Sizce Boşanmalı mıyım?

HissikabLeLvukuu

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Mayıs 2024
6
-2
Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye :KK43:( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
 
Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye :KK43:( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Anlattıklarına göre yazıyorum, çocukta yokken boşan bence
 
Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye :KK43:( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Yazılan şeylere istinaden
Koşarak kaç, çok iyi tanımadan uyumsuz bir evlilik yapılmış. Çocuk olup sarpa sarmadan uzaklaş hayatına bak. Zor bir karar ama kalırsan bu hayatın içine mahkum devam edersin🤷🏻‍♀️
 
Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye :KK43:( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Şimdiki evliliklerin genel sorunu bu bence erkekler mantık evliliği yapıyor çalışan kadın istiyorlar sevmedikleri mantiklarina yatiklari içinde hiç bir konuda yardımcı olmuyorlar ev işlerinde vs kırmaktan da cekinmiyorlar bence aşk evliliği olsa böyle sorunlarda olmaz bugün okudum ikinci konu bu aynı şeyler hep
 
Aşk evliliği değildi diyorsunuz. Yani böylr olması normal o zaman. Bu tarz mantık evlilikleri bence evlilik değil. kurallarına göre oynan evcilik. Evlilik kural bir anneye gidilir, evlilik kural iki boş boş telefonla oynanır… bu ne ya. Ben okurken sinir oldum. Boşanırsınız boşanmazsınız orasını ben bilemem ama hayatta istediğiniz şey bu mu değil mi bunu düşünün
 
Merhaba 8 aylık evliyim eşimle internet ortamında tanıştık görüştük ve 1 sene içinde de evlendik bu bir aşk evliliği değildi onun için de benim için de yaşımız gitmeden evlenelim çabasıydı sanırım.. İlk tanıştığımız zamanlarda çok ilgili değildi sürekli telefonla uğraşırdı bunu kendisine söylediğimde evlenınce aynı eve girince öyle olmaz diyordu fakat hiçbir şey değişmedi telefondan kafasını kaldırıp pcye geçiyor ordan kalkıyor telefona bu durumu bi süre sonra bende önemsememeye başladım kendi halimde takılmaya başladım fakat sürekli beni hizmetçi gibi kullanması çayına suyuna kadar önüne getirtmesi ev işlerinde bana yardım et dememe rağmen ev işi kadın işidir deyip kestirip atması beni çok yıprattı bende çalışan bir bayanım üstelik eşimden daha zor şartlarda eve gelince pestilim çıkıyor bana yardım etmediği gibi her şeyi eleştirmesi şunu şöyle yap bunu böyle yap diye yönlendirmesi de cabası psikolojim bozuldu üstüne bide ailesi sürekli gelip gitmemizi istiyor ben yoruluyorum bi yandan işte bi yandan evde bir şeylere yetişmeye çalışıyorum sürekli dolayısyla haftada 1 kez gidiyoruz ona bile surat yapıyorlar artık cidden çok yıprandım ailemden uzaktayım anneme anlatmakta istemiyorum üzülmesin diye :KK43:( ama burda bu şehirde bu şartlarda yapamıyorum çok mutsuzum hayattan soğudum bi terfi olayım var başka şehire sizce tayin istemeliyim?? Temelli gitmeli miyim yoksa yine bulunduğum şehirde mi kalmalıyım?? Evlendikten sonra eşim doğum günümü bile unuttu ben kendimi bu kadar değersiz hissetmedim bi sevgiye muhtaç hissetmedim eşimi seviyorum ama bu şartlarda da yapamıyorum boşanmalı mıyım lütfen akıl verin
Bunları ben yasasaydim maddi gücüm varken çekmez ,bosanirdim. Yaşım geçiyor korkusuyla yapılan bir evlilik ,görev gibi. Sen belki hamile kalmak için o da çamaşır bulaşık işini halletirmek için.
Eğer boşanma konusunda kararsizsaniz lütfen korunun şimdi istediğiniz gibi çekip gidebilirsiniz, çocuk olunca dur çocuk üzülmesin diye yılların gecebilir. ( Ha çocuk varken de aslanlar gibi bosananlar var mı var takdir edilmesi ,ama daha adamı tanımadan çocuk da yapmayın.)
 
Hem ilgi göstermeyecek hem de hizmet bekleyecek adamı boğarım, sağ kalırsa da boşarım. Neymiş ev işi kadın işiymiş Allah Allah. Siz de o zaman evi de eşi de geçindirmek erkeğin görevi, ben işten çıkıcam deyin. Tek maaşa düşme korkusu sarsın biraz. Tabii çıkmayıp annenizin bulunduğu ile tayin isteyin. Sonra da bu herifi boşayın gitsin. Normalde ilk yıl evliliğe alışma süreci vs. derler ama bu adam hep aynıymış zaten, değişeceği falan da yok o yüzden. Daha fazla zaman kaybetmeyin bu öküzle bence.
 
Tek tarafli sevgi hic bir ise yaramiyor.Bir oturun dusunun omrunuzun sonuna kadar bu sekilde yasayabilecekmisiniz?yasarim diyorsaniz bosanmayin.Yasayamam diyorsaniz cocukta yokken bitirin gitsin
 
Boşanmak istemeyen ama çocuğu olan kadınlar mutlaka çocuğunu, çocuğu olmayan da ailesinin çok üzülmesini bahane ediyor.

Emin olun anneniz böyle dipte bir yaşam sürdüğünüzü bilse, değil üzülmek, kahrolur.

Ancak siz bu yaşamı hak ettiğinizi düşünüyorsanız, sizi görmeyen, sevmeyen ve saygı duymayan bu geri varlıkla evliliğinizi sürdürebilirsiniz.
 
X