ben bu gerçeğin farkındayım sanırım. değişmedi çünkü 6 yıl geçti. memur evet maaşı geliyor bir şekilde ama bir insan nasıl 3e kadar uyuyabilir insanlar ergen çocuklarından şikayetçi gece uyumuyo sabah kalkmıyo benim eşim böyle haftasonu ne zaman sorsan uyuyamamış iş ağırmış yorulmuş. kaç yıldır çalışıyor bir araası bile yok ona da bahanesi insanlara hep ailesi yardım ediyormuş. geçim desen gittiği her yerde şikayet etçek birşey buluyor. önceki kurumundan farklı bir kuruma geçişini yaptılar. ama sorsan diğerleri çalışmadığı için bunu göndermiş oluyorlar hep bir bahane 6 yıkda 3 şehirde değişen birşey olmadı. hatta şimdi benim hastalığımla birlikte esnek izin kullanabiliyor bazı zamanlar ve sürekli ağzına sakız etti eşim engelli beni böyle çalıştoramazlar diye o izni bana yardımcı olması için veriyolar ama onun kendisine faydası yok
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Eşime güvenemiyorum aşamıyorum
- Konu Sahibi kurupasta
- Başlangıç Tarihi
- 12 Temmuz 2006
- 54.030
- 204.638
- 52
Eşiniz vicdansız olduğu kadar kötü de biri, evet diyabet hastalığı ömürlük bir hastalık ama sizi engelli hissettirecek bir hastalık değil, bunu bu şekilde düşünüp hem çalıştığı yerde kendisi için avantajmış gibi kullanmak istemesi, ki sanki sizi çok önemsiyor ilgileniyor da eşim engelli beni böyle çalıştırıyorlar diyor, hem de kendinizi yetersiz hissetmenize neden olur zamanla, hatta gün gelir bencilce bir şey yaptığında kendini savunmak için sizi hastalığınızdan vurur.
- 12 Ekim 2009
- 688
- 2.656
Demek istediğimi tam olarak alatamadım sanırım.
Elbette ki destek alın, ilaçlarınızı kullanın, beslenmenize dikkat edin.
Ancak huzurlu bir yaşamınız olmazsa bunların etkisi çok çok az olur.
Şekeri tetikleyen en önemli şeyler stres ve üzüntüdür.
Belki her zaman komaya girmezsiniz, ancak şekeriniz sürekli oynadıkça vücudunuza zarar vermeye devam eder.
Bir bakmışsınız ki göremiyorsunuz, sinir ucu iltihabından ağrıdan duramıyorsunuz, ayaklarınızı hissedemiyorsunuz.
Bunları önlemenin ilk ve en önemli ilacı huzur.
Ancak kendi psikolojisini yönet(e!)meyen, işinde sorun yaşayıp gelip size çatan, uykusunu bölüp sizi hastaneye götürecek bile merhameti olmayan bir adamla o huzuru bulamazsanız.
Tüm bunlara tanık olan çocuğunuzda oluşacak travmalarsa apayrı bir konu.
Rezillik çıkarsa ne olur, çıkarmasa ne olur.
Cürmü kadar yer yakar deyip resti çekmedikten sonra kurtuluşunuz yok.
Siz bu adamı çekmeye devam edersiniz, ama daha önce de söyledim.
Yine söylüyorum. Hayatınız ellerinizin arasından kayıp gider.
Size yazık değil mi? Sağlıklı bir anneye ihtiyacı olan evladınıza yazık değil mi?
- 12 Temmuz 2006
- 54.030
- 204.638
- 52
Bilmiyorum yorumlarım sizi kırıyor mu ama eşinize zerre acımam size üzüldüm o yüzden yazdıkça yazasım geliyor, eşiniz sizi hastalığınızla dahi kullanıyor, insanın kendine yaptığı kötülüğü kimse yapamaz, kendinize kötülük yapmayı bırakın.
az çok farkındayım zaten durumun biriinin iyice beni kendime getirmesi lazım. boşanmak istiyorum ama diyorum abartıyor muyum herkes eşiyle güllük gülistanlık değil her zaman ama benim eşimin elle tutulur tarafı yok ki. seviyorum der sürekli de bu nasıl sevgi. hastalığımı zaten sakız etti ağzına yolda gördüğümüz insanlara bile anlatıyor ve çok zor çektiğimizi biz biliriz gibi halbuki ne yaptı benim için. zaten şu an çok sorun yaşamıyorum 3 4 kere hipoglisemş yaşadım sadece. onlardan da yalnızca birinde yanımdaydı: he bir kere şkerim yüksekmiş yolda yürürken öğürmeye başladım yine. ne yapcam diye nağırdı panik oldu yalnızca beş dk oturdum kalktım yine yürüdüm. insanlara sürekli benimle uğraşıyormuş gibi gösterip kendini iyi föstermeye mi çalışoyo ne yapıyo bilmiyorum. metroda gördüğü insana bile beni anlatıyor.
- 28 Şubat 2017
- 7.415
- 20.444
Ay sanki adam çocuğa çok meraklı şu an yere göğe sığdıramıyor da bahaneniz kalmadı mı başka
- 16 Haziran 2014
- 671
- 604
İnanamıyorum işi mi bıraktı resmen? Zaman kaybetmeyin daha fazla. Güçlü ve akıllı bir kadının yapması gerekenleri yapmalısınız, pasif ve çaresiz birinin tutumlarını değil.
- 7 Kasım 2023
- 776
- 1.200
- 40
Siz değil o çağıracaktı, çocuğun yanına geçecekti.
