Büyük Yalan vs Küçük Yalan

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
şimdi devamınıda okudum, adama hakarette etmişsiniz. 9 senelik evlilikte hakaret küfür hepsini yaşadık eşimle, şuan o hallerimiz aklımıza geldikce çok utanıyoruz. size tavsiyem hakaret ve küfürü cıkarın. en ufak seyde hakaret ederseniz sonu gelmez. araya annenizde kaynamıs. öncesini bilmediğim için ona yorum yapamam.
 
Ne yapmalıyım peki öfkelendiğimde
Bunu siz bulacaksınız. Ben ne yapmayacağınızı söyleyebilirim, bağırıp çağıran kıran döken vuran, ve sonradan pişman olacağı kadar ağır konuşan insanlardan olmamalısınız. Kavgada da olsa söylenen ağır sözler hakaretler özür dilenince unutulmuyor çünkü
 
Ben sinirlenince oğlun bana "Anne 1'den 10'a kadar say ve kötü düşüncelerden uzaklaş" diyor. İşe de yarıyor
Kötü düşünceler :KK70:
Müsebbibi kim o konuyla ilgilenmiyorlar tabi hiç.
Bende sinirlenince derin derin nefes alırım.
Bizimkilerde derin derin nefes al anne diyorlar sinirleneceğimi anlayınca.
 
Annemle arkadaş gibiyim ben o da bana her şeyini anlatır. Gidip eşimle konuşmaz ya da eşime karşı düşüncesi değişmez. Sonsuza kadar aramızda kalıcak bişey. Bana yalan söyledi adam suçlu ben mi oldum
Annem hayatındaki adam ne yaparsa kabul eden bi insan. Babamı da farklı farklı kadınlarla aldattığı halde kabul etti defalarca.
Konuyu ve konu sahibinin tepkisini şimdi daha iyi anladim
Onu yetistiren kadın sanki arkadaşı gibi kızını dert ortağı yapmış. Kocasi yalan söylemiş, "kızım benim arkadaşım" demiş, anlatmış. Hafiyelik yapmış, anlatmış, boynuzu yemiş, anlatmış.
O yüzden konu sahibine evinin özelini başkasına açmak bu kadar normal geliyor..
Ama işte bu duydukları hem babasına (ya da üvey babasina) olan saygısını sevgisini kaybettirmis - ki annesine olacağı da bu , konu sahibi hem kavgalara tanık olup barışmalara tanık olmadığı için ailesinin evliliklerine bir gram saygı duymaz olmuş (annesine olacağı da bu).
Hem de daha önemlisi, küçük yaşta - insan iliskilerini sekillendirdigi yaşta o kadar tanık olmuş ki annesini boynuzlayan adamın ufak tefek yalanlarla kadini aptal yerine koymasına, böyle küçücük bir olay bile onu tetiklemis. Bu yüzden normal bir insanın ufak bir ters bakış atıp geçeceği olayı böyle yastık fırlatmalı bir kavgaya dönüştürmüş. Benim annem de kardeş ayrımcılığı yaşamış yıllarca, bu konuda çok hassas. Çok basit, kimsenin rahatsız olmayacağı bir şeye - en ufak bir kıyasa aşırı tepkiler verir mesela. Çünkü bu konu onu tetikliyor.
Bence konu sahibinin meselesinin özü de bu.
 
Konuyu ve konu sahibinin tepkisini şimdi daha iyi anladim
Onu yetistiren kadın sanki arkadaşı gibi kızını dert ortağı yapmış. Kocasi yalan söylemiş, "kızım benim arkadaşım" demiş, anlatmış. Hafiyelik yapmış, anlatmış, boynuzu yemiş, anlatmış.
O yüzden konu sahibine evinin özelini başkasına açmak bu kadar normal geliyor..
Ama işte bu duydukları hem babasına (ya da üvey babasina) olan saygısını sevgisini kaybettirmis - ki annesine olacağı da bu , konu sahibi hem kavgalara tanık olup barışmalara tanık olmadığı için ailesinin evliliklerine bir gram saygı duymaz olmuş (annesine olacağı da bu).
Hem de daha önemlisi, küçük yaşta - insan iliskilerini sekillendirdigi yaşta o kadar tanık olmuş ki annesini boynuzlayan adamın ufak tefek yalanlarla kadini aptal yerine koymasına, böyle küçücük bir olay bile onu tetiklemis. Bu yüzden normal bir insanın ufak bir ters bakış atıp geçeceği olayı böyle yastık fırlatmalı bir kavgaya dönüştürmüş. Benim annem de kardeş ayrımcılığı yaşamış yıllarca, bu konuda çok hassas. Çok basit, kimsenin rahatsız olmayacağı bir şeye - en ufak bir kıyasa aşırı tepkiler verir mesela. Çünkü bu konu onu tetikliyor.
Bence konu sahibinin meselesinin özü de bu.
Evet kesinlikle durumu çok iyi anlamışsınız. O yüzden kimse benim verdiğim tepkiyi anlamıyor kendimi çok boşlukta hissediyorum şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Bundan sonra nasıl davranacağımı bilmiyorum ne yapmalıyım bilmiyorum
 
