• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

1 yaşındaki kızım

Merhabalar.
Dert değil ama fikir almak istedim.
Kızım 28 Eylül 2020 doğumlu. Önümüzdeki günlerde inşallah yaşını kutlayacağız.
İlk 5 ay kolikti. O bitti diş başladı derken öyle böyle 12 ayı tamamlamak üzereyiz.
Doğduğundan beri hep duygularını üst perdeden yaşayan bir bebekti.
Acıktığında, üşüdüğünde, susadığında, gazı olduğunda, dişi acıdığında çoğu zaman da hiç sebebp olmadan çılgınca ağlıyor. Bazen elindeki oyuncak düştü koltuğun altına gitti diye bile dakikalarca ağlayabiliyor.
Babası da ben de çok ilgilenmeye çalışıyoruz. Sürekli kitap okuyoruz. Oyun oynuyoruz. TV hiç açılmıyor. Anneannesi dedesi de hep yanında. Ama bu ağlama ve sürekli mızmızlanma işini bir türlü çözemedik.
Piyasadaki ne kadar oyuncak varsa hemen hemen hepsini aldık. Yanına oturup birlikte oynamaya çalışıyoruz. Onda bile 5 dk geçmeden feryat figan ya bize tırmanmaya başlıyor ya koltuklara TV ünitesine.
Tecrübeli anneler bu haller ne zaman azalır acaba? Bazen o kadar yoruluyorum ki.
O dediklerinizin aynısı benim oglumdada vardı oyuncak falan bilmez şuan o cocuk . Malesef bazı çocuklar böyle olabiliyo bizim bu durum 4yasindan sonra geçti. Allah yardimciniz olsun
 
bu arada başka çocukları bilemem ama kızıma aldığım tüm oyuncaklarla oynadı.
hiç boşa aldığım bir şey olmadı sanırım.
asla evdeki tencere tava kaşık falan ilgisini çekmedi, hiç çekmece dolap kurcalamadı (imkanı vardı ama yapmadı) hep oyuncaklarıyla oynar. bu yüzden fazla oyuncak kötüdür anlayışının her zaman geçerli olduğunu düşünmüyorum. her oyuncağı kızıma bir şey kattı.
Zaten çok ezber bir cümle değil mi fazla oyuncak şöyle yapar, böyle yapar.
 
Ağlamasına müsaade etmek mi?
Niye ağlatayım çocuğumu yazık değil mi? Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama gözümde çocupu ağlarken umursamayıp köşede kahvesini içen bir anne canlandı gözümde.
Ne yapacağını gebeliğinden beri 100 ün üzerine kitap okuyarak öğrenen bir anneye yaptığınız bu yorum biraz garip olmuş. Bazı şeyler kitaplarda yazıldığı gibi olmuyor.
arkadası yanlıs anlamıs ve fazla yukselmıssınız aglamasına musaade edın derler bu su demektır her agladıgında noldu yavrum dıye panıkle emır komuta gıbı dedıgını yaparsanız sureklı buyudugunde de her ıstedıgını aglayarak hatta kendısını yerlere atarak depınerek ıster pekıstırmıs olursunuz agladıgı an hemen kosmayın bıraz durun aglasın tepkısız ve sakın kalın sonra sakınce bunun adı ne ayıcık mı kedıcık mı ayyy hanımıs kedıcık gelmıs gelmıs der atmosferını degıstırırsınız

altı ustu aglıyor korkmayın bırsey olmaz bebekler aglayarak ısteklerını duygularını yansıtır onemlı olan bu aglama karsısında sızın nasıl davrandıgınızdır bılen annelere sormussunuz herkes tecrubesını yazıyor sonucta
 
her şeyi yaptığınız, çocuğun ağlamasına bile müsaade etmediğiniz için daha 1 yaşında ailesini nasıl parmağının ucunda oynatacağını keşfetmiş, doyumsuz bir çocuk yetiştirmişsiniz..
böyle devam etmekte azimliyseniz çok kötü bir nesle katkı sağlamış olursunuz.
ne yapacağınızı öğrenip mental olarak sağlıklı bir çocuk yetiştirme niyetindeyseniz de derhal kendiniz için bir psikologla görüşmelisiniz..
👏👏👏
Sunu kendi ebeveynlerime anlatamadim.
Ama okuuyacam birazdan anneme

