Eşim beni güzel bulmuyor

Evlenmeden önce kendimi, kendi dünyamın en güzel kadınlarından hissederdim, bir ortamda kesinlikle bakılan biri olurdum. şimdi paçoz gibi hissediyorum paçoza da giderek dönüştüm. Önce boyuz düzleşmesi sonra dik duramama fazla fazla kilo eşofman takımları tepede topuz. Beni hissettirdiği şeye dönüştüm sanki.

İnsanlar değişir, zaman geçer ilişkilerde değişir. Bundan 10 yıl önce eşimin yanında çok çok güzeldim, herkes beni çok güzel onu vasat bulurdu. Şimdi onu çok yakışıklı beni vasat buluyorlar :))) Bu ilişkimizde bir şeyi değiştirdi mi hayır değiştirmedi çünkü hissetmek insanın kendisinde başlıyor.
Bir ara 45 yaşımı geçtiğimi, vücudumun değiştiğini, hantallaştığımı, sarkmaya başlayan gıdımı falan kabullenemediğim bir dönem oldu, belimde kanal daralmasıyla bir fizik tedavi süreci , üzerine menapoz kabus gibi çöktü o arada emekli oldum hepsi üstü üste yani aynaya baktığımda kendimden hoşnut olmamaya başladım. Hiç bir zaman aşırı cafcaflı bir kadın değildim evde öyle kapaktan fırlamış gibi gezmem ama hep bir auram vardı, son zamanlarda onu kaybettiğimi hissederken bu durum eşime de yansıdı, birlikte içimiz geçme moduna döndü ilişkimiz.
Eşim dikkatli, bakımlı biridir, sporunu yapar, kilosuna dikkat eder, öz bakımı ve giyimi konusunda titizdir ben tayt t-shirt ikileminde kaldım bir süre. Bir kaç ay evvel düzenli yürüyüşlerime geri döndüm, hareket ettikçe vücudumun dopamin salgıladığını biliyorum, uykularımı tekrar düzene soktum, hep kiloluydum onunla pek mücadelem yok ama arada yediklerimi kesip 5-6 kg verdim, bir toparlandım. Eşimin şu cümlesi dikkatimi çekti konuşurken o kadar mutsuzdun ki ne yapacağımı bilemedim... Biraz çaba lazım galiba, zaman zaman kendini biraz dürtmek, biraz motive etmek , kendinle kendin başa çıkmak. Erkekler genelde düz mantık çok ince şeyleri ayırt edemiyorlar, sen depresyondasındır ama o ne olduğunu anlamaz bile bu yüzden kendini ifade etmek, iletişim şart. Başta susma hatasını bende yaptım içimden gelmedi anlatmak ama sonra içimi döktüm baktım o da toparlanıyor anladı çünkü. Biraz motivasyon lazım, hayatın iniş çıkışlarının acısını evlilikten çıkarmak değil de evliliği bu yokuşları aşmak için kullanmak bence daha güzel , onlar hayat arkadaşımız böyle zamanlar için varlar, karşınıza değil yanınıza almayı deneyin.
 
Hanımlar Hani bazen bir şey olur bi aydınlanma yaşarsınız ya, bana da bugün bundan oldu. Yani aslında bu düşünce bende varmış ama ben anlamını şimdi anlamışım gibi. Biz 3 + 4 yıldır beraberiz eşimle ve bir kızımız var. Eşimle çeşitli konularda yıllardır çok değişik tartışmalar yaşadık. Çoğu zaman anlam veremedim, çoğu zaman kendimi fevri miyim acaba diye suçladım ama hep içimi rahat ettirmeyen bir şey vardı ilişkimizde. Ben şimdi detaylı detaylı yazmak istemiyorum bunları, yazarsam da hepinizin hak vereceği şeyler olacağı neredeyse kesin. ama artık eminim ki eşim beni güzel, arzulanır bulmuyor. Neden beraber olsun sizinle o zaman diyecekler için, bence ben ona iyi geldiğim için, hem ekonomik olarak hem de ruhsal. Ama bana hissettirdiği ve gösterdiği bu şey beni psikolojik olarak çok yıkıyor, özgüvenimi parçalıyor. Kendimi bu yaşıma kadar böyle hissetmemiştim. Kendimi severdimFiziksel ekonomik şiddet yok aramızda, ben iki meslek sahibi ekonomik olarak kendi ayakları üzerinde duran biriyim. Kendisi de kötü bir eş iyi bir arkadaştır. Ama ben bu girdiğim iğrenç pozisyonla ne yapmalıyım, fikirlerinizi merak ediyorum.
Kötü bir eşle yollarınizi ayırıp, iyi bir dostla kızınızı büyütebilirsiniz. Sizi mum gibi eritmesini mi izleyeceksiniz ? Açık açık sorsanız kafanda kuruyorsun diyecektir.
 
