Antidepresan - Kesin cözüm ?

Mcl89 · 21 Haziran 2022

Meraba bendede sosyal fobi var.Naptınız , ilaç kullandınizmı? Bu hastalığı yendinizmi acaba

Aysen2 .!.:
Merhaba arkadaslar,
bende yillardir sosyal fobi var ve yakinda is hayatina atilacagim icin antidepresan alip tedavi olmak istiyorum. Benim en büyük korkum Karakterimin degismesi ve baska bir insana dönüsmek. Antidepresan kullananlar lütfen beni bu konuda bilgilendirebilirler mi ? Ilaci kullandikaran sonra sosyal fobiden tamamen kurtuldunuz mu?

Mcl89 · 21 Haziran 2022

Aysen2 .!.:
Merhaba arkadaslar,
bende yillardir sosyal fobi var ve yakinda is hayatina atilacagim icin antidepresan alip tedavi olmak istiyorum. Benim en büyük korkum Karakterimin degismesi ve baska bir insana dönüsmek. Antidepresan kullananlar lütfen beni bu konuda bilgilendirebilirler mi ? Ilaci kullandikaran sonra sosyal fobiden tamamen kurtuldunuz mu?

Bende kullanmak istiyorum.Ama kilo aldırma yan etkisi yapmasından korkuyorum.Ben çok çekingen , yumuşak , kimseye hayır diyemeyen , kalo kıramayan bir insanım.Kendime zarar veriyorum bu huylarımla.Bu ilacı kullandiktan sonra insanlara rahat biri olurmuyum acaba

rainyy · 21 Haziran 2022

Mcl89 .!.:
Bende kullanmak istiyorum.Ama kilo aldırma yan etkisi yapmasından korkuyorum.Ben çok çekingen , yumuşak , kimseye hayır diyemeyen , kalo kıramayan bir insanım.Kendime zarar veriyorum bu huylarımla.Bu ilacı kullandiktan sonra insanlara rahat biri olurmuyum acaba

Rvet faydasini gorursun

pisekar · 21 Haziran 2022

Aysen2 .!.:
Merhaba arkadaslar,
bende yillardir sosyal fobi var ve yakinda is hayatina atilacagim icin antidepresan alip tedavi olmak istiyorum. Benim en büyük korkum Karakterimin degismesi ve baska bir insana dönüsmek. Antidepresan kullananlar lütfen beni bu konuda bilgilendirebilirler mi ? Ilaci kullandikaran sonra sosyal fobiden tamamen kurtuldunuz mu?

antidepressant alinca karakteriniz degismez. bagimlilik yapmaz. en kotu yan etkiler bulanti, basagrisi ve cinsel yan etkileri genelde.

sepulik · 21 Haziran 2022

Mcl89 .!.:
Bende kullanmak istiyorum.Ama kilo aldırma yan etkisi yapmasından korkuyorum.Ben çok çekingen , yumuşak , kimseye hayır diyemeyen , kalo kıramayan bir insanım.Kendime zarar veriyorum bu huylarımla.Bu ilacı kullandiktan sonra insanlara rahat biri olurmuyum acaba

Sosyal fobi yaygın anksiyete bozukluğu altında yer alan bir anksiyete türü imiş.
Tedavisinde antidepresanlar ve terapi öneriliyor.
Bende de var aynısı, son 1 senedir dehşet arttı.
Söylediklerinizin aynısı bende de olmakla birlikte, odamdan dışardaki kalabalığa veya dış ortama çıkamama, insanlardan kaçma saklanma gibi durumlar da mevcut.
Bunlar sizde de var mı?
Ben de insanları kırmaktan korkuyorum, çok yumuşakbaşlıyım, herkese evet diyip kendimi geri plana itip insanları memnun etmeye çalışıyorum. Hayır dersem insanları kaybetme korkusu yaşayıp çevremde kimse kalmayacak diye korkuyorum.
İnsanlardan korkar hale geldim sanırım durumum ciddi.
Topluluk içinde geriliyorum.
Böyle değildim ne tetikledi bilmiyorum.
Psikiyatristten randevu alacağım, artık anksiyolitik antidepresan zanaks manaks ne varsa dayasın gitsin bana ya, bıktım bu hallerden. Olacaksam da bağımlısı olayım, böyle yaşamak zulümken ne yan etkisi ne de bağımlılık düşünülecek en son şeyi yani.
Sosyal fobi için %70-80 çözüm olduğu söyleniyo tabi uygun ilacı bulmak kaydıyla.
Ne çekiyoruz ya, dünya biz hassas kalpler için cehennem.
Çok düşünmek bizi öldürecek.

esmerim1010 · 21 Haziran 2022

Korkma sakin oluyosun stres sıkıntıların azalıyor bas edıyosun bunlarla özgüvenin gelıyo karakterın degısmıyo

Pamuku · 21 Haziran 2022

sepulik .!.:
Tam tersi antidepresanla ben; eskiden olduğum neşeli,kıvrak zekalı,mizah dolu,esprili,zehir dolu kafama ulaştım. Eskiden buydum ben. Son 6 yılım bambaşka bir nefretlik karaktere dönmüştü.
Eğer bu, karakterimin değişmesi ve başka bir insana dönüşmemse iyi ki değişmişim; antidepresan tedavim eskiden olduğum, kayıplara karışmış, aramaktan bitap düştüğüm “ben”e ulaşmama yardımcı oldu.
Antidepresan güzellemesi değil bu ancak kör kuyulardan çıkarken uzattığınız ele karşıdan uzanan el ya da size tutulan merdiven gibi düşünebilirsiniz bunu, böyle bi metaforla açıklayabilirim.

O kör kuyuda tek başınasınızdır,kendiniz de ordan bir şekilde belki çıkabilirsiniz,tırmanırsınız,kazarsınız ancak çok yorulursunuz, kendinizin yapabileceği yere kadar gelir belki de geri kayar düşersiniz. Bu sefer umudunuz her çırpınışta iyice dibini görür. İlaç o umudu ve o çabayı belli bir süre diri tutmayı sağlayan şey aslında.

