• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

10 yıllık evliyim yeni uyandım

Merhaba arkadaşlar,
Ben 10 yıllık evliyim ve bu sene evliliğimiz çatırdamaya başladı. Biz çok küçük yaştan beri beraberiz ve birbirimizi çok severek evlendik. Eşim benim için benim ailemin yakınına bile taşındı ve çok fedakarlık gösterdi. Başta herşey çok güzeldi ve tartışma çıkmasın diye çoğu konuda senelerce sustum. Eşim sinirlenince kendini kaybedenlerden. Bağırır çagırır ve çocukların önünde bile devam eder. Çok saygısız olur ve hiç özür dilemez. Ben çoğu zaman alttan alırım ama 10 sene sonra benimde tahammülüm kalmadı. Artık dayanamıyorum. İkimizde çalışıyoruz ama hiç birşeyle ilgilenmiyor. Ev işleri, çocuklar, dersler, kağıt kürek işleri, alış veriş, herşeyle ben ilgileniyorum. İşten gelir yer uyur hiç birşeyle ilgilenmez. Bu durum beni çok yoruyor. Gerçekten yetişemiyorum. Yardım istediğimde bağırıp çağırıyor bin pişman ediyor. Üstelik hep internet oyunlarina yüksek miktarda para yatırıyor ve durumumuz okadarda iyi değil. Yeni öğrendiğim bir durumda var sanırım esrar kullandığını öğrendim. Telefonunda resimler mesajlar buldum. Karıştırdığımı öğrenirse kıyamet kopar. Artık okadar yoruldumki baş edemiyorum. Esasında çok iyi bir insan ama bu durumlar beni çok soğutuyor. Aileme belli ettirmemeye çalışıyorum ama nasıl ciddi olduğumu gösterebilirim? Nasıl değiştirebilirim? İki çocuğumuz var pes etmek istemiyorum ama dayanamıyorumda
Esrar kullandığına nerden ikna oldun orasıni anlamadim.?. Değişmez. Esrar kesinse bırakmaz. Hatta tolerans arttıkça seçenek ile dozaj artar😐😷🤒💩
 
Merhaba arkadaşlar,
Ben 10 yıllık evliyim ve bu sene evliliğimiz çatırdamaya başladı. Biz çok küçük yaştan beri beraberiz ve birbirimizi çok severek evlendik. Eşim benim için benim ailemin yakınına bile taşındı ve çok fedakarlık gösterdi. Başta herşey çok güzeldi ve tartışma çıkmasın diye çoğu konuda senelerce sustum. Eşim sinirlenince kendini kaybedenlerden. Bağırır çagırır ve çocukların önünde bile devam eder. Çok saygısız olur ve hiç özür dilemez. Ben çoğu zaman alttan alırım ama 10 sene sonra benimde tahammülüm kalmadı. Artık dayanamıyorum. İkimizde çalışıyoruz ama hiç birşeyle ilgilenmiyor. Ev işleri, çocuklar, dersler, kağıt kürek işleri, alış veriş, herşeyle ben ilgileniyorum. İşten gelir yer uyur hiç birşeyle ilgilenmez. Bu durum beni çok yoruyor. Gerçekten yetişemiyorum. Yardım istediğimde bağırıp çağırıyor bin pişman ediyor. Üstelik hep internet oyunlarina yüksek miktarda para yatırıyor ve durumumuz okadarda iyi değil. Yeni öğrendiğim bir durumda var sanırım esrar kullandığını öğrendim. Telefonunda resimler mesajlar buldum. Karıştırdığımı öğrenirse kıyamet kopar. Artık okadar yoruldumki baş edemiyorum. Esasında çok iyi bir insan ama bu durumlar beni çok soğutuyor. Aileme belli ettirmemeye çalışıyorum ama nasıl ciddi olduğumu gösterebilirim? Nasıl değiştirebilirim? İki çocuğumuz var pes etmek istemiyorum ama dayanamıyorumda
Iyı bır ınsanmı ?Yenıden kemalım yapmaz vakası .Yapmayın lutfen .
 
Bacım erkek olsaydim senle evlenmek isterdim .miss gibi hayat...ben ise gider gelirim sen yemek yaparsın ben keyif yaparım ..ama şimdiki eşinden daha iyi olurum emin ol sana aşkım cicim felan derim hakaret etmem ..çocuklarida alır severim arada ohh miss gibi hayat bana onca hizmet yapican birde hakaret mi edeyim güzel sözlere bogarim seni yani...