Konu sahibi cocugu biraz yalniz birak kendi kendine kalsin
Baska odaya yalniz birak demiyorum
Siz baska seyle ilgilenin
 
Kendini tokatlıyor çok ağlıyor istediği olmayınca. Yapma kızım etme kızım yok. Görmezden gelince görene kadar devam ediyor
yapma kızımdan anlamaz cocuklar yapma kelımesını anlamaz ılk hecesını alır yap olan tarafı aklında kalır
sakınles cocugum agladıgında senı anlayamıyorum ıstedıgın seyı bana gosterır mısın , bu sekılde ıletısım kurmaya calısın ılk sıralar morarana kadar aglar belkı kendını parcalar ama sız sakınce bu ıstıkrarı korursanız oda anlar ve uyum saglar bu sekılde ıletısımınzıde guclenır konusmayı da ogrenır sız panıkle kucaklayıp yapma etme dur dedıkce o kendısını daha cok parcalar
 
Ben sadece meraktan bir soru sormak istiyorum.
Kitap okuyoruz dediniz ya o yaştaki çocuk okuduğunuz kitabı anlıyor mu ?
Çocuklar daha büyümeden nedir bu eğitim aşkı bende onu anlamıyorum.
Geçen bir oyuncakçıya girdim yok ilk ay kartları, yok 6.ay kartları falan filan bana bu kadar küçüklükten başlayıp çocuğu eğitime boğmak yanlış geliyor.
Eğitimi tabi ki de destekliyorum ama zamanı gelince.
Çocuk bir parkta oynasın, bir sokak görsün isterim.

Sürekli eğitim eğitim olunca okuldan daha çabuk sıkılıyorlar sanki.
Tek amaç eğitim değil ki, kitap eğer ilgilerini çekiyorsa çok güzel bir oyalama aracı.

Zira gün 24 saat ve kitap okunurken oturulur 😁
 
arkadası yanlıs anlamıs ve fazla yukselmıssınız aglamasına musaade edın derler bu su demektır her agladıgında noldu yavrum dıye panıkle emır komuta gıbı dedıgını yaparsanız sureklı buyudugunde de her ıstedıgını aglayarak hatta kendısını yerlere atarak depınerek ıster pekıstırmıs olursunuz agladıgı an hemen kosmayın bıraz durun aglasın tepkısız ve sakın kalın sonra sakınce bunun adı ne ayıcık mı kedıcık mı ayyy hanımıs kedıcık gelmıs gelmıs der atmosferını degıstırırsınız

altı ustu aglıyor korkmayın bırsey olmaz bebekler aglayarak ısteklerını duygularını yansıtır onemlı olan bu aglama karsısında sızın nasıl davrandıgınızdır bılen annelere sormussunuz herkes tecrubesını yazıyor sonucta

aslında bence dediğimizi/dediklerimizi çok net anlıyor konu sahibi.. ama çocuğun her istediğini yapmayı mükemmel ebeveynlik olarak görüyor.. onun için çocuğun ağlamasına müsaade etmek konu sahibini dehşete düşürüyor..
açıkçası ben burda yapılan yorumları da pozitif olarak alıp herhangi bir şeyi değiştireceğini düşünmüyorum. çevremde çok fazla böyle ebeveyn var ve biz bu tarz ebeveynlere ve yetiştirdikleri çocuklara maruz kalıyoruz maalesef..
 