Psikoterapi tabi ki de ilaç tedavisini desteklemeli, ancak bunu önerecek olan psikiyatrist olmalı. İlaca gerek var ya da ilaç gerekmiyo sadece psikoterapi diyecek olan bu işin kompedanları olmalı, biz değil.

Ben asla ön yargılı olmadım, gerekirse kullanırım dedim cünkü bu bir beyin biyokimyası. İnsanlar bunun üzerine yıllarını emeklerini verip uzman oluyorlar. Bize zarar verecek bir tedaviyi hiçbir hekim yapmaz zaten. İlaç gerekiyosa direnmekte fayda yok.

Bu ilaçlar bağımlılık yapmıyor, mekanizmaları beynimizde bizim hayata olan enerjimizi,ilgimizi,neşemizi düzenleyen birtakım nörotransmitter dediğimiz ulakçı maddeler üzerine.
Stres, kaygı, travmalar gibi olumsuz yaşam faktörleri bu maddeleri beynimizde azaltıyor. Depresyon, anksiyete, panik atak, okb gibi disorderların çıkış mekanizması bu maddelerdeki azalmalara bağlı. Bakın bunlar kimyasal süreçler. Kansere yakalanan insanın çareyi medikal tıpta araması, koşa koşa uzman doktora gitmesi ile aynı.
Kanser hastasına amaan nolcak ya moralini yüksek tut gojiberi meyvesi tüket geçer yaaaa kendini motive et iyileşirsin sakinleştir kendini mi diyoruz? Cevabımız bellidir: Hayır.

Ruhumuz hastalandığında da medikal müdahele gerekiyorsa üstelik bunu doktor öneriyorsa karşı cıkmak bence ortaçağda yapılan, hekimliğe karşı çıkan ve cadı avını başlatan zihniyetle aynı şey bana göre. O zaman tüm hastalıkları dua edelim iyileştirelim, hastaneler kapansın, doktorluk yasaklansın. (Burda lafım genel asla nezdinize değil)

Bir gastroenterologun önerdiği belki de antidepresanların yan etkilerinden daha fazla yan etkisi olan ilaçları sağlığımız için avuç avuç yutarken antidepresanların bu kadar ÖCÜ’leştirilmesi en başta bilime ayıp.
Yan etki elbette olacak, dile kolay yıllardır aynı seviyede takılan bu maddeleri yukarı çekmek için mikron düzeydeki reseptörlere bağlanarak müdahele ediyo bu ilaçlar. Bu da küçük bir bedeli bence.

Bendeki yan etkiler 2 hafta sürdü, doktorum bilgilendirdi, kestirmedi, devam et dedi.
Dayandım. 6 ay sabredeceksin, sakın sabırsız olma, sebat et, beni dinle, 7 aydan sonra bana teşekkür edeceksin dedi. Çıkan yan etkiler hafifti zaten hemen geçti.
Bekledim, vazgeçmedim. Terapi de önerdi, tek başına ilaç yetersiz kalır dedi. Tabi uygun ilacı bulmak da biraz çaba gerektiriyor ama doğrusunu bulduğunuzda en şanslı sizsiniz.

Almaya başladım. Ancak terapistimden memnun değilim, enerjim tutmadı. Her ikisi de istediğimiz gibi çıkmayabilir her ikisi istediğiniz gibi de çıkabilir. Bu tamamen şans ve deneme yanılma. İyi doktoru bulmak için çabalamak gerekiyo bizim ülkede.
Mesela halen daha anlatamadığım şeyler var terapistime ve bu kötü bir şey. Yakın zamanda bırakıp başka bir uzman arayışına gireceğim. Bende de sosyal fobi vardı şuan bu konuda daha iyiyim. Ama halen daha insan içinde telefon konuşması yapmaktan kaçınırım, mesela bunu terapiyle aşmam gerek, ilaç+ terapi bu noktada önemli.

2 senedir ölü gibiydim.Beynimi sanki birisi dondurmuş, dolaba gömmüş gibiydi.
Ön camlar sürekli buğu halinde, net değil.
Silecekler çalıştı, görüntü netleşti.
Güneş çıktı, beynim donduğu yerden çözülmeye başladı. Aylardır bitiremediğim yarım bıraktığım işleri tamamladım.
Yeniden doğdum diyebilirim.
Şimdi tek sorun kaldı.Daha iyi bir terapist bulmak.Yani psikolog.İlaca devam.

Hülasa, demem o ki, endişelenmeyin, belki hafif bir anksiyolitik, hafif bir sakinleştirici önerecek size doktorunuz. Karakteriniz değişmicek emin olun. İlaca karşı cıktığınız süreçte (eğer önerilmiş de siz başlamamışsanız) stresinizin ve fobinizin size verdiği zarar ilacın yan etkisinden çok daha büyük emin olun.

Gününüz güneşle dolsun, umarım tüm güzellikler sizi bulur. Yalnız olmadığınızı da bilin :) tedaviye direnmeyin, inan hayat bunu reddetmek için cok anlamlı bir şey değil.

