Farkındalığınıza bir kalp verdim
Kendinizin dedektifi olmak budur. Ne iyi geliyor bilmek lazım. Bir de " yasaklar bana göre değil tahammülüm yok" demişsiniz. Muhtemelen size "ağır" geliyor. Bu sebeple bir düşünce/ olay/ insan düşündüğünüzde size hafiflik hissi veriyorsa yürüyün, ağırlık veriyorsa koşarak uzaklaşın. kilo vermek konusunda bende üşenenlerdendim. ha bugün ha yarın. Sonra yemek yerken kendime şunu sordum " şuan buna ihtiyacın var mı?" .. Durdum ve düşündüm. Gerçekten acıktığım için mi duygusal açlığımdan dolayı mı yiyordum? Ya da sadece o öğünü geçiştirmek için? Konusuyorum bedenimle. Soruyorum, ne yemek istersin, buna ihtiyacın var mı? Sıkıştığınız, daraldığınız zamanlar sorun kendinize " gerçekten buna ihityacım var mı? beni neden besliyor bu duygu"
Yazın hemşirelerim. Yazın! Söz uçar yazı kalır. Sıralayın sizi üzen, kıran herkesi, herşeyi. Karşısına neden kırıldınız, neye öfkelendiniz, neye üzüldünüz. Alın karşınıza okuyun, duyun, görün. Farkında olun örtmeyin üzerine. Sonra affedin. Öfkeyle yaşanmaz, bir tane hayat var. Bırakalım yanına mı kalsın, kalsın bacım! Kalsın, su akar yolunu bulur. Vedalaşın! Bu kamburun size faydası nedir? Size hizmet etmeyen ne varsa sertbest bırakın. Hepimiz birer enerjiyiz, bir başkası için ne dilersek döner dolaşır bize gelir. O yüzden iyilik dileyin, güç ancak imkansız değil.
Yapamamıyorum
Olmuyor
Gitmiyor
Bitmiyor.
Vs.Vs.
Yapamadığınız, olmayan, gitmeyen her ne varsa yazın. Niye olmuyor? Yazın. Bahaneler, ertelemeler.. Okuyun şöyle bu envanter size ne diyor? Ne yapmalı, ilk adım nasıl olmalı? ne zaman olmalı? Bakınız hareket yoksa değişimde yok. ne yapabilirim, ne zaman yapabilirim? Kritik sorular bunlar.
Yine yazın. Bu kez kırdıklarınızı, üzdüklerinizi, ah aldıklarınızı. Af dilemelerini isteyin, candan yürekten. Kendinizi de affedin. Sonra yırtın atın. Yakın! Denize atın. Bir güzel duş alın. Su başınızdan aşağı akarken " arınıyorum, kendime kolaylığı, neşeyi ve sevgiyi çekiyorum" deyin. Zor değil değil mi?
Üşenme, erteleme, vazgeçme.