Atanınca boşanırım demişsiniz 3 yıl olmuş hala huzursuz musunuz? 3 yıldır neyi bahane ettiniz kendinize? Neden size şiddet gösteren adama 3 yıldır para yedirdiniz. Atanınca boşansaydınız çoktan toparlamıştınız kendinizi. Şimdi hasta oldum üzülmedi diyorsunuz. Şiddet gösteren adam hasta olduğunuza mı üzülecek. Dışardaki insana anlatsan eminim daha çok üzülür teselli etmeye falan çalışır. Bazen tek düşmanınızın yanında ki olduğunu farketmek gerekir.
- 1 Ocak 2022
- 2.442
- 8.091
Tek derdiniz bu tek hucrelinin çocuğunu görmemesi mi? Orda umursamazliğı yüzünden olseydiniz çocuğunuz annesiz buyuyecekti.Cok geçmeden evlenen adam çocuğu üvey anne eline verecekti.Sizin kafalar pırıl pırıl ,adamlar iyi buluyor sizin gibileri......
Bir gün bu yaşadıklarınız ve hiç bir şey yapmadığınız için kendinize lanet okuyacaksiniz .....
Siz asla boşanmazsınız bu adamdan.
- 15 Nisan 2017
- 12.945
- 15.152
Okuyup çalışırken de değerimiz yok, çalışmasak kolumuzdan tutup kapıya atacaklar herhalde (bazıları).
Kötü anılarım canlandı.Bir gün idrar yolu enfeksiyonu oldum ağrıdan sancidan elimde çamaşırlar yere yığıldım.Ex totosunu bile kaldırmadan" Görmüyor musun TV izliyorum,git içeride yap ne yapıyorsan." demişti.Uzuntuden sancım iki kat artmıştı.Baska anılar da var tabi merhametsizlik konulu.
Merhametsiz adamları hayatına almamak lazım.
- 12 Temmuz 2006
- 54.030
- 204.638
- 52
Her evliliğin iniş çıkışları olur, her an muhteşem geçmez ama çiftlerin idare edilebilir huyları vardır idare edilmemesi gereken huyları vardır, eşiniz tahammül edilecek biri değil çünkü bugüne kadar yaptığı her fenalığı bir kenara bıraksanız, insan sanki eşine çok destek oluyormuş gibi hastalığı sahiplenip kendisine pay çıkarır mı?
Diyabet hastası olan sizsiniz, sizin hastalığınızı gerekçe gösterip çalışma saatlerinden yakınan o, şekeriniz yükseldiğinde veya ani düştüğünde sıkıntısını çeken sizsiniz kafayı vurup uyuyan o, diyabet teşhisi konulan sizsiniz bunu bir engel gibi gösterip engelli arabası almak isteyen o, ki burada bir parantez açayım arabayı alsa direksiyona hep kendisi geçer.
Tanımadığı insanlara bile hastalığınızı anlatıp iyi koca profili çizen de o.
İnsan yeri geliyor 7 kat ele bile vicdan yapıyor ama eşinizin size vicdanı sağır, geçen sene komşumuz fenalaştı evde hareketlilik olunca bir şeyler oluyor diye fırladık, ambulansı nasıl aradığımı bilmiyorum, hastanede ve evde yalnız bırakmadık, ki bu bizim senede bir gördüğümüz komşumuz, insan ailesinden birinde ne korkular ne panikler yaşar, böğürüp uyumaz hele de küçük çocuğunuz var karım bayılırsa çocuk korkarsa diye de mi düşünmedi? Çocuğuna da mı bu kadar duyarsız olunur.
- 9 Ocak 2012
- 14.079
- 26.311
Sürekli nerden başlayacağımı bilmiyorum demişsiniz. Benim 2 çocuğum var Allah bağışlar inş. Biri 11 aylıktı diğeri 8 yaşında. Kirada oturuyordum ve işe ara vermiştim. Gırtlağa kadar borç içindeydim. Bir araç vardı o da eski arızalı ve borçlu. Önce koca müsveddesine seni istemiyorum git dedim. Sonra kızımı kreşe başlattım. 1 hafta sonra ben de işe başladım. Sabah oğlanı okula bırakırdım sonra kızı kreşe. Süt iznim vardı çıkar oğlanı okuldan alırdım sonrada alışveriş yapar eve gelip yemeği yapıp gidip kızımı alırdım. Hemen boşandım ondan. Çocuklara nafaka aldım azdı ama olsun. Sonra ailemin boş bir evi vardı oraya taşındım. Hepsini yek başıma yaptım. Çocukları okula kreşe bırakıp evi taşıdım. Yerleştirmeden gidip çocukları alıp geldim. Kombi bozulmuş. Komşulardan elektrikli soba alıp çocukları oturttum evi dizdim. Neyse 2 yıl oldu. Borçları bitirdim aracımı satıp yükselttim. Oğlum ortaokula geçecek bu yıl kızım 3,5 yaşında. Yeter ki iste. Bizi düşünmeyenlerle mutsuz yaşayacağımıza çocuklarımızla yorgun ama mutlu yaşarız.
Onlarda pisliklerinde boğulsunlar
Onlarda pisliklerinde boğulsunlar
Tebrik ederim sizi fedakarlığınızı yavrularınıza yapmışsınız en azından. Siz neden boşanmıştınız?
En çok sinirimi bozan da o ben bir süre ayrı bir şehirdeydim o zaman bile yanımda değişken bile nasıl ekstra iş verirler diye amiriyle konulmaya gitmişti benim hastalığımı anlatmaya. Ve insanlarla aciz gibi anlatıyor bana izin alabilmek için. Ve gayet de hakkı olduğunu düşünüyor. Hatta benim saf olduğumu düşünüyor. İşimde bu durumu öne sürüp az çalışmam gerekiyormuş.
Benzer Konular