Benim için katlandığını söyleyerek kendisi için hareket etti bunu asla kabul etmiyorum. Leş gibi bir ortamda büyümeme sebep oldu defalarca yalvardım anne biz birbirimize yeteriz diye onu sevdiği için ayrılmadı. En son üniversiteyi kazandığımda yalvardım boşan istediğin şehirde duralım hatta burda kalalım beraber yaşarız ama benden babamla artık aynı evde kalmamı bekleme diye kabul etmedi onu seçti. Ben farklı bir şehir yazarak kendimi kurtardım o evden kardeşim pasifin teki oldu çıktı babamın aşağılamaları yüzünden. O yüzden kimse kusura bakmasın evet çok seviyorum ama o kendisine ve bize saygı duymadığı için travmalarla büyüdük. Kapıya takılan anahtar sesinden hala irkiliyorum babam gelicek ve kavga çıkıcak diye. O sineye çekmiş olabilir ben çekmicem
Ama siz travmalarınızı anlatırken bile burada kardeşinizi de araya sıkıştırıp onu da bi tur aşağılayıp "pasifin teki" demişsiniz🙄 açık konuşmak gerekirse sizin gibi biri çevremde olsun istemezdim.
 
Ama siz travmalarınızı anlatırken bile burada kardeşinizi de araya sıkıştırıp onu da bi tur aşağılayıp "pasifin teki" demişsiniz🙄 açık konuşmak gerekirse sizin gibi biri çevremde olsun istemezdim.
Hakaret etmek anlamında söylemedim ona destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince. Ben de sizin gibi yanlış anlayan birinin çevremde olmasını istemezdim tesadüf olmuş
 
Hakaret etmek anlamında söylemedim ona destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince. Ben de sizin gibi yanlış anlayan birinin çevremde olmasını istemezdim tesadüf olmuş
"Pasifin teki" gayet de bir aşağılama cümlesi 🙄 onun yerine kullanılabilecek çok daha doğru kelimeler var.
 
Eve kesinlikle durumu çok iyi anlamışsınız. O yüzden kimse benim verdiğim tepkiyi anlamıyor kendimi çok boşlukta hissediyorum şu an ne yapacağımı bilmiyorum. Bundan sonra nasıl davranacağımı bilmiyorum ne yapmalıyım bilmiyorum
Bence ilk olarak annenize anlatmayı kesin özel hayatınızı. Bilmesin,daha iyi.
"İyiyiz anne" der gecersin, gün olur bir şeyler olur bosanmaya niyet edersin, o zaman annenle paylasirsin. Onun dışında günlük karı koca kavgalarını bilmesine hiç gerek yok. Hem emin ol annenin ağzı hiç de sıkı degildir. Kendi özel hayatını da tek sana değil herkese sakız etmiştir, eminim yedi düvel biliyordur evinizde olanları. Teyzesi, komşusu vs. Böyledir yani bu tarz insanlar, hepinizin cevresinde var. O yüzden senin bu yalancılık olayı (ki aslında olay bile değil) naklen 'yaa çok üzgünüm . Kızım bana böyle böyle dedi, eşi şöyle yapmış ben böyle dedim. Haksız mıyım ama' diye, iyi niyet adı altında teyzenlerin , kankasinin vs kulağına gitmiştir. Adamcağız suçu bile yokken insanların gözünde mimlenmistir.
Eşinle barışma konusunda da eşin eğer senin geçmişine , ailenin olaylarına hakimse ona delirmenin sebebinin babanın da en ufak şey için bile yalan söylemesi olduğunu, bu durumun seni tetiklediğini , basit şeyler için bile olsa bu evlilikte yalan duymak istemediğini söylersin. O da zaten anlayışla karşılar, sarılır, barışırsiniz.
Eşinin bu olaylardan haberi yoksa da sakin sakin 'bu dünyada yüzde yüz güvendiğim tek insan sensin. En sevdiğim yanın da dürüst olman. Ben seni 'kendimden çok ona güvenirim' diye düşünürken böyle basit bir şey için bile yalan söylediğini görünce hayal kırıklığına ugradim. Acaba bana söylemediğin, gizledigin başka neler var diye düşündüm. Bu yüzden bu kadar fazla tepki verdim. Lütfen bir daha asla bana ufak da olsa yalan söyleme. Kizacagim bir şey bile olsa söyle,kizayim. Ne olacak, karı koca bazen birbirine kizar. Ama asla yalan söyleme. Bunun ilk olduğuna inanmak istiyorum, ama lütfen son olsun' de, adamı da dinle. Öpüşün barışın :)
Bir daha da adama yastık firlatmadan önce kendini sakinlestir:)
 
