Merhaba, 30 yaşındayım ve 5-6 aylık evliyim. Eşimi çok seviyorum. Fakat vajinismus yaşadığımdan ilişkiye bile çok zor giriyoruz. Üstüne birde anne olmak istiyorum. Ancak kendimi bildim bileli hamile bir insanın karnını bile sevmedim,sevemedim. Bi kötü olurum hep. Üstüne ablamın doğumlarına birebir şahit olunca iyice uzaklaştım. Şimdi bir çocuğum olsun istiyorum,eşimde çok istiyor ancak ben korktuğum için asla zorlamıyor. E yaşta geçiyor.. Kendi kanımdan canımdan bi evladım olsun istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Muhtemelen psikolojik bir destek alacağım. Ama bu desteği almadan annelik fikrine daha doğrusu o hamilelik,doğum süreci bunlara nasıl hazır olabilirim? Bana yardımcı olabilir misiniz??
