Şimdi yokluğuna hazırlıyorum kendimi
Hüznün ayyuka vurduğu geç saatlerde
Ben ağlamakla avutuyorum yüreğimi
Sen sönmeye yüz tutmuş bir cılız loş ışıkla
Küçücük penceremden bakıyorum sokağa
Üç beş yalnız kalan gecenin kör uykusunda
Bir iki adam ben meydan okur karanlığa
Tıpkı yüreğim gibi...