Ayy ne kadar güzel açıklamışsınız peki bişey sormak istiyorum antidepresan kullanmak özelde veya kamuda çalışma konusunda sıkıntı oluşturur mu bu konuda bilginiz var mı

Mcl89 · 21 Haziran 2022

sepulik .!.:
Sosyal fobi yaygın anksiyete bozukluğu altında yer alan bir anksiyete türü imiş.
Tedavisinde antidepresanlar ve terapi öneriliyor.
Bende de var aynısı, son 1 senedir dehşet arttı.
Söylediklerinizin aynısı bende de olmakla birlikte, odamdan dışardaki kalabalığa veya dış ortama çıkamama, insanlardan kaçma saklanma gibi durumlar da mevcut.
Bunlar sizde de var mı?
Ben de insanları kırmaktan korkuyorum, çok yumuşakbaşlıyım, herkese evet diyip kendimi geri plana itip insanları memnun etmeye çalışıyorum. Hayır dersem insanları kaybetme korkusu yaşayıp çevremde kimse kalmayacak diye korkuyorum.
İnsanlardan korkar hale geldim sanırım durumum ciddi.
Topluluk içinde geriliyorum.
Böyle değildim ne tetikledi bilmiyorum.
Psikiyatristten randevu alacağım, artık anksiyolitik antidepresan zanaks manaks ne varsa dayasın gitsin bana ya, bıktım bu hallerden. Olacaksam da bağımlısı olayım, böyle yaşamak zulümken ne yan etkisi ne de bağımlılık düşünülecek en son şeyi yani.
Sosyal fobi için %70-80 çözüm olduğu söyleniyo tabi uygun ilacı bulmak kaydıyla.
Ne çekiyoruz ya, dünya biz hassas kalpler için cehennem.
Çok düşünmek bizi öldürecek.

Bende öyleyim.Aman kimseyi kırmiyim aman kimse yanlış anlamasın modundaydım hep .Küçüklüğümden beri herkez çok çekingensin derdi .Bunun basit bir utangaçlık olduğu zannedilirdi.Halbuki bu bir sosyal fobiydi.Üniversite hayatı lise hayatı benim için işkence gibiydi bu hastalıktan dolayı.Insanlardan kaçardım , gerilirdim.Tenefüs olsun istemezdim.Ne fırsatlar kaçırdım bu fobiden dolayı anlatamam.Artik rahat bir insan olmak istiyorum.Insanları düşünmek istemiyorum.Çok ince ve hassas insan olmak istemiyorum artık.Kendime ve aileme zarar veriyorum psikolojikmen

Mcl89 · 21 Haziran 2022

sepulik .!.:
Sosyal fobi yaygın anksiyete bozukluğu altında yer alan bir anksiyete türü imiş.
Tedavisinde antidepresanlar ve terapi öneriliyor.
Bende de var aynısı, son 1 senedir dehşet arttı.
Söylediklerinizin aynısı bende de olmakla birlikte, odamdan dışardaki kalabalığa veya dış ortama çıkamama, insanlardan kaçma saklanma gibi durumlar da mevcut.
Bunlar sizde de var mı?
Ben de insanları kırmaktan korkuyorum, çok yumuşakbaşlıyım, herkese evet diyip kendimi geri plana itip insanları memnun etmeye çalışıyorum. Hayır dersem insanları kaybetme korkusu yaşayıp çevremde kimse kalmayacak diye korkuyorum.
İnsanlardan korkar hale geldim sanırım durumum ciddi.
Topluluk içinde geriliyorum.
Böyle değildim ne tetikledi bilmiyorum.
Psikiyatristten randevu alacağım, artık anksiyolitik antidepresan zanaks manaks ne varsa dayasın gitsin bana ya, bıktım bu hallerden. Olacaksam da bağımlısı olayım, böyle yaşamak zulümken ne yan etkisi ne de bağımlılık düşünülecek en son şeyi yani.
Sosyal fobi için %70-80 çözüm olduğu söyleniyo tabi uygun ilacı bulmak kaydıyla.
Ne çekiyoruz ya, dünya biz hassas kalpler için cehennem.
Çok düşünmek bizi öldürecek.

Ben yeni ortamlara girerken yeni insanlarla tanışırken çok geriliyorum.Bende bide küçükken ve halen şöyle bir takıntı var.Bir ortama , topluluğa tek başına girmekten çekinirim.Mutlaka yanımda bir yakın arkadaşım olucak.Mesela iş yerinde yemekanede yemek yeniyir topluca.O ortama girmemeye çalışırım.Selam vermeye , konuşmaya utanırım.Bu olayı gözümde çok büyütürüm.Sanki saçms birşey söyliyicem , sesim titreyecek gibi hissederim.Herzaman çok yakın oldugum bir insanla anca takılabilirim.Yeni ve başka insanlardan gerilirim.Bircok insan dışardan soğuk ve ciddi , yanına kimseyi yaklasrirmayan , kalın duvarlar koyan biri gibi durdugumu söyler.Halbuki oyle biri degilim.Sicakkanlı , ilgili , konuskan birisiyim normalde.İnternette şey okumuştum.Bir sosyal fobiğin karşı cinsle iliski kurmakta çok zorlandigini , hayatına birini alamakta zorlanacaklarını okumustum.Sanki herseyi yaşıyor gibiyim.Sizde böylemisiniz

Mcl89 · 21 Haziran 2022

sepulik .!.:
Sosyal fobi yaygın anksiyete bozukluğu altında yer alan bir anksiyete türü imiş.
Tedavisinde antidepresanlar ve terapi öneriliyor.
Bende de var aynısı, son 1 senedir dehşet arttı.
Söylediklerinizin aynısı bende de olmakla birlikte, odamdan dışardaki kalabalığa veya dış ortama çıkamama, insanlardan kaçma saklanma gibi durumlar da mevcut.
Bunlar sizde de var mı?
Ben de insanları kırmaktan korkuyorum, çok yumuşakbaşlıyım, herkese evet diyip kendimi geri plana itip insanları memnun etmeye çalışıyorum. Hayır dersem insanları kaybetme korkusu yaşayıp çevremde kimse kalmayacak diye korkuyorum.
İnsanlardan korkar hale geldim sanırım durumum ciddi.
Topluluk içinde geriliyorum.
Böyle değildim ne tetikledi bilmiyorum.
Psikiyatristten randevu alacağım, artık anksiyolitik antidepresan zanaks manaks ne varsa dayasın gitsin bana ya, bıktım bu hallerden. Olacaksam da bağımlısı olayım, böyle yaşamak zulümken ne yan etkisi ne de bağımlılık düşünülecek en son şeyi yani.
Sosyal fobi için %70-80 çözüm olduğu söyleniyo tabi uygun ilacı bulmak kaydıyla.
Ne çekiyoruz ya, dünya biz hassas kalpler için cehennem.
Çok düşünmek bizi öldürecek.