Şimdi farkettim erkek olsam bildiğin ideal adam olacakmisim vayy beee ..arada içtiğim suyu felanda kaldırırdim ...bak bu erkeklere uyuz oldum şimdi
 
Başta belki çoluk çoluk yokken, sorumluluk azken iyidik ondan öyle diyorum. Ailesinde gördüğü gibi olmamı istiyor. Susayım herşeyle ilgileneyiö onu rahat bırakayım. Çok güzel günlerimiz geçti, dile kolay kaç yıl. Kestirilip atılmıyor, yaşayan anlar sanırım. ..

Ortada hiç sorun yokken en ağır suçlular dahil herkes iyidir.
Durup dururken sağa sola saldırmadığı için oturup övmeyeceğiz değil mi? O şekilde saldıranlar şizofren vb oluyor aslında onun da sebebi var.

Marifet sıkıntı çıktığında doğru yönetebilmekte. Uyuşturucu bağımlılığında insanın gözü hiçbir şey ama hiçbirşey görmez. Çalar, gider evi çocuğu iki kuruşa satmaya çalışır, evdeki son ekmek parasını vermediğiniz için ölümüne döver.

Mesele kafa sallamak değil.
Ailesinde görmüş falan o eskidendi.
Aileler hayatta kalmak için ağır uyuşturucu bağımlısı oğullarından vazgeçebiliyor. Bu haliyle kimse onu mutlu edemez.

Ne yazık ki artık kestirip atma noktasına gelmeniz gerekiyor, siz bir annesiniz.
Çocukların güvenliği 10 yıl önceki acemi aşkından daha kıymetli. Ailecek çocuklara nasıl bir örnek oluşturduğunuzu dikkatlice düşünün.

İşin aslı büyük ihtimalle aldatıyor (buyrun fotolar), sözlü psikolojik şiddet uyguluyor, içinize ata ata kendinizi ezdire ezdire zaten bitmiş ilişkiyi kağıt üstünde tutmaya çalışmışsınız.

Bundan sonra yok esrar yok eroin derken bağımlılık da eklenince hayatta kalmak için uğraşacaksınız.

Yanıldığınız bir nokta şu ayrılmayı her zaman yapabileceğiniz birşey olarak görüyorsunuz. Biraz daha sabrederim daha kötü olursa ayrılırım, düzelir belki, kopmak zor canım vs.

Hayır işler ölümle tehdit etme, saldırma durumuna gelirse artık ayrılmak seçeneği size sunulmayacak. İnsanlar bırakın çok yıllık aşkını, kimliklerini adını herşeyini kaybetmeyi göze alıyor, annesini babasını göremiyor.

O noktaya gelmeyi beklemeyin rica ediyorum, bataklıktan kurtulmak zor olabilir ancak çıkmazsanız da sonu mutlak felakettir. Söküp çıkarın hayatlarınızı oradan.
 
Çok senelerimizi beraber geçirdik. Yeri geldi gerçekten 5 kuruş paramız kalmadı. Çalıştık beraber uğraştık. Maddi bakımdan hiç karışmaz. Aileme saygisizlik etmez ... ama gel görki bana öyle değil işte. Benimde kafam karışık. 32 yaşındayım ve 17 yaşından beri beraberiz. Baz geçmek zor geliyor galiba
Size karşı iyi bir insan değil bence. İnsan kendi evinde bir işin ucundan tutmaz mı
 
Allahtan çok iyi insan kötü olsa daha neler yapacaktı acaba ? Yani konusun diyicem evlilik terapistine gidin diyicem ama bunları kabul etmez gibi görünüyor. Esrar kullanması beni korkuttu yarın obur gün sizlere zarar da verebilir onu bırakması şart öncelikle. Sonrasına da karar verirsiniz
 
Pes etmek istemiyorum derken şu an bulunduğunuz duruma katlanmak size ne kazandırıyor ki? Plaket falan vermeyecekler size yılın kadını diye, giden ömrünüz olacak, sırtınız erken yaşta kamburlaşacak, ruh sağlığınız gittikçe bozulacak.

Çocuğunuza harika bir baba size iyi bir koca evinize sorumlu bir erkek yok karşınızda, her şeyi tek başınıza göğüslemişsiniz. İddia oynayan esrar kullanan kocanız olmasın daha iyi. Bir de sinir harbi yaşamazsınız en azından; boşanın lütfen. Çocuklar da daha sağlıklı büyür.
 