Ben sizin evliliğinizde bir anne çocuk ilişkisi gördüm açıkcası. Eşiniz çocuk gibi sürekli her hareketini size söyleyip onay bekliyor sanki. Sizin tepkinizi doğru bulmamakla birlikte tepki vermenizi anlayabiliyorum. Eşiniz de yetişkin gibi davranmıyor ki. Her adım eşe haber verilmez bence zaten mümkün değil. Siz de geçmişten gelen bazı travmalarınız tetiklendiği için bu kadar sert tepki vermişsiniz bence. Bununla başladı daha ne yalanlar söyler acaba diye korkmuşsunuz çok belli. Bence oturun sakince eşinizle konuşup hayatta her adımdan haberdar olamayacağınızı, esas önemli konularda dürüst olmak gerektiğinde karar kılım bence. Psikolojik destek de alabilirsiniz. İkinizde de sağlıklı bağlanma göremedim ben ama uzman değilim tabi.

Benim evlilik dinamiğim böyle değil ama sizinki baştan beri böyleyse sizin tepkiniz değil bu şekilde gelişen evlilik hatalıdır. Daha yeni evlisiniz bunları toparlarsanız güzel ilerlersiniz. Yoksa çok sinir bozucu bir evlilik olur.
 
Bence ilk olarak annenize anlatmayı kesin özel hayatınızı. Bilmesin,daha iyi.
"İyiyiz anne" der gecersin, gün olur bir şeyler olur bosanmaya niyet edersin, o zaman annenle paylasirsin. Onun dışında günlük karı koca kavgalarını bilmesine hiç gerek yok. Hem emin ol annenin ağzı hiç de sıkı degildir. Kendi özel hayatını da tek sana değil herkese sakız etmiştir, eminim yedi düvel biliyordur evinizde olanları. Teyzesi, komşusu vs. Böyledir yani bu tarz insanlar, hepinizin cevresinde var. O yüzden senin bu yalancılık olayı (ki aslında olay bile değil) naklen 'yaa çok üzgünüm . Kızım bana böyle böyle dedi, eşi şöyle yapmış ben böyle dedim. Haksız mıyım ama' diye, iyi niyet adı altında teyzenlerin , kankasinin vs kulağına gitmiştir. Adamcağız suçu bile yokken insanların gözünde mimlenmistir.
Eşinle barışma konusunda da eşin eğer senin geçmişine , ailenin olaylarına hakimse ona delirmenin sebebinin babanın da en ufak şey için bile yalan söylemesi olduğunu, bu durumun seni tetiklediğini , basit şeyler için bile olsa bu evlilikte yalan duymak istemediğini söylersin. O da zaten anlayışla karşılar, sarılır, barışırsiniz.
Eşinin bu olaylardan haberi yoksa da sakin sakin 'bu dünyada yüzde yüz güvendiğim tek insan sensin. En sevdiğim yanın da dürüst olman. Ben seni 'kendimden çok ona güvenirim' diye düşünürken böyle basit bir şey için bile yalan söylediğini görünce hayal kırıklığına ugradim. Acaba bana söylemediğin, gizledigin başka neler var diye düşündüm. Bu yüzden bu kadar fazla tepki verdim. Lütfen bir daha asla bana ufak da olsa yalan söyleme. Kizacagim bir şey bile olsa söyle,kizayim. Ne olacak, karı koca bazen birbirine kizar. Ama asla yalan söyleme. Bunun ilk olduğuna inanmak istiyorum, ama lütfen son olsun' de, adamı da dinle. Öpüşün barışın :)
Bir daha da adama yastık firlatmadan önce kendini sakinlestir:)
Psikolog musunuz gerçekten annemi özetlemişsiniz size sarılasım geldi. Yanlış anlaşılma olmuş yastığı ona değil yatak odasında yere fırlattım ben uyurken yanımda olmasın diye o görmemiş bile olabilir. Tek korkum bunu affetti tekrar yalan söyleyebilirim düşüncesine girmesi. Onun dışında söylediğiniz her şey doğru yani yanımda olup benimle yaşasanız anca bu kadar bilirdiniz
 
Konu sahibi, bu konu olmaz başka olur, annenize evliliğinizle ilgili sorunları anlatacağınız kişi değil. Annelerin doğru kişi olmadığını düşünüyorum her türlü ama sizin annenizin durumu da farklı. Kadının ilişkiler noktasındaki duruşunu biliyorsunuz zaten, anlatıp ne kendiniz üzülün ne onu üzün sonunda.

Mesela benim annem eş ailesi konularında çok verici, alttan alan bir kadındır. Evliliğimin başında sıkıntılar yaşadım eşimin ailesiyle annem çoğunu bilmez çünkü ondan alacağım cevapları ezbere biliyordum. Ne diye yorayim ikimizide diye düşünmüştüm.

Kendinize başka bir dert ortağı bulun daha da önemlisi içinizde çözmeye alışın. Arkadaşa da her şey anlatılmaz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X