda zaman geçirin, bazı zamanlar kızınızla baş başa zaman geçirin. Belli ki sizinle zaman geçirmek istiyor, söylemişte zaten. Hazir o istekliyken kırmayın onu hafta içi de olsa. En kötü kahve içmeye, tatlı yemeye çıkın. Kızınızın sizinle vakit geçirmek istemesi, iletişim kurmak istemesi çok güzel. Kendini size tamamen kapatabilirdi de.
 
12 yaşındaki cocugun sürekli annesine ozellikle başkalarının yanında bağırması asla normal değil.

Artık çocukluktan çıkıyor.Modern olun da fazla değil.Otorite sağlayın.Bizde ergenlik döneminden geçtik.Ergen diye tepenize çıkarmayın.
Tepene çıkarma demekle olmuyor, derdi sorunu çözülmediği için böyleler. Kaynağına inilmeyince geçici problemler kalıcı travmaya dönüyor. 10 yaşına kadar çocuk, 11 yaşına girer girmez bir şeyler değişiyor. Kıllanma başlıyor, göğüs belli olmaya başlıyor, bazı kızlar daha güzel görünüyorlar daha popüler oluyorlar. Benim kızım bize hiç hissettirmedi ama okulda neler dönüyormuş neler. İlginin ortasında olmak popüler olmak çok önemli oluyor, dersleri de kötü olunca iyice hırçınlaşıyorlar.

Odanı topla ama ille bugün değil ne zaman istersen, ödevlerini derslerini kendin planla, istersen hafta sonu yıkan sen bilirsin... Bazı konularda özgür bırakmak kararları kendinin vermesini sağlamak gerekiyor. Bazen anneyi anne olarak değil arkadaş gibi görmek istiyorlar. Anne işe gitmesin, o da okula gitmesin, o gün beraber takılsınlar gibi.

Evlat dediğin saksı çiçeği değil, suyunu ver büyüsün olmuyor. Belli ki çocuğu rahatsız mutsuz huzursuz eden bir şeyler var. Konu sahibi kendi yazdı ilgilenemiyorum diye.

Siz de ergenlik döneminden geçtiniz ben de geçtim. Bizim zamanlarımız farklıydı, şimdiki çocukların farklı. Büyük kızımda 6 ay düzenli doktora götürdüm, ihtiyaçlarını sorunlarını tespit ettik, şimdi düzeldi yoluna girdi ama diğer kızım bambaşka bir karakter. Bir kaç aydır da onunla uğraşıyoruz. Sabır en büyük yardımcım oluyor, otorite kurarım deyince otorite kuramıyorsun. Ne kadar inatlaşılabilir, dövecek miyiz çocuklarımızı otorite kuracağız diye? 14 hatta 15 yaşını bitirene kadar bu geçiş dönemi oluyor. Ya sabrederek güzellikle profesyonel yardım alarak sağlıklı atlatmalarını sağlayacağız ya da höt zöt yapıp ezip bastıracağız. Ergenlik sorunu problemi olmayan ya da hafif yaşayan çocuklar da var ama çoğunluk öyle değil maalesef.

Bir konuda da bilginiz tecrübeniz olmadan fikir yürütmeyin rica ediyorum.
 
X