Çevremden gözetlediğim kadarıyla hem kendine güvenen , rahat , rahat iletişim kuran , dışa dönük insanların daha başarılı olduklarını görüyorum.Gerek meslek hayatında gerek sosyal hayatta gerek ilişki , evlilik hayatında.Dünya çekingen ve sosyal fobik bireyler için çok acımasız.Sosyal fobiyle birçok seyden geri kalıyormuşum gibi hissediyorum.Hiçkimse senin sosyal fobik olduğunu dışardan bilemez.Ne soğuk , ilgisiz bir kız diyorlar arkandan.Kurtulmak istiyorum bu durumdan artık

sepulik · 23 Haziran 2022

Pamuku .!.:
Ayy ne kadar güzel açıklamışsınız peki bişey sormak istiyorum antidepresan kullanmak özelde veya kamuda çalışma konusunda sıkıntı oluşturur mu bu konuda bilginiz var mı

Hayır niye olsun, e-devlet kaydınıza kim niye baksın, ben özelde gitmiştim psikiyatriste ondan dolayı edevlette kaydım oluşmadı, ancak yakın zamanda devletten randevu alıp yeniden gitmeyi düşünüyorum çünkü kullandığım antidepresan beni majör depresyon halinden çıkardı fakat anksiyeteme kaygılarıma ve sosyal fobime etkisi olmadı, umarım yine bana uyacak bir ilaç reçete eder hekim.
Memur olurken güvenlik soruşturması geçirirsiniz bunun içinde enabız bilgileri yoktur. Eskisi gibi de artık didik didik taranmıyo soruşturmalarda.

Bi de ayrıca bakılsa nolacak anksiyetesiz insan mı kaldı memlekette, el birliğiyle deliriyoruz bunu tedavi etmek icin ilaç kullanıyosak da kullanıyoruz sağlık için bu onlar kendilerine baksın önce kendilerini atsınlar, hastanede mi yattık, ağır ilaçlar mı kullandık yooo (ki keşke yatsam eminim daha huzurlu yaşarım orda shshs).

Kimse kanser hastasına ya da ameliyat geçirmiş ameliyatta narkotik ağrı kesici almış birisine aaa sen narkotik ağrı kesici almışsın asla memur olamazsın demiyo di mi? Saçma çünkü.
Doktor kontrolünde, hekim gözetiminde hepsi.
Kafamıza göre gidip avuç avuç antidepresan çakmıyoruz ki

Endişelenmeyin, öyle bi sıkıntı olmaz.
Ha sırf bu yüzden memurluğu engelleyecek birisi varsa da yatacak yeri yok ki engellenmez merak etmeyin.

sepulik · 23 Haziran 2022

Mcl89 .!.:
Ben yeni ortamlara girerken yeni insanlarla tanışırken çok geriliyorum.Bende bide küçükken ve halen şöyle bir takıntı var.Bir ortama , topluluğa tek başına girmekten çekinirim.Mutlaka yanımda bir yakın arkadaşım olucak.Mesela iş yerinde yemekanede yemek yeniyir topluca.O ortama girmemeye çalışırım.Selam vermeye , konuşmaya utanırım.Bu olayı gözümde çok büyütürüm.Sanki saçms birşey söyliyicem , sesim titreyecek gibi hissederim.Herzaman çok yakın oldugum bir insanla anca takılabilirim.Yeni ve başka insanlardan gerilirim.Bircok insan dışardan soğuk ve ciddi , yanına kimseyi yaklasrirmayan , kalın duvarlar koyan biri gibi durdugumu söyler.Halbuki oyle biri degilim.Sicakkanlı , ilgili , konuskan birisiyim normalde.İnternette şey okumuştum.Bir sosyal fobiğin karşı cinsle iliski kurmakta çok zorlandigini , hayatına birini alamakta zorlanacaklarını okumustum.Sanki herseyi yaşıyor gibiyim.Sizde böylemisiniz

Ayyy aynısıyım yemin ediyorum ikizimi bulmuş gibiyim. Dediklerinizin aynısı, dışardan soğuk, ilgisiz, umursamaz, selam sabah vermez diye yaftalanıyorum. Hayır böyle değilim aslında sosyal fobiğim kimseye anlatamıyorum ki.
Lisede üst seviyedeydi bu durumlar, üniversitede başka bi şehirde okumanın verdiği etkiyle baya bi toparladım durumu, girişken oldum, aştım biçok şeyi, sonra iş hayatı, son 5-6 senedir iyiydim şimdi yine geldi aynı fobik durumlar. 1-2 senedir kapana kısılmış gibiyim, özgüvenim yerlerde.

Topluluk içinde telefonla konuşmaktan imtina ederim, topluluk içine, bi ortamda insanlar toplanmışsa ve oraya ben ilk giriş yapacaksam aşırı gerilirim, insanlar yaptığım davranışı eleştirecekler sürekli düzgün hatasız davranmalıyım.
Araç kullanırken aracı park ettikten sonra hemen araçtan inemiyorum, geriliyorum fobim geliyo. İnsanlar bana bakıyo diye.
Hayır yani işim gereği bir sürü insanla ve hocayla muhatap oluyorum, iş ortamımda aşırı gerginim. Ancak biliyorum ki mesleğimde işimde yetkinim yine engel olamıyorum özgüvensizlik sarıyor bedenimi.
Hiçbir zaman istediğim girişkenlikte olamadım.

Yeni bi yer, tanımadığım bir insan mı aranacak saatlerce kıvranırım ya hata yaparsam diye erteler de ertelerim sonra o iş son dakkaya kalır ve ben gümlerim al yine kendin ettin kendin buldun diye kendimi suçlarım.
Mesela bayramda bayram kutlaması yapılacak telefonla, inanılmaz gerilirim. Bu kişiler birinci dereceden çok yakınlarım olmasına rağmen nasıl bir fobi şekilleniyo karnıma sancılar giriyor.

