Çocuğunuz istediği olmadığında, derdini anlatamadığında, ya da bilmediğiniz kafasına bir şeyi takıp sinir olduğunda
kendini yere atıp ağladığı zaman neler yapıyorsunuz? Son bir haftadır şiddetli biçimde olmaya başladı ve yıprandım şimdiden. Çok sinir basıyor beni bu durumlarda sakinliğimi korumaya çalışıyorum ama çocuğum pes etmiyor. Dün 25 dk boyunca o şekilde ağladı yerde dayanamadım daha fazla gittim kaldırdım sarıldım. Göz teması kurmamayı denedim olmadı, ağlasın susup yanına gelicek dedim 25. Dkda pes ettim, o ağlarken sakinleştirmeyi denedim olmadı, yanında durup sarılıp telkin etmeyi denedim o hiç olmadı
. Bana yalnız olmadığımı söyleyin ve üzerime çözüm önerisi atın lütfen...
seyircisiz sahnede kimse oynamaz diyerek kendimi avutuyorum
gerçekten o kadar zor ki. Artık iğreti oluyorum hastalık denildiği zaman. Resmen milletle bağımı kopardım gelip gitmesinler diye. Çünkü ızdırabını ben çıkıyorum sonra
kucuk oglumda yalniz birakmisim hissi olmadi odasinda abisi var. Ilk oglumda ilk gece zorlanmistim ama baktim odasini ayirinca kesintisiz uyumaya basladi ben de rahatlamistim. Ayni evdeyiz aldigi nefesi bile duyuyoruz. Ama odasini ayirmak icin biraz buyuk gece cok uyanip sizi arayabilir diye dusundum
