Ne yapacağımı bilmiyorum

Kzn33

Yara bere içinde bu yollardan geçeceksin.🌸
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
22 Haziran 2023
262
735
25
25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.

Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.

Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.

Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.

Gelişmeler: iki gün boyunca hiç bir iş yapmadim. Yemek yemedim kacacagimi söyledim. Ciddiydim de. Düşünüp tasinsinlar diye. Erkek kardeşim ve annem babamı ikna etmişler. Dün Sabah annem yanıma geldi. Baban verecekmiş. İşler bitsin gelsinler tanismaya dedi. Çok sevindim. Erkek arkadaşıma da söyledim o da çok sevindi. Ama biraz önce annem babam odalarindayken konuşuyorlardı. Bende kötü bir şey ama kapıdan dinledim. Babam ben vermem dedi. Annem sen dedin kıza böyle söyle diye. Kavga ediyorlardı sessizce. Annem babamı ikna edemeyince tamam işler bitsin gelsinler tanişmaya vermicem deyip evden kovarsın dedi. Şuan işimiz gücümüz var yarım kalmasın dedi. Ben merak edip kapıdan dinlemesem vicdansizliklarını öğrenmesem saf gibi tanışma için elbise falan alicaktim hayal kurucaktım. Benimailem dediğim insanlar saf kötüler. Çok kötüler ya. İnsan evladına bunu eder mi? Daha da iyi niyetli olmaya gerek yok. Merhamet etmeyene merhamet etmiceksin.
 
Son düzenleme:
25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.

Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.

Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.

Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.
Bence babanın kafasında seni yakistirdigi veya planladığı başka damat adayı var o yüzden bu kadar sıkıntı yaratiyor. Zaten akrabalara veririz demesinden belli biraz
 
25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.

Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.

Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.

Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.
Kızım bas git o evden, baban Rapunzeldeki cadı olsa gerek tövbe yarebbim
 
25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.

Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.

Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.

Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.
Nerden akraba olunca sıkıntı olmuyor..Ailemde akraba evliliği yapan var en adi şerefsiz çıktı,kadının hayatı mahfoldu akraba olsun kan bağı kazık atmaz diyenler yüzünden...Bu arada normalde aile onaylı evlilik şart derim eekek arkadaşınızdab geçen enerji iyi gibi babanızın da düzgün bir sebebi yok
 
Bence babanın kafasında seni yakistirdigi veya planladığı başka damat adayı var o yüzden bu kadar sıkıntı yaratiyor. Zaten akrabalara veririz demesinden belli biraz
Gelen tüm talipleri reddediyorum. Haliyle sinirleniyor. Erkek arkadaşımin memleketi 6 saat uzaklıkta bize. Onun için de istemiyor. Ama kız kardeşim bize 10 saat uzaklıkta ablam 7 saat uzaklıkta. Bunu örnek verince de bu sefer farklı bir bahaneyle karşımda oluyor. Aslında nedeni evleneceğim adamı kendim seçmem. Onların zoruna gidiyor
 
Kusura bakma ama boyle deccal babayi ben tanimam. Gider evlenirim sonra gercek bir iste calisip kocamla gecinip giderim.
Bende öyle istiyorum. Evden gideceğimi de söyledim zaten.
 
Nerden akraba olunca sıkıntı olmuyor..Ailemde akraba evliliği yapan var en adi şerefsiz çıktı,kadının hayatı mahfoldu akraba olsun kan bağı kazık atmaz diyenler yüzünden...Bu arada normalde aile onaylı evlilik şart derim eekek arkadaşınızdab geçen enerji iyi gibi babanızın da düzgün bir sebebi yok
Babam evde kendi borusu ötsün istiyor. Bir tanıma fırsatı verse erkek arkadaşıma inanın kendi oğlundan daha çok sever. Ama işte tanımak dahi istemiyor.
 
Babanızın laf dinleyeceği bir büyüğü yok mu ? O kulağını çekse biraz
 
Gelen tüm talipleri reddediyorum. Haliyle sinirleniyor. Erkek arkadaşımin memleketi 6 saat uzaklıkta bize. Onun için de istemiyor. Ama kız kardeşim bize 10 saat uzaklıkta ablam 7 saat uzaklıkta. Bunu örnek verince de bu sefer farklı bir bahaneyle karşımda oluyor. Aslında nedeni evleneceğim adamı kendim seçmem. Onların zoruna gidiyor
Bu devirde görücü usulü mu kaldı şimdi herkes kendi istedigiyle evleniyor. Okul bitmiş yaş gelmiş daha neyi bekletsinler. Bence kafasında planladığı biri var yoksa bu kadar olay çıkamasi saçma. Ne kadar ciddi olduğunu göster. Evden kaç diyemem kötü olma annen baban sonuçta. Ama her türlü bir şey olsa arkanda duracaklarini sanmiyorum
 