İkili ilişkilerimde ilk başta size dedikleri gibi ben de aynı şekilde soğuk bulunuyorum sonra kaynaştıkça sıcak, samimi, canayakın oluyorum ki normalde zaten öyleyim ama bu fobi duvar ördürüyor, yeni insanlarla hiç ilk gidip tanışan ben olmadım hep insanlar bana geldi. Bu özel ilişkilerimde de böyle oldu ama bıktım artık. Girişken olmak istiyorum. Kendi çabam artık yetmiyo.

Psikiyatriste gideceğim, mevcut antidepresanım kaygıya ve fobilere etkimiyo, terapiye de başlıcam başka türlü bu hayat yaşancak gibi değil hep bi kendini kısıtlama hep bi geri çekme. Hayattan geri kalıyoruz ama hayat çok kısa ve tek atımlık kurşun gibi tek bir şans yaşamak için başka bir hayat verilmicek.
Yolda tanıdık gördüğümde beni görmese konuşmak zorunda kalmasam diye dua ediyorum.

Bizi bizden başka kimse anlamaz. Sizi en iyi bu durumu yaşayan kişi anlar. Beni de öyle.
Aynı şeyleri yaşıyoruz. Birbirimizi biz anlarız.
Yalnız olmadığınızı bilin. Hatta ne zaman isterseniz özelden yazışabiliriz dertleşebiliriz çözüm üretebiliriz bu konuda, çünkü insanlar anlamıyo cidden çok anlayışsız bir toplum ve zamanda yaşıyoruz.
Empati yok kimsede.
Yaşadıklarımız asla yadırganacak şeyler değil. Toplumun yarısı bu halde fakat göstermiyo kimse.
Ben en kısa sürede psikiyatriste gideceğim, bulunduğum şehir iyi terapist konusunda kıt biraz, online bakacağım.
Siz psikiyatriste gittiniz mi ya da gitmeyi düşünüyo musunuz?
İstiyosanız özelden konuşabiliriz :)

sepulik · 23 Haziran 2022

Mcl89 .!.:
Çevremden gözetlediğim kadarıyla hem kendine güvenen , rahat , rahat iletişim kuran , dışa dönük insanların daha başarılı olduklarını görüyorum.Gerek meslek hayatında gerek sosyal hayatta gerek ilişki , evlilik hayatında.Dünya çekingen ve sosyal fobik bireyler için çok acımasız.Sosyal fobiyle birçok seyden geri kalıyormuşum gibi hissediyorum.Hiçkimse senin sosyal fobik olduğunu dışardan bilemez.Ne soğuk , ilgisiz bir kız diyorlar arkandan.Kurtulmak istiyorum bu durumdan artık

Evet böyle insanlar daha başarılı, bu insanlardan bilgi, fikir, zeka olarak hiçbir eksiğimiz yok aslında onlar bunu daha fazla görülebilir kılıyorlar daha fazla dikkat çekebiliyorlar bu vasıtayla haliye daha fazla el üstünde tutunuyorlar.
Mesela bilmem hiç fark ettiniz mi?
Arıza çıkaran, uyumsuz, dediği dedik olan, hakkı için ortalığı yıkan yırtık tipler daha çok önemseniyo toplumda, daha çok dinleniyor.
Tabi ki de uslüp çok önemli, saygı çerçevesinde yırtık olmak bi adım öne geçiriyo.
O saygısızlık yapanlar da ayıplanıyo, ediliyo ama en çok da onların işi görülüyo.
Kötü örneği savunmak gibi anlaşılmasın ama saygı, saygı, saygı diye tutturdukları şey toplumun insanları sindirme ve pıstırma yöntemi bence.
İnsanlar bizi sessiz sakin görüp saygıyı aşıyor biz gık demiyoruz ama biz kendimize yapılan bu saygısızlığı dile getirince, bu huyumuza alışmadıkları ve bizden beklemedikleri için “aksi, huysuz, asi ve yine ironiktir ki “saygısız” oluyoruz.
Benim başıma çok geldi.
Toplumdan dışlanma ve hor görülme pahasına bile olsa, saygısızlığa itiraz edip ses çıkardığında kafana tokmakla vuruluyo, bizim gibi daha geride kalıp sesini çıkaramayan insanlara daha ağır iniyo o tokmaklar. Niye çünkü saygılıyız, bize saygısızlık yapılabilir ama biz yapamayız.
Ne olursa olsun kendimiz olmalıyız.

Bu sosyal fobinin altında yatan bilinçaltı sanırım; toplumdan dışlanma, kabul görmeme, sevilmeme, istenmeme, kimse beni sevmezse yalnız kalırım gibi bi düşünce. İnsanların istediği gibi olmazsam, onların isteklerini yapmazsam reddedilirim diye düşünüyoruz.
Ama kendimizi kaybediyoruz farkında değiliz.
Tüketiyo bizi bu.
Biraz önce acil çözüm ve eylem planı gerek.
Artık SOS verip bi an önce kendimize dönmeliyiz.
İlaç terapi kitap ne gerekiyosa.
Biraz çaba göstermeliyiz yoksa biz mutsuzuz diye hayat bize durup da yol vermeyecek.
O yolu biz açmalıyız.

Pamuku · 23 Haziran 2022

sepulik .!.:
Hayır niye olsun, e-devlet kaydınıza kim niye baksın, ben özelde gitmiştim psikiyatriste ondan dolayı edevlette kaydım oluşmadı, ancak yakın zamanda devletten randevu alıp yeniden gitmeyi düşünüyorum çünkü kullandığım antidepresan beni majör depresyon halinden çıkardı fakat anksiyeteme kaygılarıma ve sosyal fobime etkisi olmadı, umarım yine bana uyacak bir ilaç reçete eder hekim.
Memur olurken güvenlik soruşturması geçirirsiniz bunun içinde enabız bilgileri yoktur. Eskisi gibi de artık didik didik taranmıyo soruşturmalarda.

