Çocuklarda öğrenme güçlüğü olan ailelere öneriler .. Ailelerin, çocuklarının gelişiminde üzerine düşen sorumluluklarını yerine getirmeleri ve verilen eğitimi destekleyici rolleri, eğitimde hedeflenen davranışların kazandırılmasında çok önemlidir. Öğrenme güçlüğü olan bireyin okul, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde verilen eğitiminin ev ortamında da devam etmesi, eğitimde süreklilik ilkesi açısından gereklidir. Öğrenilen kavramların ve kazandırılan becerilerin genellenebilmesi için okul, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezi ve aile tutumları arasında tutarlılık olmalıdır.

Çocuklarda öğrenme güçlüğü olan ailelere öneriler

1- Çocuğunuza değerli olduğunu hissettirin. Sözlü ve duygusal iletişim kurun.

2- Çocuğunuzun becerilerini görün. Çocuğunuzun başarabildiği pek çok iş var. Bu işlerde çocuğunuzu destekleyin.

3- Çocuğunuz için bir ders çalışma programı yapın ve bu programa uymasına yardımcı olun. Programı siz bozmayın. Çocuğunuz uygularken esnetmeler yapıyorsa yanında olun, işini kolaylaştırmış olursunuz.

4- İsteklerinizde açık ve net olun. Uyulması gereken kuralları kesin, açık ve anlaşılır olarak söyleyin.

5- Hatırlatmalar yapın. Uyulması gereken kuralların çocuk tarafından daha kolay öğrenilebilmesi için tekrar edilmesi gerekir.

6- Çocuğunuzun yapması gereken işleri siz yapmaya çalışmayın. Çocuğa sakat veya kötürüm muamelesi yapmayın.

7- Çocuğunuza ortam ve zaman verin. Çocuğunuza işini yapabileceği ortamı hazırlayın. Deneme süresi tanıyın. Onu yaptığı işte cesaretlendirin. İşteki çabasını ödüllendirin.

8- Çocuk evin lideri değildir. Çocuğunuz evin hakimi haline gelip size emirler vermemelidir. Kabul edilebilir davranışlar sergilediğinde ise desteklenmeli, övülmeli, ya da ödüllendirilmelidir.

9- Ödül ve cezada adil olun. Uzun vadeli tehditlerde bulunmayın. Ceza en son başvurulacak yol olmalıdır. Ödüllendirme işe yaramayınca ceza yoluna gidilebilir. Ceza yapılan davranışa uygun olmalıdır ve istenmeyen davranışın hemen ardından verilmelidir. Verilen ödül ve cezalar yapılan davranışla aynı ağırlıkta olmalıdır.

10- Çocuğa karşı tutarlı olun. Aile, okul, öğretmen ve psikolog arasında sıkı bir iletişim olmalıdır. Bu işbirliği çocuğun olumluya gidişinde çok önemlidir. Tüm bu kişiler çocuğa karşı aynı dili konuşmalı ve aynı tavrı sergilemelidir.

11- Çocuğunuzu dinleyin. Çocuğu soru sorarak konuşmaya zorlamayın, Kendiliğinden anlatıyorsa, işiniz olsa bile ara verip onu dinleyin, göreceksiniz daha çok anlatacaktır. Okul hakkında bir şeyler anlatmıyor diye endişelenmeyin.

12- Çocuğunuzu diğer çocuklarla kıyaslamayın. Bu çocukları ürkütür, korkutur ve endişelendirir. Kendine olan güvenini zedeler.

13- Çocuğunuz ders çalışırken yanında durun. Ödevlerini yaparken veya ders çalışırken yanında oturursanız dikkatinin dağılmasını engellersiniz. Ödevler konusunda siz okuyarak işini hızlandırabilirsiniz. Konular işlenmeden önce bir ön bilgi verecek olursanız derste daha rahat olacaktır.

14- Olumlu yaptığı her işi içten bir övgü ile takdir edin. Övgüleriniz abartılı ve gerçek dışı olmamalıdır.

15- Örnekleri verin, yeteri kadar tekrarlayın, sonra da ondan yapmasını isteyin. Sabırlı olun. Onun yapabileceğinden daha basitinden başlayın. Kendine güvenini kazanmasına yardımcı olun.

16- Çocuğunuza sağ-sol, alt-üst, ön-arka gibi kavramlarda anlamasını kolaylaştıracak yollar, yöntemler, ipuçları, benzerlikler, bağlantılar kurmasını öğretin. Yaşına göre bunları zaten bilmesi gerekir diye düşünüp ona kızmayın.

17- Olumlu yaklaşımlar öğrenmesini kolaylaştıracaktır.

18- Yapamadığı şeyler için bağırıp kızarak elini ayağına dolaştırmayın.