- 9 Nisan 2009
- 180
- 3
Kızım 37 aylık.Kabızlık sorunumuz var doğduğu günden itibaren...O yüzden tuvalet eğitimini hep erteledik.Çünkü bırakın tuvalete yapmayı bezinede yaparken başka odaya geçiyor feryat figan yapıyordu gezine gezine 
birkaç kez denemek istedim klozet için adaptör birde lazımlık aldım.Ama ağladı ikisinede oturmak istemedi.Dönem dönem fazla sıkmadan yaptık bunları.Bazen kilodunu çıkardık.Çişim yok anne dedi ama arkasından şır diye kiloduna...Bu güne kadar hep hazır değil değil diye diye oyaladım artık kendimi mi onu mu bilmiyorum:)Çünkü gerçekten çelik gibi bir sinir lazım bunları yaşamak için...
Takii dün annecimle telefonda didişene kadar " aa kızım hadi artık yavaş yavaş başayın.hazırdır benim kuzum.Sen kararlı ol , bak bilmem kimin torunu kaç ay oldu bezi bırakalı (bana gaz veriyor burda:)" zamanı gelince yapcaz heralde diye ukala bir cevap verdim ama içteni çede annemin haklı olduğunu bilmenin verdiği bir sıkıntı oturdu içime.Dedim kızım ya allah ya bismillah.Denemeliyiz kuzumla bu süreci.Hazır hergün kakasınıda kendi kendine ağlamadan bezine yapmaya başladı...
Derken dün kızımla yarın pepee nide dediği gibi "çişimiz tuvalete çişimiz tuvalete şarkısını söylemeye başladık.Ysrın çişimizi tuvalete mi yapcaz kızım oleyyy diye alkış tutmalar, bu güzel haberi babaya söylemeler vs derken bugüne yavaş yavaş kızımı kendimce hazırladım.
Sabah kalktık kakari kikiri derken hadi pijalamalarımızı çıkaralım kızım dedim çıkardık güzelce.Şimdi de cici kilodumuzu giyelim veeee tuvalete yapacaz artıkkkk diye sevinçle konuşuyorum tabi uyanık ya bizim ki "sözzz ane yarın yapcam tamam mı "diye beni kandırmaya çalışıyor." Hayır annecim bugün yapcaz , hem yapınca sana bir süprizim var" diyerek giydirdim kilodunu ama çok mutsuz oldu tabi.tuvaletin gelince koşarak gidicez diyere tuvalete götürdüm.Hangisine yapalım bebeğim klozetemi ,yoksa senin minik tuvaletine mi(lazımlık) diye sordum lazımlığı gösterdi.Şimdi var mı kızım dedim yok dedi. salona geçti baktım kilodunu ıslatmış.Hani kızım yoktu diyorum ses çıkarmıyor neyse diye 2.kilodumuzu giydik.Gelince sölicem anne dedi ama biz sahneyi 4-5 kere yaşadık.Biliyorum kızmamam lazım ama benimkide can canım.Kızdım artık senin annen olmayacağım bebeklerinide komşuya vercem dedim.Ağladı kuzum.Tabi arkasınada benSonra sarıldım "bak annecim sen büyüdün artık abla oldun.Utku (kardeşimin oğlu) daha bebek o bez bağlıyor ama sen kocamansın bak boyunda büyümüş (ölçtüğümüz bir köşe var orta yine ölçtüm) artık anne baba gibi kilot giymeli ve güzel çişimizi kakamızı buray yapmalıyız.Hem babada bende sana ciciler alcaz dedim.Kaykayda alcakmısınız anne dedi:) evet bebeğim tabiki dedim.Hadi babayı arıyıp bu güzle haberi verelim dediktel açıp" baba ben kilot giydim çişimi yapınca seni arıycam del tamam mı dedi" oyurduk lazımlığa bende karşısına klozete...otur otur bişi yapmıyor gelmiyo anne yok diyo.biliyorum kalktığı anda kiloduna yapcak.Ozamannn ben yapcam seni geçicem ben başarıcam sen yapma sakın hee diye güldüm.Bizimki hırs yaptı" ben anne ben yapcam ben" derken birden o güzel şırrr sesini duydum:)Allahım sen nelerle mutlu ediyosun artık beni.Kızımın çiş sesi en güzel ses geldi bana:)Başardınnn diye bir alkış , bir sevinç gösterisi çok mutlu oldu.Hemen tuvalet kağıdı istedi.verdim sildi attı lazımlığa lazımlığıda kolazete boşaltıp baybayyy yaptık.sonrasında gelsede gelmesede anne var diye oturdu lazımlığa ve birde kaka yaptı beni şaşırtarak:)))Çok şükür lazımlık sendromunu atlattık gibi.Akşam babası gelincede sevinç gösterileri eşiliğnde onu cici kilot ve oyuncak almaya götürdük.2 saat dışardaydık ve çişini kiloduna yapmadı.Sorduğumda daha yok anne dedi.Eve gelincede çişimizi yapmalıyız diye tuvalete gitti..gece yatarken de alıştırma kilodu giydirdim.Sakın kızım kilodumuza yapmıyoruz.Çişin gelince annee de ben koşa koşa gelirim tuvaletimize yaparız dedim.Yatalı 3-4 saat oluyor ve halen uyuyor az önce kontrol ettim.henüz bir sıkıntı yok.Lütfen dua edin yarında kolay geçsin.Kızım artık bezden kurtulsun......Sabah olaaa hayrolaaa..Oy yoruldum!
