Davranış Bozuklukları Etkinlik yapmayan kızım

Şu an 3 yaş 3 aylık. Oldum olası hiçbir etkinlikliği, kendisine hazırladığım şeyleri yapmadı. Her denememin sonucu sinirlenmemek için kalkıp gitmemle bitiyor. Hamur yapalım diyorum , 5 dk oynuyor sonra parçalayıp fırlatmaya başlıyor. Böyle yapmıyoruz , bak hamurumuz kötü oldu, çöpe atarız falan diyorum, umrunda değil. Vermiyorum sonra hamur ,sen heryerde atıyorsun diye kusana kadar ağlıyor. Yine vermiyorum. Kağıt hazırlıyorum yırtıyor , çubuk hazırlıyorum, kırıyor. Yaptığım yada kendinin yaptığı herşeyi parçalıyor. Bir milyon kere anlattım, sürekli güzel güzel konuştum, olmuyor. Yakın zamanda kreşe başlayacak ve ben çok endişeliyim bu konuda. Arkadaşlarımıza gittiğimizde bakıyorum,kızımdan küçükler boyama yapıyor, küçük topları renklerine göre kutulara atıyor falan benim ki kalemi kırmaya çalışıyor Eşim sürekli eline vur ,yapıştır iki tane falan diyor ama sadece daha kötü olacağını düşünüyorum. Gerçekten bezdim , nasıl alıştırabilirim bu çocuğu?

Onu anlayarak...
Onun hiç bişey hakkında fikri olmadığını düşünün. Hamur kalem oynamak vs ve illa da sizin kavramlarınıza göre de yapmak zorunda değil. Adı üstünde etkinlik, oyun o nasıl keyif alıyosa inatlaşmayın hele eşinizin dediklerini asla ama asla yapmayın eşinizin tutumu hiç sağlıklı değil. Okulda kuralları öğrenecek zaten biraz daha sabırlı olmalısınız. O bir çocuk ve henüz sadece 3,5 yaşında. Biraz sakin

Bence önce eşinizi eğitin.

Tinkerbelso .!.:

Onu anlayarak...
Onun hiç bişey hakkında fikri olmadığını düşünün. Hamur kalem oynamak vs ve illa da sizin kavramlarınıza göre de yapmak zorunda değil. Adı üstünde etkinlik, oyun o nasıl keyif alıyosa inatlaşmayın hele eşinizin dediklerini asla ama asla yapmayın eşinizin tutumu hiç sağlıklı değil. Okulda kuralları öğrenecek zaten biraz daha sabırlı olmalısınız. O bir çocuk ve henüz sadece 3,5 yaşında. Biraz sakin

Genişletmek için tıkla...

Sıkıntı oynamıyor oluşu sadece zarar veriyor. Başkalarının oyuncaklarına da aynı şekilde. Hani benim dediğimi yapmasın tamam, ne bileyim şekillerin içini boyamasın ama kağıdı yırtıyor,kalemi kırıyor ve bilerek yapıyor bunu. Eşim zaten hiiiiiç ilgilenmiyor. Evden çalıştığı için bütün sinir stres herşeyiyle evde. Benim sıkıntım şu zarar verişi engelleyememek

Shusui .!.:

Sıkıntı oynamıyor oluşu sadece zarar veriyor. Başkalarının oyuncaklarına da aynı şekilde. Hani benim dediğimi yapmasın tamam, ne bileyim şekillerin içini boyamasın ama kağıdı yırtıyor,kalemi kırıyor ve bilerek yapıyor bunu. Eşim zaten hiiiiiç ilgilenmiyor. Evden çalıştığı için bütün sinir stres herşeyiyle evde. Benim sıkıntım şu zarar verişi engelleyememek

Genişletmek için tıkla...

