25 yaşindayim. Cocukluk ergenligimi anlatacak olursam hep beni başkalariyla karsilaştiran ve eleştiren bir ailede büyudum. Orta okulda iken de gecirdigim hastalık yüzünden akranlarimla pek iyi iletişimim olmadi. Yani insan ilişkileri konusunda baya beceriksiz kaldim. Sevgilim olduğu zaman belki...
Arkadaşlar 7. sayfada yazmıştım barışma sonrası gelişen olayları. Yine kavga ettik, bu sefer ben çıkardım, düzeltmesi gereken bir hareket vardı düzeltmedi. Telefon aççakmış, yazamazmış beyefendi. Kavga edip hırsını, hıncını alacakmış haksızlık ediyormuşum. (bunları açıkça söyledi) evde rahat...
Bugün hastane de annemin kalp filmi çekilecek hasta annem ve ben metroda öğrenciler yüzünden izdiham yaşadık.
Çantaları sırtlarında kulaklarında kulaklık arkamızdakinin canı çıksın modundalar onlar coll duruş sergilerken kalp hastası annemi çantayla ezdiler önüne alırmısın? dedim .
Bir grupta...
Size başımdan geçen iki olayı anlatmak istiyorum.
Benimle ilgilenen çok kişi oldu ama birini de beğenmedim. Huyları tavırları hiç benlik değildi. Eğlencesine yaklaşmak isteyene katiyen müsade etmedim.
Lise de beğendiğim bir çocuk vardı. En çok ondan hoşlanmıştım. Çocuğu uzaktan hep izlerdim...