Bi de ayrıca bakılsa nolacak anksiyetesiz insan mı kaldı memlekette, el birliğiyle deliriyoruz bunu tedavi etmek icin ilaç kullanıyosak da kullanıyoruz sağlık için bu onlar kendilerine baksın önce kendilerini atsınlar, hastanede mi yattık, ağır ilaçlar mı kullandık yooo (ki keşke yatsam eminim daha huzurlu yaşarım orda shshs).

Kimse kanser hastasına ya da ameliyat geçirmiş ameliyatta narkotik ağrı kesici almış birisine aaa sen narkotik ağrı kesici almışsın asla memur olamazsın demiyo di mi? Saçma çünkü.
Doktor kontrolünde, hekim gözetiminde hepsi.
Kafamıza göre gidip avuç avuç antidepresan çakmıyoruz ki
Endişelenmeyin, öyle bi sıkıntı olmaz.
Ha sırf bu yüzden memurluğu engelleyecek birisi varsa da yatacak yeri yok ki engellenmez merak etmeyin.

Teşekkür ederim bilginiz için benim endişelenme sebebim insanlara yardımcı olma odaklı bir alanda eğitim aldım hani kendisinin bile psikolojisi bozulmuş insanlara nasıl yardımcı olacak

gibi bir durum oluşurmu diye kafama takıldı fakat kendimle ilgili problemlerim olsada insanların sıkıntıları olduğunda mantık çerçevesinde yönlendirebiliyorum.Terzi kendi söküğünü dikemez misali

Mcl89 · 23 Haziran 2022

Kesinlikle katılıyorum.Bilgi , performans olarak hiçbir eksiğimiz yok bu insanlardan.Ama bu sosyal fobi kişinin gerekli performansı göstermesine engel olan bir durum.Bunu biz beynimizde psikolojil olarak yapıyoruz.Dediğiniz gibi kendinden taviz vermeyen , egoist , öfkeli insanlar daha saygı görüyor dinleniyor sanki.Biz o kadar hassas , duyarlı ve kimseyi aman kırmayalım incitmeyelim , yanlış anlamasınlar modunda insanlar olduğumuz halde yinede silik olusumuzdan sosyal fobik olusumuzdan , değer görmeyen , çevre edinemeyen , rahat olamayan , kaygılı , korkan olan biz oluyoruz gene.Bende asla telefonla görüşemem insanların yanında , hemen hızlıca başka bir yere kaçarım yada tekefonu açamam.Insanların konuşacaklarıma güleceklerini zannederim.Kalabalık bir topluma tek başına sonradan girmek benim için ölüm gibi birşeydir.Üniversitede hocanın beni seçmesi ve bana soru sormak istemesi sınıfta herkezin içinde yine benim için çok korkulu bir olaydı.Dışardan soğuk olmak , selam bile vermeyen biri olmak , çok ciddi olmak , odun gibi duyarsız ilgisiz biri olmak , toplumu insanları çok sevmeyen biri olmak gibi sıfatlarla düşünülüyordum.Halbuki ince , hassas , duygusal biriydim.Ben bizde biraz genetik olduğunuda düşünüyorum çünkü annem be babamda çok hakkını savunabilen , beter , dışarı dönük , tarzda insanlar deilmiş gençken.Zamanla kendilerini biraz aşabilmişler .Ama yinede benim kadar sosyal fobik değiller.Herzaman özgüvenlı , dışa dönük , toplumda rahat olabilen insanlara özenmişimdir.Ben topluma girmeye , konuşmaya utanırken çevremdekiler okadar rahatlarki , esprililer , komikler , yadırganmaktan korkmuyorlar .Arkadaşlarım hoşlandıkları karşı cinse çok rahat adım atabiliyor , iletişime geçebiliyor , ilk adımı onlar atıyor hatta.Bir arkadaşım hoandığım insana evlenme teklifi bile ederim gözük karadür der hep .Bense inanın hoşlandığım ve bana adım atmaya çalışan insana bile geri dönüş yapamadım.Duygymu ifade edemedim.Suratına bile bakmaya utanırdım.Oysa bu ne ciddi , soğuk kız diye düşunmüştür elbette.Bunlari yasamaktaki suçuk ne ? Böyle olmak beni depresyona sokuyor.Buarada saygın bir mesleğim var.Ama gerekli performansı gòsteremiyorum gibi hissediyirum.Iş , çalışma arkadaşlarımdan çekiniyorum.Isyerinde sanki istenmiyormusum , başarısızmışım gibi duygulara takıntılara takılıyorum.

Mcl89 · 23 Haziran 2022

sepulik .!.:
Hayır niye olsun, e-devlet kaydınıza kim niye baksın, ben özelde gitmiştim psikiyatriste ondan dolayı edevlette kaydım oluşmadı, ancak yakın zamanda devletten randevu alıp yeniden gitmeyi düşünüyorum çünkü kullandığım antidepresan beni majör depresyon halinden çıkardı fakat anksiyeteme kaygılarıma ve sosyal fobime etkisi olmadı, umarım yine bana uyacak bir ilaç reçete eder hekim.
Memur olurken güvenlik soruşturması geçirirsiniz bunun içinde enabız bilgileri yoktur. Eskisi gibi de artık didik didik taranmıyo soruşturmalarda.

Bi de ayrıca bakılsa nolacak anksiyetesiz insan mı kaldı memlekette, el birliğiyle deliriyoruz bunu tedavi etmek icin ilaç kullanıyosak da kullanıyoruz sağlık için bu onlar kendilerine baksın önce kendilerini atsınlar, hastanede mi yattık, ağır ilaçlar mı kullandık yooo (ki keşke yatsam eminim daha huzurlu yaşarım orda shshs).

