Dün konu açmıştım.Amirim beni yok sayıyor demiştim ve bugün ilk kez ciddi ciddi tartıştık. Lütfen bişeyler deyin yoksa asaletim yanacak bu adam yüzünden... Aday memurum hala çünkü 
Perşembe günü arayıp, pazartesi ve salı çocukların okulu için öğleden sonra izin istedim. Pazartesi olur ama Salı zorlar demişti ben de sabah kızımı okula bırakıp işe döneceğimi, öğleden sonra çıkacağımı söyleyecektim ki lafı ağzıma tıkadı tamam tamam tamam diyerek. Doğru düzgün dinlemedi bile... Ssonra ben uygun olmadığını düşünerek,uygun değilseniz sonra ariyim dedim,yo uygunum dedi. Tekrar ettim sabah geleceğimi işleri ayarladıktan sonra öğlen çıkacağımı,uğrayıp gideceksen sıkıntı yok dedi. Tabi o arada tamam tamam tamam diyerek lafımı bölüyordu ve bugün yaşayacağımı hissetmiştim zaten,kesin inkar edecek demiştim içimden... Haa Cuma günü de oğlumun uyum eğitimi vardı diye 1 saat izin alıp,geri döndüm. Bu arada şunu söyliyim,keyfi izin almam,2 çocuğumla yabancı bi yerde annemle yaşıyorum,eşimle tayin dolayısıyla ayrıyız,bu nedenle herşeye ben koşturuyorum. Bugüne gelelim.Bugün de öğleden sonra çıktım 2 saat önce aradı yayın yok sen nerdesin,hani 1 saatlik gidip gelecektin diye sordu ki,üslubu çok çirkindi. Ben de Perşembe günü beni iyice dinlememiş oalbilirsiniz dedim,ben size aynen şöyle şöyle söyledim siz de böyle söylediniz dedim,yalan söylemiyorum size dedim. Onun 1 saat dedği Cuma günki izin içindi. Biraz sert çıktım ama artık dayanacak gücüm kalmadı. Benimle böyle konuşarak üste çıkmaya çalışma dedi. Kendimi ifade etmeme izin vermediniz ki,tamam tamam diyerek geçiştrdiniz dedim. Neyse kapattıktan sonra uzaktan pc aracılığyla hallettim ben.. Sanki yayının gitmesine sebep benim yaa... Aradım,kontrol eder misiniz diye,ben şimdi bakıyorum diye çat yüzüme kapattı. 2 dk sonra aradı,anahtarlarım nerde dedi,haberim yok dedim,nasıl haberin yok dyor bana... Anahtarlarının bekçisiyim sanki.. Haberim yok çünkü ben kendi anahtarlarımı kullanıyorum dedim,peki tamam dedi bu kez ben kapattım hiçbir şey demeden... Arada saygı bırakmadı ki attığım onca adıma rağmen... Dediğini inkar ediyor ve bunu hep yapıyor. Ses kayıt cihazıyla mı dolaşayım napiyim bilmiyorum. Ben bunu 1 sene önce anladığımda hep mesaj attım bi iş olduğunda,bu da sorun oldu,telefonla ara diye. İyi de inkar ediyorsun,bunu yap dediği bişeyi yaptığımda ve sıkıntı çıktığında ben sana yapma dedim diyor. Tas tarak bana patlıyor sonra... İspat da edemiyorum. İş,çocuklar,okul,yabancı ve sevmedğimiz bir şehir,benim eşimden,çocuklarımın babasından uzaklığı,anksiyete panik atak rahatsızlığım da var,tetikliyor tabi.... Çok yalnızım. Bu şekilde davranmaya devam mı edeyim sizce? Sustukça tepeme biniyor. Bağıra çağıra kavga etmek,zehrimi kusmak istiyorum artık.
Perşembe günü arayıp, pazartesi ve salı çocukların okulu için öğleden sonra izin istedim. Pazartesi olur ama Salı zorlar demişti ben de sabah kızımı okula bırakıp işe döneceğimi, öğleden sonra çıkacağımı söyleyecektim ki lafı ağzıma tıkadı tamam tamam tamam diyerek. Doğru düzgün dinlemedi bile... Ssonra ben uygun olmadığını düşünerek,uygun değilseniz sonra ariyim dedim,yo uygunum dedi. Tekrar ettim sabah geleceğimi işleri ayarladıktan sonra öğlen çıkacağımı,uğrayıp gideceksen sıkıntı yok dedi. Tabi o arada tamam tamam tamam diyerek lafımı bölüyordu ve bugün yaşayacağımı hissetmiştim zaten,kesin inkar edecek demiştim içimden... Haa Cuma günü de oğlumun uyum eğitimi vardı diye 1 saat izin alıp,geri döndüm. Bu arada şunu söyliyim,keyfi izin almam,2 çocuğumla yabancı bi yerde annemle yaşıyorum,eşimle tayin dolayısıyla ayrıyız,bu nedenle herşeye ben koşturuyorum. Bugüne gelelim.Bugün de öğleden sonra çıktım 2 saat önce aradı yayın yok sen nerdesin,hani 1 saatlik gidip gelecektin diye sordu ki,üslubu çok çirkindi. Ben de Perşembe günü beni iyice dinlememiş oalbilirsiniz dedim,ben size aynen şöyle şöyle söyledim siz de böyle söylediniz dedim,yalan söylemiyorum size dedim. Onun 1 saat dedği Cuma günki izin içindi. Biraz sert çıktım ama artık dayanacak gücüm kalmadı. Benimle böyle konuşarak üste çıkmaya çalışma dedi. Kendimi ifade etmeme izin vermediniz ki,tamam tamam diyerek geçiştrdiniz dedim. Neyse kapattıktan sonra uzaktan pc aracılığyla hallettim ben.. Sanki yayının gitmesine sebep benim yaa... Aradım,kontrol eder misiniz diye,ben şimdi bakıyorum diye çat yüzüme kapattı. 2 dk sonra aradı,anahtarlarım nerde dedi,haberim yok dedim,nasıl haberin yok dyor bana... Anahtarlarının bekçisiyim sanki.. Haberim yok çünkü ben kendi anahtarlarımı kullanıyorum dedim,peki tamam dedi bu kez ben kapattım hiçbir şey demeden... Arada saygı bırakmadı ki attığım onca adıma rağmen... Dediğini inkar ediyor ve bunu hep yapıyor. Ses kayıt cihazıyla mı dolaşayım napiyim bilmiyorum. Ben bunu 1 sene önce anladığımda hep mesaj attım bi iş olduğunda,bu da sorun oldu,telefonla ara diye. İyi de inkar ediyorsun,bunu yap dediği bişeyi yaptığımda ve sıkıntı çıktığında ben sana yapma dedim diyor. Tas tarak bana patlıyor sonra... İspat da edemiyorum. İş,çocuklar,okul,yabancı ve sevmedğimiz bir şehir,benim eşimden,çocuklarımın babasından uzaklığı,anksiyete panik atak rahatsızlığım da var,tetikliyor tabi.... Çok yalnızım. Bu şekilde davranmaya devam mı edeyim sizce? Sustukça tepeme biniyor. Bağıra çağıra kavga etmek,zehrimi kusmak istiyorum artık. 