Evde sıkıntı stres var, ilgilenmeyen bir baba var , sürekli küçücük çocuğu yapmak istemediği şeylere zorlayan bir anne var. Ve acaba kız neden sinirleniyor , eşyalara zarar veriyor, kalemleri kırıyor ?? Çocuğunuz küçük olabilir ama inanın evdeki gerginliği , stresi ve ilgisizliği anlayacak yaşta , bu yaptıkları aslında bu durumları ne kadar net anladığını gösterir. Kızınız nasıl olsa boyama yapmayı , okumayı yazmayı bir gün öğrenecek buna şüphe yok ama evde oluşan stresli ortam ve babasının ilgisizliği , sizin çok fazla sıkıştırmaniz çocuğunuzun eğitim hayatını kötü etkiler.

Shusui .!.:

Sıkıntı oynamıyor oluşu sadece zarar veriyor. Başkalarının oyuncaklarına da aynı şekilde. Hani benim dediğimi yapmasın tamam, ne bileyim şekillerin içini boyamasın ama kağıdı yırtıyor,kalemi kırıyor ve bilerek yapıyor bunu. Eşim zaten hiiiiiç ilgilenmiyor. Evden çalıştığı için bütün sinir stres herşeyiyle evde. Benim sıkıntım şu zarar verişi engelleyememek

Genişletmek için tıkla...

Bilerek mi bunu inanarak mı söylediniz 3.5 yaşında bi çocuktan bahsediyorsunuz yetişkin değil lütfen onlar çocuk nası bilerek yapsınlar bakın kızım 3.5 yaşında ve şu an 1 aylık kardeşi var uyuyunca sessiz olmasını defalarca söylememe ramen hiç dikkate almıyo bas bas bağırıyo vs sizin kafanıza göre inadına yapıyo ama bence o da bi çocuk dediklerimi anlamıyo inanın şu an ama sakin olmamız doğruları davranışlarımızla göstermemiz lazım. Onlar bizim aynamız. Siz rol model olacaksınız

Yapmak zorunda degil
Instagrama biraz az girin

diladuru .!.:

Yapmak zorunda degil
Instagrama biraz az girin

Genişletmek için tıkla...

Evet orada çok uğraşıyorlar .. etkinlik yapmak Evet güzel birsey ama olmazsa olmaz birsey değil bence. Benim oğlumda en fazla 10 dakika ilgileniyor topluyorum kaldiriyorum. Yapmak zorunda değiller cidden cimden topraktan çamurdan sudan güzel etkinlik yok bana göre

diladuru .!.:

Yapmak zorunda degil
Instagrama biraz az girin

Genişletmek için tıkla...

Sizde önyargıyı bıraksanız çok enfes olacak çünkü Instagramım yok benim Çevremizde herkes yapıyor, sitemizde okul öncesi öğretmeni de var ve motor becerileri için tavsiye etti ayrıca yazdığım gibi kreşe başlayacak derdim bu. Yapmak zorunda olacak yakında zamanda benim derdim alışsın.

Shusui .!.:

Sizde önyargıyı bıraksanız çok enfes olacak çünkü Instagramım yok benim Çevremizde herkes yapıyor, sitemizde okul öncesi öğretmeni de var ve motor becerileri için tavsiye etti ayrıca yazdığım gibi kreşe başlayacak derdim bu. Yapmak zorunda olacak yakında zamanda benim derdim alışsın.

Genişletmek için tıkla...

Kreste yapar siz zorlamayin kizinizi

etkinlik mecbur değil rahat olun, ilk çocuk galiba. Ben de çocuğuma küçükken geometrik şekilleri deliklerden attırtmaya çalışırdım, yapamazdı bir türlü. 6-10 ay geçti kendi kendine yapmaya başladı. Her şeyi zamanla öğrenecek endişelenmeyin

3 yaşındaki bir çocuğun dikkat süresi zaten o kadardır. Sürekli sizin yaptığınız etkinliklere değilde birde onun oyun kurmasını bekleyin isteyin. İlla etkinlik hazırlamak/yapmak zorundada değilsiniz ki. Beraber bir kek yapmak bile bir etkinlik aslında. Endişe etmeyin ayrıca okula gittiğinde gayet güzel yapacak hepsini ama okulda bile sürekli etkinlik yapılmıyor. Biraz günü akışına bırakın.