Aslında evli kaldığım süre boyunca, şuan boşandım aynı psikolojik şiddete bende maruz kaldım kilo almıştım hamileydim sıkıntı stres istediğin gibi bakamıyorsun kendine hiç unutmuyorum unutmak istesem de unutamam bir gün saçlarımı eline dolayıp, aynaya doğru bi sana bak birde bana bak demişti. Bu yüzden seni çok iyi anlarım
 
Çok ağır bir depresyon geçirdim, bir iki aydır biraz daha toparladım. Maalesef depresyonum da dahil bu şeyler benim için sebep değildi, sonuçtu. Yani bana hissedilmeyen duyguların olduğunu hissetmek beni soktu bu duruma. Bu durumda olduğum için bunları hissetmeye başlamadım kısaca. Şimdi de sanki ayrılsam eski ben olacakmışım özgüvenim geri gelecekmiş gibi geliyor.
Ay yani söylemek belki bana kolaydır ama ayrılın ya. Kendinizi böyle daha iyi hissedeceksiniz o kişi size iyi gelmiyorsa boşanın. Mutluluğunuz her şeyden önemli.:KK43:
 
Aslında evli kaldığım süre boyunca, şuan boşandım aynı psikolojik şiddete bende maruz kaldım kilo almıştım hamileydim sıkıntı stres istediğin gibi bakamıyorsun kendine hiç unutmuyorum unutmak istesem de unutamam bir gün saçlarımı eline dolayıp, aynaya doğru bi sana bak birde bana bak demişti. Bu yüzden seni çok iyi anlarım
dönsün kendi g...tüne baksın tövbe estağfirullah

sinirlendim
 
Benim son zamanlarda gözlemlediğim kadınlarda çok fazla cinselliğe yoğunlaşmalari.
Tamam evlilikte cinsellik bir yer alıyor, ama % 80-90 gibide değil .
Öyle olsa bütün zamanınızı ona ayırmanız gerekir
Siz kendinizi sevin hoş olun yeter .
Eşiniz için değil ,o sizi illa beğenmesi için uğraşmayin .
Ben yani eşimin iyi arkadaş olmasını dost hayat yoldaşı olmasını ,abaza gibi dolaşan koca yerine seçerim.
Keşke benim eşim öyle olsaydı.
Ben güzel değilim , vücudumda bozuk ,kilomda var ,çok çingene tipi giyinirim ,saçım hep topuz .
Ayda yılda bir süslenirim
Eşim ise sorumsuz ilgisiz,25 sene evliyiz bir çeyrek altın almamış ,
Hayata bakışı kafamı sokacak evim var,karnım doyuyor bir de yatakta karım var yeter .
Vizyonsuz ,ne paradan anlar ne tatilden ne gezmeden ne düğünden ne bayramdan
Ama gelin görün ki cinselliğe geldimi dünya onun
Bu davranışı beni onuremi ediyor ?beni değerlimi kılıyor ?daha güzelmi hissettiriyor ?
Hayır.......
Kusura bakmayın konunuzu meşgul etmek istemiyordum ama belki biraz bakış açınızı değiştirir .
Bazen hayat arkadaşı olması sırf yatak arkadaşından daha iyi
 
Hanımlar Hani bazen bir şey olur bi aydınlanma yaşarsınız ya, bana da bugün bundan oldu. Yani aslında bu düşünce bende varmış ama ben anlamını şimdi anlamışım gibi. Biz 3 + 4 yıldır beraberiz eşimle ve bir kızımız var. Eşimle çeşitli konularda yıllardır çok değişik tartışmalar yaşadık. Çoğu zaman anlam veremedim, çoğu zaman kendimi fevri miyim acaba diye suçladım ama hep içimi rahat ettirmeyen bir şey vardı ilişkimizde. Ben şimdi detaylı detaylı yazmak istemiyorum bunları, yazarsam da hepinizin hak vereceği şeyler olacağı neredeyse kesin. ama artık eminim ki eşim beni güzel, arzulanır bulmuyor. Neden beraber olsun sizinle o zaman diyecekler için, bence ben ona iyi geldiğim için, hem ekonomik olarak hem de ruhsal. Ama bana hissettirdiği ve gösterdiği bu şey beni psikolojik olarak çok yıkıyor, özgüvenimi parçalıyor. Kendimi bu yaşıma kadar böyle hissetmemiştim. Kendimi severdimFiziksel ekonomik şiddet yok aramızda, ben iki meslek sahibi ekonomik olarak kendi ayakları üzerinde duran biriyim. Kendisi de kötü bir eş iyi bir arkadaştır. Ama ben bu girdiğim iğrenç pozisyonla ne yapmalıyım, fikirlerinizi merak ediyorum.
Siz de onu beğenmeyin o zaman.
 
Ben güzel biri olduğumu düşünüyorum çoğu insanda söyler ama eşimin bana şakayla sen mi güzelsin cidden haspam.deyip.yuz egdigini çok gördüm ama bunu şaka öyle demese de alınmazdım çünkü ben kendimin farkındayım kendimi beğeniyorum kendimi seviyorum onun için açıkçası umurumda bile olmazdı ilk önce sizin kendinizi beğenmeniz lazım
 
Sizi güzel bulmuyor değilde, fiziksel olarak kendini sizden daha iyi gördüğü izlenimi aldım ben. Bence bunlara takılmak yerine aranızdaki iletişime, yaşanmışlıklara ve yaşanmışlıkların getirdiği bağlılıklara odaklanın derim. Kendi ayaklarınzıın üzerinde duran güçlü bir kişilik olmanız görüntünüzden çok daha önemli mesela. Eşinizde güzelliğe değil zekaya aşık biriyse bu da gayet çok güzel bir özellik. Hem güzellik dediğiniz biraz bakım biraz değişiklik ile olan birşey zaten. Ama zeka ve ayaklarınız üzerinde durmak özellikle de bu devirde elde edilmesi güç bir durum. Yerinizde olsam fiziki konulara takılmak yerine bunların tadını çıkarırdım.
 
X