- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.837
- 898
Zorunlu İhtiyaçlar Dışında Hiç Para Harcamayarak Bir Yılda Servet Biriktiren Kadın
Bugün sizi çok farklı bir deneyim ve harika bir kadınla tanıştıracağız: Michelle McGagh.
Michelle, ay başını zar zor getiren ve bütçesini bir türlü ayarlayamayan bir kadın. Üstelik ekonomi haberleri yazan bir gazeteci. Bir gün kafasına dank ediyor ve "Ben daha kendim yapmayı beceremezken insanlara finansal konularda nasıl tavsiye vereceğim?" diyor ve 1 sene sürecek bir deneye başlıyor.
Deneyin meydan okuması şu: 1 sene boyunca zorunlu ihtiyaçlar dışında hiç para harcamamak.
Ve 1 sene sonunda Michelle öyle bir para biriktiyor ki insan neden olmasın, neden ben de yapmayayım ki diye düşünüyor.
Şimdi Michelle'in hikayesini onun ağzından dinliyoruz.
"Eskiden sadece daha çok para harcayarak daha fazla mutlu olabileceğimi sanıyordum"
"Gerçekte ihtiyacım olmayan şeylere büyük paralar harcadığımı fark ettim: Barda geçirdiğim zamanlar, aldığım yeni ve güzel kıyafetler, dışarıda içtiğim kahveler...
Gördüğüm her reklamın tuzağına düşüyor ve sadece daha çok para harcayarak daha fazla mutlu olabileceğimi sanıyordum. Sonra kazandığım paranın avucumdan kayıp gitmesinden çok sıkıldım ve sadece zorunlu ihtiyaçlar dışında para harcamamaya karar verdim.
Giderlerim:
- Konut kredisi, sağlık sigortası, aileme verdiğim maddi destek, hayır kurumlarına bağış, internet ve cep telefonu. Tüm bunlar bana ayda 2 bin dolardan daha aza mal oldu.
- Gerekli olan güzellik ürünleri (şampuan, diş macunu, deodorant gibi); temizlik ürünleri ve yemek yapmak için gerekli malzemeler. Kocamla ben bunlara harcayacağımız parayı haftada 35 dolar olarak belirledik.
Geride bıraktıklarım:
- Eğlence giderleri: Sinema, bar ve restoranlar, dışarıdan alınan yemekler, kahveciler, tatil seyahatleri ve süpermarketten alınan abur cuburlar.
- Spor salonu giderleri.
- Yeni kıyafetler, parfüm, makyaj malzemeleri, kuaför hizmetleri.
- Toplu taşıma giderleri (otobüs, metro biletleri ve taksi ücretleri)."
"Sadece evde kendi yaptığım yemekleri yedim. Önceden çok iyi yemek yaptığım söylenemezdi, şimdi ise oldukça iyiyim."
"Her yere bisikletle gitmeye başladım. İşe, toplantılara hep bisikletle gidiyordum. Hatta şehir dışına seyahatlerimi bile bisikletle yapıyordum.
Parkta piknik yapmaya başladım, tatile çadırla gidiyor, ücretsiz sergi ve konserleri kovalıyordum.
Evde sadece kendi yaptığım yemekleri yedim ve çikolatadan bile uzak durdum. Sporumu da evde yapmaya başladım, zaten her gün bisiklet sürmek benim için büyük bir egzersiz haline gelmişti.
Bu dönemde özellikle yiyeceklere en verimli şekilde para harcamayı öğrendim. Öğlen ve akşam yemeklerini önceden planlıyordum. Önceden çok iyi yemek yaptığım söylenemezdi, şimdi ise oldukça iyiyim. Kolay olduğunu söyleyemeceğim, özellikle hiç para harcamadan eski hayatımı yaşamaya çalıştığım o ilk aylar çok zordu. Ara sıra her şeyi bir kenara bırakıp kendimi bir alışveriş merkezinde kaybetmek, bir barda sarhoş olana kadar içmek ya da rüzgarlı bir günde bisiklet kullanmak yerine otobüse binmek istiyordum."