Shusui .!.:

Şu an 3 yaş 3 aylık. Oldum olası hiçbir etkinlikliği, kendisine hazırladığım şeyleri yapmadı. Her denememin sonucu sinirlenmemek için kalkıp gitmemle bitiyor. Hamur yapalım diyorum , 5 dk oynuyor sonra parçalayıp fırlatmaya başlıyor. Böyle yapmıyoruz , bak hamurumuz kötü oldu, çöpe atarız falan diyorum, umrunda değil. Vermiyorum sonra hamur ,sen heryerde atıyorsun diye kusana kadar ağlıyor. Yine vermiyorum. Kağıt hazırlıyorum yırtıyor , çubuk hazırlıyorum, kırıyor. Yaptığım yada kendinin yaptığı herşeyi parçalıyor. Bir milyon kere anlattım, sürekli güzel güzel konuştum, olmuyor. Yakın zamanda kreşe başlayacak ve ben çok endişeliyim bu konuda. Arkadaşlarımıza gittiğimizde bakıyorum,kızımdan küçükler boyama yapıyor, küçük topları renklerine göre kutulara atıyor falan benim ki kalemi kırmaya çalışıyor Eşim sürekli eline vur ,yapıştır iki tane falan diyor ama sadece daha kötü olacağını düşünüyorum. Gerçekten bezdim , nasıl alıştırabilirim bu çocuğu?

Genişletmek için tıkla...

Yapistir iki tane mi?? Ve bunu boyle rahat yaziyorsunuz?
Yapistir iki tane diyor esim ne demek ya? Cocuk etkinlik yapmiyor diye yapistir iki tane? Gercekten korkuncsunuz, henuz dunyayi yeni tanimaya baslayan bir cocuga, bir kac senede sabriniz bu noktaya geliyorsa, neden cocuk yapiyorsunuz? Kocanizin stres topu degil o cocuk. Umarim ailede sahip cikan, yapistirmasina musade etmeyen, yada bu cumlelerinizi duydugunda dahi ofkelenip, cocugu koruyabilecek birileri vardir. Ya gidin siz tedavi olun, yada kocaniz gitsin kendine yapistirsin. Gercekten KORKUNCSUNUZ

O nasıl baba ya?
Eline vurunca çocuk kendi kendine oynamaya mı baslayacak? Seni çok severim ama kocana gerçekten uyuz oldum, keşke güzel yavrun böyle bir adama baba demeseydi. Allah şimdiden sabır versin ona, zor bir hayatı olacak...

Konu temmuzdan kalma ama belki hala günceldir.
Bence esas sorun şu cümlede;

Shusui .!.:

Her denememin sonucu sinirlenmemek için kalkıp gitmemle bitiyor.

Genişletmek için tıkla...

