- 12 Temmuz 2019
- 2
- 0
- 23
- Konu Sahibi Mutsuz mike
- #1
Biliyorum bu konu ile ilgili bir çok kişi sorun yaşamış ve yazmış. Annem beni dövmüyor, hakaret ediyor, evlenmeme engel oldu gibi nedenlerden akrabaları yüzünden vs.vs. sebeplerden ötürü sevmiyorlar. Beni annem ne dövdü ne de sevgilime karışıyor ama annem yıllardır ben daha 5-6 yaşından itibaren sürekli SEN ÇİRKİNSİN, BANA BENZEMİYORSUN, ABLAMIN KIZLARI DÜNYA GÜZELİ, ARKADAŞLARIMIN KIZLARI ÇOK GÜZEL OYSA SEN ÇOK ÇİRKİNSİN diyip durdu. Artık kendimden nefret ediyorum biliyorum güzel değilim biliyorum eğlenceli ya da sevecen değilim sıcak kanlı hiç değilim ama yeter. Bir anne (Ki hiç bir zaman seçim şansı bırakılmadan olan bir akrabalık) nasıl olurda çocuğuna daha 5-6 yaşlarından itibaren sen çirkinsin diyip aşağılar. Bir olay anlatayım..
Biz her yaz teyzemlerle toplanır ailecek tatil yaparız geçen yaz (ben 20 yaşındayım) yine toplandık teyzemler kuzenlerim herkes oturup sohbet ederken muhabbet yine dış görünüşe gelince annemin tepkisi hep aynı 'Ailenin en çirkini belli benim kızım keşke selin (ismi tamamen uydurdum teyzemin herhangi bir kızından bahsediyor) benim kızım olsaydı. Bu o kadar incitiyor ki o kadar mutsuz hissettiriyor ki.
3 yıldır konuştuğum bir erkek arkadaşım var ona kendimi layık hissetmiyorum bu kadar çirkinken nasık olurda hala benimle birlikte anlamış değilim, çocukla 3 yıldır tek bir resmimiz yok neden mi çünkü çirkinim ve görmek istemiyorum fotoğraf çekmekten nefret ediyorum ama ona bunu söyleyemiyorum istemiyorum diyip engelliyorum ısrar ederse ayrılıcağımı söylüyorum anlam veremiyor ama kabul ediyor bilmiyorum ama tamam diyor. Çok çirkinim diye dışarı çıkmak istemiyorum sürekli şapkayla dolaşıyorum ya da yüzümü asla kaldırmıyorum çünkü kötü görünüyorum çünkü annem öyle diyorsa kesin çirkinim. Kendimi öldürmek istemiyorum korkuyorum anlatamıyorum kimseye nefret ediyorum kendimden. Başlıkta annemden nefret ediyorum demişim değil mi hayır kendimden nefret ediyorum...
Biz her yaz teyzemlerle toplanır ailecek tatil yaparız geçen yaz (ben 20 yaşındayım) yine toplandık teyzemler kuzenlerim herkes oturup sohbet ederken muhabbet yine dış görünüşe gelince annemin tepkisi hep aynı 'Ailenin en çirkini belli benim kızım keşke selin (ismi tamamen uydurdum teyzemin herhangi bir kızından bahsediyor) benim kızım olsaydı. Bu o kadar incitiyor ki o kadar mutsuz hissettiriyor ki.
3 yıldır konuştuğum bir erkek arkadaşım var ona kendimi layık hissetmiyorum bu kadar çirkinken nasık olurda hala benimle birlikte anlamış değilim, çocukla 3 yıldır tek bir resmimiz yok neden mi çünkü çirkinim ve görmek istemiyorum fotoğraf çekmekten nefret ediyorum ama ona bunu söyleyemiyorum istemiyorum diyip engelliyorum ısrar ederse ayrılıcağımı söylüyorum anlam veremiyor ama kabul ediyor bilmiyorum ama tamam diyor. Çok çirkinim diye dışarı çıkmak istemiyorum sürekli şapkayla dolaşıyorum ya da yüzümü asla kaldırmıyorum çünkü kötü görünüyorum çünkü annem öyle diyorsa kesin çirkinim. Kendimi öldürmek istemiyorum korkuyorum anlatamıyorum kimseye nefret ediyorum kendimden. Başlıkta annemden nefret ediyorum demişim değil mi hayır kendimden nefret ediyorum...
