Hayat yorgunluğu bıkkınlık ağlama krizleri

Hanımlar 1,5 yıldır herşeyden herkesten bıkkınlık ve tahammülsüzlük var sürekli gelen ağlama krizlerim var herkesi ve herşeyi bir anda bırakıp gitmek istiyorum çoğumuzun başına böyle bıkkınlık yorgunluk geliyordur eminim ama artık 3 yaşındaki kızımı bile gözüm görmüyor annelik yapamıyorum artık sürekli stres üzüntü ağlama ve sinir krizleri önceden pek umursamazdım hayat yorgunluğu deyip geçiştirirdim ama artık dahada ağlak sinirli mutsuz biri oldum evladımı bile geride bırakacak kadar kötü hissediyorum bu kadar birşeylerin ilerlemiş olması korkutuyor beni heran herşeyi yapabilir hissediyorum

Zegema merhaba, ayni durum bende de var hayattan keyif alamiyorum.. surekli aglama hissiyati icerisindeyim.. mutsuzum, dolayli olarak esimi de mutlu edemiyorum.. tabi hicbir sey yasamadan kimse boyle hissetmez cok fazla yasanmisligim var senin de boyle mi? Paylasmak ister misin

Psikiyatriste gidin ya da terapi alın

Zegema .!.:

Hanımlar 1,5 yıldır herşeyden herkesten bıkkınlık ve tahammülsüzlük var sürekli gelen ağlama krizlerim var herkesi ve herşeyi bir anda bırakıp gitmek istiyorum çoğumuzun başına böyle bıkkınlık yorgunluk geliyordur eminim ama artık 3 yaşındaki kızımı bile gözüm görmüyor annelik yapamıyorum artık sürekli stres üzüntü ağlama ve sinir krizleri önceden pek umursamazdım hayat yorgunluğu deyip geçiştirirdim ama artık dahada ağlak sinirli mutsuz biri oldum evladımı bile geride bırakacak kadar kötü hissediyorum bu kadar birşeylerin ilerlemiş olması korkutuyor beni heran herşeyi yapabilir hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

psikiatriste görünmenizi tavsiye ederim belli ki psikolojik olarak zorlandığınız bir dönemdesiniz. hepimizin başına gelebilir. tedavi gördüğünüzde eski halinize dönersiniz.

Merhaba, nasıl oldunuz?

Lütfen en kısa zamanda psikiyatr veya terapiste görünün. Yaşadıklarınız her insanın başına gelebilecek şeyler. Bi an önce şifa bulmaya çalışın ki dünyayı kendinize de etrafınızdakilere de zehir etmeyin.

Aynı şeyleri yaşıyorum hayattan hiç keyif almıyorum sürekli hastayım baş ağrılarım çarpıntılarım gece hastaneye ölüyorum diye koşmalarım bitmiyor kendimi bir fanusun içinde gibi hissediyorum iki tane küçük çocuğum var onlara dahi bakacak gücüm yok heryerde ağlama potansiyelim var çok zor zamanlar yaşadım hep güçlüyüm dedim ama beni böyle yerle bir edeceğini hiç düşünmedim son 3 ayda hayatım karardı Allah kimseye yaşatmasın gece nefes alamıyorum çarpıntımdan hastanelere koşmaktan yoruldum baş ağrısından aynı şekilde beynim uyuşuyor karıncalanıyor gözüm de tuhaf kararmalar oluyor artık kısır döngüdeyim çıkamayacak gibi çocuklarıma çok üzülüyorum