- 6 Şubat 2014
- 27
- 19
- Konu Sahibi puantiyelicorap
- #1
Hepinize merhaba kızlar. Estetik ameliyat olalı 2 hafta oluyor ve çok şükür başarılı bir operasyon geçirdim. Uzun süredir siteye girmiyordum foruma şöyle bir göz atmak istedim. Türlü felaket senaryoları okudum ve gerçekten içim titredi. Konuyu açma amacım burun estetiği düşünen arkadaşlara bir nebze yardımcı olabilmek.
Burun estetiği benim 7-8 yıldır düşündüğüm bir şeydi. Nefes problemim yoktu fakat şekli itibariyle psikolojik olarak beni ciddi anlamda etkiliyordu. Fazlaca takıntı yapmıştım. İnsanların yanında özellikle yan profilden durmak istemiyordum. Gülerken ucu çok genişlediği için elimle kapatıyordum vs. Hatta ergenlik dönemlerimde burnum çirkin diye oturup ağladığımı biliyorum. Herneyse ameliyata hiç cesaret edemiyordum ve zaten çalışmaya başlamadığım için param da yoktu. Sonrasında çalışıp para kazanmaya başladım böylelikle ameliyat konusu daha çok aklıma düşmeye başladı. Cesaret hiç bir zaman tam olarak toplayamadım onu söyleyeyim.
Bir kaç tane tane doktorla görüştüm. Muayene randevusu için ararken bile titriyordum. En son Dr. Bülent Koç ile görüşmeye gittim ve ona ameliyat olmaya karar verdim. Bana göre her doktorun bir burun yapma tarzı var. Bundan kastım şu; kimisi ucunu biraz daha sivri yapıyor, kimisi daha yuvarlak yapıyor, kimisi daha kavisli yapıyor, kimisi daha kalkık vs... Öncelikle sizin kafanızda canlandırdığınız burun ile doktorun yaptığı burunların benzer olması lazım. Yani eski yaptığı burunlar içinize sinmeli. Benim Bülent Bey'de karar kılmamın en büyük sebebi buydu. Kafamdaki şekli anlayacağını düşündüm. Onun yanında tabii ki doktorun verdiği güven çok çok önemli neticede canınızı emanet ediyorsunuz.
Ameliyat günü yaklaşık 3 saat öncesinden hastaneye gittim. Kan tahlillerim yapıldı. Ameliyat saatinin gelmesini beklemeye başladım. O sırada çok gergin olacağımı düşünmüştüm fakat hiç öyle olmadı. Sakinleştirici vermiş olduklarını tahmin ediyorum, çok rahattım. Hemşire gelip ameliyathaneye gidiyoruz dediğinde olayı algıladım diyebilirim, biraz gözümden yaşlar akmaya başladı. Sonrası narkoz ve hiçbir şey hatırlamıyorum tabii ki :)
Gözümü açtığımda bi sesin ameliyat bitti dediğini hatırlıyorum ve ilk söylediğim şeyin "Bir sorun yok di mi?" olduğunu hatırlıyorum. Her şeyin yolunda olduğunu söylediler ve o anki rahatlamamı size anlatamam. Yıllarca hayalini kurduğum şey bitmişti. Odama geri getirildim ve yavaş yavaş narkozun etkisinden çıkıyordum. Tampon kullanılmadı ve odama geldiğimde burnumdan gayet iyi nefes alıyordum bu beni daha da rahatlattı. Ağrım sızım çok şükür hiç olmadı. 1 gün hastanede kalıp ertesi gün evime geldim.
Morarmaları ve şişlikleri soracak olursanız ilk 2 gün hiç bir şekilde şişlik, morluk vs. yoktu. 3. gün uyandığımda kızarıklık ve şişlik oluşmuştu. Doktorum öncesinde beni 3. gün konusunda uyardığı için panik yapmadım. Dediği gibi de 4. ve 5. gün çok çok azaldı zaten.
1 hafta sonrasında alçım alındı. 1 hafta daha duracak olan bi bant takıldı. Alçıdan ilk çıktığında burnum kalıp gibi görünmüştü gözüme ve ucu kalkıktı çok endişelendim. Şimdi bantlarım çıktı. Alçıdan ilk çıktığındaki gibi beni korkutan o kalıp ve kalkık görüntüsü hiç yok. Şişliklerim biraz devam ediyor ki bu çok normal.
Fotoğraf paylaşımı yapmak istemiyorum, anlayışla karşılarsınız umarım. Sadece istediğim gibi bir burnumun olduğunu söyleyebilirim.
