şu an 30 yaşındayım, lise yıllarımdan beri 2. derece mvp var bende de.
ben de doktora göğsümde noktasal ağrılar olduğu için gitmiştim, öyle teşhis konmuştu. tabii tahlillerle.
çok sinirli, üzgün, stresli vs olduğum zamanlarda, aşırı efor sarfettiğimde, özellikle 4-5 kat merdiveni dinlenmeden çıktığımda (hele ki şimdi hamileyim, çalıştığım okulda sınıflara derse çıkarken merdivenleri kullanmak zorundayım her teneffüste birkaç kat, hemen çarpıntı başlıyor) illa ki durup dinlenmem, nefesimi düzene sokmam gerekiyor.
ağrı, batma hissi artık hemen hemen hiç olmuyor bende, daha çok aritmi şeklinde oluyor. çok hızlı atıyor kalbim. hatta bir keresinde köy okulunda çalışırken öyle bir atmaya başladı ki, önce sakince bekledim geçmedi, arkadaşlar müdür falan korktu yarım saat uzaklıkta ilçedeki hastaneye götürdüler hemen, acilde bi cihaza bağladılar. dr "160 atıyor nabzın" dedi. ve bu hızlı atım tam 1,5 saat sürdü hastaneye ulaşana kadar. dr. da "sahada 90 dk durmadan koşan bir futbolcu kadar enerji sarfetmişsin, çok yorulmuş vücudun" dedi. ki aslında sadece oturdum o 1,5 saat boyunca.
yani en kötü ihtimalle benim yaşadığımı yaşarsınız, o da zararsız, sadece yoruyor.
mvp ile mutlu mesut yaşıyoruz, geçinip gidiyoruz.
başlarda hakimiyeti ele geçirmek istedi ama ben pabuç bırakmadım, şimdi sözümden pek çıkmaz,
varlığını unuttum desem yeridir.
bu arada şunu da yazayım, her yıl düzenli olarak kontrole gidiyorum, ilaç da kullanmadım ve kullanmıyorum, çok şükür ilerleme falan da olmadı. aradan da nerdeyse 15 yıl geçmiş.
korkmayın, en kötü hastalığımız bu olsun