Kimse kanser hastasına ya da ameliyat geçirmiş ameliyatta narkotik ağrı kesici almış birisine aaa sen narkotik ağrı kesici almışsın asla memur olamazsın demiyo di mi? Saçma çünkü.
Doktor kontrolünde, hekim gözetiminde hepsi.
Kafamıza göre gidip avuç avuç antidepresan çakmıyoruz ki
Endişelenmeyin, öyle bi sıkıntı olmaz.
Ha sırf bu yüzden memurluğu engelleyecek birisi varsa da yatacak yeri yok ki engellenmez merak etmeyin.

Peki baska bir ilaç kullandinızmı sosyal fobi için ? Ben ilaç kullanmak istiyorum.Ve kilo aldirirmi

Mcl89 · 23 Haziran 2022

sepulik .!.:
Ayyy aynısıyım yemin ediyorum ikizimi bulmuş gibiyim. Dediklerinizin aynısı, dışardan soğuk, ilgisiz, umursamaz, selam sabah vermez diye yaftalanıyorum. Hayır böyle değilim aslında sosyal fobiğim kimseye anlatamıyorum ki.
Lisede üst seviyedeydi bu durumlar, üniversitede başka bi şehirde okumanın verdiği etkiyle baya bi toparladım durumu, girişken oldum, aştım biçok şeyi, sonra iş hayatı, son 5-6 senedir iyiydim şimdi yine geldi aynı fobik durumlar. 1-2 senedir kapana kısılmış gibiyim, özgüvenim yerlerde.

Topluluk içinde telefonla konuşmaktan imtina ederim, topluluk içine, bi ortamda insanlar toplanmışsa ve oraya ben ilk giriş yapacaksam aşırı gerilirim, insanlar yaptığım davranışı eleştirecekler sürekli düzgün hatasız davranmalıyım.
Araç kullanırken aracı park ettikten sonra hemen araçtan inemiyorum, geriliyorum fobim geliyo. İnsanlar bana bakıyo diye.
Hayır yani işim gereği bir sürü insanla ve hocayla muhatap oluyorum, iş ortamımda aşırı gerginim. Ancak biliyorum ki mesleğimde işimde yetkinim yine engel olamıyorum özgüvensizlik sarıyor bedenimi.
Hiçbir zaman istediğim girişkenlikte olamadım.

Yeni bi yer, tanımadığım bir insan mı aranacak saatlerce kıvranırım ya hata yaparsam diye erteler de ertelerim sonra o iş son dakkaya kalır ve ben gümlerim al yine kendin ettin kendin buldun diye kendimi suçlarım.
Mesela bayramda bayram kutlaması yapılacak telefonla, inanılmaz gerilirim. Bu kişiler birinci dereceden çok yakınlarım olmasına rağmen nasıl bir fobi şekilleniyo karnıma sancılar giriyor.

İkili ilişkilerimde ilk başta size dedikleri gibi ben de aynı şekilde soğuk bulunuyorum sonra kaynaştıkça sıcak, samimi, canayakın oluyorum ki normalde zaten öyleyim ama bu fobi duvar ördürüyor, yeni insanlarla hiç ilk gidip tanışan ben olmadım hep insanlar bana geldi. Bu özel ilişkilerimde de böyle oldu ama bıktım artık. Girişken olmak istiyorum. Kendi çabam artık yetmiyo.

Psikiyatriste gideceğim, mevcut antidepresanım kaygıya ve fobilere etkimiyo, terapiye de başlıcam başka türlü bu hayat yaşancak gibi değil hep bi kendini kısıtlama hep bi geri çekme. Hayattan geri kalıyoruz ama hayat çok kısa ve tek atımlık kurşun gibi tek bir şans yaşamak için başka bir hayat verilmicek.
Yolda tanıdık gördüğümde beni görmese konuşmak zorunda kalmasam diye dua ediyorum.

Bizi bizden başka kimse anlamaz. Sizi en iyi bu durumu yaşayan kişi anlar. Beni de öyle.
Aynı şeyleri yaşıyoruz. Birbirimizi biz anlarız.
Yalnız olmadığınızı bilin. Hatta ne zaman isterseniz özelden yazışabiliriz dertleşebiliriz çözüm üretebiliriz bu konuda, çünkü insanlar anlamıyo cidden çok anlayışsız bir toplum ve zamanda yaşıyoruz.
Empati yok kimsede.
Yaşadıklarımız asla yadırganacak şeyler değil. Toplumun yarısı bu halde fakat göstermiyo kimse.
Ben en kısa sürede psikiyatriste gideceğim, bulunduğum şehir iyi terapist konusunda kıt biraz, online bakacağım.
Siz psikiyatriste gittiniz mi ya da gitmeyi düşünüyo musunuz?
İstiyosanız özelden konuşabiliriz :)

Aynı durum bendede var.Dediklerinizin birebir aynısını yaşıyorum.Buarada sosyal fobide tedavi olarak selektif serotonun reuptake inhibörleri denen depresyon ilaçları kullanılıyor.Serotonin mutluluk hormonu seviyesini arttiriyor.Mesela selektra diye bir ilaç varmış.Çok araştırdım.Bir cok insanda içe dönüklükten dışa dönüklüğe pozitif sonuçlar vermiş.Toplumda rahat olmaya başlamışlar.Psikiyatrist eşliğinde kullanılır tabi .Ben o ilaçtan kullanmak istiyorum.Tek korktuğum bazı insanlarda kilo aldırma yan etkisi yapmış.Ben bide kilo sorunlarıyla uğraşmak istemediğimden biraz korkuyorum ve özel sektörde çalışıyorum.Ailem bana kullanma ilerde bilgilerine işler iş hayatında evlilik hayatında falan sorun yaşarsin diyor.Ama bu hastalıklada yaşayamam.Böyle ömür geçmez.Hayatımın en güzel yaşları bu fobiyle gecmesini istemiyorum.İnsanlar ne der diye yaşamak istemiyorum.Dışardan fobi sesbebiyke suratsız , soğuk durmak istemiyorum.Çevreme bakıyorum.Herkez rahat , geniş , duyarsız , özgüvenli.Kendim gibi kimseyi göremiyorum.Kimse empati yapamıyor.Acaba bu kız çekingenmi , ürkekmi diye düsünemiyor ailemden başka.Dışa dönük insanlar daha tatlı , cana yakın , sempatik , iyi insan olarak algılanıyor.Bazen bakıyorum çevremde bir insan bir ortana giriyor iki günde alısıyor .Kanka oluyor , onlardan biri gibi , rahat .Benimse bir ortama alışmam uzun zaman alır.Hiç alışamadigim ortamlarda olur .Ben psikoloğa gitmek istiyorum.Ama acaba ilacsız terapiyle işe yararmı .Daha önce hiç gitmedim psikoloğa.Siz hangi antidepresanı kullandınız ve fayda görmediniz? Psikoloğa gittinizmi ? Online psikiyatrist sistemi varmı , faydası olurmu

