İyi geceler hanımlar hemen konuya girmek istiyorum 19 aylık bir oğlum var ismine kesinlikle bakmıyor konuşması da yok baba mama gel diyor oda çok nadiir alkış cee-ee yapar erik dalı açıldığında yerinde duramaz oynar hemen dönme yada takıntılı bir hareketlerimiz yok çok şükür 1 yaşında doktora gittiğimiz de otizm olabilir ismine bakmıyor dedi o zamandan beri kafayı yiyecek gibiyim hep bi endişeli her hareketini internete yazıp araştıran bir anne oldum artık küçük bi ilçe de yaşıyoruz pek dışarı hayatımızda yok gelen gidenimizde yok öyle bi yaşıtlarıyla oynuyor ama çok kıskanıyor kıyafetlerini bile ellerine almasına izin vermiyor hemen ağlıyor kollarını uzatıp kucak istiyor oynamak istediği oyuncakları bana getiriyor beraber oynuyoruz hiç bir yer de yabancılık çekmez yabancıların kucağına gider ben odadan çıkınca ağlar benimle top oynar başkalarıyla da oynar ama onun istediği gibi oynanacak uykumuz da yememizde bir sıkıntı yok çok şükür işaret parmağını kullanmıyor. Ben saklanırım o beni bulur yada o saklanır ben onu bulurum arabalarını amacına uygun şekilde oynar bizim tek sıkıntımız ismine bakmaması ve işaret parmağını kullanmaması konuşmamasının da sebebi televizyon ve yalnızlık diye düşünüyorum o tv izleyince mutlu oluyor canı sıkılmasın diye hep izlettim hata yapmışım meğerse bu şüphe hiç bitmiyor hep bi endişeliyim kıyaslama çok yapılıyor akrabalar arasında onun için de biraz canım sıkılıyor konu hakkında bilginiz yada düşüncelerinizi öğrenebilir miyim acaba teşekkür ediyorum şimdiden