Bu devirde görücü usulü mu kaldı şimdi herkes kendi istedigiyle evleniyor. Okul bitmiş yaş gelmiş daha neyi bekletsinler. Bence kafasında planladığı biri var yoksa bu kadar olay çıkamasi saçma. Ne kadar ciddi olduğunu göster. Evden kaç diyemem kötü olma annen baban sonuçta. Ama her türlü bir şey olsa arkanda duracaklarini sanmiyorum
Kendi de diyor zaten gelsinler seni alsınlar götürsünler. Ama benden babalık bekleme diye. Gönül rizasiyla bir şey yapmıyor. İnanın amcamın oğluna verdi kız kardeşimi. Çocuğu görmedi bile. Sırf abisinin oğlu diye verdi. Ablamı da aynı şekilde. İnsan çocuklarını sevse böyle mi yapar
 
Kendi de diyor zaten gelsinler seni alsınlar götürsünler. Ama benden babalık bekleme diye. Gönül rizasiyla bir şey yapmıyor. İnanın amcamın oğluna verdi kız kardeşimi. Çocuğu görmedi bile. Sırf abisinin oğlu diye verdi. Ablamı da aynı şekilde. İnsan çocuklarını sevse böyle mi yapar
Eski insan kafasında ilerliyormus babanız. Eğer gelsinler seni alsınlar dediyse bir umut olmuş ama lafta kalmamıştır umarım. Gelininle duvaginla çık o evden. Kaçıp gitsen gittiğin yerde de seni çok ezerler. Çocuğun ailesini tanımıyosun hele kin besleyen birileriyse daha büyük sıkıntı o yüzden o yolu tavsiye etmiyorum. Baba barışır illa ki ilerde şuan çok önyargılı. Zaten akrabaya da gitsen arkanda duracağını zannetmiyorum. Akrabada daha çok ezilirsin. Kizkardeslerin çok yakindakilerle evlenmiş kesin çoğu şeye seslerini cikaramiyolardir
 
Eski insan kafasında ilerliyormus babanız. Eğer gelsinler seni alsınlar dediyse bir umut olmuş ama lafta kalmamıştır umarım. Gelininle duvaginla çık o evden. Kaçıp gitsen gittiğin yerde de seni çok ezerler. Çocuğun ailesini tanımıyosun hele kin besleyen birileriyse daha büyük sıkıntı o yüzden o yolu tavsiye etmiyorum. Baba barışır illa ki ilerde şuan çok önyargılı. Zaten akrabaya da gitsen arkanda duracağını zannetmiyorum. Akrabada daha çok ezilirsin. Kizkardeslerin çok yakindakilerle evlenmiş kesin çoğu şeye seslerini cikaramiyolardir
Bence lafta kaldı. Çünkü insanları çağırsam onlara yer şeyler söyleyebilir, insanları üzebilir. Bende gelinliğimle duvagimla çıkmak istiyorum, babamın rızası olsun istiyorum. Ama bir buçuk senedir hiç değişmemiş hala aynı. Erkek arkadaşım da en azından babana yumuşama için şans verdik. İlerde pişman olacağimiz bir şey kalmadı diyor. Zaten çok önyargılı. Tanışmaya bir ikna olsa insanlarla bir çay içse her şey hallolucak inanıyorum. Ama babamda o potansiyeli görmüyorum.
 
Bence lafta kaldı. Çünkü insanları çağırsam onlara yer şeyler söyleyebilir, insanları üzebilir. Bende gelinliğimle duvagimla çıkmak istiyorum, babamın rızası olsun istiyorum. Ama bir buçuk senedir hiç değişmemiş hala aynı. Erkek arkadaşım da en azından babana yumuşama için şans verdik. İlerde pişman olacağimiz bir şey kalmadı diyor. Zaten çok önyargılı. Tanışmaya bir ikna olsa insanlarla bir çay içse her şey hallolucak inanıyorum. Ama babamda o potansiyeli görmüyorum.
O zaman emrivaki yapın. Geleni kovmaz heralde? Hiç olmazsa usulü yerine getirmiş olurlar. Sorup fikrini alırsanız direk reddeder. Burada annenize de çok iş düşüyor. Kocayı anne yumuşatır ikna eder ama sizinki çok pasif davranıyor. Eşinden bir kere de olsun gelmelerini talep et ki ilerde pişman olacagimiz bir şey kalmadıyi o zaman desin.
 
Yani sadece evlenme muhabbeti olsa ailenizi dinleyin vardır bir bildikleri derim de, çalışmanıza izin vermiyorlar yobaz kafalar. Akraba evliliği nedir ya gidin hayatınızı kurun. Sevdiğinizle de evlenirseniz mutlaka çalışın. Yarın bir gün sevgilinizin dediği gibi ona bir şey olsa ve ya boşansanız aileniz değil işiniz garanti olsun.
 
O zaman emrivaki yapın. Geleni kovmaz heralde? Hiç olmazsa usulü yerine getirmiş olurlar. Sorup fikrini alırsanız direk reddeder. Burada annenize de çok iş düşüyor. Kocayı anne yumuşatır ikna eder ama sizinki çok pasif davranıyor. Eşinden bir kere de olsun gelmelerini talep et ki ilerde pişman olacagimiz bir şey kalmadıyi o zaman desin.
Bilmiyorum kovabilir de. Hiç güven vermiyor tavırları.
 
X