birkaç kez denemek istedim klozet için adaptör birde lazımlık aldım.Ama ağladı ikisinede oturmak istemedi.Dönem dönem fazla sıkmadan yaptık bunları.Bazen kilodunu çıkardık.Çişim yok anne dedi ama arkasından şır diye kiloduna...Bu güne kadar hep hazır değil değil diye diye oyaladım artık kendimi mi onu mu bilmiyorum:)Çünkü gerçekten çelik gibi bir sinir lazım bunları yaşamak için...Takii dün annecimle telefonda didişene kadar " aa kızım hadi artık yavaş yavaş başayın.hazırdır benim kuzum.Sen kararlı ol , bak bilmem kimin torunu kaç ay oldu bezi bırakalı (bana gaz veriyor burda:)" zamanı gelince yapcaz heralde diye ukala bir cevap verdim ama içteni çede annemin haklı olduğunu bilmenin verdiği bir sıkıntı oturdu içime.Dedim kızım ya allah ya bismillah.Denemeliyiz kuzumla bu süreci.Hazır hergün kakasınıda kendi kendine ağlamadan bezine yapmaya başladı...
Derken dün kızımla yarın pepee nide dediği gibi "çişimiz tuvalete çişimiz tuvalete şarkısını söylemeye başladık.Ysrın çişimizi tuvalete mi yapcaz kızım oleyyy diye alkış tutmalar, bu güzel haberi babaya söylemeler vs derken bugüne yavaş yavaş kızımı kendimce hazırladım.
Sabah kalktık kakari kikiri derken hadi pijalamalarımızı çıkaralım kızım dedim çıkardık güzelce.Şimdi de cici kilodumuzu giyelim veeee tuvalete yapacaz artıkkkk diye sevinçle konuşuyorum tabi uyanık ya bizim ki "sözzz ane yarın yapcam tamam mı "diye beni kandırmaya çalışıyor." Hayır annecim bugün yapcaz , hem yapınca sana bir süprizim var" diyerek giydirdim kilodunu ama çok mutsuz oldu tabi.tuvaletin gelince koşarak gidicez diyere tuvalete götürdüm.Hangisine yapalım bebeğim klozetemi ,yoksa senin minik tuvaletine mi(lazımlık) diye sordum lazımlığı gösterdi.Şimdi var mı kızım dedim yok dedi. salona geçti baktım kilodunu ıslatmış.Hani kızım yoktu diyorum ses çıkarmıyor neyse diye 2.kilodumuzu giydik.Gelince sölicem anne dedi ama biz sahneyi 4-5 kere yaşadık.Biliyorum kızmamam lazım ama benimkide can canım.Kızdım artık senin annen olmayacağım bebeklerinide komşuya vercem dedim.Ağladı kuzum.Tabi arkasınada ben
Sonra sarıldım "bak annecim sen büyüdün artık abla oldun.Utku (kardeşimin oğlu) daha bebek o bez bağlıyor ama sen kocamansın bak boyunda büyümüş (ölçtüğümüz bir köşe var orta yine ölçtüm) artık anne baba gibi kilot giymeli ve güzel çişimizi kakamızı buray yapmalıyız.Hem babada bende sana ciciler alcaz dedim.Kaykayda alcakmısınız anne dedi:) evet bebeğim tabiki dedim.Hadi babayı arıyıp bu güzle haberi verelim dediktel açıp" baba ben kilot giydim çişimi yapınca seni arıycam del tamam mı dedi" oyurduk lazımlığa bende karşısına klozete...otur otur bişi yapmıyor gelmiyo anne yok diyo.biliyorum kalktığı anda kiloduna yapcak.Ozamannn ben yapcam seni geçicem ben başarıcam sen yapma sakın hee diye güldüm.Bizimki hırs yaptı" ben anne ben yapcam ben" derken birden o güzel şırrr sesini duydum:)Allahım sen nelerle mutlu ediyosun artık beni.Kızımın çiş sesi en güzel ses geldi bana:)Başardınnn diye bir alkış , bir sevinç gösterisi çok mutlu oldu.Hemen tuvalet kağıdı istedi.verdim sildi attı lazımlığa lazımlığıda kolazete boşaltıp baybayyy yaptık.sonrasında gelsede gelmesede anne var diye oturdu lazımlığa ve birde kaka yaptı beni şaşırtarak:)))Çok şükür lazımlık sendromunu atlattık gibi.Akşam babası gelincede sevinç gösterileri eşiliğnde onu cici kilot ve oyuncak almaya götürdük.2 saat dışardaydık ve çişini kiloduna yapmadı.Sorduğumda daha yok anne dedi.Eve gelincede çişimizi yapmalıyız diye tuvalete gitti..gece yatarken de alıştırma kilodu giydirdim.Sakın kızım kilodumuza yapmıyoruz.Çişin gelince annee de ben koşa koşa gelirim tuvaletimize yaparız dedim.Yatalı 3-4 saat oluyor ve halen uyuyor az önce kontrol ettim.henüz bir sıkıntı yok.Lütfen dua edin yarında kolay geçsin.Kızım artık bezden kurtulsun......Sabah olaaa hayrolaaa..Oy yoruldum!
