merhaba arkadaşlar , 10 yaşındaki kızımı davranışları yüzünden tanıyamaz oldum.Gayet uysal ve saygılı olan kızım gitti yerine asi,bir şeyi yaptırana kadar ısrar eden,kavgacı,yüksek sesle konuşan,karşı gelen bir çocuk haline dönüştü.regl oldu.ve ergenlğe adım attı biliyorum.ama artık sabır sınırlarımı çok zorlamaya başladı.benimle arkadaşınla kavga eder gibi kavga ediyor,bağırışmalarımız hat safhada.hatta bazen kendime hakim olamayıp üzerine yürüyüp saçını çekiyorum (
benimle aynı sorunları yaşıyan annlerin görüşlerini bekliyorum.lütfen yardım 5:
bende 15 ve 16 yaşında 2 çocuk annesiyim,sonsuz sabırlı olmanızı öneririm,biraz kendi haline bırakıp geriden takip edin,sıkmayın ve eleştirmeyin ,zamanla daha iyi olacaktır ama sabırsız ve olumsuz davranırsanız çocuğunuzla ilişkileriniz kopar ve çok zorlu süreçler yaşarsınız,sevgiler.
bende 15 ve 16 yaşında 2 çocuk annesiyim,sonsuz sabırlı olmanızı öneririm,biraz kendi haline bırakıp geriden takip edin,sıkmayın ve eleştirmeyin ,zamanla daha iyi olacaktır ama sabırsız ve olumsuz davranırsanız çocuğunuzla ilişkileriniz kopar ve çok zorlu süreçler yaşarsınız,sevgiler.
çok tşk ederim.inanın çok sabırlıyım.şu an tatilde olduğumuz için annem dahi 2 aydır seninleyim sabrına hayranım diyor ( sabah uyandığımız da öpüyorum güne güzel başlamak için dualar ediyorum.sürekli kendime ergen oldu.aklı küçük bedeni büyüyk sabır sabır diyorum ama akşama doğru bende çıldırıyorum ( allah sonumuzu hayırlı etsin inşallah.:26:
bir çok anne var ama ne yazıkk ki yorum yazmaya gerek görülmemeiş.illa ki konu zayıflama yada güzellik üzerine mi olmalı .dertler paylaşılmamalı mı (19:
bir çok anne var ama ne yazıkk ki yorum yazmaya gerek görülmemeiş.illa ki konu zayıflama yada güzellik üzerine mi olmalı .dertler paylaşılmamalı mı (19:
Ben de ergenliği ağır atlattım. Allahtan arkadaş çevrem falan düzgündü bi sorun olmadı. Anneme çok çektirdim ama
size tavsiyem arada "hadi gel pasta yapalım" yada "içimden geldi gel sana bi tshirt alalım" falan diyin. Sorunu sizinle değil unutmayın, kendiyle :) evde cilt bakımları yapın beraber. Seveceği şeylere yoğunlaştırın.
canm ben anne degılım hatta evlı bıle degılım ama kendımde o donem den gectım annemde hep derdı cok asabılestın dıye evet haklıydı normal konuşmalar bıle benı asabı yapardı hıc tahammulum yoktu hıcbırseye bencede sabırlı olmasın cunku zamanla duzelıyor kısa bı donem o sekılde oluyor sonra eskı halıne donuyor ınsan:26:
bu dönemlerde kendısıyle kavgalı oluyor ınsan kendını begenmıyor ve o yüzdende mutsuz ve asabı oluyor onu mutlu edecek seyler yapmalısınız bence ve anlamaya calısmalısınız
Çocuğum yok ama sizin kızınızın muhtemelen 10 katı asiliğinde bir ergenlik geçirdim. 15 yaşındayım sana mı soracağım deyip babamın suratına kapıyı kapatır dışarı çıkardım gece 2-3 gibi saatlerde. Tek amacım onlara büyüdüğümü ve her şeyi kendimin yapabileceğini göstermek istememdi, öyle olduğunu sanıyordum. Bazı şeyleri kendi yapacak kadar büyüdüğünü söyleyin ona, çok fazla kısıtlamayın ama kontrollü olun eminim aşırı cesaretlidir şu an.
Annem dışarıda olduğumda geç saatlerde ararsa " niye arıyorsunuz çocuk muyum ben" derdim, ertesi gün arayamazdı korkusundan " merak eden de yok bu evde beni yokluğum farkedilmiyorsa gidebilirim " diyebilecek kadar iğrenç bir ergendim :)
Çok korkuyorum kendim gibi ergenlik geçiren çocuğum olursa diye annem kadar sabırlı olamayabilirim sanırım.
İleride çok gülecek bu yaptıklarına ve benim de yaptığım gibi sizden özür dileyecek, zor ama sabırlı olun demekten başka çare yok :/