Mcl89 · 23 Haziran 2022

Bide şunu unutmuşum benim toplumda konuşurken sesim kısılır bazen çekingenlikten.Evde esprili güleryüzlü bir kızımdır.Tanıdigım alıştığım insanların yanında mutlu rahatımdır.Ama bu aralar genel bir depresyon icindeyim sanki .Bunları düşunmekten moralim bozuk.İşimde olmasa tamamen evde bunalım gecirebilirdim.Umarım kurtuluruz bu hastalıktan.Gelişmeleri haberdar edelim birbirimize..Sormak istediginiz birsey varsa özeldende yazabilirsiniz

sepulik · 23 Haziran 2022

Pamuku .!.:
Teşekkür ederim bilginiz için benim endişelenme sebebim insanlara yardımcı olma odaklı bir alanda eğitim aldım hani kendisinin bile psikolojisi bozulmuş insanlara nasıl yardımcı olacak gibi bir durum oluşurmu diye kafama takıldı fakat kendimle ilgili problemlerim olsada insanların sıkıntıları olduğunda mantık çerçevesinde yönlendirebiliyorum.Terzi kendi söküğünü dikemez misali

Sorun zaten başkası olduğunda koşa koşa gidip kendimiz olduğunda adım bile atmamamız halbuki en önce ben diyebilsek, işte bunun için çözüm bulmak gerek, ilaçsa ilaç, terapiyse terapi, çünkü biz mutsuzuz diye hayat bize durup yol vermiyo, çözümü bizim bulmamız lazım.
Ben ilk fırsatta psikiyatriden randevu alcam çünkü kaygı ve bu fobik durumlarım üst seviyede atlatamıyorum, insan kendi kendine bi yere kadar gidebiliyo, bazen dışardan objektif üçüncü göze ihtiyaç duyuyo.

sepulik · 23 Haziran 2022

Mcl89 .!.:
Peki baska bir ilaç kullandinızmı sosyal fobi için ? Ben ilaç kullanmak istiyorum.Ve kilo aldirirmi

Ben 1 yıldır bi antidepresan kullanıyorum ancak benimki serotonin üzerine olan select..a, pro..ac vs olanlardan değil, dopamin üzerine etkiyenlerden etken madde bupropion.
Bu antidepresanın bana çok faydası oldu, ben de önyargılıydım ancak o kadar kötüydüm ki kolum kalkmıyodu bu konunun ilk başlarına yazmıştım halet-i ruhiyemi, ne bişeye odaklanabiliyorum, ne kolumu kaldırabiliyorum, kendimi çöpe atmışım da çöpten alınmayı bekliyomuşum gibi hissediyordum resmen.
Anksiyetem kaygım vs de vardı ama en başta hiçbişey yapamama ve mutsuzluk hali gitmeliydi. Randevu alıp özele gittim işte şuan halen daha kullandığım ad’yi yazdı.
1.5 ayda etki başladı.
Olumlu etkileri çok fazla oldu.
İlk etaplarda yan etki oluyo, olması normal, doktor sakın bırakma sabret iyi gelecek dedi.
İyi geldiği etkilerini de yine önceki sayfalarda anlatmıştım.
Beynim donmuştu çözüldü resmen.
Dopamin üzerineydi ya etkisi, dopamin hayatın kurtarıcısı resmen.
O kolumu kaldıramadığım halim bitti gitti.
Ancak bu ad’nin kaygı,fobi ve anksiyete üzerine etkisi yok, doktor da demişti, geri kalan kısmı terapiyle devam etceksin diye.
Terapiden fayda göremedim uymadı bana ama ad’ye devam.
Benim ad başta iştahsızlık yaptı, sonra stabil hale getirdi.
Sosyal fobim ve anksiyetem için devletten randevu almayı düşünüyorum, serotonin üzerine olanlardan yazsın diye.
Benim şuanki ad’ye ek olarak kullanılabiliyo zaten yoksa başka türlü geçeceği yok.
Şehrimde iyi psikolog sıkıntısı var, iyi terapist bulana kadar en azından ad’den fayda görmek kardır.
Eğer başlarsam kilo üzerine etkisini söylerim ama en az 6 ayda etkiler başlıyo yine sabır ve yan etkilerine dayanmalı bir süreç başlıcak, iyileşmek istiyosak bunlar ufak minik bedelcikler.

Spor yapılırsa kilo aldırmaz zannetmiyorum.
En çok korkulan kısmı bu kilo kısmı.
Yav benim o sosyal fobimi çekilebilecek seviyeye getirsin bi gidersin istersem 100 kilo olayım, şimdi zayıfım da noluyo toplum içine çıkamıyom böyle zayıflığa lanet olsun

100 kilo olayım güvenim yerine gelsin, hiç sorun değil 2 ayda veririm.
Kilo almaya meğilliyseniz sporla destekleyin.

Antidepresan - Kesin cözüm ?

Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular