Zor insanlarla başa çıkma yolları!!!

midilli

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2010
78
1
36
Ankara
Belki iş yerinizde, belki de ailenizdeler. Ama ne olursa olsun hayatınızdan "pat" diye çıkaramadığınız konumdalar bu negatif insanlar! Bir diğer isimleri "Duygusal vampirler" ya da "Enerji emiciler"
O zaman mücadele etmeyi bilmek gerekiyor...

Özellikleri:
Yalnızlar, asosyaller
Herşeyi siyaha boyuyorlar, hayatlarında bırakın beyazı grinin tonları bile yok
Size kendinizi suçlu hissettiriyorlar
İğneliyorlar, laf sokuyorlar
En mutlu gününüzde bile gelip moralinizi bozacak bir şey söyleyebilecek kadar rahatlar
Durduk yere öfke patlamaları yaşıyorlar
Herkesi suçluyor, art niyet arıyor, kendilerini "suçsuz ve ideal kişilik" olarak görüyorlar
Tartışmayı ve muhalefet etmeyi seviyorlar, bazen sırf tartışmak için bile olsa ortaya sebep atıyorlar
İncindiğinizi ifade ederseniz sizi "aşırı duygusal" olmakla suçluyorlar
...

Arkadaşlar aşağıya yazdıklarım benim kendi deneyimlerimden edindiğim bilgilerin bir derlemesi. Umarım benim durumumdaki insanlara bir nebze yardımcı olmuş olurum. Şahsen kendi kendime hatırlatmak amacıyla bir adet küçük kağıda yazdım bunları, yanımda taşıyorum:))) Öpüyorum herkesi...

1.Onları değiştirmeye çalışma, değişeceklerini bekleme
2.Tartışmaktan kaçın, konuyu değiştir, mekan değiştir :82:
3.Kendini suçlama, çünkü bu karakterlerin amacı kendini suçlu hissederek onlara hak vermeni sağlamak. Suçlu hissedersen bil ki ağa düştün :26:
4.Kendini sorumlu hissetme, negatif olmaları kendi sorunları
5.Kendi fikirlerinden, felsefenden ve inancından şüphe etme. Onların fikirleri işe yarasaydı bugün bu halde, bu kadar yalnız olmazlardı
6.Mizaha vur. Dalga geç. Aşırı ciddi, her şeye muhalefet eden bu insanların ne kadar komik gözüktüğünü farket.
7.Yoğun olumsuz duygular içindeysen (yani yukarıda yazanları bir an unutup ağa düşmüş bulunduysan) kendine zaman ver. Ağır konuları tatile çıkar. Hiç bir şey acele, hemen, bugün hallolmak zorunda değil. Biraz da seni üzenler senden haber beklesin

Umarım yardımcı olabilmişimdir birazcık!!!
 
Kaynanam böyle ben bunla nasıl başa çıkıcam bilemiyorum
ama severek ve beğenerek okudum hepsi doğru uygulucam..
özellikle dalga geç mizaha vur kısmını uygulamam lazım yoksa hayat açımdan çok zor geçicek
teşekkürler
 
çok güzel bir konuya değinmişsin..
ben şahsen böyle insanlarla karşılaştığımda onları yok sayıyorum..hayat o kadar kısa ki enerjimizi emicek,bizi sıkıntıya sokacak insanlarla bir dk. bile geçirmek fazla geliyo..
mecburen aynı ortamda bulunmak zorunda kaldıysam dediğim gibi yok sayıp dalga geçiyorum..
hayata dar bir pencereden bakan bu insanlar kendi komplekslerini kendi başarısızlıklarını örtbas etmek için sizin en zayıf yanınızı ortama sererler.Nasılmı?

mesela iş bulamayan bir üniversite mezunununa 'ay o kadar okudunuz bi iş bulamadınız..o kadar üzülüyorum ki bu gençlere' der..oysaki kendi ilkokulu zor bitirmiş evlenip 5 çocuk doğurmuş çaresiz bi ev kadınıdır..
aynı kadın başka bir ortamda herkesin içinde çocuğu olamayan bir kadına tüp bebek tedavisi denediniz mi ,ay niye olmuyo çocuğun der..
bu insanlar sizin en zayıf yanlarınızı deşerse siz de onları aşağılayın..ben öyle yapıyorum..:82:
o zaman pısıyolar ve bir daha size bulaşamıyolar.....
 
Bişey değil kızlar! Ama işte uygulamaya alışmak lazım, insan bir an boş bulunup bunları uygulamazsa yine çuvallıyor:)
 
Altın gününe girdim kadınlar o kadar seviyesiz ki konuştukları konular cinsellik, gerdek gecesi, öpüşme artık gitmiyorum başkası ile yolluyorum altını artık sıra bende olduğu vakit umarım hepsinin saçını başını yolmam eşim demişti ama ben onu dinlemedim
 

bazı kadınlar edep bilmiyor malesef. birde çocukların yanında konuşurlar. yada çocuklarını başka oday agönderip kendileri bunları konuşacaklar diye çocuklarla ilgilenmezler. olan ev sahibine olur. evi mahvolur.
 
çok zor ya zor insanlarla güzel yaşamak .mesela bnm yengem vr, abim çok yakışıklıydı peşinde okadar kız koşmasına rağmen annem akraba diye onu yaptı. ALLAHım nişan atıyordu abim biz engel olduk annemi ağlattı ,babam hakkında neler neler söyledi bebeği var öyle bir bağırıyorki duyuyoruz bizim üstteki evimizde oturuyor. bana iftiralar attı. off çok kötü şeyler yaptı bize ya.
ama artık uğraşmıyoruz. kıskançlıktan çatlıyor. eve gelen misafiri kıskanırmı insan ya.
 
eline sağlık, ayrıca hayatı bir test olarak görmeye çalışarak da zorluklarla başedebiliiriz...
 
Bir de böyle bir insanın kocanız ya da sevgiliniz olduğunu düşünün...
O durumda ne yapmak gerekiyor acaba :)
 
vallahi canım o en kolayı... kocayı boşarsın gider ama söz konusu (benim durumum) baban olunca atamıyorsun başından işte...
 
herkesin etrafinda bilincsiz cahil ama kendini süper zeka sanan insanlar var demek. insani deli ediyorlar sinir hastasi olmamak elde degil ya resmen gününüzü moralinizi herseyinizi altüst ediyorlar üstelikte atamiyorsunuz benimde basimda var aman aman. ne yapsaniz bos. yani aslinda yoruldum bende bisey yapmak zorunda olmaktan. sinirden konusamiyorum artik hep susar, icime atar tartismadan kacar oldum cünkü gücüm kalmadi ugrasmaktan. uzak durmaya calisiyorum ama olmuyor. anladimki susmakla icine atmakla tartismadan kacmaklada olmuyor bu is. karsilik verip saldiriya gecmek lazim alaya almak lazim ama bunun icinde bize bir hayli enerji lazim........ :95:
 
çok süper bir konu:)Bende bugün eve geldiğimde burnumdan soluyordum.İşyerimdeki rahat başkalarını kullanmaya çalışan kişiler yüzünden.Hele bir tanesi varki ne yaptıysam anlaamıyor.Kız gevşek rahat:)Biz çalışıyoruz o geziniyor...Sonra birde gelip boyna senin işine burnunu sokuyor.Maydanoz gibi.iyi anlaşmaya çalışıyorum onu sevmeye gayret ediyorum.İşe her gün geç geliyor ve bir kişide sesini çıkarmıyor ona çıkaranıda takmıyor.ne yapacağımı bilemiyorum.Hertürlü çözüm önerisine açığım:)Gerçi çok şey denedim ama kız düzelmedi dahada kötü rahatladı iyice pişkin:)Sizce ne yapılabilir?(bu arada kamuda çalışıyorum)
 

DUNNING-KRUGER Sendromu



Televizyon izlerken birilerine bakıp da "Ya bu adam bu sığlıkla nasılburalara kadar gelebilmiş" diye düşündüğünüz oldu mu hiç?



Ya da işyerinizde sizinle aynı ya da daha üst aşamada bir görevde olanbazıları, sizde büyük bir şaşkınlık uyandırdı mı?; onlara bakıp "Bucahillik, kendini bilmezlik nasıl fark edilmez?" diye iç geçirdiniz mi?Justin Kruger ve David Dunning adlı iki ABD'li bu hissi çok yaşamışolacak ki, iki psikiyatri uzmanı, 10 yıl kadar önce bir teori ortaya attı:"Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."



Ve bunun üzerine bir araştırma başlatıldı. Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu bulgulara ulaşıldı:



* Niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.* Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimindedir.* Niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların niteliklerini görüpanlamaktan da acizdirler.* Eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksizinsanlar,niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.



Bitmedi...



Cornell Üniversitesi'ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve klasik"Nasılgeçti?" sorusuna öğrencilerden yanıtlar istendi...



Soruların yüzde 10'una bile yanıt veremeyenlerin "kendilerine güvenleri"müthişti.Onların "testin yüzde 60'ına doğru yanıtverdiklerini" düşündükleri; hatta "iyi günlerinde olmaları halindeyüzde 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları" ortaya çıktı.



Soruların yüzde 90'ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise "en alçakgönüllü"deneklerdi; soruların yüzde 70' ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlardı.



Tüm bu sonuçlar bir araya getirildi ve Dunning-Kruger Sendromu'nunmetni yazıldı:



"İşinde çok iyi olduğuna" yürekten inanan 'yetersiz' kişi, kendini veyaptıklarınıövmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talipolmaktanhiçbir rahatsızlık duymaz!Aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür!



Ancak bu 'cahillik ve haddini bilmeme' karışımı mesleki açıdan müthiş biritici güçoluşturur.'Eksiler' kariyer açısından 'artıya' dönüşür.Sonuçta, 'kifayetsiz muhterisler' her zaman ve her yerde daha hızlıyükselirler...



Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında 'fazlaalçakgönüllü' davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere kendiliklerinden talipolmaz,kıymetlerinin bilinmesini beklerler...Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler...Muhtemelen üstleri tarafından da 'ihtiras eksikliği' ile suçlanırlar...



Ne olur fazla mütevazi olmayın!...



Siz de çevrenize şöyle bir bakın" diyeceğim ama eminim bu satırları okurkenbileaklınızdan bir dolu yüz, bir dolu isim geçti...Bence Dunning ile Kruger'in, bu çalışmalarıyla 2000'de, Nobel yerineHarvard Üniversitesi'nin Ig Nobel'ini alma nedeni "cahil olmamalarıydı".



Gönlümün Nobelini bu ikiliye vererek yazımı Bertrand Russel'in birsözüyle bitiriyorum:"Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır."
 
Çok ilginç bir yazı paylaşmışsınız gerçekten... Burada yazılanlar (alçak gönüllülükle ilgili) kesinlikle doğru!
 
kesinlikle ben de çok tuttum bu dunning-kruger sendromunu. her nekadar bu çalışma ignobel ödülünü alsa da bence doğru bir gözlemdir ve maalesef çevremde bu tarz insanlardan çok var ve içten içe hepsine sinir oluyorum... profesör olmuş ünv hocamda bu tamamen görülüyor...
 
işte babam ve erkek kardeşimin özelliklerii bunlar, hakkaten uğraşmak çok zor. illla insanı sinir edecek 1şey buluyorlar. hiç bir şeye güzel olumlu bakmıyorlar. ve her zaman kendileri haklı!!! oldu canım başka?? hele o kardeşim yok mu çocuk sırf ömür alıcı ya hiç karşısındakinin açısından bakıpta üzmeyeyim kırmayayım yok pat söyler ardından pişkin pişkin güler. ya sabııır!! babama alıştım desem yalan olur onunla da kavga ettiğimizde hemen çıkıp gidiyorum olan yine bana oluyor sinirden çatlıyorum ama yapacak 1şey yok, baba!!
Allah hepimize sabır verssinn.. En bolundan hemde..:/
 
canım bu senin söylediklerin ve daha fazlası kayınvalidem.nasıl başa çıkcağımı da bilemiyorum.ALLAH yardımcımız olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…