her şeyi yaptığınız, çocuğun ağlamasına bile müsaade etmediğiniz için daha 1 yaşında ailesini nasıl parmağının ucunda oynatacağını keşfetmiş, doyumsuz bir çocuk yetiştirmişsiniz..
böyle devam etmekte azimliyseniz çok kötü bir nesle katkı sağlamış olursunuz.
ne yapacağınızı öğrenip mental olarak sağlıklı bir çocuk yetiştirme niyetindeyseniz de derhal kendiniz için bir psikologla görüşmelisiniz..
Bunlar daha büyük çocuklar için geçerli ama bir yaşındaki bebek için söylenemez. Henüz o anne babayı parmağında oynatmayı bilmez. Güvenli bağlanma döneminde.
Konu sahibi ağladığında sarılmayı deniyor musunuz. Benim çocuğumda bu çok işe yarıyor. Bazı anne babalar kucağa alışmasın diye pek almıyor ama sarılmanın etkisi çok olumlu bunu bir çok uzman söylüyor.
 
Ben sadece meraktan bir soru sormak istiyorum.
Kitap okuyoruz dediniz ya o yaştaki çocuk okuduğunuz kitabı anlıyor mu ?
Çocuklar daha büyümeden nedir bu eğitim aşkı bende onu anlamıyorum.
Geçen bir oyuncakçıya girdim yok ilk ay kartları, yok 6.ay kartları falan filan bana bu kadar küçüklükten başlayıp çocuğu eğitime boğmak yanlış geliyor.
Eğitimi tabi ki de destekliyorum ama zamanı gelince.
Çocuk bir parkta oynasın, bir sokak görsün isterim.

Sürekli eğitim eğitim olunca okuldan daha çabuk sıkılıyorlar sanki.
aslında anlamıyorlar tabii ki ama dil gelişimi için çok önemli olduklarını biliyorum kendi doktorumuzdan

iki kızım da işitme engelli, büyük kızımın doktoru, kızım daha 4,5 aylıktı sürekli konuşun sürekli kitap okuyun sürekli bişeleri gösterip adlarını söyleyin, hiç birşey anlamayacak ama böyle böyle dil gelişimi olacak demişti

mesela küçük kızımla büyük kızımla ilgilendiğimiz kadar ilgilenemedik çünkü büyük kızımın bakıcısı şahane bi bakıcıydı ve doktordan duyduğumuz herşeyi ona anlatırdık o da birebir uygulardı biz de akşamları iş dönüşü desteklerdik verdiği eğitimi ama küçük kızımın bakıcıları ne yazık ki birbirinden sorumsuz oldukları için tek yaptıkları tv karşısına oturtmak oldu bizim akşamdan akşama verdiğimiz eğitim de yeterli olmadı ve büyük kızımın işitme kaybı fazla olmasına rağmen, şimdi küçük kızımın gelişiminin büyüğümünki kadar iyi olmadığını görebiliyorum
 
Mükemmel ebeveyn olmalıyım stresine girmişsiniz ve çocuğa yansıyor.
Mesela cama çıkmak istese izin verecek misiniz? Hayır. Ağlasa izin verecek misiniz? Hayır. Sonuç olarak illa sınırlarınız olmalı. O sınırları biraz daraltmanız iyi olabilir. Anneanne, babaanne, dede faktörü zaten çok pozitif görünse de bolca negatif etki ediyordur. Kimse çocuğu katıla katıla ağlarken kahve içmez ama sebepsiz ve gereksiz mızıldanırken kahveden bir yudum almak kötü annelik değildir.
 
Kendini tokatlıyor çok ağlıyor istediği olmayınca. Yapma kızım etme kızım yok. Görmezden gelince görene kadar devam ediyor