Oyun eğlenmek için oynanir,aktiviteler keyifli zaman geçirmek için yapılır . Ama sizin hikayede sanki ilkokul öğrencisiymis de ödevini son ana bırakmış, gece yetiştirmeye çalışıyormuş gibi bir stres var.
Anne oyun oynatmaya çalışıyor ama gözünü deviriyor, ofluyor, bunaliyor (çocuklar anlar) ,yeri geliyor kızıyor. Yani kanıyla canıyla orada 'su an sıkılıyorum' mesajı veriyor.
Böyle bir anne ve zerre ilgilenmeyen bir babanin yetistirdgi çocuk etkinlik masasında nasıl keyifli zaman geçirir ki?
Yirtma yavrun, kesme, bükme kızım, ,onları karıştırma,boyaları bozma...
İyi de neden??? Sergiye mi cikaracaksiniz eserlerini, çocuk karıştırmak istiyorsa karıştırsin. Karalamak istiyorsa karalasin.
Bence önce siz keyif almaya çalışın, zamanı keyifli hale getirmeye calisin.
Çocuk kendini ödev masasında hissetmesin, aktiviteleri öylesine değil güzel zaman geçirmek için yapsın
Mesela (aylardan kış ama benim bulunduğum şehir hala sonbahar gibi, belki siz de öyledir) sonbahar ile ilgili bir kitap okuyun, kitaptan sonra iki sepet alip mahalleye, parka çıkın, yaprak avcılığı yapin. Kitap da yanınızda olsun, kitaptakine benzer yapraklar bulmaya çalışın. Siz oyunu kurun, sonra geçin bir banka oturun,zaten çocuk kendi kendine o sepeti dolduracaktir.
Eve gelince 'hadi babaya hediye hazirlayalim' deyin (baba da baba ya,neyse) , suluboyayla istediği gibi boyasın yaprağı,sonra üstüne kağıdı yapıştırın, biraz bekleyip çekip yaprak baskısı yapın.
Birini siz gosterin, diğerlerinde yardımcı olun sadece. Tüm yapraklar bitene kadar yapın.
Sonra simli kalemle kalp faaln çizsin. Ya da baba yazsin. Benim yeğenim o yaslardayken resmin üstüne anne-baba yazdirmak için şey yapıyordum. Ben yanda musvette kağıda / ciziyordum ,o resmine çiziyordu sonra \ ciziyordum,aradan çizgi falan, A oluyordu. Yani o yaş grubunun yapamayacağı bir şey değil .
Bence çocuğunuza bu ya da buna benzer oyunlar kursaniz yaprakları yırtmadan kendi başına zaman geçirebilir. Haa, diyelim ki yırttı, attı. Bir süre sonra tekrar etkinliğin başına geçtiği zaman yerdekileri toplayıp arkasına uhu sürüp kırdığı yaprakları da öyle yapıştırabilirsiniz.
Bir deneyin bakalım, bu şekilde oyunlar kurmayı. Bence sorun çocukta değil, tamamen sizde.
Siz degisirseniz tabii ki çocuğunuz da değişecektir

yenGEnC .!.:

O nasıl baba ya?
Eline vurunca çocuk kendi kendine oynamaya mı baslayacak? Seni çok severim ama kocana gerçekten uyuz oldum, keşke güzel yavrun böyle bir adama baba demeseydi. Allah şimdiden sabır versin ona, zor bir hayatı olacak...

Konu temmuzdan kalma ama belki hala günceldir.
Bence esas sorun şu cümlede;