"Bir şeyi çok iyi anladım: Her iyi vakit geçirmek istediğinizde cüzdanınızı çıkarmak zorunda değilsiniz"
"Birçok ücretsiz konser ve festivale gittim, gidebildiğim tüm parkları dolaştım, birçok sokak sporları etkinliğine katıldım ve şimdiye kadar gitmediğim kadar çok sergiye gittim. Bu deneyimin kötü yanları da oldu tabii. Yeni filmleri kaçırdım, arkadaşlarımla bir kafede buluşup oturmayı özledim. Kuaföre gitmediğim için saçlarım çığrından çıktı. Arkadaşlarımızın evine gittiğimizde elimiz boş gittiğimiz zamanlar çok oldu."
"1 yıl içinde ise ilk başta imkansız gözüken şey gerçek oldu: 23 bin dolar biriktirdim ve ev kredimin bir kısmını ödedim"
"Bu nasıl bir mutluluktu, size anlatamam. Bundan önce bu yükü sırtımda 25 sene taşıyacağımı düşünüyordum, şimdi ise daha kısa sürede bunu başarabileceğimi biliyorum.
İnsanlar bana en çok "Alışverişi çok özleyeceksin" demişlerdi. Ama öyle olmadı. Daha önce büyük paralar harcadığım şık elbiseleri aslında istemediğimin farkına vardım. Düzgün bir kot, biraz parfüm ve saç kesimi ihtiyacım olan tek şeymiş.
Bir yıl süren bu deney sona erdiğinde ise alışveriş merkezlerine koşmadım. Bana bu süreçte destek olan aileme ve arkadaşlarıma birer bira ısmarladım ve dedemi görmek için İrlanda'ya uçak bileti aldım. Son bir yıldaki en büyük kazancım ise maceraya ve yeni insanlarla tanışmaya daha açık biri olmam oldu. Yeni olan her şeye kucak açmayı öğrendim. Ayrıca mutlu olmak için aslında ne kadar az şeye ihtiyacımız olduğunu..."
Büyük kadınsın, Michelle!
https://brightside.me/wonder-people...-necessities-heres-how-much-she-saved-292410/
Bugün sizi çok farklı bir deneyim ve harika bir kadınla tanıştıracağız: Michelle McGagh.
Michelle, ay başını zar zor getiren ve bütçesini bir türlü ayarlayamayan bir kadın. Üstelik ekonomi haberleri yazan bir gazeteci. Bir gün kafasına dank ediyor ve "Ben daha kendim yapmayı beceremezken insanlara finansal konularda nasıl tavsiye vereceğim?" diyor ve 1 sene sürecek bir deneye başlıyor.
Deneyin meydan okuması şu: 1 sene boyunca zorunlu ihtiyaçlar dışında hiç para harcamamak.
Ve 1 sene sonunda Michelle öyle bir para biriktiyor ki insan neden olmasın, neden ben de yapmayayım ki diye düşünüyor.
Şimdi Michelle'in hikayesini onun ağzından dinliyoruz.
"Eskiden sadece daha çok para harcayarak daha fazla mutlu olabileceğimi sanıyordum"
"Gerçekte ihtiyacım olmayan şeylere büyük paralar harcadığımı fark ettim: Barda geçirdiğim zamanlar, aldığım yeni ve güzel kıyafetler, dışarıda içtiğim kahveler...
Gördüğüm her reklamın tuzağına düşüyor ve sadece daha çok para harcayarak daha fazla mutlu olabileceğimi sanıyordum. Sonra kazandığım paranın avucumdan kayıp gitmesinden çok sıkıldım ve sadece zorunlu ihtiyaçlar dışında para harcamamaya karar verdim.
Giderlerim:
- Konut kredisi, sağlık sigortası, aileme verdiğim maddi destek, hayır kurumlarına bağış, internet ve cep telefonu. Tüm bunlar bana ayda 2 bin dolardan daha aza mal oldu.
- Gerekli olan güzellik ürünleri (şampuan, diş macunu, deodorant gibi); temizlik ürünleri ve yemek yapmak için gerekli malzemeler. Kocamla ben bunlara harcayacağımız parayı haftada 35 dolar olarak belirledik.