İşte benimki de öyle malesef yapma etme deyince inadına yapıyor ben ona çok üzüldüğümü canı acıyınca benim de canım yandığını anlatıp sarıldım öyle şeyler yapınca canının yanmasına üzülüyorum seni çok iyi anlıyorum vs diye konuşup sarılmak gerekiyormuş ben de bir psikoloğun yazısında okudum o gün denedim yine yapıyor ama ben ne konuşmuştuk deyince veya yüzüne bakınca çekiyor elini geri
 
aslında bence dediğimizi/dediklerimizi çok net anlıyor konu sahibi.. ama çocuğun her istediğini yapmayı mükemmel ebeveynlik olarak görüyor.. onun için çocuğun ağlamasına müsaade etmek konu sahibini dehşete düşürüyor..
açıkçası ben burda yapılan yorumları da pozitif olarak alıp herhangi bir şeyi değiştireceğini düşünmüyorum. çevremde çok fazla böyle ebeveyn var ve biz bu tarz ebeveynlere ve yetiştirdikleri çocuklara maruz kalıyoruz maalesef..
umarım soylenenlerı uygular cocuk buyuturken bılmeyerek yanlıslar yaptık ,benzer hatta aynı seyler yasadık buyuturken ogrendık bızde cogu seyı ...cocuklar aslında cok basıtler, buyuk cogunlugu kural dısıplın ve duzen sevıyor , hıc bı cocuk annesı agladıgı an kosmadı dıye aılesınden sogumuyor veya gelısımı eksık kalmıyor hatta cocugunun her ıstedıgını yapanla hıc yapmayan aynıdır derler

eger ıyı bır ebeveyn olmak ıstıyorsa her aglayıp parmagıyla gosterdıgı seye dogru kosmaz . kendısı bılır sonra cocuk kocaman oldugunda bıle sokakta kendısını yeter atıp bas bas bagırıp bunu ıstıyorum dedıgınde cok aglayan ve mızmız bır cocuk oldugu ıcın kımse onunla oyun oynamak ıstemedıgınde uyumsuzluk pekıstıgı ıcın okul ortamında da sıkıntı yasadıgında ben ne yaptım dıye uzulur
 
aslında anlamıyorlar tabii ki ama dil gelişimi için çok önemli olduklarını biliyorum kendi doktorumuzdan

iki kızım da işitme engelli, büyük kızımın doktoru, kızım daha 4,5 aylıktı sürekli konuşun sürekli kitap okuyun sürekli bişeleri gösterip adlarını söyleyin, hiç birşey anlamayacak ama böyle böyle dil gelişimi olacak demişti

mesela küçük kızımla büyük kızımla ilgilendiğimiz kadar ilgilenemedik çünkü büyük kızımın bakıcısı şahane bi bakıcıydı ve doktordan duyduğumuz herşeyi ona anlatırdık o da birebir uygulardı biz de akşamları iş dönüşü desteklerdik verdiği eğitimi ama küçük kızımın bakıcıları ne yazık ki birbirinden sorumsuz oldukları için tek yaptıkları tv karşısına oturtmak oldu bizim akşamdan akşama verdiğimiz eğitim de yeterli olmadı ve büyük kızımın işitme kaybı fazla olmasına rağmen, şimdi küçük kızımın gelişiminin büyüğümünki kadar iyi olmadığını görebiliyorum

Kitap okunmasına asla karşı değilim ben sadece o yaşlarda okumak çocuk açısından faydalı mı gerçekten onu merak ettim.
Hani daha 1 yaşında kendini ifade edemez, renkleri bilemez vs okunan kitaplar daha sonrasında çocukları sanki eğitim hayatından sıkıyormuş gibi geliyor bana.
Ya da benim çevrem de bunu yapan anneler çok abartıyor olayları bilmiyorum.
 
Bu arada mesela oyuncak koltuğun altına gidince sebepsiz ağlamış olmuyor. Oyuncak yok oldu sanıyor da ağlıyorlar.
Benim kızım da şu küpün içine üçgen müçgen atma oyuncakları var ya, onlara ne ağlardı... Heralde 100 kere gösterdim, bak kaybolmuyor, burada sonra yine çıkarıyoruz diye. Bu ne demek, 100 kere ağlamış demek. Ben belki de ilk 10 seferde koştuysam, 80 seferde sakin yaklaştım, son 10 seferde belki ki "açıp alsana çocuğum ağlayınca noluyo?" dedim.
 