Oyun eğlenmek için oynanir,aktiviteler keyifli zaman geçirmek için yapılır . Ama sizin hikayede sanki ilkokul öğrencisiymis de ödevini son ana bırakmış, gece yetiştirmeye çalışıyormuş gibi bir stres var.
Anne oyun oynatmaya çalışıyor ama gözünü deviriyor, ofluyor, bunaliyor (çocuklar anlar) ,yeri geliyor kızıyor. Yani kanıyla canıyla orada 'su an sıkılıyorum' mesajı veriyor.
Böyle bir anne ve zerre ilgilenmeyen bir babanin yetistirdgi çocuk etkinlik masasında nasıl keyifli zaman geçirir ki?
Yirtma yavrun, kesme, bükme kızım, ,onları karıştırma,boyaları bozma...
İyi de neden??? Sergiye mi cikaracaksiniz eserlerini, çocuk karıştırmak istiyorsa karıştırsin. Karalamak istiyorsa karalasin.
Bence önce siz keyif almaya çalışın, zamanı keyifli hale getirmeye calisin.
Çocuk kendini ödev masasında hissetmesin, aktiviteleri öylesine değil güzel zaman geçirmek için yapsın
Mesela (aylardan kış ama benim bulunduğum şehir hala sonbahar gibi, belki siz de öyledir) sonbahar ile ilgili bir kitap okuyun, kitaptan sonra iki sepet alip mahalleye, parka çıkın, yaprak avcılığı yapin. Kitap da yanınızda olsun, kitaptakine benzer yapraklar bulmaya çalışın. Siz oyunu kurun, sonra geçin bir banka oturun,zaten çocuk kendi kendine o sepeti dolduracaktir.
Eve gelince 'hadi babaya hediye hazirlayalim' deyin (baba da baba ya,neyse) , suluboyayla istediği gibi boyasın yaprağı,sonra üstüne kağıdı yapıştırın, biraz bekleyip çekip yaprak baskısı yapın.
Birini siz gosterin, diğerlerinde yardımcı olun sadece. Tüm yapraklar bitene kadar yapın.
Sonra simli kalemle kalp faaln çizsin. Ya da baba yazsin. Benim yeğenim o yaslardayken resmin üstüne anne-baba yazdirmak için şey yapıyordum. Ben yanda musvette kağıda / ciziyordum ,o resmine çiziyordu sonra \ ciziyordum,aradan çizgi falan, A oluyordu. Yani o yaş grubunun yapamayacağı bir şey değil .
Bence çocuğunuza bu ya da buna benzer oyunlar kursaniz yaprakları yırtmadan kendi başına zaman geçirebilir. Haa, diyelim ki yırttı, attı. Bir süre sonra tekrar etkinliğin başına geçtiği zaman yerdekileri toplayıp arkasına uhu sürüp kırdığı yaprakları da öyle yapıştırabilirsiniz.
Bir deneyin bakalım, bu şekilde oyunlar kurmayı. Bence sorun çocukta değil, tamamen sizde.
Siz degisirseniz tabii ki çocuğunuz da değişecektir

Genişletmek için tıkla...

Başladı kreşe ,3 aydır gidiyor. Gerçekten ciddi problem oldu. Daha geçen cumartesi görüştüm öğretmenlerle yapmak istemiyor diyorlar. Boyama yapmak istemiyor, kesip yapıştırma bir tane yapıyor bırakıyor. Pedagog ile görüştük bir kaç seans , herhangi bir tanısı yok sadece olayı çabuk kavrıyor sıkılıyor dedi. Yani yapıştırma yapmayı mesela gereksiz buluyor. Tüm çocuklar mutlu mutlu pamukla kutup ayısı yapıyor benimki öğretmeni bıçaklayacakmış gibi bakıyor Derdi koşsun, yarışsın, hoplasın zıplasın. Biz spora yönlendirmeyi planlıyoruz. Eve küçük basketbol potası aldım, şu yapışmalı masa tenisi gibi şeylerden aldım, plaj topu falan filan. Sürekli bir spor aktivitesi içindeyiz. Çok mutlu o tarz şeyler yaparken. Parkta oynuyor, çocuk oyun alanında oynuyor, akülü araba sürüyor, evde basketbol voleybol oynuyor ve mutlu hayatında.

Dediğin gibi sorun bizdeydi, olmak istemediği bir insan yapmaya çalıştık onu. Sıkıntı yaşadık mı evet, hala yaşıyoruz ama hem kızım hem öğretmenler orta yolu buluyorlar. Bu çocuk sportif olacak ,belli, kabul ettik , ona göre davranıyoruz artık. Eğitimini de ona göre planlayacağım. Belki de başarılı bir atlet, sporcu falan olacak ,ben çocuğa zorla sulu boya yaptırmaya çalışıyorum

Eşim konusuna hiç girmeyeceğim bacım. O bdv konusu Ama bütün düşüncelerine katılıp ,ağzına sağlık diyeceğim Tek anlamadığım bütün çocukluğu boyunca ezilmiş, bastırılmış, dayak yemiş bir insan kendi çocuğuna nasıl benzer davranmaya çalışıyor, bunu aklım almıyor.

Çocuğa vurarak oyun mu öğretilir ya iyice şaşırdınız .
Çocuk ağlayınca patlat oynamayinca uyumayinca patlat oh ne güzel .
Çocuk iyice içine kapansın sizden korkarak yaşasın