Geride bıraktıklarım:
- Eğlence giderleri: Sinema, bar ve restoranlar, dışarıdan alınan yemekler, kahveciler, tatil seyahatleri ve süpermarketten alınan abur cuburlar.
- Spor salonu giderleri.
- Yeni kıyafetler, parfüm, makyaj malzemeleri, kuaför hizmetleri.
- Toplu taşıma giderleri (otobüs, metro biletleri ve taksi ücretleri)."
"Sadece evde kendi yaptığım yemekleri yedim. Önceden çok iyi yemek yaptığım söylenemezdi, şimdi ise oldukça iyiyim."
"Her yere bisikletle gitmeye başladım. İşe, toplantılara hep bisikletle gidiyordum. Hatta şehir dışına seyahatlerimi bile bisikletle yapıyordum.
Parkta piknik yapmaya başladım, tatile çadırla gidiyor, ücretsiz sergi ve konserleri kovalıyordum.
Evde sadece kendi yaptığım yemekleri yedim ve çikolatadan bile uzak durdum. Sporumu da evde yapmaya başladım, zaten her gün bisiklet sürmek benim için büyük bir egzersiz haline gelmişti.
Bu dönemde özellikle yiyeceklere en verimli şekilde para harcamayı öğrendim. Öğlen ve akşam yemeklerini önceden planlıyordum. Önceden çok iyi yemek yaptığım söylenemezdi, şimdi ise oldukça iyiyim. Kolay olduğunu söyleyemeceğim, özellikle hiç para harcamadan eski hayatımı yaşamaya çalıştığım o ilk aylar çok zordu. Ara sıra her şeyi bir kenara bırakıp kendimi bir alışveriş merkezinde kaybetmek, bir barda sarhoş olana kadar içmek ya da rüzgarlı bir günde bisiklet kullanmak yerine otobüse binmek istiyordum."
"Bir şeyi çok iyi anladım: Her iyi vakit geçirmek istediğinizde cüzdanınızı çıkarmak zorunda değilsiniz"
"Birçok ücretsiz konser ve festivale gittim, gidebildiğim tüm parkları dolaştım, birçok sokak sporları etkinliğine katıldım ve şimdiye kadar gitmediğim kadar çok sergiye gittim. Bu deneyimin kötü yanları da oldu tabii. Yeni filmleri kaçırdım, arkadaşlarımla bir kafede buluşup oturmayı özledim. Kuaföre gitmediğim için saçlarım çığrından çıktı. Arkadaşlarımızın evine gittiğimizde elimiz boş gittiğimiz zamanlar çok oldu."
"1 yıl içinde ise ilk başta imkansız gözüken şey gerçek oldu: 23 bin dolar biriktirdim ve ev kredimin bir kısmını ödedim"
"Bu nasıl bir mutluluktu, size anlatamam. Bundan önce bu yükü sırtımda 25 sene taşıyacağımı düşünüyordum, şimdi ise daha kısa sürede bunu başarabileceğimi biliyorum.
İnsanlar bana en çok "Alışverişi çok özleyeceksin" demişlerdi. Ama öyle olmadı. Daha önce büyük paralar harcadığım şık elbiseleri aslında istemediğimin farkına vardım. Düzgün bir kot, biraz parfüm ve saç kesimi ihtiyacım olan tek şeymiş.
Bir yıl süren bu deney sona erdiğinde ise alışveriş merkezlerine koşmadım. Bana bu süreçte destek olan aileme ve arkadaşlarıma birer bira ısmarladım ve dedemi görmek için İrlanda'ya uçak bileti aldım. Son bir yıldaki en büyük kazancım ise maceraya ve yeni insanlarla tanışmaya daha açık biri olmam oldu. Yeni olan her şeye kucak açmayı öğrendim. Ayrıca mutlu olmak için aslında ne kadar az şeye ihtiyacımız olduğunu..."
Büyük kadınsın, Michelle!
https://brightside.me/wonder-people...-necessities-heres-how-much-she-saved-292410/
yemekleri evde yapıyor olması da çok trajik 
iş çıkışı bir bakacak,bisiklet yok 
kaldırıp götürmüşler,malum bizim hırsızlara kilit,güvenlik vs kar etmiyor,adamlar aşmış,işin kompetanı olmuşlar.