Merhabalar.
Dert değil ama fikir almak istedim.
Kızım 28 Eylül 2020 doğumlu. Önümüzdeki günlerde inşallah yaşını kutlayacağız.
İlk 5 ay kolikti. O bitti diş başladı derken öyle böyle 12 ayı tamamlamak üzereyiz.
Doğduğundan beri hep duygularını üst perdeden yaşayan bir bebekti.
Acıktığında, üşüdüğünde, susadığında, gazı olduğunda, dişi acıdığında çoğu zaman da hiç sebebp olmadan çılgınca ağlıyor. Bazen elindeki oyuncak düştü koltuğun altına gitti diye bile dakikalarca ağlayabiliyor.
Babası da ben de çok ilgilenmeye çalışıyoruz. Sürekli kitap okuyoruz. Oyun oynuyoruz. TV hiç açılmıyor. Anneannesi dedesi de hep yanında. Ama bu ağlama ve sürekli mızmızlanma işini bir türlü çözemedik.
Piyasadaki ne kadar oyuncak varsa hemen hemen hepsini aldık. Yanına oturup birlikte oynamaya çalışıyoruz. Onda bile 5 dk geçmeden feryat figan ya bize tırmanmaya başlıyor ya koltuklara TV ünitesine.
Tecrübeli anneler bu haller ne zaman azalır acaba? Bazen o kadar yoruluyorum ki.
Kızım öyleydi. 9 aylıkken birdenbire kesildi o ağlamaları. Yani bir gün hayret bugün hiç ağlamadi diye düşündüm ve öyle devam etti. Neden ağlıyordu neden birdenbire ağlamaz oldu hiç bilmiyorum. Tek bildiğim: geçiyor.
 
Bebeğinizin huyu böyle .Bir adet bende de var .22 aylık .İlk doğduğu günden beri çılgınca ağlıyor .Bir an benim kızımı anlatiyorsunuz sandım .Malesef geçmedi.Sekil değiştiriyor .Şimdi büyüdüğü için hoşnut olmadığı bir şey olduğunda ya da istediği bir şeye hayır dedigimizde kendini yere atma ,kriz gecirir gibi ağlama ,kafasını yere vurma ,elini ısırma gibi davranışlar sergiliyor .Bircok yöntem denedik ,birçok uzmanla görüştük bizde Karakteri böyle ,bu davranışları söndurmek için hiç ilgilenmeyin diyorlar ..
 
Merhabalar.
Dert değil ama fikir almak istedim.
Kızım 28 Eylül 2020 doğumlu. Önümüzdeki günlerde inşallah yaşını kutlayacağız.
İlk 5 ay kolikti. O bitti diş başladı derken öyle böyle 12 ayı tamamlamak üzereyiz.
Doğduğundan beri hep duygularını üst perdeden yaşayan bir bebekti.
Acıktığında, üşüdüğünde, susadığında, gazı olduğunda, dişi acıdığında çoğu zaman da hiç sebebp olmadan çılgınca ağlıyor. Bazen elindeki oyuncak düştü koltuğun altına gitti diye bile dakikalarca ağlayabiliyor.
Babası da ben de çok ilgilenmeye çalışıyoruz. Sürekli kitap okuyoruz. Oyun oynuyoruz. TV hiç açılmıyor. Anneannesi dedesi de hep yanında. Ama bu ağlama ve sürekli mızmızlanma işini bir türlü çözemedik.
Piyasadaki ne kadar oyuncak varsa hemen hemen hepsini aldık. Yanına oturup birlikte oynamaya çalışıyoruz. Onda bile 5 dk geçmeden feryat figan ya bize tırmanmaya başlıyor ya koltuklara TV ünitesine.
Tecrübeli anneler bu haller ne zaman azalır acaba? Bazen o kadar yoruluyorum ki.
Çocuk için en faydalisi serbest oyun. Sürekli bir aktiviteyle zaman doldurmayın. Ayrıca cok oyuncağı olması iyi bir sey değil. 10 oyuncak çıkarıyorum demissiniz. Bu da doğru bir davranış değil maalesef.
 
Back
X