Rutin kontrol için gittiğim doktorumda kalp atışlarının olmadığı ve gelişimin 7+5 olarak durmuş olduğunu öğrendim aslında 9 hafta olması gerekiyordu zorunlu kürtaj olmam gerekti. Ama çok mutsuzum ilk gebeliğimdi kimsenin beni anlamadığını düşünüyorum herkes çok ilgili ama bu duyguyu sadece yaşayanlar bilir. Dilimde sürekli iyiyim var ama beynim hep onu düşünüyor o buz gibi yerde onu bıraktığımı unutamıyorum inançlı biriyim ölünce ona kavuşacağımla kendimi teselli ediyorum ama daha iyi hissedemiyorum onu hep özleyeceğimi biliyorum . Burda o kadar şey okudum ki onu beklerken 8 ay belirti okudum sonunda ona kavuştum derken çok erkenden ayrıldım tüm kalbimle onu çok sevdim