Velhasıl doğru bir doktor seçip, kafanızdaki görüntüyü tam olarak anlatmalısınız. Karşı taraftan aldığınız güven doğrultusunda daha kolay karar verebiliyorsunuz zaten. Korkmakta çok haklısınız sonuçta ameliyat ama çok istiyorsanız yaptırın derim kızlar. Umarım yardımcı olabilmişimdir. Bol şans diliyorum :)
Burun estetiği benim 7-8 yıldır düşündüğüm bir şeydi. Nefes problemim yoktu fakat şekli itibariyle psikolojik olarak beni ciddi anlamda etkiliyordu. Fazlaca takıntı yapmıştım. İnsanların yanında özellikle yan profilden durmak istemiyordum. Gülerken ucu çok genişlediği için elimle kapatıyordum vs. Hatta ergenlik dönemlerimde burnum çirkin diye oturup ağladığımı biliyorum. Herneyse ameliyata hiç cesaret edemiyordum ve zaten çalışmaya başlamadığım için param da yoktu. Sonrasında çalışıp para kazanmaya başladım böylelikle ameliyat konusu daha çok aklıma düşmeye başladı. Cesaret hiç bir zaman tam olarak toplayamadım onu söyleyeyim.
Bir kaç tane tane doktorla görüştüm. Muayene randevusu için ararken bile titriyordum. En son Dr. Bülent Koç ile görüşmeye gittim ve ona ameliyat olmaya karar verdim. Bana göre her doktorun bir burun yapma tarzı var. Bundan kastım şu; kimisi ucunu biraz daha sivri yapıyor, kimisi daha yuvarlak yapıyor, kimisi daha kavisli yapıyor, kimisi daha kalkık vs... Öncelikle sizin kafanızda canlandırdığınız burun ile doktorun yaptığı burunların benzer olması lazım. Yani eski yaptığı burunlar içinize sinmeli. Benim Bülent Bey'de karar kılmamın en büyük sebebi buydu. Kafamdaki şekli anlayacağını düşündüm. Onun yanında tabii ki doktorun verdiği güven çok çok önemli neticede canınızı emanet ediyorsunuz.
Ameliyat günü yaklaşık 3 saat öncesinden hastaneye gittim. Kan tahlillerim yapıldı. Ameliyat saatinin gelmesini beklemeye başladım. O sırada çok gergin olacağımı düşünmüştüm fakat hiç öyle olmadı. Sakinleştirici vermiş olduklarını tahmin ediyorum, çok rahattım. Hemşire gelip ameliyathaneye gidiyoruz dediğinde olayı algıladım diyebilirim, biraz gözümden yaşlar akmaya başladı. Sonrası narkoz ve hiçbir şey hatırlamıyorum tabii ki :)
Gözümü açtığımda bi sesin ameliyat bitti dediğini hatırlıyorum ve ilk söylediğim şeyin "Bir sorun yok di mi?" olduğunu hatırlıyorum. Her şeyin yolunda olduğunu söylediler ve o anki rahatlamamı size anlatamam. Yıllarca hayalini kurduğum şey bitmişti. Odama geri getirildim ve yavaş yavaş narkozun etkisinden çıkıyordum. Tampon kullanılmadı ve odama geldiğimde burnumdan gayet iyi nefes alıyordum bu beni daha da rahatlattı. Ağrım sızım çok şükür hiç olmadı. 1 gün hastanede kalıp ertesi gün evime geldim.
Morarmaları ve şişlikleri soracak olursanız ilk 2 gün hiç bir şekilde şişlik, morluk vs. yoktu. 3. gün uyandığımda kızarıklık ve şişlik oluşmuştu. Doktorum öncesinde beni 3. gün konusunda uyardığı için panik yapmadım. Dediği gibi de 4. ve 5. gün çok çok azaldı zaten.
1 hafta sonrasında alçım alındı. 1 hafta daha duracak olan bi bant takıldı. Alçıdan ilk çıktığında burnum kalıp gibi görünmüştü gözüme ve ucu kalkıktı çok endişelendim. Şimdi bantlarım çıktı. Alçıdan ilk çıktığındaki gibi beni korkutan o kalıp ve kalkık görüntüsü hiç yok. Şişliklerim biraz devam ediyor ki bu çok normal.
Fotoğraf paylaşımı yapmak istemiyorum, anlayışla karşılarsınız umarım. Sadece istediğim gibi bir burnumun olduğunu söyleyebilirim.
Velhasıl doğru bir doktor seçip, kafanızdaki görüntüyü tam olarak anlatmalısınız. Karşı taraftan aldığınız güven doğrultusunda daha kolay karar verebiliyorsunuz zaten. Korkmakta çok haklısınız sonuçta ameliyat ama çok istiyorsanız yaptırın derim kızlar. Umarım yardımcı olabilmişimdir. Bol şans diliyorum :)
