Belki iş yerinizde, belki de ailenizdeler. Ama ne olursa olsun hayatınızdan "pat" diye çıkaramadığınız konumdalar bu negatif insanlar! Bir diğer isimleri "Duygusal vampirler" ya da "Enerji emiciler"
O zaman mücadele etmeyi bilmek gerekiyor...
Özellikleri:
Yalnızlar, asosyaller
Herşeyi siyaha boyuyorlar, hayatlarında bırakın beyazı grinin tonları bile yok
Size kendinizi suçlu hissettiriyorlar
İğneliyorlar, laf sokuyorlar
En mutlu gününüzde bile gelip moralinizi bozacak bir şey söyleyebilecek kadar rahatlar
Durduk yere öfke patlamaları yaşıyorlar
Herkesi suçluyor, art niyet arıyor, kendilerini "suçsuz ve ideal kişilik" olarak görüyorlar
Tartışmayı ve muhalefet etmeyi seviyorlar, bazen sırf tartışmak için bile olsa ortaya sebep atıyorlar
İncindiğinizi ifade ederseniz sizi "aşırı duygusal" olmakla suçluyorlar
...
Arkadaşlar aşağıya yazdıklarım benim kendi deneyimlerimden edindiğim bilgilerin bir derlemesi. Umarım benim durumumdaki insanlara bir nebze yardımcı olmuş olurum. Şahsen kendi kendime hatırlatmak amacıyla bir adet küçük kağıda yazdım bunları, yanımda taşıyorum:))) Öpüyorum herkesi...
1.Onları değiştirmeye çalışma, değişeceklerini bekleme
2.Tartışmaktan kaçın, konuyu değiştir, mekan değiştir :82:
3.Kendini suçlama, çünkü bu karakterlerin amacı kendini suçlu hissederek onlara hak vermeni sağlamak. Suçlu hissedersen bil ki ağa düştün :26:
4.Kendini sorumlu hissetme, negatif olmaları kendi sorunları
5.Kendi fikirlerinden, felsefenden ve inancından şüphe etme. Onların fikirleri işe yarasaydı bugün bu halde, bu kadar yalnız olmazlardı
6.Mizaha vur. Dalga geç. Aşırı ciddi, her şeye muhalefet eden bu insanların ne kadar komik gözüktüğünü farket.
7.Yoğun olumsuz duygular içindeysen (yani yukarıda yazanları bir an unutup ağa düşmüş bulunduysan) kendine zaman ver. Ağır konuları tatile çıkar. Hiç bir şey acele, hemen, bugün hallolmak zorunda değil. Biraz da seni üzenler senden haber beklesin
Umarım yardımcı olabilmişimdir birazcık!!!
O zaman mücadele etmeyi bilmek gerekiyor...
Özellikleri:
Yalnızlar, asosyaller
Herşeyi siyaha boyuyorlar, hayatlarında bırakın beyazı grinin tonları bile yok
Size kendinizi suçlu hissettiriyorlar
İğneliyorlar, laf sokuyorlar
En mutlu gününüzde bile gelip moralinizi bozacak bir şey söyleyebilecek kadar rahatlar
Durduk yere öfke patlamaları yaşıyorlar
Herkesi suçluyor, art niyet arıyor, kendilerini "suçsuz ve ideal kişilik" olarak görüyorlar
Tartışmayı ve muhalefet etmeyi seviyorlar, bazen sırf tartışmak için bile olsa ortaya sebep atıyorlar
İncindiğinizi ifade ederseniz sizi "aşırı duygusal" olmakla suçluyorlar
...
Arkadaşlar aşağıya yazdıklarım benim kendi deneyimlerimden edindiğim bilgilerin bir derlemesi. Umarım benim durumumdaki insanlara bir nebze yardımcı olmuş olurum. Şahsen kendi kendime hatırlatmak amacıyla bir adet küçük kağıda yazdım bunları, yanımda taşıyorum:))) Öpüyorum herkesi...
1.Onları değiştirmeye çalışma, değişeceklerini bekleme
2.Tartışmaktan kaçın, konuyu değiştir, mekan değiştir :82:
3.Kendini suçlama, çünkü bu karakterlerin amacı kendini suçlu hissederek onlara hak vermeni sağlamak. Suçlu hissedersen bil ki ağa düştün :26:
4.Kendini sorumlu hissetme, negatif olmaları kendi sorunları
5.Kendi fikirlerinden, felsefenden ve inancından şüphe etme. Onların fikirleri işe yarasaydı bugün bu halde, bu kadar yalnız olmazlardı
6.Mizaha vur. Dalga geç. Aşırı ciddi, her şeye muhalefet eden bu insanların ne kadar komik gözüktüğünü farket.
7.Yoğun olumsuz duygular içindeysen (yani yukarıda yazanları bir an unutup ağa düşmüş bulunduysan) kendine zaman ver. Ağır konuları tatile çıkar. Hiç bir şey acele, hemen, bugün hallolmak zorunda değil. Biraz da seni üzenler senden haber beklesin
Umarım yardımcı olabilmişimdir birazcık!!!