Öfke kontrolü olmayanlar genelde bağımlı olur. nasıl 10 yıl sonra uyandınız anlamadım yıllardır kullanıyordur. O esasen çok iyi eşinizin sabıkası da vardır kesin. Umarım bu iş kadın cinayetiyle sonlanmaz. Çünkü şöyle olur

Öfkeli kendini beğenmiş erkeğimiz 18 yaşlarında arkadaşları içiyor diye kendi eksik kalmasın diye her boku içer, çünkü o asla bağımlı olmaz ilahtır o kendince, sonra suç işler hapse girer, masum kızımız, aman kocam olsun diyeziçin hayatını harcayacak derecede saftır, sonra adam dövmeye başlar yine susar, en son dayanamaz, zekiyse kurtulur gerekirse şehir değiştirir ama olduğu şehirde böyle bağımlı narsist adamlardan ayrılmaya çalışırsa " her gün ağladığımız kadınlardan biri olur" işin açığı ayrılacak an başka şehire git bunlar takıntılı tipler kolay kolay düşmeler yakandan
 
Bı taraflarina rahat batmış onun. Esrar kumara sonradan başlamanın başka bı açıklaması olamaz. Boyle bir adama aşk da biter sevgi de. Öğrenirse kızar demişsiniz hesap bile soramiyosunuz allahcilik oynuyorsunuz kocanizla. Çocuklariniz var diye susmaniz işe yaradı mı psikolojilerinin sağlam olduğundan emin misiniz de hala ittiriyosunuz?
 
Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Evi terk etsem aileme gitmek istemiyorum. Yaşlılar, üzmek istemiyorum, yük olmak istemiyorum. Ona git desem gitmeyecek kadar rahat bir insan. Daha fazla tartışmak istemiyorum gerçekten çok yoruldum. Keşke alsa çantasını gitse..... ama eminim çok büyük kavgalar olacak, herkese rezil ediyor bağırmasıyla insanların yüzüne bakamaz oldum, daha fena patlamasından korkuyorum. Aileler birbirine girer, iki tarafta çok zor anlaşamıyorlar zaten. Arada çocuklar zarar görsün istemiyorum. Medeniyet yokki insan gibi ayrılalım
ama siz zarar görün, çözüm bu mu?

Bu eşikte; ne eşin, ne ailen, ne de çocukların senden değerli değiller..

Kendine piçtiğin pay nedir?
 
Evde koca diye tutmak? Bu tabir beni rahatsız etti. O herşeyden önce çocuklarının babası. Bilmiyorum ben belki de çok duygusal yaklaşıyorumdur olaya ama bi insandan (heleki bu sevdiğiniz adamsa) kolayca vazgeçmek bana göre değil. Onu seviyorsam, onun iyiliği için çabalarım. Bunu çocuklarımı düşündüğüm için de yaparım. Yarın öbür gün çocuklar büyüdüğünde anne sen naptın babamı kurtarmak için hiç çaba göstermedin mi diyemesinler diye. Bu tür bireyleri dışlamak çok daha kötü sonuçlar doğuruyor. Ona siz sahip çıkmazsanız kimse çıkmaz. Kaybolur yiter gider.. Bi şekilde elinden tutulması lazım. Kolay bir şey mi?? Hiç değil. Bunu kimse savunmaz. Zor olsun ki kıymeti olsun hem Allah katında hem onun katında. Kolayı herkes seçer ama bence önemli olan zora cesaret etmek göğüs germektir. Bunlar benim düşüncelerim elbet ancak şu konuya da bi açıklık getirelim. Bi insan esrar kullanıyorsa bu onu tek başına kötü yapmaz. onu buna iten şeyler olabilir psikolojik olarak çökmüş hayatının çok kötü bir döneminden geçiyor olabilir daha bir sürü etken var. Bu şahsın tedaviye ikna edilmesi gerek ve yanında onu sevenlerinin bulunması gerek.

yazdıklarınızda büyük oranda haklısınız,
eski hayat akışında, insanların ağzında 'imtihan dünya'sı lafı dolanırdı, sıkıntılar çabalamak içindi.. sökülen yamanır, bozulan tamir edilmeye çalışılır, işler el birliğiyle, toplanarak bir araya gelinerek yapılırdı.
yeni hayat akışında, insanlar 'neden çekeyim' kafasında, Dünya'ya bir kez geldik, hayatımı yaşarım, kahvemin yanına kitabımı alayım, mumu yakayım, (bütün işleri robotlara yaptırdıktan sonra) hakettiğimiz o 1 fincan kahve var ya..

biraz genelleme yaptım konu dışında ama bu iki noktadan bakarsanız, farklı çözüm yolları açılıyor..
ama yorgun, kızgın ve tükenmiş halde karar almıyoruz, böyle hayati kararları daha sağlıklı bir zihinle yapmanızı öneririm.
biraz kendinizi dinlendirin, cevap kendiliğinden gelecektir.
 
Back